در حال ویرایش چاه عهن

هشدار: شما وارد نشده‌اید. نشانی آی‌پی شما برای عموم قابل مشاهده خواهد بود اگر هر تغییری ایجاد کنید. اگر وارد شوید یا یک حساب کاربری بسازید، ویرایش‌هایتان به نام کاربری‌تان نسبت داده خواهد شد، همراه با مزایای دیگر.

این ویرایش را می‌توان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که می‌خواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثی‌سازی ویرایش را به پایان ببرید.

نسخهٔ فعلی متن شما
خط ۱: خط ۱:
== مکان ==
بئر العهن، چاه یا چشمه‌ای است در منطقه «العالیه» در مدینه، که در کوه‌ها واقع شده و آب آن به سختی کم می‌شود. این چاه به نام «الیسیره» نیز شناخته می‌شود. پیامبر اسلام، حضرت محمد (ص)، از این چاه آب می‌نوشید و وضو می‌گرفت و در آن بصق می‌کرد. این چاه ابتدا متعلق به انصار بود و در حال حاضر به خاندان «آل شدقم» از بنی حسین، که از نوادگان شریف خاندان پیامبر (ص) هستند، تعلق دارد.


'''چاه العهن''' یکی از چاه‌های مشهور [[مدینه]] است که در [[روستای قربان]] و منطقه «[[العالیه]]» واقع شده و به نام‌های «[[الیسیره]]» و «[[بئر عالیه]]» نیز شناخته می‌شود. این چاه دارای آب شیرین و گوارا بوده و [[حضرت محمد (ص)|پیامبر اسلام(ص)]] از آن برای نوشیدن آب و وضو گرفتن استفاده می‌کردند. در گذشته، چاه در نزدیکی درختی به نام «سدرة» قرار داشت و در حال حاضر در منطقه [[بلاد البدریه]] قابل مشاهده است.
بئر العهن در گذشته به عنوان یکی از چاه‌های مشهور مدینه شناخته می‌شد. در خصوص شماره هفتم از چاه‌های معروف، برخی معتقدند که بئر العهن همان چاه «السقیا» است، در حالی که برخی دیگر آن را چاه جداگانه‌ای می‌دانند.


== نام ==
الجواهر الثمينة في محاسن المدنية، محمد كبريت الحسيني المدني، ص ٩٥
این چاه به نام العهن نام گذاری شده است،<ref>التعریف بما انست الهجره من معالم دار الهجره، ص 164</ref> در زبان عربی، واژه "العهن" به معنی پشم رنگی می‌باشد؛<ref>تاریخ المعالم مدینه منوره قدیماً وحدیثا، ص ۲۶۸</ref> همچنین این چاه به نام های «[[الیسیره]]»<ref>الجواهر الثمينة في محاسن المدنية، ص ٩٥


خلاصة الوفا بأخبار دار المصطفى، ص ٣١٧</ref> و «[[بئر عالية]]» نیز شناخته می‌شده.<ref>تاریخ المعالم مدینه منوره قدیماً وحدیثا، ص ۲۶۸</ref>


== موقعیت مکانی ==
بئر العهن، چاه هفدهم از چاه‌های مقدس مدینه است. این چاه در روستای بنی امیه انصاری واقع در بالاترین نقطه شهر مدینه قرار دارد. در گذشته، نزدیک این چاه درختی به نام «سدرة» وجود داشت که بعدها قطع شد و زمین آن به یک زمین کشاورزی تبدیل گردید. این چاه در دامنه کوه واقع شده و آب آن شیرین و گوارا است، اما محل دقیق آن امروزه مشخص نیست. برخی معتقدند که این همان چاه الیسیره است.
'''بئر العهن''' از چاه‌های مشهور [[مدینه]] و در [[روستای قربان]]<ref>وصف المدینه المنوره، ص ۱۰</ref> در منطقه «[[العالیه]]» واقع بوده؛<ref>الجواهر الثمينة في محاسن المدنية، ص ٩٥</ref>  این چاه در وسط باغی سرسبز <ref>مغانم المطابه، ص ۴۵</ref> که نام آن باغ، از همین چاه گرفته شده، قرار داشته است.<ref>تاریخ المعالم مدینه منوره قدیماً وحدیثا، ص ۲۶۸</ref>


== پیامبر و چاه عهن ==
موسوعة مرآة الحرمين الشريفين وجزيرة العرب، ج ٤، أيوب صبري باشا، ص ٣٤٢


[[حضرت محمد (ص)|پیامبر اسلام(ص)]] از این چاه آب می‌نوشید<ref>الجواهر الثمينة في محاسن المدنية، ص ٩٥</ref> و وضو می‌گرفتند؛<ref>خلاصة الوفا بأخبار دار المصطفى، ص ٣١٧</ref> و همچنین نقل شده است كه مردم، به چاه عهن به عنوان چاهى كه [[حضرت محمد (ص)|پيامبر(ص)]]  از آن آبى نوشيده و وضو گرفته، تبرّك مى‌جستند.<ref>مدينه شناسى، ج ١، ص ٤٠٨</ref>
== پیشینه ==
'''چاه عهن''' در گذشته، نزدیک درختی به نام «سدرة» (درختی خاص که در عربستان معروف است) <ref>وفاء الوفاء، ج۳، ص ۳۸۸</ref>بوده است که بعدها قطع شد و زمین آن به یک زمین کشاورزی تبدیل گردید. این چاه که آب فراوانی داشته، <ref>مغانم المطابه، ص ۴۵</ref> در دامنه کوه واقع شده<ref>المدينة بين الماضي والحاضر، ص ۲۶۷</ref> و آب آن شیرین و گوارا است؛<ref>موسوعة مرآة الحرمين الشريفين وجزيرة العرب، ج ٤، ص ٣٤٢</ref>  این چاه متعلق به [[انصار]] بوده<ref>الجواهر الثمينة في محاسن المدنية، ص ٩٥</ref> و به دلیل نزدیک بودن به خانه‌ [[انصار]] و برکت‌هایی که از [[حضرت محمد (ص)|پیامبر اسلام(ص)]] در آن‌جا صورت گرفته، حائز اهمیت بوده است.<ref>وفاء الوفاء، ج۳، ص ۳۸۸</ref>
== امروزه ==
در حال حاضر مىتوانيم در جنوب شرقی [[وادى بطحان]] و منطقه‌اى كه به [[بلاد البدريّه]] شهرت دارد، از اين چاه ديدار كنيم؛ قطر چاه حدود 3 متر و عمقش 16 متر است. از اسناد اوقافى مدينه چنين برمى‌آيد كه [[خاندان برزنجى]]، چاه و باغِ عهن را وقف عام نموده‌اند ؛ فضلاى مدينه  موقعيّت جغرافيايى آن را با تعبير «[[بلادالعهن]]» مى‌شناسانند.<ref>مدينه شناسى، ج ١، ص ٤٠٨</ref>


== نگارخانه ==
[[پرونده:Photo 2025-10-20 00-25-34.jpg|راست|بی‌قاب|بئر عهن]]


بئر العهن


سید السمهودی به نقل از المؤرخ المطری آورده است که بئر العهن در منطقه «العالیة» واقع شده و چاه بسیار خوبی است که در دل کوه حفر شده و در کنار آن درخت سدر (کنار) قرار دارد. اما سید المراغی یادآور شده است که آن درخت سدر دیگر وجود ندارد.


در این باره دو نکته قابل توجه است:


اول اینکه منطقه «قُربان» همیشه در منابع تاریخی به عنوان بخشی از «العالیة» توصیف شده، در حالی‌که در عرف امروزی، «قربان» منطقه‌ای پیوسته در غرب «العوالی» شناخته می‌شود که از شمال، محدوده «مدشونیة» را در بر می‌گیرد و تا «حصن کعب بن الأشرف» در جنوب امتداد دارد.


[[پرونده:Photo 2025-10-20 00-22-13.jpg|بی‌قاب]]
دوم اینکه در توصیف این چاه آمده است که «در کوه حفر شده»؛ این تعبیر در مورد چاه‌های دیگری مانند «السقیا» نیز به کار رفته و مقصود از آن، قرار داشتن چاه در کوه به معنای امروزی نیست، بلکه اشاره به سنگی بودن و سختی زمین منطقه دارد. این زمین بخشی از «حرّه سوداء» (نواحی آتشفشانی و سنگلاخ اطراف مدینه) بوده که بعدها با لایه‌ای از خاک پوشیده شده و برای ساخت‌وساز یا کشاورزی آماده شده است.


از سخنان سید السمهودی چنین برمی‌آید که درباره‌ی بئر العهن هیچ سندی دال بر ارتباط آن با پیامبر اسلام (ص) وجود ندارد.


== جستارهای وابسته ==
منبع: المدينة بين الماضي والحاضر، ص ۲۶۷


* [[قبا|منطقه قبا]]


<references />
) بئر العهن بالكسر من العهن وهو نوع من الصوف ورجح السمهودي أنها بئر العسرة كانت تسمى في الجاهلية العسرة فغير اسمها النبي الله الله وتسمى أيضًا بئر بني أمية لوقوعها في منازلهم


== منابع ==
شمالي المسجد النبوي. وأنها زالت أو تغير اسمها منذ زمن.


* '''تاریخ معالم المدینه المنوره قدیما و حدیثا'''، خیاری، احمد یاسین احمد، ریاض-عربستان، المملکه العربیه السعودیه،1419 ق.
(وفاء ج ۳ ص ۹۷۸ ،۹۸۲
* '''مدینه شناسی'''، نجفی،محمد باقر، تهران-ایران، مشعر،1392ش.
* '''التعریف بما انست الهجره من معالم دار الهجره'''، المطری،جمال الدین محمد بن احمد، ریاض-عربستان، اداره الملک عبد العزیز، 1426ق.
* '''خلاصة الوفا بأخبار دار المصطفى'''، سمهودی، علی بن عبد الله، مدینه نوره-عربستان، المکتبه العلمیه، 1972م.
* وصف المدینه المنوره، قائدان، اصغر، پایگاه مجلات 2 (میقات حج- سال 1378- شماره 27)
* '''الجواهر الثمينة في محاسن المدنية،'''حسینی مدنی، محمد کبریت، بیروت-لبنان، دار الکتب العلمية، 1417 ق.
* '''وفاء الوفاء'''، سمهودی، علی بن عبد الله، بیروت-لبنان، دار الکتب العلمیه، 2006م.
* '''مغانم المطابه'''، فیروزآبادی، محمد بن یعقوب، ریاض-عربستان، دار الیمامه للبحث و الترجمه و النشر، 1969م.


* '''معجم ما استعجم'''، بکری، عبد الله بن عبد العزیز، بیروت- لبنان، عالم الکتب، 1983.
* '''الدره الثمنیه فی اخبار المدینه'''، ابن نجار، محمد بن محمود، بیروت-لبنان، دار الارقم بن ابی الارقم، بی تا


*'''المدينة بين الماضي والحاضر'''، عیاشی، ابراهیم بن علی، مدینه منوره-عربستان، بی نا، 1972م.
در منطقه العوالی مدینه، چاهی به نام بئر العهن وجود دارد که به گفته منابع، چاهی بسیار نیکوست و در دل کوه کنده شده است. این چاه که در گذشته با خرید به مالکیت شهید مرحوم علی بن مطرف العمری درآمد، از جمله چاه‌هایی است که آب آن هرگز خشک نمی‌شود. در کنار این چاه، درخت سِدر (کنار) نیز وجود دارد.
*'''موسوعة مرآة الحرمين الشريفين وجزيرة العرب'''، صبری پاشا، ایوب، قاهره-مصر، دار الآفاق العربیه، 2004م.


{| class="wikitable mw-collapsible"
ابن زُبالة، مورخ نامدار، در کتاب خود درباره چاه‌های مدینه مطالبی آورده و به چاه‌هایی که در خانه‌های انصار بوده‌اند اشاره کرده است. او می‌گوید پیامبر اسلام (صلى الله عليه وسلم) از برخی از این چاه‌ها آب نوشیده و در برخی دیگر وضو گرفته‌اند. بسیاری از این چاه‌ها امروزه ناشناخته و ناپدید شده‌اند.
! colspan="2" |
* [[الگو:چاه‌ها و برکه‌های حرمین|<abbr>ن</abbr>]]
* <abbr>ب</abbr>
* [[ویژه:ویرایش صفحه/الگو:چاه‌ها و برکه‌های حرمین|<abbr>و</abbr>]]


چاه‌ها و برکه‌های حرمین
از جمله این چاه‌ها، چاهی در حره غربی در انتهای منطقه‌ای به نام «النَّقا» است، در سمت چپ راهی که به بئر علی در محل میقات (ذو الحلیفة) می‌رود. در سمت شمالی این چاه، بنایی مستطیل‌شکل و گچ‌کاری‌شده وجود دارد. این چاه به بئر السُقیا معروف است و گفته می‌شود متعلق به سعد بن ابی‌وقاص بوده است.
|-
!مکه
|[[زمزم]] • [[برکه قسری]] • [[چاه تفله]]
|-
!مدینه
|[[چاه ابی‌عنبه]] • [[بغیبغه]] • [[چاه اریس]] • [[چاه اعواف]] • [[چاه انا]] • [[چاه انس بن مالک]] • [[چاه اهاب]] • [[چاه بصه]] • [[چاه بضاعه]] • [[چاه ذروان]] • [[چاه روحاء]] • [[چاه رومه]] • [[بئر معونه]] • [[بیسان]] • [[چاه هُجَیم]] • [[چاه جاسوم]] • [[چاه انا]] • [[بئر غرس|چاه غرس]]
|-
!میان راه مکه و مدینه
|[[چاه تفله]]
|}
{| class="wikitable mw-collapsible"
! colspan="2" |
* [[الگو:اماکن مدینه|<abbr>ن</abbr>]]
* <abbr>ب</abbr>
* [[ویژه:ویرایش صفحه/الگو:اماکن مدینه|<abbr>و</abbr>]]


مکان‌های زیارتی و تاریخی مدینه
بر اساس نقل‌های تاریخی، پیامبر اسلام (صلى الله عليه وسلم) پیش از جنگ بدر در همین منطقه سپاه خود را بازبینی کردند. در همان‌جا نماز خواندند و برای مردم مدینه دعا کردند که خداوند در مُدّ و صاع (واحدهای وزن و پیمانه) آنان برکت دهد و رزق آنان را از هر سو روانه سازد. همچنین از آب این چاه نوشیدند. گفته می‌شود زمین اطراف این چاه به «فُلجان» معروف بوده است. امروزه این چاه متروکه و ویران است، اما از نظر تاریخی چاهی است بزرگ، خوش‌کیفیت و کنده‌شده در دل کوه.
|-
!کوه‌ها
|[[کوه ثور (مدینه)|کوه ثور]] • [[کوه احد]] • [[کوه سلع]] • کوه رماة • [[کوه سلیع]] • کوه عینین
|-
!چاه‌ها و چشمه‌ها
|[[بئر معونه]] • [[بیسان]] • [[چاه هُجَیم]] • [[چاه بضاعه]] • [[چاه ذروان]] • [[چاه اعواف]] • [[چاه ابی‌عنبه]] • [[چاه بصه]] • [[چاه اریس]] • [[چاه اهاب]] • [[چاه روحاء]] • [[چاه جاسوم]] • [[چاه انا]] • [[چاه رومه]] • [[چاه انس بن مالک]] • [[بغیبغه]] • چاه غرس
|-
!قبرستان‌ها
|[[قبرستان بقیع]] • [[مقبره شهدای احد]] • [[مقبره شهدای بدر]]
|-
!مسجدها
|[[مسجدالنبی]] • [[مسجد قبا]] • [[مسجد غمامه]] • [[مسجد عنبریه]] • [[مسجد حمزة بن عبدالمطلب (مدینه)|مسجد حمزة بن عبدالمطلب]] • [[مصلای پیامبر(ص)]] • [[مسجد بنی مازن]] • [[مسجد سبق]] • [[مسجد ابوبکر(خندق)]] • [[مسجد ابوبکر(مناخه)]] • [[مسجد ابی بن کعب]] • [[مسجد الاجابه]] • [[مسجد الدرع]] • [[مسجد الرایه (مدینه)]] • [[مسجد العصبة]] • [[مسجد امام علی (مناخه)]] • [[مسجد امام علی در خندق]] • [[مسجد بنوحرام]] • [[مسجد بنی خداره]] • [[مسجد بنی زریق]] • [[مسجد بنی ساعده (خارج بیوت مدینه)]] • [[مسجد بنی ساعده (داخل مدینه)]] • [[مسجد بنی ظفر]] • [[مسجد بنی عبدالاشهل]] • [[مسجد بنی‌انیف]] • [[مسجد ثنایا]] • [[مسجد ثنیة الوداع]] • [[مسجد جمعه]] • [[مسجد دارالنابغه]] • [[مسجد راتج]] • [[مسجد سجده]] • [[مسجد سعد بن خیثمه]] • [[مسجد سقیا]] • [[مسجد سلمان فارسی]] • [[مسجد شجره (مدینه)]] • [[مسجد عتبان بن مالک]] • [[مسجد عثمان (مدینه)]] • [[مسجد عمر بن خطاب (مدینه)]] • [[مسجد عمر بن خطاب در خندق]] • [[مسجد غار بنی حرام]] • [[مسجد فاطمه زهرا (س)]] • [[مسجد فسح]] • [[مسجد فضیخ]] • [[مسجد قبلتین]] • [[مسجد مغیسله]] • [[مسجد بنی حارثه]] • [[مسجد منارتین]] • [[مسجد فتح (مدینه)]] • [[مسجد مشربه ام ابراهیم]] • [[مسجد معرس]]
|-
!نقاط مهم داخل شهر مدینه
|[[بیت‌ الاحزان]]
|-
!نقاط مهم خارج شهر مدینه
|[[جرف]] • [[بیداء]] • [[ثنیة الوداع]]
|-
!سایر
|بیت المدارس • [[باغ مرجان]]
|}
[[ویژه:رده‌ها|رده‌ها]]:


* [[:رده:چاه‌های مدینه|چاه‌های مدینه]]
از سوی دیگر، حافظ عبدالغنی نقل می‌کند که پیامبر (صلى الله عليه وسلم) در منطقه‌ای بالاتر از چاه قبلی در حره، موسوم به بئر أبی عَنبه، نیز لشکر خود را بازبینی کردند. این چاه به سمت غرب، حدود یک میل با مدینه فاصله داشته است. چاهی دیگر نیز در نزدیکی آن وجود دارد که اگر کسی در مسیر عمومی حرکت کند و در سمت چپ خود چاه سُقیا را ببیند، این چاه در سمت راست او و اندکی دورتر از راه اصلی قرار می‌گیرد. این چاه در دامنه‌ای از حره واقع شده و با بنایی گچ‌کاری‌شده محصور شده است. لب آن نیز حوضی سنگی قرار داشته که بعدها شکسته شده است.
* [[:رده:مکان‌های تاریخی حجاز|مکان‌های تاریخی حجاز]]
 
* [[:رده:مکان‌های تاریخی مدینه|مکان‌های تاریخی مدینه]]
مردم مدینه، چه در گذشته و چه در دوران‌های اخیر، همواره به آب این چاه تبرک می‌جستند و از آن می‌نوشیدند. حتی مانند آب زمزم، آب آن را به مناطق دوردست می‌فرستادند و خود چاه را نیز به دلیل برکتش "زمزم" می‌نامیدند. با این حال، در منابع معتبر اثری خاص درباره آن یافت نشده که به آن اتکا شود.
* [[:رده:مکان‌های تاریخی عربستان|مکان‌های تاریخی عربستان]]
 
* [[:رده:اماکن مدینه|اماکن مدینه]]
برخی احتمال داده‌اند که این چاه، همان چاهی باشد که فاطمه بنت الحسین بن علی، همسر حسن بن حسن، در دوران خلافت ولید بن عبدالملک حفر کرد. زمانی که به دستور خلیفه، حجره‌های همسران پیامبر (صلى الله عليه وسلم) و خانه فاطمه زهرا (س) را به مسجد النبی وارد کردند، فاطمه بنت الحسین از خانه بیرون رفت و در منطقه حره منزل ساخت. در آنجا دستور حفر چاه داد، اما هنگام حفر به سنگ سختی رسیدند. وی وضو گرفت، دو رکعت نماز خواند، دعا کرد و با باقی‌مانده وضو خود محل چاه را پاشید. پس از آن، ادامه حفاری انجام شد و سنگ مانعی ایجاد نکرد تا آب چاه ظاهر شد.
 
بنابراین، احتمال می‌رود این چاه، همان چاه فاطمه بنت الحسین باشد. اما به نظر می‌رسد چاه سُقیا، همان چاه اولی است که در مسیر راه قرار دارد، چرا که نزدیک‌تر به جاده عمومی است و این نظر به واقع نزدیک‌تر است. والله أعلم.
 
التعریف بما انست الهجره ۱۶۵
 
 
چاه العهن، چاهی است که در شمال مسجد النبوی در مدینه منوره واقع شده است. این چاه به نام "العهن" که نوعی پشم است، نام‌گذاری شده است. برخی منابع مانند سمهودی در کتاب "وفاء الوفاء" احتمال می‌دهند که چاه العهن همان چاه العسره باشد. در دوران جاهلیت، این چاه به نام "العسره" شناخته می‌شد تا اینکه پیامبر اسلام، حضرت محمد (ص)، نام آن را تغییر داد. همچنین، چاه العهن گاهی "چاه بنی‌امیه" نیز نامیده می‌شود، زیرا در نزدیکی خانه‌های بنی‌امیه قرار داشته است.
 
برخی روایت‌ها اشاره دارند که چاه العهن به مرور زمان از بین رفته یا نام آن تغییر کرده است.
 
وفاء ج ۳ ص ۹۷۸ ،۹۸۲
 
 
چاه عهن
 
چاه عهن به کسر حرف «ع» و سکون حرف «هـ» و به حرف «ن» معروف است. این چاه در منطقه عوالی (جنوب غربی مدینه) قرار دارد و در منابع مختلف تاریخی مورد اشاره قرار گرفته است. در کتاب "وفاء الوفاء" تألیف ابن شهاب المطری، آمده است که ابن النجار در فهرست آبار مدینه از شش چاه نام برده است: آریس، البصه، بضاعه، رومة، الغرس، و بئر حاء، اما چاه هفتم که ذکر شده است، دیگر شناخته شده نیست. سپس مطری به یک حاشیه‌نویسی از خط شیخ امین‌الدین ابن عساگر اشاره می‌کند که در آن آمده است: "چاه عهن در العالیه (منطقه‌ای در اطراف مدینه) وجود دارد که امروز در آن کشاورزی می‌شود و در کنار آن درخت سدرة (درختی خاص که در عربستان معروف است) قرار دارد."
 
مطری همچنین توضیح می‌دهد که چاه عهن در العالیه به شدت معروف است و آب آن تقریباً هیچ‌گاه خشک نمی‌شود و در نزد مردم مدینه احترام زیادی داشته است. اگرچه اطلاعات دقیقی در مورد فضل یا نسبت این چاه به پیامبر اسلام ﷺ وجود ندارد، اما مردم به طور سنتی از این مکان برکت می‌جستند.
 
ابن عساگر در حاشیه خود به نام "چاه عهن" اشاره کرده و این‌گونه استنباط می‌شود که احتمالاً همان چاه "الیسیره" است که در نواحی بنی‌امیه از انصار وجود داشته است. از نظر تاریخی، این چاه به دلیل موقعیتش در نزدیکی خانه‌های آن‌ها و برکت‌هایی که از پیامبر اسلام در آن‌جا صورت گرفته، حائز اهمیت بوده است.
 
وفاء الوفاء ج۳ ص ۳۸۸
 
 
بئر العهن یکی از چاه‌های معروف در شهر مدینه منوره است که در منطقه العوالی قرار دارد. در زبان عربی، واژه "العهن" به معنی صوف رنگی است. این چاه به‌طور ویژه در متون تاریخی به‌ویژه توسط ابن عساگر و المطری ذکر شده است.
 
طبق روایت‌های موجود، این چاه به نام بئر عالية شناخته می‌شده و در حال حاضر در منطقه‌ای که در آن کشاورزی انجام می‌شود، قرار دارد. همچنین در کنار این چاه درختی به نام سدرة وجود دارد که در برخی منابع تاریخی به آن اشاره شده است. در برخی از روایت‌ها آمده که این درخت قطع شده است. این منطقه به‌طور خاص به بنی‌امیه انصاریان نسبت داده شده است و به‌دلیل این که "العهن" در نزدیکی خانه‌های آن‌ها وجود داشته، این چاه به این نام معروف شده است.
 
چاه العهن در گذشته در نزدیکی منطقه‌ای به نام العوالی واقع شده و امروزه هنوز هم با همان نام شناخته می‌شود. در حال حاضر این چاه در داخل بستانی قرار دارد که نام آن از همین چاه گرفته شده است.
 
تاریخ المعالم مدینه منوره قدیماً وحدیثا ص ۲۶۸
 
 
در روستای دوم قُربان، که شرقی از مسجد قباء واقع شده، مسجد الفَضیح در مسیر وادی ابی جَیدة قرار دارد. همچنین در همان روستا، یکی از چاه‌های معروف به نام چاه العهن وجود دارد که هنوز هم مورد استفاده قرار می‌گیرد.
 
وصف المدینه المنوره ص ۱۰
 
 
بئر العهن یک چاه معروف است که در منطقه "العالیه" و در وسط باغی سرسبز واقع شده است. این چاه در کنار یک درخت "سدرة حسناء" (سدرة زیبای) قرار دارد که به زیبایی و جذابیت این مکان افزوده است. چاه بئر العهن آب فراوانی دارد و به حدی غزیر است که تقریباً هیچ‌گاه خشک نمی‌شود.
 
این مکان یکی از چاه‌های مشهور منطقه است و اهمیت زیادی در منابع تاریخی و جغرافیایی دارد.
 
مغانم المطابه ص ۴۵
 
 
مدينه شناسى ( ط مشعر ) ( فارسى )، ج ١، محمد باقر النجفي، ص ٤٠٨
 
. مطرى و ابن‌نجّار در اين‌كه چاه مزبور ، برخوردار از موقعيّت تاريخى باشد ، ترديد كرده‌اند و سمهودى اطمينانى به ارزش تاريخى آن نشان نمىدهد . « 1 » وى در زمان خود ، مشاهده كرده است كه مردم ، به چاه عهن به عنوان چاهى كه پيامبر از آن آبى نوشيده و وضو گرفته و حضورى در كنارش داشته ، تبرّك مىجويند ؛ ولى در نوشته‌هاى خود با ترديد از كنار اين موضوع گذشته است . چاه مزبور چون خارج از شهر مدينه قرار دارد ، تاكنون ( 1398 ه . ق . ) محو توسعهء شهر نشده است . در حال حاضر مىتوانيم در سمت شرقى مجاورت جنوبى وادى بطحان و منطقه‌اى كه به بلاد البدريّه شهرت دارد ، از اين چاه ديدار كنيم . قطر چاه حدود 3 متر و به گفتهء كشاورزانِ حول آن ، عمقش 16 متر است . از اسناد اوقافى مدينه چنين برمىآيد كه خاندان برزنجى ، چاه و باغِ در برگيرنده‌اش را وقف عام نموده‌اند . اكنون حدودش از جانب مغرب به بلاد ابراهيم شاكر و از شمال به بلاد ناعمه و از مشرق به بلاد نقيرةالغرى و از جنوب به بلاد القطيعة مشخّص شده است . موقعيّت تاريخى اين چاه براى مدنىها و زائران ، ناشناخته مانده است و فضلاى مدينه ، موقعيّت جغرافيايى آن را با تعبير « بلادالعهن » مىشناسانند . « 2 »
 
( 1 ) . وفاء الوفا باخبار دارالمصطفى ، جزء 3 ، ص 978 ( 2 ) . دربارهء واژهء « عهن » نك : ابن‌فارس ، معجم مقاييسُ اللّغه ، ج 4 ، ص 177 ، اهتمام : عبدالسّلام محمّد هارو
 
 
خلاصة الوفا بأخبار دار المصطفى ( ص ) ( اخبار مدينه ) ( فارسى )، نور الدين علي بن أحمد السمهودي ( مترجم : سيد كمال حاج سيد جوادى )، ص ٣١٧
 
پس آن حضرت - صلىاللَّه عليه وآله وسلم - [ 119 - آ ] فرمودند چنين است ، ليكن اسم أو يسيره است وآب دهان مُبارك خود در آن انداخته به بركت در حق آن دعا نمود ، در روايتي وضو ساخت واين مضمون از طرق ديگر نيز وارد است وگذشت كه بئر العهن بايد كه همين بئر يسيره بوده باشد پس بر اين تقدير آبار « 2 » مُباركه نوزده بوده باشد وآنكه در هفت عدد حصر كرده‌اند مردود است ليكن آنچه مشهور شده هفت است : بئر اريس ، بئر حاء ، بئر رومه ، بئر غرس ، بئر بضاعه ، بئرالبصه ، بئرالسقيا يا بئر العهن يا بئر جمل در سابع سه قول است
لطفاً توجه داشته باشید که همهٔ مشارکت‌ها در ویکی حج منتشرشده تحت Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike در نظر گرفته‌می‌شوند (برای جزئیات بیش‌تر ویکی حج:حق تکثیر را ببینید). اگر نمی‌خواهید نوشته‌هایتان بی‌رحمانه ویرایش و توزیع شوند؛ بنابراین، آنها را اینجا ارائه نکنید.
شما همچنین به ما تعهد می‌کنید که خودتان این را نوشته‌اید یا آن را از یک منبع با مالکیت عمومی یا مشابه آزاد آن برداشته‌اید (برای جزئیات بیش‌تر ویکی حج:حق تکثیر را ببینید). کارهای دارای حق تکثیر را بدون اجازه ارائه نکنید!
لغو راهنمای ویرایش (در پنجرهٔ تازه باز می‌شود)