در حال ویرایش مزار امامزاده سلطان‌علی (بخش)

===تاریخچه‌ بازسازی بنای مزار===

جامع و زیارتگاه سلطان‌علی، بارها بازسازی شد؛ برای مثال دو سال پس‌ازآنکه‌ [[سید ابراهیم محمد راوی رفاعی]]، آن را ساخت، در سال (1312 ه. ق)، سلطان عبدالحمید خان دوم، آن را بازسازی کرد. 
تکیه رفاعیه که داخل مسجد بود، پس از اجازه از متولیان، تعمیر شد و سپس تکیه جدیدی، بنا گشت و مسجد دیگری در سال (1999 م)، جنب مسجد قدیم ساخته شد. در این بازسازی، مرقد سید سلطان‌علی، گسترش یافت و درست زیر گنبد، قرار گرفت و گنبد دومی نیز بر بنا افزوده شد که به مرقد [[سید محمدمهدی ردینی رفاعی]]، ملقب به رواس، (متولد 1220 ه. ق و متوفای 1287 ه. ق) متعلق است. 

در سال (1353 ه. ق)، ماذنه مسجد جامع، به علت فرسودگی آن و نیز تعریض خیابان جمهوری (رشید)، خراب گردید و به‌جای آن، ماذنه‌ای جدید ساخته شد و قبر [[شیخ عبدالغفور محمدسعد حیدری]]، مفتی شافعی (متوفای 1310 ه. ق) که در ایوان مسجد جامع قرار داشت، تعمیر شد. 
ریاست تکیه رفاعیه را [[سید ابراهیم افندی]]، فرزند [[شیخ محمد افندی]]، (متولد 1281 ه. ق) به ‌عهده داشت و هر شب جمعه، جلسه یادبودی برای شیخ رفاعی برقرار می‌شد. 

در این تکیه، دو اتاق برای استفاده علمی، وجود داشت که دریکی از آن‌ها، علامه احمد شاکر افندی بن سید محمد شهاب‌الدین افندی آلوسی، (متوفای 1330 ه. ق) و در اتاق دوم، [[سید محمود شکری افندی آلوسی]] تدریس داشتند.<ref>العقد اللامع به آثار بغداد والمساجد والجوامع، ص 396- 399؛ مرقد المعارف، ج 1، ص 361- 363؛ معجم المراقد و المزارات فی العراق، ص 270 و 271.</ref>