در حال ویرایش چاه ذروان (بخش)

==در تاریخ و روایات==

===نوشیدن پیامبر(ص)===
گزارش‌ها، از نوشیدن [[حضرت محمد(ص)]] از آب چاه ذروان حکایت دارند.<ref>الطبقات، ج2، ص196-198.</ref> 

===طلسم پیامبر(ص)===
روایاتی در منابع حدیثی [[اهل سنت]]<ref>مسند الامام احمد بن حنبل، ج6، ص63؛ صحیح مسلم، ج7، ص14؛ صحیح البخاری، ج4، ص90.</ref> و برخی کتاب‌های تاریخی<ref>الطبقات، ج2، ص196-198.</ref> از جادو شدن حضرت محمد(ص) در [[مدینه]] و جاسازی طلسم در این چاه حکایت دارند. بر پایه این گزارش، لبید بن اعصم، از هم پیمانان [[یهودیت|یهودی]] بنی زریق و به نقلی خواهران لبید، با گره زدن چند تار موی حضرت محمد(ص) و قرار دادن آن در غلاف شکوفه خرما، پیامبر(ص) را طلسم کرده و این طلسم را در زیر سنگی از چاه ذروان جاسازی کردند. پیامبر(ص) پس از آنکه از سوی خداوند از طلسم و مکان آن آگاهی یافت، جُبیر بن ایاس<ref group="یادداشت">از بنی‌زریق.</ref> و به نقلی قیس بن مُحصن یا [[امام علی(ع)]] را به همراه عمار و [[زبیر]] مأمور کرد تا طلسم را از چاه بیرون آورند. پس از آن، پیامبر(ص) با خواندن آیات سوره‌های معوذتین، یک به یک گره‌های طلسم را باز کرد. به نقل ابن سعد (م.۲۳۰ق)، در پی این حادثه حارث بن قیس دهانه چاه را تخریب کرد.<ref>الطبقات، ج2، ص198.</ref> برخی مفسران، از نزول معوذتین در این حادثه یاد کرده‌اند؛<ref>اسباب النزول، ص502؛ تفسیر سمعانی، ج1، ص116؛ تفسیر الثعلبی، ج10، ص338.</ref> این در حالیست که برخی، از جمله [[عبدالله بن عباس|ابن عباس]] این سوره‌ها را از سوره‌های مکی قرآن دانسته‌اند.<ref>تفسیر قمی، ج2، ص449؛ التبیان، ج10، ص432؛ مجمع البیان، ج10، ص491.</ref>

در حالی که منابع حدیثی اهل سنت روایات خود را از ابن عباس و [[عایشه]] نقل کرده‌اند، برخی منابع [[شیعه|شیعی]]<ref>التبیان، ج1، ص382؛ مجمع البیان، ج10، ص492؛ نک: موسوعه التاریخ الاسلامی، ج1، ص474.</ref> با تضعیف راویان احادیثِ سحر، از پذیرش این روایات خودداری کرده و از آنجا که اینگونه طلسم را مخل عقل می‌دانند این حادثه را متناقض با برخی آیات قرآن که منکر مسحورشدن پیامبر است،<ref group="یادداشت">{{آیه|نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَسْتَمِعُونَ بِهِ إِذْ يَسْتَمِعُونَ إِلَيْكَ وَإِذْ هُمْ نَجْوَى إِذْ يَقُولُ الظَّالِمُونَ إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلَّا رَجُلًا مَسْحُورًا}} هنگامى كه [وقت قرآن خواندنت] به تو گوش مى‌دهند، ما به هدفى كه براى آن گوش مى‌دهند داناتريم، و نيز هنگامى كه رازگويى مى‌كنند [به كارشان آگاه‌تريم] آن زمان كه [آن] ستمگران [به يكديگر] مى‌گويند: شما [اگر از او پيروى كنيد] جز از مردى جادو‌شده پيروى نمى‌كنيد.</ref><ref>سوره اسراء(۱۷)، ۴۷؛ ترجمه قرآن (انصاریان)، ص۲۸۶.</ref> می‌دانند. از میان فرقه‌های اسلامی، معتزله نیز داستان طلسم پیامبر را غیرواقعی دانسته‌اند.<ref>التفسیر الکبیر، ج32، ص368-369.</ref>