در حال ویرایش عبدالرحیم بادکوبه‌ای

{{جعبه اطلاعات اشخاص
|عنوان = عبدالرحیم بادکوبه‌ای
|تصویر = 
|توضیح تصویر = 
|نام کامل = 
|کنیه = 
|لقب = 
|نسب = 
|زادروز = ۱۲۹۴ق
|کشور تولد = [[جمهوری آذربایجان]]
|شهر تولد = [[باکو]]، روستای بلبله
|محل زندگی = 
|مهاجر/انصار = 
|نام همسر = 
|فرزندان = 
|خویشاوندان سرشناس = 
|دین = [[اسلام]]
|مذهب = [[شیعه]]
|شغل = 
|منصب = 
|تاریخ درگذشت = <!-- ۱۴/۳/۱۳۶۸ --> ۱۳۵۶ق
|شهر درگذشت = <!-- تهران -->
|کشور درگذشت = <!-- ایران -->
|آرامگاه = 

|زمان اسلام آوردن = 
|نحوه اسلام آوردن = 
|حضور در جنگ‌ها = 
|هجرت به = [[تهران]]، [[نجف]]، [[بمبئی]]
|دلیل شهرت = 
|نقش‌های برجسته = 
|دیگر فعالیت‌ها = حضور در نهضت مشروطه، برگزاری کنفرانس شیعه در [[بمبئی]]، تأسیس مدراس سرپرستی فرزندان یتیم و مدارس دخترانه

|نام زیارتگاه = 
|سمت = 
|خدمت = 
|محل اقدام = 
|سفر = 
|نوشته‌ها = 
|موقوفات = 
|بناهای ساخته شده = 
|مقام علمی = 

|پس از =
|پیش از =

|اساتید = [[سید محمد‌کاظم یزدی]]، [[آخوند خراسانی]]
|شاگردان = 
|تالیفات = 
|وبگاه رسمی = 
|امضا = <!-- sign.jpg -->
}}

'''عبدالرحیم بادکوبه‌ای''' (۱۲۹۴ق-۱۳۵۶ق)، اهل [[باکو]] و از عالمان [[شیعه]] است. وی در نهضت مشروطه حضور داشت و ۲۴سال در [[بمبئی]] به فعالیت فرهنگی و سیاسی پرداخت.

==معرفی==
عبدالرحیم بادکوبه‌ای، در سال ۱۲۹۴ق در بلبه، روستایی نزدیک به [[باکو]] به دنیا آمد و در سال ۱۳۵۶ق بر اثر سکته قلبی درگذشت.

==تحصیلات==
او خواندن و نوشتن را در زادگاهش آموخت. پس از آن به [[تهران]] هجرت کرد و در رشته‌های فقه، اصول، حدیث، فلسفه و کلام تحصیل کرد. سپس  به [[نجف]] هجرت کرد و ۱۵ سال در آنجا ماند. او توانست از [[آخوند خراسانی]]، عالم بزرگ [[شیعه]] اجازه اجتهاد بگیرد. 

==استادان==
[[سید محمدکاظم یزدی]] و [[آخوند خراسانی]]، برخی از استادان عبدالرحیم بادکوبه‌ای بوده‌اند.
==فعالیت سیاسی==
عبدالرحیم بادکوبه‌ای، در زمان مشروطه به [[تهران]] بازگشت و در نهضت مشروطه حضور جدی داشت. او در راستای تولید ملی، طرح «لباس مردم کشورهای اسلامی» را آماده کرد و برای عالمان نجف فرستاد. این اقدام مورد استقبال [[دولت عثمانی]] قرار گرفت و خشم دولت [[روسیه]] را علیه او برانگیخت.

==هجرت به بمبئی==
بادکوبه‌ای، در سال ۱۳۳۲ق، پیش از آغاز جنگ جهانی اول تصمیم گرفت به وطنش، [[باکو]] برگردد، اما وفات پدر و شهادت برادرش به دست روس‌ها او را ناگزیر کرد به شهر [[بمبئی]] در کشور [[هند]] هجرت کند. آن زمان در شهر بمبئی زمینه فعالیت‌های فرهنگی و سیاسی فراهم بود. 
او در آنجا به تدریس پرداخته، مدارسی برای سرپرستی فرزندان یتیم و مدارسی برای تحصیل دختران تأسیس کرد. 
او به همراه دوستان و همفکرانش در سال ۱۳۵۴ق. (مارس ۱۹۳۵م) کنفرانس [[شیعه]] را در بمبئی برگزار کرد.<ref>گل‌های پریشان در باد، ص۶۷.</ref>

==پانوشت==
{{پانویس}}
==منابع==
{{منابع}}

{{برگرفتگی
| پیش از لینک = مقاله
| منبع = نقش علمای بادکوبه در نجف، عبدالرحیم اباذری،
| پس از لینک = فصلنامه فرهنگ زیارت، سال هشتم، شماره سی و سوم، زمستان ۱۳۹۶، ص۱۰۱
| لینک = 
}}

* '''گل‌های پریشان در باد'''، عادل مولایی، بی‌جا، چاپ او، ستاره سبز، ۱۳۹۲ش.

[[رده:عالمان شیعه قرن 14 (قمری)]]
[[رده:فقیهان شیعی باکو]]