در حال ویرایش عرفات (بخش)

== جغرافیای طبیعی ==
عرفات دشتی هموار به مساحت حدود هشت کیلومتر مربع است که برخی از مورخان، طول و عرض آن را دو میل در دو میل گفته‌اند. سه طرف این دشت را از سمت شمال شرقی، شرق و جنوب، کوه‌هایی فرا گرفته است. این کوه‌ها، هلال یا کمانی را به وجود آورده‌اند که وتر آن را «[[وادی عرنه|وادی عُرَنَه]]» در سمت غرب و شمال غربیِ عرفات تشکیل می‌دهد.

==== کوه‌های عرفات ====
کوه شمال شرقی عرفات «[[جبل سعد|جبل سَعد]]» نام دارد و بلندترین کوه در اطراف عرفات است. کوه شرقی «[[کوه ملحه|مِلحَه]]» نام دارد و در گذشته، راه [[طائف]] از جنوب آن می‌گذشته است. حد فاصل میان دو کوه سعد و ملحه در شرق عرفات، دره کوچکی است که «[[وادی النبیعه|وادی النَّبَیعه]]» نام دارد. در سمت جنوب عرفات نیز کوه‌های کم‌ارتفاع سیاه‌رنگی وجود دارد که بارزترین آنها کوه «[[کوه ام‌الرضوم|اُم‌الرضوم]]» نام دارد.<ref>معجم معالم الحجاز، بلادی، عاتق بن غیث، 1401ق، ج6، ص75.</ref>

==== وادی‌ نعمان و وادی عرنه ====
سرزمین عرفات از جنوب به «[[وادی نعمان]]» و از غرب به «وادی عُرَنه» متصل است که این دو وادی (دره رودخانه) در جنوب غربی عرفات به یکدیگر می‌پیوندند. گاه از مسیل وادی عرنه، با نام «بطن عُرَنه» یاد شده که حد فاصل عرفه و [[کعبه|حرم مکه]] به شمار می‌آمده و در گذشته، دو عَلَم در سمت شرقی و دو عَلَم دیگر در سمت غربی آن، حدود عرفه و حرم را نشان می‌داده است.

==== مأزَمَین ====
در غرب دشت عرفه، دره باریک یا تنگه‌ای میان دو کوه وجود دارد که آن را «[[تنگه مازمین|مَأزَمَین]]» یا «مَأزَمان» (تثنیه مَأزم) نامیده‌اند و مسیر رفتن حاجیان از عرفات به [[مزدلفه]] یا [[مشعرالحرام]]، از میان این تنگه می‌گذرد.<ref>«نگرشی بر عرفات»، پورامینی، محمدامین، 1374ش، میقات حج، شماره 12، ص167.</ref> در برخی متون کهن، گاه مأزمین به عرفه مضاف و الحاق شده است.<ref>اخبار مکه وما جاء فیها من الآثار، ازرقی، محمدبن عبدالله، 1403ق، ج2، صص190-189؛ الکافی، کلینی، محمد بن یعقوب، 1401ق، تحقیق: علی‌اکبر الغفاری، ج4، ص468.</ref>

==== کوه نَمِره ====
در سمت غربی وادی عرنه، کوهی نه چندان مرتفع، به نام «[[کوه نمره|نَمِره]]» وجود دارد که بخشی از منطقه پیرامون آن، به نام این کوه نامیده شده است. این کوه در جنوب تنگه مأزمان، در سمت راست کسی قرار دارد که از مکه به سمت عرفه می‌رود و در سمت چپ کسی از عرفه باز می‌گردد.<ref>اودیه مکه المکرمة، بلادی، عاتق بن غیث، 1401ق، ص115.</ref>

در سده‌های اولیه، بالای کوه نمره، انصاب و علم‌های حرم قرار داشت. مورخان مکّه به وجود غار کوچکی به ابعاد 4 در 5 ذراع، در پایین کوه اشاره کرده‌اند که محل اقامت [[پیامبر(ص)]] در روز عرفه، پیش از رفتن به موقف بوده است. این غار بعدها در حجره‌ای در دارالاماره قرار گرفته و محل اقامت امام در روز عرفه بوده است.<ref>اخبار مکه وما جاء فیها من الآثار، ازرقی، محمدبن عبدالله، 1403ق، ج2، ص189.</ref>

==== جبل الرحمه ====
{{اصلی|جبل الرحمه}}
همچنین در شمال دشت عرفات، کوه منفرد کوچکی است که در متون کهن، از آن به نام «جبل اَِلال» (به فتح یا کسر همزه) یاد شده و نزد مسلمانان به «[[جبل‌الرحمه]]» شهرت یافته است.