در حال ویرایش عثمان بن عفان (بخش)

== زندگی و خلافت ==
عثمان بن عفان از طایفه [[بنی‌امیه]] بود و در سال دوم عام الفیل به دنیا آمد.<ref>الاستیعاب فی معرفه الاصحاب، ج۳، ص۱۰۳۸ و ص۱۰۳۹.</ref> عثمان حافظ قرآن و از [[مهاجرین]] و صحابه [[حضرت محمد (ص)|پیامبر(ص)]] بود و با دو دختر آن حضرت، [[رقیه بنت رسول الله(ص)|رقیه]] و پس از مرگ رقیه با [[ام‌کلثوم بنت رسول الله(ص)|ام‌کلثوم]] ازدواج کرد.<ref>تاریخ الخلفاء، ص۱۷۸ و ۱۷۹؛ أسد الغابه فی معرفه الصحابه، ج۳، ص۵۸۵ و ص۵۸۶.</ref> وی در شمار مسلمانانی است که در همان سال‌های نخست به دعوت [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]] مسلمان شدند.<ref>أسد الغابه فی معرفه الصحابه، ج۳، ص۵۸۵.</ref>

عثمان برگزیده شورای شش نفره‌ای بود که [[عمر بن خطاب]] برای انتخاب جانشین پس از خود انتخاب کرده بود.<ref>الإمامة و السیاسة، ج۱، ص۴۴ و ص۴۵؛ تاریخ خلفا از رحلت پیامبر تا زوال امویان، ص۱۳۹ تا ص۱۴۳.</ref> وی از سال ۲۳ قمری تا هنگام کشته شدنش در سال ۳۵ قمری حکومت کرد.<ref>بامداد اسلام، ص۹۹.</ref> برخی کارهای عثمان در دوران خلافت مانند قرار دادن اقوام و نزدیکان بر مسئولیت‌های مهم و نوع حکومت آنها، نارضایتی مردم را به همراه داشت.<ref>خلافة عثمان بن عفان، ص۱۰۳.</ref> وی رانده‌شدگان پیامبر را به مدینه بازگردانید و یاران پیامبر از جمله [[ابوذر غفاری]] را طرد کرد.<ref>بامداد اسلام، ص۹۹.</ref> 

عثمان طی یک شورشی در مدینه در سال ۳۵ به قتل رسید.<ref>الطبقات الکبری، ج۳، ص۲۲.</ref> از جمله دلایل این شورش به این موضوع اشاره شده است که عثمان در دوران خلافت خود سعی می‌کرد که تمام امور خلافت را به [[بنی‌امیه]] بسپارد و ساختار امور سیاسی را دگرگون کند.<ref>تاریخ خلفا از رحلت پیامبر تا زوال امویان، ص۱۴۹.</ref> او فرمانداری شهرها را به امویان سپرد و به آنان بخشش‌های زیادی می‌کرد.<ref>تاریخ خلفا از رحلت پیامبر تا زوال امویان، ص۱۵۲ تا ص۱۵۶؛ بامداد اسلام، ص۹۹ تا ص۱۰۱.</ref> همچنین انجام بدعت‌های دینی را از دیگر دلایل شورش بر عثمان دانسته‌اند.<ref>تاریخ خلفا از رحلت پیامبر تا زوال امویان، ص۱۵۰.</ref>

عثمان از پیامبر(ص) ۱۴۶ حدیث روایت کرده است.<ref>تاریخ الخلفاء، ص۱۷۹.</ref> همچنین وی از بیم آنکه مبادا اختلاف در قرائت قرآن موجب شود که قرآن دستخوش زیادت و نقصان گردد دستور داد از مُصحفی که مورد تأیید بود، چند نسخه بنویسند و به شهرهای مهم اسلامی بفرستند و دیگر نسخه‌ها را نیز از بین برد.<ref>تاریخ تحلیلی اسلام، ص۱۴۹ و ص۱۵۰.</ref>

در زمانه خليفه سوم در سال 24ق عبدالرحمن بن عوف<ref>تاریخ الأمم و الملوک، ج۴، ص۲۴۹؛ مروج الذهب و معادن الجوهر، ج۴، ص۳۰۲.</ref> و در سال‌های 25 تا 34ق عثمان خود امارت حج را بر عهده داشت.<ref>مروج الذهب و معادن الجوهر، ج۴، ص۳۰۲.</ref> در سال آخر خلافت او، [[عبدالله بن عباس]] به امارت حج منصوب شد.<ref>مروج الذهب و معادن الجوهر، ج۴، ص۳۰۲؛ تاریخ الأمم و الملوک، ج۴، ص۲۵۱ و ص۲۵۷.</ref>