مدرسه آخوند (نجف): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
جز (ویرایش به‌وسیلهٔ ابرابزار:)
(افزودن مطلب،)
 
(۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|ماه=[[مهر]]|روز=[[۲۲]]|سال=[[۱۳۹۸]]|کاربر=Abbasahmadi1363}}
{{جعبه اطلاعات بنای مذهبی
| بنيانگذار = [[آخوند خراسانی]]
| تأسیس = مدرسه کبری: ۱۳۲۱ق. مدرسه وسطی: ۱۳۲۶ق. مدرسه صغری: ۱۳۲۸ق.
| کاربری = تحصیل علوم دینی
| مکان = مدرسه کبری آخوند در [[نجف]]، تقریباً در انتهای بازار حُویش، کنار مدرسه بخارائی‌ها.
| نام‌های دیگر = مدرسة الکبری
| ظرفیت = شامل سه مدرسه کبری، وسطی و صغری
| وضعیت = فعال
| بازسازی = مدرسه کبری: ۱۳۴۸ش. مدرسه وسطی: ۱۴۳۳ق.
|تصویر=مدرسه بزرگ آخوند.PNG|توضیح تصویر=مدرسه بزرگ آخوند}}
'''مدرسه آخوند'''،در [[نجف]] به مدرسه‌های سه‌گانه کبری، وسطی و صغری گفته شده که با نظارت [[آخوند خراسانی]] (م.۱۳۲۹ق)، مرجع تقلید [[شیعه]] و سرمایه آسانقلی بیگ، ساخته شده است. مدرسه بزرگ در انتهای بازار حُویش، کنار مدرسه بخارائی‌ها، مدرسه وسطی در محله بُراق و مدرسه صغری در محله مِشراق قرار دارد. برخی از عالمان شیعه مانند [[آقا نجفی قوچانی]] (م.۱۳۶۳ق)، [[سید محمود شاهرودی]] (م.۱۳۵۳ش)، [[سید عبدالهادی شیرازی]] و[[شیخ مرتضی امامی ساروی ]] (١٣٢١-١۴٢١قمری)(امام جمعه مازندران) و سید مرتضی مرعشی نجفی در این مدرسه‌ها درس خوانده یا ساکن بوده‌اند.


[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]]
==مدرسه بزرگ==


== مدرسه بزرگ آخوند ==
===مکان===
این مدرسه که در نجف به نام «مدرسة الکبری» معروف است، تقریباً در انتهای بازار حُویش، جنب مدرسه بخارائی‌ها قرار دارد که در سال ۱۳۲۱ تحت نظر و اشراف ایشان و با کمک مالی فردی به نام آستانقلی بیگ، وزیر سلطان عبدالاحد بخاری (امیربخارا) تأسیس شد.<ref name=":0">موقوفات ایرانیان در عراق، مجله میراث جاویدان، شماره ۶.</ref>
مدرسه بزرگ آخوند، معروف به مدرسة الکبری، در [[نجف]] ، تقریباً در انتهای بازار حُویش، کنار مدرسه بخارائی‌ها قرار دارد.  


مدرسه بزرگ آخوند، یکی از پررونق‌ترین مدارس نجف به شمار می‌آید و شخصیت‌های برجسته‌ای چون: آقا نجفی قوچانی (متوفای ۱۳۶۳ قآیت‌الله العظمی سید محمود شاهرودی (متوفای ۱۳۵۳ ش) و آیت‌الله العظمی سید عبدالاعلی سبزواری (متوفای ۱۳۷۲ش) و آیت‌الله سید عباس خاتم یزی (متوفای ۱۳۸۰ش) در آن سکونت داشتند. مرحوم آقا نجفی قوچانی در کتاب خاطرات خود، چگونگی ورودشان به این مدرسه را چنین نقل می‌کنند:
===تاریخچه===
این مدرسه، در سال ۱۳۲۱ق. زیر نظر [[آخوند خراسانی]] (م.۱۳۲۹قمرجع تقلید [[شیعه]] و با کمک مالی آستانقلی بیگ، وزیر سلطان عبدالاحد بخاری، امیر بخارا پایه‌گذاری شد.<ref name=":0">موقوفات ایرانیان در عراق، مجله میراث جاویدان، شماره ۶.</ref> بر پایه گزارش آقا نجفی قوچانی، در زمان ساخت این مدرسه، آخوند خراسانی، روزی یک ساعت به محل مدرسه رفته، گوشه‌ای نشسته، کار بنّا و کارگران را تماشا می‌کرد.{{یادداشت|او می‌نویسد: رفتم نزد آقای آخوند؛ مدرسه بزرگ که تازه بنایی می‌کردند و خود آقای آخوند هر روز یک ساعتی به آن مدرسه می‌رفت و گوشه‌ای می‌نشست و به کار عمله و بنا تماشا می‌کرد و خوشش می‌آمد؛ بلکه نوعاً تماشای تعمیرات خصوصاً خیریه که یک نوع از صدقات جاریه است، خوشایند است. نزدیک بود طبقه اول آن مدرسه تمام شود؛ عرض کردم از این مدرسه به من حجره داده می‌شود؟ فرمودند: پس به جهت که بنا می‌شود؟! [سپس به فرزندش گفت] میرزا مهدی! هر حجره که آقا می‌خواهد به ایشان بده و به اسم ایشان ثبت کن. آقا میرزا مهدی گفت: کدام را می‌خواهی؟ و من حجره‌ای که در گوشه واقع بود، تعیین کردم. فرمودند: همه از این حجره‌ها که فضای مدرسه در نظر اندازشان هست، تعیین می‌کنند و تو خیلی ساده هستی که گوشه مستور را تعیین می‌کنی. گفتم: من حجره می‌خواهم که درس در او بخوانم و افکارم مرتب باشد، نه برای تماشا که خوش منظره باشد؛ والا این قدرها من هم شعور دارم که آنها بهتر است، اما نه برای طلبه. . . کم‌کم منتقل شدم به مدرسه آخوند و به جدیت تمام مشغول به درس و بحث و نوشتن شدم.}}<ref name=":1">سیاحت شرق، ص ٣۴١.</ref>


رفتم نزد آقای آخوند؛ مدرسه بزرگ که تازه بنایی می‌کردند و خود آقای آخوند هر روز یک ساعتی به آن مدرسه می‌رفت و گوشه‌ای می‌نشست و به کار عمله و بنا تماشا می‌کرد و خوشش می‌آمد؛ بلکه نوعاً تماشای تعمیرات خصوصاً خیریه که یک نوع از صدقات جاریه است، خوشایند است. نزدیک بود طبقه اول آن مدرسه تمام شود؛ عرض کردم از این مدرسه به من حجره داده می‌شود؟ فرمودند: پس به جهت که بنا می‌شود؟! [سپس به فرزندش گفت] میرزا مهدی! هر حجره که آقا می‌خواهد به ایشان بده و به اسم ایشان ثبت کن. آقا میرزا مهدی گفت: کدام را می‌خواهی؟ و من حجره‌ای که در گوشه واقع بود، تعیین کردم. فرمودند: همه از این حجره‌ها که فضای مدرسه در نظر اندازشان هست، تعیین می‌کنند و تو خیلی ساده هستی که گوشه مستور را تعیین می‌کنی. گفتم: من حجره می‌خواهم که درس در او بخوانم و افکارم مرتب باشد، نه برای تماشا که خوش منظره باشد؛ والا این قدرها من هم شعور دارم که آنها بهتر است، اما نه برای طلبه. . . کم‌کم منتقل شدم به مدرسه آخوند و به جدیت تمام مشغول به درس و بحث و نوشتن شدم.<ref>سیاحت شرق، ص ٣۴١.</ref>
در اواخر سده چهاردهم قمری، ساختمان این مدرسه فرسوده شده و در سال ۱۳۴۸ش. (۱۳۸۹ق) با تلاش نصرالله خلخالی و با هزینه علی سیاهپوشان تجدید بنا شد.<ref name=":0" /> عباس خاتم یزدی، عالم شیعی ساختمان جدید را «در سه طبقه مجلل» معرفی کرده است.<ref name=":2">خاطرات آیةالله خاتم یزدی، ص ۴١.</ref>


مرحوم‌آیت‌الله خاتم یزدی یکی دیگر از ساکنان مدرسه بزرگ آخوند بود که در خاطرات خویش می‌گوید:
این مدرسه، در زمان دولت [[حزب بعث|بعثی]] [[عراق]]، بارها مورد یورش نیروهای امنیتی قرار گرفت؛ به‌خصوص در [[انتفاضه شعبانیه|انقلاب شعبانیه]]، در سال ۱۴۱۱ق. (۱۹۹۱م) به اشغال دولت [[صدام]] درآمده و مدت‌ها این اشغالگری ادامه داشت.<ref>خاطرات آیةالله خاتم یزدی، ص ۴١؛ مدارس آخوند خراسانی در نجف، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۹، ص۱۲۰.</ref>


بنده در بدو ورود به نجف اشراف (سال ۱۳۳۳ش) در مدرسه بزرگ مرحوم‌آخوند ساکن شدم. مرحوم آخوند خراسانی سه مدرسه در نجف اشراف داشت که به مدرسه صغری و مدرسه وسطی و مدرسه کبری معروف بودند. در سال‌های بعد مرحوم آقای خلخالی، مدرسه کبری را خراب کرد و در جای آن، یک مدرسه مجلل در سه طبقه بنا نمود. ظاهراً این مدرسه در حال حاضر در اختیار رژیم بعث قرار گرفته است.<ref>خاطرات آیةالله خاتم یزدی، ص ۴١.</ref>
===اهمیت===
در مدرسه بزرگ آخوند، شخصیت‌های برجسته‌ای مانند [[آقا نجفی قوچانی]] (م.۱۳۶۳ق)،<ref name=":1" /> [[سید محمود شاهرودی]] (م.۱۳۵۳ش)، [[سید عبدالاعلی سبزواری]] (م.۱۳۷۲ش) و [[سید عباس خاتم یزدی]] (متوفای ۱۳۸۰ش)<ref name=":2" /> در آن سکونت داشتند.<ref>مدارس آخوند خراسانی در نجف، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۹، ص۱۱۹؛</ref>


در اواخر قرن چهاردهم، ساختمان این مدرسه فرسوده شد تا این که در سال ۱۳۴۸ شمسی به همت مرحوم حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ نصرالله خلخالی و با هزینه مرحوم حاج علی آقا سیاهپوشان به شکل باشکوه و زیبایی تجدید بنا گردید.<ref name=":0"/>
===اکنون===
این مدرسه، بر پایه گزارشی در ۳ ربیع‌الاول ۱۴۳۳ق. (۶ اسفند ۱۳۹۰ش)، از یک حیاط بزرگ مربع شکل تشکیل شده است که پیرامون آن، سه طبقه و تعداد ۱۰۳ حجره وجود دارد. کتابخانه و مدرس آن در طبقه دوم، ضلع شرقی مدرسه قرار گرفته و دارای زیرزمین بزرگی است که به گفته خادم مدرسه، در مراسم‌های مهم حوزوی، تشکیل جلسات و بزرگداشت‌های سرتاسری از آن استفاده می‌شود. سردر مدرسه، نمای حجره‌ها و راهروهای مدرسه، با کاشی‌های فیروزه‌ای رنگ تزئین شده است.


ساختمان جدید مدرسه بزرگ آخوند، از یک حیاط بزرگ مربع شکل تشکیل شده است که در اطراف آن، سه طبقه و تعداد ۱۰۳ حجره دارد. کتابخانه و مدرس آن در طبقه دوم ضلع شرقی مدرسه واقع است. به علاوه از یک زیرزمین بزرگ نیز برخوردار است که به گفته خادم مدرسه، در مراسم مهم حوزوی و تشکیل جلسات و بزرگداشت‌های سرتاسری از آن استفاده می‌شود.
بر پایه همین گزارش، نزدیک به ۱۲۷ طلبه پاکستانی، هندی و افغانی در آن ساکن بودند.<ref>مدارس آخوند خراسانی در نجف، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۹، ص۱۲۰.</ref>


پیش از ظهر روز شنبه ششم اسفندماه ۱۳۹۰ برابر با سوم ربیع الاول ۱۴۳۳ قمری به همراه اعضای هیئت تحریریه فصلنامه از این مدرسه دیدن کردیم. حدود ۱۲۷ طلبه پاکستانی، هندی و افغانی در آن ساکن بودند. خادم مدرسه اجازه نداد تا از ساختمان داخل و حجرات مدرسه عکس بگیریم؛ اما هنگام خروج، از درب ورودی و تابلوی سر در مدرسه عکس گرفتیم. سردر مدرسه، نمای حجرات و راهروهای مدرسه، همه با کاشی‌های فیروزه‌ای رنگ تزئین شده است.
==مدرسه وسطی==
[[پرونده:مدرسه وسطی آخوند.jpg|بندانگشتی|200x200پیکسل|مدرسه وسطی آخوند در حال بازسازی.]]
مدرسه وسطی، در [[نجف]]، محله بُراق، ابتدای ورودی یکی از کوچه‌های شارع الصادق(ع) قرار دارد. در سال ۱۳۲۶ق. با اشراف و هدایت [[آخوند خراسانی]] و با سرمایه بانی مدرسه بزرگ پایه‌گذاری شده، دارای دو طبقه و ۳۴ حجره است. در این مدرسه عالمانی مانند: [[سید عبدالهادی شیرازی]] و [[سید احمد خوانساری]] سکونت داشتند. به گفته اهالی محل و کسبه اطراف مدرسه، بخشی از آن در زمان حکومت [[صدام]] در مسیر خیابان قرار گرفته، تخریب شد.


این مدرسه در زمان رژیم بعثی عراق، بارها مورد حمله نیروهای امنیتی قرار گرفت؛ به‌خصوص در قیام شعبانیه سال ۱۹۹۱ به اشغال صدامیان درآمد و مدت‌ها این اشغالگری ادامه داشت که در خاطرات آیت‌الله خاتم یزدی به آن اشاره شده است.<ref>مدارس آخوند خراسانی در نجف، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۹، ص۱۲۰.</ref>
مدرسه وسطی، بر پایه گزارشی در ربیع‌الاول ۱۴۳۳ق. (اسفند ۱۳۹۰ش) در حال بازسازی و تعمیرات اساسی، بوده است.<ref>مدارس آخوند خراسانی در نجف، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۹، ص۱۲۰ و ۱۲۱.</ref>


== مدرسه وسطای آخوند ==
==مدرسه صغری==
این مدرسه که در محله «بُراق»، ابتدای ورودی یکی از کوچه‌های خیابان امام صادق (ع) (شارع الصادق) قرار دارد، در سال ۱۳۲۶ قمری با اشراف و هدایت آخوند خراسانی و به سرمایه بانی مدرسه بزرگ تأسیس شد و دارای دو طبقه و ۳۴ حجره بوده است. در این مدرسه مراجع بزرگی مانند: آیت‌الله سید عبدالهادی شیرازی و آیت‌الله سید احمد خوانساری سکونت داشتند. به گفته اهالی محل و کسبه اطراف مدرسه، قسمتی از آن در زمان حکومت صدام در مسیر خیابان قرار گرفت و تخریب شد.
مدرسه صغری، با تولیت [[آخوند خراسانی]] و با سرمایه آستانقلی بیگ، در سال ۱۳۲۸ق. ساخته شد. این مدرسه، در شارع الرسول، از طرف باب القبله [[آستان مقدس امام علی(ع)|حرم امام علی(ع)]] سمت چپ خیابان، داخل کوچه سوم، معروف به کوچه صد تومانی، در محله مِشراق قرار دارد. اکنون مدرسه صغرای آخوند، یکی از مدرسه‌های پررونق حوزه [[نجف]] به شمار می‌آید. درس و بحث در آن برگزار شده و محل رفت و آمد طلبه‌ها و استادان است. سید مرتضی مرعشی نجفی (م.۱۳۷۵ش)، برادر [[سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی]]، مرجع [[شیعه|شیعی]] یکی از ساکنین این مدرسه بود.


در مراجعه به این مدرسه، با درب بسته آن مواجه شدیم و نتوانستیم از ساختمان داخلی و حجرات آن بازدید کنیم. بر پارچه‌نوشته‌ای که بالای درب ورودی نصب کرده بودند، نوشته بود به خاطر بازسازی و تعمیرات اساسی، تا اطلاع ثانوی مدرسه تعطیل است.<ref>مدارس آخوند خراسانی در نجف، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۹، ص۱۲۰ و ۱۲۱.</ref>
آخوند خراسانی، یک سال پس از پایان ساخت مدرسه صغری، در سال ۱۳۲۹ق. درگذشت.<ref>مدارس آخوند خراسانی در نجف، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۹، ص۱۲۱.</ref>


== مدرسه صغرای آخوند ==
==پانویس==
این مدرسه نیز با تولیت آخوند خراسانی و با سرمایه همان بانی در سال ۱۳۲۸ قمری ساخته شد. در خیابان شارع الرسول، از طرف درب قبله حرم امیرمؤمنان (ع) سمت چپ خیابان، داخل کوچه سوم معروف به «کوچه صد تومانی» در محله مِشراق واقع است. مدرسه کوچک آخوند اینک یکی از مدارس پررونق حوزه نجف به شمار می‌آید. درس و بحث در آن برگزار می‌شود و محل رفت و آمد طلاب و فضلا و اساتید است. چون این مدرسه در محدوده بیت مرجعیت قرار داشت و تحت کنترل و حفاظت نیروهای امنیتی و حفاظتی بود، نتوانستیم از آن دیدن کنیم؛ زیرا فقط طلاب و فضلای ساکن در نجف حق ورود به آن را داشتند. مرحوم‌آیت‌الله سید مرتضی مرعشی نجفی (متوفای ۱۳۷۵ ش) برادر آیت‌الله مرعشی نجفی، یکی از ساکنین مدرسه صغری آخوند در نجف اشرف بود.
 
یک سال پس از اتمام ساختمان مدرسه صغری، آخوند خراسانی در سال ۱۳۲۹ قمری چشم از جهان فروبست. پس از تشییع باشکوه در جوار حرم علوی، در حجره ۲۶ جنب مقبره میرزا حبیب‌الله رشتی (متوفای ۱۳۱۲ق) آرام گرفت. بعدها در این مقبره، علمای بزرگی چون آیت‌الله سیدابوالحسن اصفهانی (متوفای ۱۳۶۵ ق) وآیت‌الله سید حسن بجنوردی (متوفای ۱۳۵۹ق) صاحب «القواعد الفقیه» نیز به خاک سپرده شدند.<ref>مدارس آخوند خراسانی در نجف، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۹، ص۱۲۱.</ref>
 
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


== منابع ==
==منابع==
{{برگرفتگی
{{برگرفتگی
| پیش از لینک = مقاله
| پیش از لینک = مقاله
خط ۴۲: خط ۵۲:
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1267/1/117
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1267/1/117
}}
}}
* '''سیاحت شرق'''، آقانجفی قوچانی، تصحیح شاکری،
 
* '''خاطرات آیةالله خاتم یزدی'''،
*'''سیاحت شرق'''، آقانجفی قوچانی، تصحیح شاکری،
* '''موقوفات ایرانیان در عراق'''، محمدرضا انصاری، مجله میراث جاویدان، شماره ۶.
*'''خاطرات آیةالله خاتم یزدی'''، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، تهران، ۱۳۸۱ش.
*'''موقوفات ایرانیان در عراق'''، محمدرضا انصاری، مجله میراث جاویدان، شماره ۶.


{{پایان}}
{{پایان}}
[[رده:مدارس علمیه نجف]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۹ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۲۹

مدرسه آخوند (نجف)
مدرسه بزرگ آخوند
اطلاعات اوليه
بنيانگذار آخوند خراسانی
تأسیس مدرسه کبری: ۱۳۲۱ق. مدرسه وسطی: ۱۳۲۶ق. مدرسه صغری: ۱۳۲۸ق.
کاربری تحصیل علوم دینی
مکان مدرسه کبری آخوند در نجف، تقریباً در انتهای بازار حُویش، کنار مدرسه بخارائی‌ها.
نام‌های دیگر مدرسة الکبری
مشخصات
ظرفیت شامل سه مدرسه کبری، وسطی و صغری
وضعیت فعال
معماری
بازسازی مدرسه کبری: ۱۳۴۸ش. مدرسه وسطی: ۱۴۳۳ق.

مدرسه آخوند،در نجف به مدرسه‌های سه‌گانه کبری، وسطی و صغری گفته شده که با نظارت آخوند خراسانی (م.۱۳۲۹ق)، مرجع تقلید شیعه و سرمایه آسانقلی بیگ، ساخته شده است. مدرسه بزرگ در انتهای بازار حُویش، کنار مدرسه بخارائی‌ها، مدرسه وسطی در محله بُراق و مدرسه صغری در محله مِشراق قرار دارد. برخی از عالمان شیعه مانند آقا نجفی قوچانی (م.۱۳۶۳ق)، سید محمود شاهرودی (م.۱۳۵۳ش)، سید عبدالهادی شیرازی وشیخ مرتضی امامی ساروی (١٣٢١-١۴٢١قمری)(امام جمعه مازندران) و سید مرتضی مرعشی نجفی در این مدرسه‌ها درس خوانده یا ساکن بوده‌اند.

مدرسه بزرگ[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مکان[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مدرسه بزرگ آخوند، معروف به مدرسة الکبری، در نجف ، تقریباً در انتهای بازار حُویش، کنار مدرسه بخارائی‌ها قرار دارد.

تاریخچه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این مدرسه، در سال ۱۳۲۱ق. زیر نظر آخوند خراسانی (م.۱۳۲۹ق)، مرجع تقلید شیعه و با کمک مالی آستانقلی بیگ، وزیر سلطان عبدالاحد بخاری، امیر بخارا پایه‌گذاری شد.[۱] بر پایه گزارش آقا نجفی قوچانی، در زمان ساخت این مدرسه، آخوند خراسانی، روزی یک ساعت به محل مدرسه رفته، گوشه‌ای نشسته، کار بنّا و کارگران را تماشا می‌کرد.[یادداشت ۱][۲]

در اواخر سده چهاردهم قمری، ساختمان این مدرسه فرسوده شده و در سال ۱۳۴۸ش. (۱۳۸۹ق) با تلاش نصرالله خلخالی و با هزینه علی سیاهپوشان تجدید بنا شد.[۱] عباس خاتم یزدی، عالم شیعی ساختمان جدید را «در سه طبقه مجلل» معرفی کرده است.[۳]

این مدرسه، در زمان دولت بعثی عراق، بارها مورد یورش نیروهای امنیتی قرار گرفت؛ به‌خصوص در انقلاب شعبانیه، در سال ۱۴۱۱ق. (۱۹۹۱م) به اشغال دولت صدام درآمده و مدت‌ها این اشغالگری ادامه داشت.[۴]

اهمیت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در مدرسه بزرگ آخوند، شخصیت‌های برجسته‌ای مانند آقا نجفی قوچانی (م.۱۳۶۳ق)،[۲] سید محمود شاهرودی (م.۱۳۵۳ش)، سید عبدالاعلی سبزواری (م.۱۳۷۲ش) و سید عباس خاتم یزدی (متوفای ۱۳۸۰ش)[۳] در آن سکونت داشتند.[۵]

اکنون[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این مدرسه، بر پایه گزارشی در ۳ ربیع‌الاول ۱۴۳۳ق. (۶ اسفند ۱۳۹۰ش)، از یک حیاط بزرگ مربع شکل تشکیل شده است که پیرامون آن، سه طبقه و تعداد ۱۰۳ حجره وجود دارد. کتابخانه و مدرس آن در طبقه دوم، ضلع شرقی مدرسه قرار گرفته و دارای زیرزمین بزرگی است که به گفته خادم مدرسه، در مراسم‌های مهم حوزوی، تشکیل جلسات و بزرگداشت‌های سرتاسری از آن استفاده می‌شود. سردر مدرسه، نمای حجره‌ها و راهروهای مدرسه، با کاشی‌های فیروزه‌ای رنگ تزئین شده است.

بر پایه همین گزارش، نزدیک به ۱۲۷ طلبه پاکستانی، هندی و افغانی در آن ساکن بودند.[۶]

مدرسه وسطی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مدرسه وسطی آخوند در حال بازسازی.

مدرسه وسطی، در نجف، محله بُراق، ابتدای ورودی یکی از کوچه‌های شارع الصادق(ع) قرار دارد. در سال ۱۳۲۶ق. با اشراف و هدایت آخوند خراسانی و با سرمایه بانی مدرسه بزرگ پایه‌گذاری شده، دارای دو طبقه و ۳۴ حجره است. در این مدرسه عالمانی مانند: سید عبدالهادی شیرازی و سید احمد خوانساری سکونت داشتند. به گفته اهالی محل و کسبه اطراف مدرسه، بخشی از آن در زمان حکومت صدام در مسیر خیابان قرار گرفته، تخریب شد.

مدرسه وسطی، بر پایه گزارشی در ربیع‌الاول ۱۴۳۳ق. (اسفند ۱۳۹۰ش) در حال بازسازی و تعمیرات اساسی، بوده است.[۷]

مدرسه صغری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مدرسه صغری، با تولیت آخوند خراسانی و با سرمایه آستانقلی بیگ، در سال ۱۳۲۸ق. ساخته شد. این مدرسه، در شارع الرسول، از طرف باب القبله حرم امام علی(ع) سمت چپ خیابان، داخل کوچه سوم، معروف به کوچه صد تومانی، در محله مِشراق قرار دارد. اکنون مدرسه صغرای آخوند، یکی از مدرسه‌های پررونق حوزه نجف به شمار می‌آید. درس و بحث در آن برگزار شده و محل رفت و آمد طلبه‌ها و استادان است. سید مرتضی مرعشی نجفی (م.۱۳۷۵ش)، برادر سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی، مرجع شیعی یکی از ساکنین این مدرسه بود.

آخوند خراسانی، یک سال پس از پایان ساخت مدرسه صغری، در سال ۱۳۲۹ق. درگذشت.[۸]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ موقوفات ایرانیان در عراق، مجله میراث جاویدان، شماره ۶.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ سیاحت شرق، ص ٣۴١.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ خاطرات آیةالله خاتم یزدی، ص ۴١.
  4. خاطرات آیةالله خاتم یزدی، ص ۴١؛ مدارس آخوند خراسانی در نجف، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۹، ص۱۲۰.
  5. مدارس آخوند خراسانی در نجف، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۹، ص۱۱۹؛
  6. مدارس آخوند خراسانی در نجف، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۹، ص۱۲۰.
  7. مدارس آخوند خراسانی در نجف، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۹، ص۱۲۰ و ۱۲۱.
  8. مدارس آخوند خراسانی در نجف، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۹، ص۱۲۱.
  1. او می‌نویسد: رفتم نزد آقای آخوند؛ مدرسه بزرگ که تازه بنایی می‌کردند و خود آقای آخوند هر روز یک ساعتی به آن مدرسه می‌رفت و گوشه‌ای می‌نشست و به کار عمله و بنا تماشا می‌کرد و خوشش می‌آمد؛ بلکه نوعاً تماشای تعمیرات خصوصاً خیریه که یک نوع از صدقات جاریه است، خوشایند است. نزدیک بود طبقه اول آن مدرسه تمام شود؛ عرض کردم از این مدرسه به من حجره داده می‌شود؟ فرمودند: پس به جهت که بنا می‌شود؟! [سپس به فرزندش گفت] میرزا مهدی! هر حجره که آقا می‌خواهد به ایشان بده و به اسم ایشان ثبت کن. آقا میرزا مهدی گفت: کدام را می‌خواهی؟ و من حجره‌ای که در گوشه واقع بود، تعیین کردم. فرمودند: همه از این حجره‌ها که فضای مدرسه در نظر اندازشان هست، تعیین می‌کنند و تو خیلی ساده هستی که گوشه مستور را تعیین می‌کنی. گفتم: من حجره می‌خواهم که درس در او بخوانم و افکارم مرتب باشد، نه برای تماشا که خوش منظره باشد؛ والا این قدرها من هم شعور دارم که آنها بهتر است، اما نه برای طلبه. . . کم‌کم منتقل شدم به مدرسه آخوند و به جدیت تمام مشغول به درس و بحث و نوشتن شدم.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این مقاله برگرفته از مقاله مدارس آخوند خراسانی در نجف، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره نهم، زمستان ۱۳۹۰، ص ۱۱۷ است.
  • سیاحت شرق، آقانجفی قوچانی، تصحیح شاکری،
  • خاطرات آیةالله خاتم یزدی، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، تهران، ۱۳۸۱ش.
  • موقوفات ایرانیان در عراق، محمدرضا انصاری، مجله میراث جاویدان، شماره ۶.