سید محمد بادکوبه‌ای: تفاوت میان نسخه‌ها
(←معرفی) |
|||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات اشخاص | {{جعبه اطلاعات اشخاص | ||
|عنوان = سید محمد بادکوبه‌ای | |عنوان = سید محمد بادکوبه‌ای | ||
|تصویر = | |تصویر = مزار_سید_محمد_بادکوبه‌ای.jpg | ||
|توضیح تصویر = | |توضیح تصویر = نمایی از مزار سید محمد بادکوبه‌ای در آرامستان وادی رحمت تبریز | ||
|نام کامل = | |نام کامل = | ||
|کنیه = | |کنیه = | ||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
استادان بادکوبه‌ای در حوزه نجف به این شرحند: | استادان بادکوبه‌ای در حوزه نجف به این شرحند: | ||
{{ستون-شروع|۲}} | |||
* [[سید حسین بادکوبه‌ای]] | * [[سید حسین بادکوبه‌ای]] | ||
* [[آخوند خراسانی]] | * [[آخوند خراسانی]] | ||
* [[سید محمدکاظم یزدی]] | * [[سید محمدکاظم یزدی]] | ||
* [[سید ابوالحسن اصفهانی]]<ref>گلشن ابرار، ج5، ص274-278.</ref> | * [[سید ابوالحسن اصفهانی]]<ref>گلشن ابرار، ج5، ص274-278.</ref> | ||
{{پایان}} | |||
==فعالیت‌های سیاسی== | ==فعالیت‌های سیاسی== | ||
| خط ۹۴: | خط ۹۶: | ||
*''' شهداء الفضیلة'''، امینی عبدالحسین، قم، مکتبة الطباطبایی، ۱۳۹۳ق. | *''' شهداء الفضیلة'''، امینی عبدالحسین، قم، مکتبة الطباطبایی، ۱۳۹۳ق. | ||
*''' گلشن ابرار'''، جمعی از پژوهشگران، چاپ اول، قم، نشر | *''' گلشن ابرار'''، جمعی از پژوهشگران، چاپ اول، قم، نشر معروف. | ||
[[رده:عالمان شیعه قرن 14 (قمری)]] | [[رده:عالمان شیعه قرن 14 (قمری)]] | ||
[[رده:فقیهان شیعی باکو]] | [[رده:فقیهان شیعی باکو]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۰۵:۴۲
 نمایی از مزار سید محمد بادکوبه‌ای در آرامستان وادی رحمت تبریز | |
| مشخصات فردی | |
|---|---|
| زادروز | ۱۲۸۵ق |
| زادگاه | جمهوری آذربایجان، باکو، روستای مشتقا |
| دین | اسلام |
| مذهب | شیعه |
| تاریخ درگذشت | ۱۳۸۹ق |
| محل درگذشت | ایران، تبریز |
| آرامگاه | قبرستان وادی رحمت |
| مشخصات دینی | |
| هجرت به | مشهد، اصفهان، نجف، اردبیل؛ تبعید به: سیبری، تبریز |
| دیگر فعالیت‌ها | مبارزه با حکومت تزاری، اعتراض به رضاخان |
| اطلاعات علمی و مذهبی | |
| اساتید | سید حسین بادکوبه‌ای، آخوند خراسانی، سید محمدکاظم یزدی و سید ابوالحسن اصفهانی |
سید محمد بادکوبه‌ای (۱۲۸۵ق - ۱۳۸۹ق)، اهل باکو، و از عالمان شیعه است. مبارزه با حکومت تزاری روسیه، مبارزه با رضاخان و تأسیس حوزه علمیه از فعالیت‌های فرهنگی وسیاسی اوست.
معرفی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
سید محمد بادکوبه‌ای، فرزند آقامیر جبار، در سال ۱۲۸۵ق در مشتقا، روستایی نزدیک به باکو به دنیا آمد. وی در روز سه‌شنبه، ۷ جمادی‌الثانی ۱۳۸۹ق درگذشت و در تبریز، قبرستان وادی رحمت دفن شد.[۱]
تحصیلات[ویرایش | ویرایش مبدأ]
وی مقدمات علوم اسلامی را در زادگاهش آموخت.[۲] سپس به مشهد رفت و به تکمیل دروس حوزوی پرداخت. پس از آن برای تحصیل علوم عقلی به اصفهان هجرت کرد و در نهایت به نجف رفته، از حوزه آن شهر بهره برد.
استادان بادکوبه‌ای در حوزه نجف به این شرحند:
فعالیت‌های سیاسی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
سید محمد، همزمان با حاکمیت حکومت تزاری روسیه به زادگاهش، باکو برگشت. حکومت تزاری چند شهر بزرگ آذربایجانِ ایران را بر پایه قرارداد گلستان و ترکمن‌چای تصرف کرده بود. او با سیاست‌های حکومت، مبارزه کرد.[۴]
تبعید به سیبری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
بادکوبه‌ای از سوی حکومت کمونیستی به جرم فعالیت‌های دینی و سیاسی به مدت ۱۵ سال به منطقه سیبری تبعید شد؛ اما پس از ۵ سال به باکو برگشت و مدتی در زیرزمین اداره اطلاعات شوروی زندانی بود. سرانجام تبرئه و آزاد شد.[۵]
فعالیت‌های سیاسی در ایران[ویرایش | ویرایش مبدأ]
سید محمد، پس از آزادی از اداره اطلاعات شوروی به اردبیل هجرت کرد. پس از ۲ سال، در پی اعتراض به سیاست‌های رضاخان به تبریز تبعید شد و در مدرسه طالبیه سکونت اجباری اختیار کرد و بعد از مدتی با هماهنگی و حمایت مؤمنان، در منزلی ساکن شد.[۶]
سیدمحمد بادکوبه‌ای، همزمان با نهضت اسلامی ایران ، در ماجرای انجمن‌های ایالتی و ولایتی حضور پیدا کرد و به همراه روحانیان مبارز تبریز بیانیه‌هایی خطاب به مراجع و دولتمردان وقت صادر و امضا کرد.[۷] او در واقعه جنگ شش روزه کشورهای عربی و اسرائیل به همراه علمای تبریز طی بیانیه‌ای از مردم خواست با کمک‌های نقدی خود به یاری برادران مسلمان بشتابند.[۸]
فعالیت فرهنگی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
وی پس از بازگشت به زادگاهش، باکو ، حوزه علمیه تأسیس، و به تربیت طلاب علوم دینی پرداخت.[۹] سید محمد، در زمان حضورش در اردبیل نیز به مدت ۲ سال در منزل خود به تدریس و تربیت شاگرد پرداخت و در مسجد سرچشمه نماز جماعت برگزار کرد.[۱۰] او در زمان حضورش در تبریز در دو نوبت صبح و شام در مسجد ویجویه و ظهر در مسجد بازار کفاشان اقامه جماعت می‌کرد و در روزهای جمعه به تفسیر قرآن می‌پرداخت.[۱۱] وی در سال‌های پایانی عمر، کتابخانه خود را که دارای کتاب‌های ارزشمند خطی بود به کتابخانه آیت‌الله مرعشی نجفی اهدا کرد.[۱۲]
پانوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ گلشن ابرار، ج5، ص279-281.
- ↑ شهداء الفضیلة، ص545.
- ↑ گلشن ابرار، ج5، ص274-278.
- ↑ شهداء الفضیلة، ص545.
- ↑ گلشن ابرار، ج5، ص274-278.
- ↑ گلشن ابرار، ج5، ص274-278.
- ↑ اسناد انقلاب اسلامی، 1374ش، ص24، 47، 103 و 107.
- ↑ گلشن ابرار، ج5، ص279-281.
- ↑ شهداء الفضیلة، ص545.
- ↑ گلشن ابرار، ج5، ص274-278.
- ↑ گلشن ابرار، ج5، ص279-281.
- ↑ گلشن ابرار، ج5، ص279-281.
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- شهداء الفضیلة، امینی عبدالحسین، قم، مکتبة الطباطبایی، ۱۳۹۳ق.
- گلشن ابرار، جمعی از پژوهشگران، چاپ اول، قم، نشر معروف.