در حال ویرایش محاذات (بخش)

==مفهوم‌شناسی==
به فتوای فقها اولین عمل [[واجب]] در [[حج]] و [[عمره]] که از طرف [[شرع]] مشخص شده، احرام در مکانی است که به آن میقات می‌گویند.<ref>مجمع الفائدة و البرهان في  شرح إرشاد الأذهان، مقدس اردبیلی، ج۶، ص۱۶۸ و ۱۷۹؛ مستند الشيعة في أحكام الشريعة، نراقی، ج۱۱، ص۱۹۱.</ref> این [[میقات]] برای کسی است که از آن عبور می‌کند ولی برای شخصی که اختیاراً یا اضطراراً از آن رد نمی‌شود، [[مجتهد|فقها]] مکان دیگری به نام محاذات را مطرح کردند.<ref>مفهوم‌شناسی محااذات و حکم احرام از آن، پژوهشنامه حج و زیارت، ص۸۰-۸۱.</ref>

[[سید محمدکاظم طباطبائی یزدی]] از فقهای [[شیعه]]، دو تفسیر برای محاذات ذکر کرده است. مراد از محاذات مکانی است که مسافت بین آن مکان و [[مکه]]، مساوی با مسافت بین آن میقات (مثلا [[مسجد شجره]]) تا مکه باشد.<ref>العروة الوثقی، طباطبائي یزدی، ج۴، ص۶۳۵.</ref> [[سید محمدکاظم طباطبائی یزدی|صاحب عروه]] در تفسیر دومی مراد از محاذات را اینگونه مطرح می‌کند که کوتاه‌ترین فاصله و نزدیک‌ترین راه بین شخص تا [[میقات]] که محاذات در راست و چپ میقات قرار می‌گیرد و اگر از آن مکان به طرف مکه حرکت شود، میقات پشت او قرار می‌‌گیرد، محاذات می‌گویند.<ref>العروة الوثقی، طباطبائي یزدی، ج۴، ص۶۳۵.</ref>

از جهت لغت نیز به دو مکان کنار یکدیگر نه پشت یا جلو، محاذات گفته می‌شود.<ref>مجمع البحرین، طریحی، ج۱، ص۹۷.</ref> در روایات نیز محاذات به معنای کنارِ راست و چپ معنا شده است.<ref>وسائل الشیعه، شیرازی، ج۸، ص۴۰۶.</ref> از نظر سید علی سیستانی<ref>مناسک حج محشی، پژوهشکده حج، ۱۳۸۶ش، ص۲۱۳.</ref> از مراجع شیعه، مرحوم نائینی<ref>دلیل الناسک؛ تعلیقه وجیزة علی مناسک الحج للنائینی، حکیم، ج۱، ص۱۰۹.</ref> و حتی  صاحب عروه،<ref>العروة الوثقی، طباطبائي یزدی، ج۴، ص۶۳۷.</ref> معیار در فهم محاذات، هم‌‌راستایی عرفی است نه دقت عقلی.