در حال ویرایش غزوه بدر (بخش)

== بازگشت به مدینه و آزادی اسرا ==
رسول خدا (ص) سه روز در بدر ماند<ref>المنتظم، ج3، ص119.</ref> و در پی خاک‌سپاری شهدا و انداختن کشته‌های متعفن مشرکان<ref>السیرة النبویه، ج1، ص639؛ صحیح البخاری، ج5، ص8؛ صحیح مسلم، ج8، ص164.</ref> در یکی از چاه‌های بدر<ref>السیرة النبویه، ج1، ص639؛ تاریخ طبری، ج2، ص456.</ref> با گرفتن غنیمت‌های بسیار و اسرا به مدینه بازگشت و در میانه راه، [[زید بن حارثه]] و عبدالله بن رواحه را فرستاد تا خبر پیروزی مسلمانان را به مدینه برسانند.<ref>المغازی، ج1، ص114-115؛ السیرة النبویه، ج1، ص642.</ref> 

مسلمانان به فرمان پیامبر (ص) با اسرا رفتاری نیکو داشتند. غذای خود را با آنان تقسیم می‌نمودند و گاه خود پیاده بودند و آن‌ها را سوار می‌کردند.<ref>المغازی، ج1، ص119؛ السیرة النبویه، ج1، ص645؛ تاریخ طبری، ج2، ص460-461.</ref> تنها در میانه راه، در [[صفراء]]، سه تن از اسرا یعنی [[عقبة بن ابی معیط]]، [[نضر بن حارث|نضر]] بن [[حارث بن کلده|حارث بن کَلَده]] و [[طعیمة بن ابی عدی]] که در شکنجه و آزار مسلمانان در مکه از عوامل اصلی بودند، محکوم به قتل شدند و امیرمؤمنان علی (ع) حکم برخی از آنان را اجرا کرد.<ref>السیرة النبویه، ج1، ص644؛ المعارف، ص155؛ سبل الهدی، ج4، ص64.</ref> [[قریش]] نخست نمی‌خواست تا هم کشته داده باشد و هم فدیه پرداخت نماید. از این‌رو، [[مطلب بن ابی وداعه سهمی]]، نخستین کسی را که برای آزادی پدرش فدیه داد، سرزنش کردند؛ اما بعداً ممنوعیت پرداخت فدیه را برداشتند.<ref>السیرة النبویه، ج2، ص302-303.</ref> اسرا با پرداخت فدیه آزاد شدند و شماری از آنان که توان خواندن و نوشتن داشتند، به شرط آموزش به ده تن از کودکان مدینه، آزاد گشتند.<ref>الطبقات، ج2، ص13، 16.</ref> برخی از [[بنی‌هاشم]] مانند عباس و عقیل و نیز [[ابوعاص بن ربیع]]، داماد پیامبر (ص) نیز با پرداخت فدیه آزاد شدند.<ref>السیرة النبویه، ج2، ص281؛ المغازی، ج1، ص131؛ المغازی، ج1، ص138؛ المعارف، ص155.</ref>