اخبار المدینه (مدائنی): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جا:ویرایش}} '''اَخبار المدینه مدائنی''' از آثار کهن و گمشده مدینه‌شناسی، نوشت...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|ماه=[[دی]]|روز=[[۷]]|سال=[[۱۳۹۶]]|کاربر=Abazar  }}
{{جعبه اطلاعات کتاب
| عنوان          = اخبار المدینه مدائنی
| عنوان اصلی      =
| تصویر          =
| اندازه تصویر    =
| توضیح_تصویر    =
| نویسنده        = ابوالحسن علی بن محمد مدائنی
| برگرداننده      =
| ویراستار        =
| به تصحیح        =
| تحقیق          =
| به کوشش        =
| تاریخ نگارش    = سده سوم قمری
| تصویرگر        =
| طراح جلد        =
| موضوع          = مدینه‌شناسی
| سبک            =
| زبان            = عربی
| تعداد جلد      =
| صفحه            =
| قطع            =
| ناشر            =
| وبسایت ناشر    =
| محل انتشارات    =
| تاریخ نشر      =
| ترجمه به        =
| مجموعه          =
| شابک            =
|رده‌بندی کنگره    =
|رده‌بندی دیویی    =
|سایر مشخصات      =
}}
'''اخبار المدینه مدائنی''' از آثار کهن و گمشده [[مدینه|مدینه‌شناسی]]، نوشته ابوالحسن علی بن محمد مدائنی (۱۳۵ـ۲۲۵ق) است. از این کتاب، در ردیف نخستین تواریخ مدینه، مانند کتاب‌های [[ابن زباله]]، [[یحیی علوی]] و [[ابن شبه]]، یاد می‌شود.


[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]]
موضوع کتاب، تاریخ و اوضاع جغرافیایی کوه‌ها، دره‌ها و مناطق [[مدینه]] است. کتاب اخبار المدینه امروزه در دست نیست و از تاریخ گم شدن آن اطلاعات دقیقی در دست نیست؛ البته بنا بر شواهد، این کتاب در اوایل سده دهم قمری در دسترس نبوده است.
'''اَخبار المدینه مدائنی''' از آثار کهن و گمشده مدینه‌شناسی، نوشته ابوالحسن علی بن محمد مدائنی (۱۳۵ـ۲۲۵ق.)
 
==
موضوع این کتاب، تاریخ و اوضاع جغرافیایی ـ تاریخی کوه‌ها، دره‌ها و مناطق مدینه است. برخی بر این باورند که مدائنی دو کتاب در تاریخ مدینه داشته: یکی حِمی المدینة و جبالها و اودیتها و دیگری تاریخ المدینه.<ref>نک: الفهرست، ص۱۱۶؛ ایضاح المکنون، ج۱، ص۴۶؛ مجلة العرب، ش۴، ص۲۶۳، «مؤلفات فی تاریخ المدینه».</ref> آگاهی‌های مربوط به شماره و نام آثار مدائنی را ابن ندیم (م.۳۸۵ق.) و یاقوت حموی (م.۶۲۷ق.) و دیگران از نگاشته ابوالحسن بن کوفی برگرفته‌اند. در این نگاشته، اثر حاضر با عنوان کتاب المدینه ثبت شده است.<ref>الفهرست، ص۱۱۳-۱۱۷؛ معجم الادباء، ج۱۴، ص۱۳۹.</ref> اما در کتابشناسی‌های متأخر به اخبار المدینه تغییر نام یافته است.<ref>نک: معجم ما الف عن المدینه، ص۳۰؛ ایضاح المکنون، ج۱، ص۴۶.</ref> بغدادی دو بار به این کتاب اشاره دارد. یک جا آن را اخبار المدینة و الجبال و جای دیگر اخبار المدینة و الجبال و اودیتها خوانده است.<ref>ایضاح المکنون، ج۱، ص۴۶؛ هدیة العارفین، ج۱، ص۶۷۰.</ref>


==نویسنده==
==نویسنده==
{{اصلی|ابوالحسن مدائنی}}
{{اصلی|ابوالحسن مدائنی}}
علی بن محمد بن عبدالله بن ابی‌سیف معروف به ابوالحسن مدائنی از تاریخنگارانِ مغازی و سیره و نسب، در بصره زاده شد و رشد کرد و در مدائن ساکن گشت. سپس به بغداد رفت و تا پایان عمر همان جا سکونت گزید.<ref>تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۵۵؛ الکامل، ج۶، ص۵۱۶.</ref> نزدیک به۱۰۰ سال زیست و سال وفات او را به اختلاف ۲۱۳، ۲۱۵، ۲۲۴، ۲۲۵، ۲۳۱، ۲۳۵ق. ثبت کرده‌اند.<ref>تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۵۵؛ تاریخ مولد العلماء و وفیاتهم، ج۲، ص۴۹۵؛ النجوم الزاهره، ج۲، ص۲۵۹.</ref> خوانساری تذکر داده است که نباید وی را با ابوالحسن مدائنی بصری، فقیه محدث که روایت‌های صحیح بخاری به وی منتهی می‌شود، یکی دانست.<ref>روضات الجنات، ج۵، ص۱۹۲.</ref> گفته‌اند مدائنی و ابوبکر اَصَم و حَفصُ الفَرد و برخی دیگر از دانشوران آن روزگار، نخست از شاگردان مَعمَر بوده و دانش کلام را نزد او آموخته‌اند.<ref>الفهرست، ص۱۱۳.</ref>
علی بن محمد بن عبدالله بن ابی‌سیف معروف به ابوالحسن مدائنی از تاریخنگارانِ مغازی و سیره و نسب، متولد بصره و ساکن در مدائن و بغداد بوده است.<ref>تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۵۵؛ الکامل، ج۶، ص۵۱۶.</ref> سال وفات او را به اختلاف از ۲۱۳ تا ۲۳۵ق. ثبت کرده‌اند.<ref>تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۵۵؛ تاریخ مولد العلماء و وفیاتهم، ج۲، ص۴۹۵؛ النجوم الزاهره، ج۲، ص۲۵۹.</ref>


منابع تاریخی از گفت‌وگویی میان مدائنی و مأمون یاد کرده‌اند که می‌توان آن را نشانه تشیع و گرایش وی به اهل بیت(ع) و مخالفتش با معاویه و بنی‌امیه دانست.<ref>تاریخ الاسلام، ج۱۶، ص۲۹۰.</ref> یحیی بن معین که در منابع رجالی و تراجم اهل سنت از داوران شناخته شده جرح و تعدیل محدثان است، تأکید کرده که وی موثق و صادق است.<ref>تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۵۵؛ نک: شذرات الذهب، ج۲، ص۵۴.</ref> برخی از محدثان بر این باورند که ابوالحسن مدائنی، خود، به مثابه سند و معتبر است.<ref>تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۵۵.</ref> اما برخی بر آنند که مدائنی در روایت‌هایی که از ثقات گزارش می‌کند، موثق است. تفسیر خوانساری از این سخن آن است که مدائنی به وفور از ناشناختگان روایت می‌کرده و همین، وثاقت و اعتبارش را کاهش داده است.<ref>روضات الجنات، ج۵، ص۱۹۲.</ref> برخی نیز او را ضعیف دانسته، روایت‌های مسند او را کم‌شمار می‌دانند.<ref>لسان المیزان، ج۴، ص۲۵۳؛ میزان الاعتدال، ج۳، ص۱۵۳.</ref>
منابع تاریخی از گفت‌وگویی میان مدائنی و مأمون یاد کرده‌اند که می‌توان آن را نشانه تشیع و گرایش وی به اهل بیت(ع) و مخالفتش با معاویه و بنی‌امیه دانست.<ref>تاریخ الاسلام، ج۱۶، ص۲۹۰.</ref>  


مدائنی با حمایت مادی و معنوی اسحاق بن ابراهیم موصلی (م. حدود ۲۳۵ق.) توانست آثاری گسترده‌ بیافریند.<ref>نک: الوافی بالوفیات، ج۲۲، ص۲۹.</ref> جز برخی، همه این آثار گم شده‌اند. ابن ندیم (م.۳۷۶ق.) فهرستی از ۲۳۹ اثر وی فراهم کرده است.<ref>الفهرست، ص۱۱۳-۱۱۷.</ref> بعدها یاقوت حموی (م.۶۲۷ق.) روا دید که برای بهره‌گیری بهتر به دسته‌بندی موضوعی این آثار بپردازد.<ref>معجم الادباء، ج۱۴، ص۱۳۳-۱۳۹.</ref> از هم‌روزگاران ما نیز مارگلیوث در بازخوانی میراث دانشی مدائنی، نتایج کار او را در هشت دسته<ref>دراسات عن مورخین العرب، ص۸۵-۸۹.</ref> رده‌بندی کرده است: ۱. ‌گزارش‌های پیامبر و قریش و نسب و همسران آن‌ها. ۲. ‌گزارش‌های خلفا و رویدادهای تاریخ اسلام. ۳. نبرد‌ها و مغازی. ۴. مباحث اخلاقی و جغرافیا. ۵. تاریخ شعر و ادب. ۶. تاریخ فرهنگی. ۷. ‌گزارش‌های مردم عرب. ۸. فتوحات. حموی کتابی پربرگ با عنوان الدولة العباسیه بر فهرستی که ابن ندیم از آثار او فراهم ساخته، افزوده است.<ref>معجم الادباء، ج۱۴، ص۱۳۴؛ الوافی بالوفیات، ج۲۲، ص۳۱.</ref> المغازی و نیز تاریخ الخلفای مدائنی مورد استفاده طبری و بلاذری و یاقوت حموی قرار گرفته و ‌گزارش‌هایی بسیار از این دو اثر نزد نویسندگان و تاریخنگاران محفوظ مانده است.<ref>تاریخ الادب العربی، ج۳، ص۳۸-۳۹.</ref> دست‌نوشته بخش‌هایی از کتاب المغازی را بروکلمان شناسایی و ‌گزارش کرده است.<ref>تاریخ الادب العربی، ج۳، ص۳۹.</ref> ‌گزارش‌های مدائنی در متون ادبی نیز بازتاب یافته است؛ از جمله در الاغانی که نشان می‌دهد وی در حفظ و روایت قصاید و اشعار شاعران دقت و توانایی داشته است. در نور القبس نیز برخی از نقل شده‌های مدائنی از روزگار جاهلیت و اسلام و آگاهی‌هایی از او در باب اوائل و اخبار افراد و شاعران، گزارش شده است.<ref>نور القبس، ص۱۸۲-۱۸۴.</ref>
مدائنی را دارای آثار فراوان دانسته‌اند،<ref>نک: الوافی بالوفیات، ج۲۲، ص۲۹.</ref> که جز برخی، همه آنها گم شده‌اند. المغازی و تاریخ الخلفا از آثار اوست که مورد استفاده طبری و بلاذری و یاقوت حموی قرار گرفته است.<ref>تاریخ الادب العربی، ج۳، ص۳۸-۳۹.</ref>  


== اهمیت ==
== اهمیت ==
تاریخنگاری در شکل خبر که بر محور سیره و مغازی پیامبر شکل گرفت، با ظهور ابوالحسن مدائنی به اوج رسید.<ref>بحث فی نشأة علم التاریخ، ص۳۸-۳۹.</ref> تک‌نگاشته‌های موضوعی و گسترده مدائنی، هر چند در حکم دفترهای شخصی<ref>دراسات عن مورخین العرب، ص۸۵-۸۹.</ref> تلقی شود، در این دوره توانست راه و روش پیشینیان، از عُروة بن زبیر (م.۹۴ق.) تا هِشام کلبی (م.۲۰۴ق.) و مَعمَر مُثنی (م.۲۱۰ق.) را در خود حفظ کند و تکامل بخشد. لقب شیخ الاخباریین برای وی نشان از آن دارد که دست کم در گردآوری و تدوین ‌گزارش‌های رخدادها، شهرها و اشخاص، سرآمد هم‌روزگاران خویش بوده و مقدمات مرحله بعدی تاریخنگاری اسلامی در آثار مسعودی، یعقوبی و طبری را فراهم ساخته است.<ref>شیخ الاخباریین، ص۱۲-۱۳.</ref> نیز این لقب و تحلیل عناوین آثار و نصوص بر جای مانده از وی، نشان دهنده گستردگی تکاپوی دانشی و ذوفنون بودن او است. به تعبیر یکی از پژوهشگران، مدائنی به وسعت امت و جامعه اسلامی، دامنه تحقیق و جست‌وجوی خود را گسترش داده است.<ref>شیخ الاخباریین، ص۱۵؛ بحث فی نشأة علم التاریخ، ص۱۲۲.</ref> بغدادی از احمد بن یحیی نحوی گزارش می‌کند که هرکس در پی اخبار و تاریخ جاهلیت است، آن را از کتاب‌های ابوعبیده بجوید و هرکه تاریخ اسلام را دنبال می‌کند، از کتب ابوالحسن مدائنی بهره گیرد.<ref>تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۵۵.</ref>
تاریخنگاری در شکل خبر که بر محور سیره و مغازی پیامبر شکل گرفت، با ظهور ابوالحسن مدائنی نویسنده کتاب اخبار المدینه به اوج رسید.<ref>بحث فی نشأة علم التاریخ، ص۳۸-۳۹.</ref> تک‌نگاشته‌های موضوعی و گسترده مدائنی، هر چند در حکم دفترهای شخصی<ref>دراسات عن مورخین العرب، ص۸۵-۸۹.</ref> تلقی شود، در این دوره توانست راه و روش پیشینیان، از عُروة بن زبیر (درگذشت ۹۴ق.) تا هِشام کلبی (درگذشت ۲۰۴ق.) و مَعمَر مُثنی (درگذشت ۲۱۰ق.) را در خود حفظ کند و تکامل بخشد.  


==وضعیت کتاب در عصر حاضر==
لقب شیخ الاخباریین برای وی نشان از آن دارد که دست کم در گردآوری و تدوین ‌گزارش‌های رخدادها، شهرها و اشخاص، سرآمد هم‌روزگاران خویش بوده و مقدمات مرحله بعدی تاریخنگاری اسلامی در آثار مسعودی، یعقوبی و طبری را فراهم ساخته است.<ref>شیخ الاخباریین، ص۱۲-۱۳.</ref> به تعبیر یکی از پژوهشگران، مدائنی به وسعت امت و جامعه اسلامی، دامنه تحقیق و جست‌وجوی خود را گسترش داده است.<ref>شیخ الاخباریین، ص۱۵؛ بحث فی نشأة علم التاریخ، ص۱۲۲.</ref> بغدادی از احمد بن یحیی نحوی گزارش کرده که هر کس تاریخ اسلام را دنبال می‌کند، از کتاب‌های ابوالحسن مدائنی بهره گیرد.<ref>تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۵۵.</ref>
اخبار المدینه اکنون در دست نیست و نمی‌دانیم چه هنگام گم شده است. این اثر از کتاب‌های ارزشمندی بوده که در شمار نخستین تواریخ مدینه، مانند کتب ابن زباله و یحیی علوی و ابن شبه، از آن یاد می‌شود.<ref>حجاز در صدر اسلام، ص۴۰-۴۵.</ref> یاقوت حموی آگاهی‌هایی گوناگون از مدائنی درباره تَهامه، وادی بَلدَح، قصر ابن عفان، و وادی قنات گزینش و گزارش کرده که ممکن است از کتاب اخبار المدینه برگرفته شده باشد.<ref>معجم البلدان، ج۱، ص۴۸۰؛ ج۲، ص۶۳؛ ج۴، ص۳۵۵، ۴۰۱.</ref> سخاوی در الاعلان بالتوبیخ لمن ذم التاریخ، به اخبار المدینه مدائنی اشاره نکرده است. با آگاهی از این‌که هدف وی کتابشناسی همه تصانیف البلدان بوده، می‌توان دریافت که این کتاب در روزگار سخاوی در دسترس نبوده است. شاهد دیگر بر گم شدن اخبار المدینه در زمانی کهن، ناآگاهی سمهودی (م.۹۱۱ق.) از کارهای مدائنی است. حتی چند گزارش کوتاه که وی از مدائنی آورده، به واسطه دیگران است.<ref>وفاء الوفاء، ج۱، ص۳۴۵-۳۴۶؛ ج۳، ص۵۰۸.</ref> می‌توان گفت که مدائنی روایتگر کتاب اخبار المدینه یحیی علوی برای فرزند یحیی، حسین علوی، بوده و این نسخه را سمهودی در دست داشته است.<ref>وفاء الوفاء، ج۲، ص۱۷۴.</ref> گزارش‌هایی گسترده از مدائنی در باب رخدادهای فراوان، از جمله رویدادهای مدینه، در متون تاریخی بازتاب یافته است. اما به دقت نمی‌توان مرجع و منبع هر خبر و ‌گزارش را از میان آثار گسترده او مشخص کرد.<ref>برای نمونه: انساب الاشراف، ج۱، ص۸۱، ۹۱، ۵۶۴؛ عیون الاخبار، ج۱، ص۶۲، ۱۹۶، ۳۲۲، ۳۸۶؛ ج۲، ص۱۹۰، ۲۱۸، ۲۲۲؛ الاصابه، ج۱، ص۵۴۳.</ref> شناسایی دقیق نصوص و ‌گزارش‌های اخبار المدینه مدائنی و احیای این کتاب، جز با یافت شدن اصل کتاب امکان‌پذیر نیست.
 
کتاب اخبار المدینه، از کتاب‌های ارزشمندی بوده که در شمار نخستین تواریخ مدینه، مانند کتب ابن زباله و یحیی علوی و ابن شبه، از آن یاد می‌شود.<ref>حجاز در صدر اسلام، ص۴۰-۴۵.</ref>  
 
== محتوا و نام کتاب ==
موضوع کتاب اخبار المدینه، تاریخ و اوضاع جغرافیایی کوه‌ها، دره‌ها و مناطق [[مدینه]] است. برخی بر این باورند که مدائنی دو کتاب در تاریخ مدینه داشته؛ یکی «حِمی المدینة و جبالها و اودیتها» و دیگری «تاریخ المدینه».<ref>نک: الفهرست، ص۱۱۶؛ ایضاح المکنون، ج۱، ص۴۶؛ مجلة العرب، ش۴، ص۲۶۳، «مؤلفات فی تاریخ المدینه».</ref>
 
آگاهی‌های مربوط به شماره و نام آثار مدائنی را ابن ندیم (درگذشت ۳۸۵ق) و [[یاقوت حموی]] (درگذشت ۶۲۷ق) و دیگران، از نگاشته ابوالحسن بن کوفی برگرفته‌اند. در این نگاشته، اثر حاضر با عنوان «کتاب المدینه» ثبت شده است؛<ref>الفهرست، ص۱۱۳-۱۱۷؛ معجم الادباء، ج۱۴، ص۱۳۹.</ref> اما در کتابشناسی‌های متأخر، به «اخبار المدینه» تغییر نام یافته است.<ref>نک: معجم ما الف عن المدینه، ص۳۰؛ ایضاح المکنون، ج۱، ص۴۶.</ref> بغدادی دو بار به این کتاب اشاره دارد؛ یک جا آن را «اخبار المدینة و الجبال» و جای دیگر «اخبار المدینة و الجبال و اودیتها» خوانده است.<ref>ایضاح المکنون، ج۱، ص۴۶؛ هدیة العارفین، ج۱، ص۶۷۰.</ref>
 
==وضعیت کتاب ==
کتاب اخبار المدینه، اکنون در دست نیست و از تاریخ گم شدن آن اطلاعات دقیقی در دست نیست. بر پایه شواهد، این کتاب در اوایل سده دهم قمری در دسترس نبوده است.
 
یاقوت حموی (درگذشت ۶۲۶ق)، آگاهی‌هایی گوناگون از ابوالحسن مدائنی درباره [[تهامه|تَهامه]]، [[وادی بلدح|وادی بَلدَح]]، قصر ابن عفان، و [[وادی قناة|وادی قنات]] گزینش و گزارش کرده، که ممکن است از کتاب اخبار المدینه برگرفته شده باشد.<ref>معجم البلدان، ج۱، ص۴۸۰؛ ج۲، ص۶۳؛ ج۴، ص۳۵۵، ۴۰۱.</ref> سخاوی (درگذشت ۹۰۲ق) در «الاعلان بالتوبیخ لمن ذم التاریخ»، به اخبار المدینه مدائنی اشاره نکرده است. با آگاهی از این‌که هدف وی کتابشناسی همه تصانیف البلدان بوده، دانسته شده که این کتاب در روزگار سخاوی در دسترس نبوده است. شاهد دیگر بر گم شدن اخبار المدینه در زمانی کهن، ناآگاهی سمهودی (درگذشت ۹۱۱ق) از کارهای مدائنی است. حتی چند گزارش کوتاه که وی از مدائنی آورده، به واسطه دیگران است.<ref>وفاء الوفاء، ج۱، ص۳۴۵-۳۴۶؛ ج۳، ص۵۰۸.</ref>  
 
برخی احتمال داده‌اند مدائنی روایتگر کتاب اخبار المدینهٔ یحیی علوی برای حسین علوی (فرزند یحیی علوی)، بوده و این نسخه را سمهودی در دست داشته است.<ref>وفاء الوفاء، ج۲، ص۱۷۴.</ref> گزارش‌هایی گسترده از مدائنی در باب رخدادهای فراوان، از جمله رویدادهای مدینه، در متون تاریخی بازتاب یافته است. اما به دقت نمی‌توان مرجع و منبع هر خبر و ‌گزارش را از میان آثار گسترده او مشخص کرد.<ref>برای نمونه: انساب الاشراف، ج۱، ص۸۱، ۹۱، ۵۶۴؛ عیون الاخبار، ج۱، ص۶۲، ۱۹۶، ۳۲۲، ۳۸۶؛ ج۲، ص۱۹۰، ۲۱۸، ۲۲۲؛ الاصابه، ج۱، ص۵۴۳.</ref> شناسایی دقیق نصوص و ‌گزارش‌های اخبار المدینه مدائنی و احیای این کتاب، جز با یافت شدن اصل کتاب امکان‌پذیر نیست.


==پانویس==
==پانویس==
خط ۳۱: خط ۷۲:
  | نویسنده = علی احمدی میرآقا
  | نویسنده = علی احمدی میرآقا
}}
}}
* '''الاصابه''': ابن حجر العسقلانی (م.۸۵۲ق.)، به کوشش علی معوض و عادل عبدالموجود، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۱۵ق
* '''الاصابه''': ابن حجر العسقلانی (درگذشت ۸۵۲ق.)، به کوشش علی معوض و عادل عبدالموجود، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۱۵ق
* '''انساب الاشراف''': البلاذری (م.۲۷۹ق.)، به کوشش زکار و زرکلی، بیروت، دار الفکر، ۱۴۱۷ق
* '''انساب الاشراف''': البلاذری (درگذشت ۲۷۹ق.)، به کوشش زکار و زرکلی، بیروت، دار الفکر، ۱۴۱۷ق
* '''ایضاح المکنون''': اسماعیل پاشا البغدادی (م.۱۳۳۹ق.)، بیروت، دار احیاء التراث العربی
* '''ایضاح المکنون''': اسماعیل پاشا البغدادی (درگذشت ۱۳۳۹ق.)، بیروت، دار احیاء التراث العربی
* '''بحث فی نشأة علم التاریخ عند العرب''': عبدالعزیز الدوری، بیروت، دار المشرق، ۱۹۹۳م
* '''بحث فی نشأة علم التاریخ عند العرب''': عبدالعزیز الدوری، بیروت، دار المشرق، ۱۹۹۳م
* '''تاریخ الادب العربی''': کارل بروکلمان، قم، دار الکتاب الاسلامی، ۱۴۲۹ق
* '''تاریخ الادب العربی''': کارل بروکلمان، قم، دار الکتاب الاسلامی، ۱۴۲۹ق
* '''تاریخ الاسلام و وفیات المشاهیر''': الذهبی (م.۷۴۸ق.)، به کوشش عمر عبدالسلام، بیروت، دار الکتاب العربی، ۱۴۱۰ق
* '''تاریخ الاسلام و وفیات المشاهیر''': الذهبی (درگذشت ۷۴۸ق.)، به کوشش عمر عبدالسلام، بیروت، دار الکتاب العربی، ۱۴۱۰ق
* '''تاریخ بغداد''': الخطیب البغدادی (م.۴۶۳ق.)، به کوشش عبدالقادر، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۱۷ق
* '''تاریخ بغداد''': الخطیب البغدادی (درگذشت ۴۶۳ق.)، به کوشش عبدالقادر، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۱۷ق
* '''تاریخ مولد العلماء و وفیاتهم''': ابن زِبَر رِبعی (م.۳۷۹ق.)، به کوشش عبدالله بن احمد، ریاض، دار العاصمه، ۱۴۱۰ق
* '''تاریخ مولد العلماء و وفیاتهم''': ابن زِبَر رِبعی (درگذشت ۳۷۹ق.)، به کوشش عبدالله بن احمد، ریاض، دار العاصمه، ۱۴۱۰ق
* '''حجاز در صدر اسلام''': صالح احمد العلی، ترجمه''': آیتی، تهران، مشعر، ۱۳۷۵ش
* '''حجاز در صدر اسلام''': صالح احمد العلی، ترجمه''': آیتی، تهران، مشعر، ۱۳۷۵ش
* '''دراسات عن مورخین العرب''': مرغولیوث، ترجمه''': حسین نصار، قاهره، مکتبة الثقافة الدینیه
* '''دراسات عن مورخین العرب''': مرغولیوث، ترجمه''': حسین نصار، قاهره، مکتبة الثقافة الدینیه
* '''روضات الجنات''': محمد باقر خوانساری، بیروت، دار الاسلامیه
* '''روضات الجنات''': محمد باقر خوانساری، بیروت، دار الاسلامیه
* '''شذرات الذهب''': عبدالحی بن العماد (م.۱۰۸۹ق.)، بیروت، دار الفکر، ۱۴۲۱ق
* '''شذرات الذهب''': عبدالحی بن العماد (درگذشت ۱۰۸۹ق.)، بیروت، دار الفکر، ۱۴۲۱ق
* '''شیخ الاخباریین ابوالحسن مدائنی''': بدری محمد فهد، نجف، مطبعة القضاء
* '''شیخ الاخباریین ابوالحسن مدائنی''': بدری محمد فهد، نجف، مطبعة القضاء
* '''عیون الاخبار''': ابن قتیبه (م.۲۷۶ق.)، به کوشش مفید محمد، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۲۰۰۹م
* '''عیون الاخبار''': ابن قتیبه (درگذشت ۲۷۶ق.)، به کوشش مفید محمد، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۲۰۰۹م
* '''الفهرست''': ابن الندیم (م.۴۳۸ق.)، به کوشش تجدد
* '''الفهرست''': ابن الندیم (درگذشت ۴۳۸ق.)، به کوشش تجدد
* '''کشف الظنون''': حاجی خلیفه (م.۱۰۶۷ق.)، بیروت، دار الفکر، ۱۴۲۷ق
* '''کشف الظنون''': حاجی خلیفه (درگذشت ۱۰۶۷ق.)، بیروت، دار الفکر، ۱۴۲۷ق
* '''الکامل فی التاریخ''': ابن اثیر علی بن محمد الجزری (م.۶۳۰ق.)، بیروت، دار صادر، ۱۳۸۵ق
* '''الکامل فی التاریخ''': ابن اثیر علی بن محمد الجزری (درگذشت ۶۳۰ق.)، بیروت، دار صادر، ۱۳۸۵ق
* '''لسان المیزان''': ابن حجر العسقلانی (م.۸۵۲ق.)، بیروت، اعلمی، ۱۳۹۰ق
* '''لسان المیزان''': ابن حجر العسقلانی (درگذشت ۸۵۲ق.)، بیروت، اعلمی، ۱۳۹۰ق
* '''مجلة العرب (ماهنامه)''': ریاض
* '''مجلة العرب (ماهنامه)''': ریاض
* '''معجم الادباء''': یاقوت الحموی (م.۶۲۶ق.)، بیروت، دار احیاء التراث العربی
* '''معجم الادباء''': یاقوت الحموی (درگذشت ۶۲۶ق.)، بیروت، دار احیاء التراث العربی
* '''معجم البلدان''': یاقوت الحموی (م.۶۲۶ق.)، بیروت، دار صادر، ۱۹۹۵م
* '''معجم البلدان''': یاقوت الحموی (درگذشت ۶۲۶ق.)، بیروت، دار صادر، ۱۹۹۵م
* '''معجم ما الف عن المدینة المنوره''': عبدالرزاق فراج الصاعدی، جده، المکتبة القصریة الذهبیه، ۱۴۱۷ق
* '''معجم ما الف عن المدینة المنوره''': عبدالرزاق فراج الصاعدی، جده، المکتبة القصریة الذهبیه، ۱۴۱۷ق
* '''میزان الاعتدال فی نقد الرجال''': الذهبی (م.۷۴۸ق.)، به کوشش البجاوی، بیروت، دار المعرفه، ۱۳۸۲ق
* '''میزان الاعتدال فی نقد الرجال''': الذهبی (درگذشت ۷۴۸ق.)، به کوشش البجاوی، بیروت، دار المعرفه، ۱۳۸۲ق
* '''النجوم الزاهره''': ابن تغری بردی الاتابکی (م.۸۷۴ق.)، مصر، المصریة العامه
* '''النجوم الزاهره''': ابن تغری بردی الاتابکی (درگذشت ۸۷۴ق.)، مصر، المصریة العامه
* '''نور القبس المختصر من المقتبس''': محمد بن عمران مرزبانی، به کوشش رودلف زنهایم و فرانس اشتاینر، فیسبادن، ۱۹۶۴م
* '''نور القبس المختصر من المقتبس''': محمد بن عمران مرزبانی، به کوشش رودلف زنهایم و فرانس اشتاینر، فیسبادن، ۱۹۶۴م
* '''الوافی بالوفیات''': الصفدی (م.۷۶۴ق.)، به کوشش الارنؤوط و ترکی مصطفی، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۲۰ق
* '''الوافی بالوفیات''': الصفدی (درگذشت ۷۶۴ق.)، به کوشش الارنؤوط و ترکی مصطفی، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۲۰ق
* '''وفاء الوفاء''': السمهودی (م.۹۱۱ق.)، به کوشش محمد نظام الدین، دار الزمان، ۱۴۲۹ق
* '''وفاء الوفاء''': السمهودی (درگذشت ۹۱۱ق.)، به کوشش محمد نظام الدین، دار الزمان، ۱۴۲۹ق
* '''هدیة العارفین''': اسماعیل پاشا (م.۱۳۳۹ق.)، بیروت، دار احیاء التراث العربی.
* '''هدیة العارفین''': اسماعیل پاشا (درگذشت ۱۳۳۹ق.)، بیروت، دار احیاء التراث العربی.
{{پایان}}
{{پایان}}
<onlyinclude>{{تکمیل مقاله
| شناسه =
| جعبه اطلاعات = <!--شد، - -->
| عنوان‌بندی =
| ویرایش =
| لینک‌دهی =
| عکس = <!--شد، - -->
| جعبه نقل قول = <!--شد، - -->
| پیوند به بیرون = <!--شد، - -->
| مطالعه بیشتر = <!--شد، - -->
| پانویس و منابع = شد
| ناوبری =
| رده =
| تغییر مسیر =
}}<onlyinclude>
[[رده:کتاب‌های علی بن محمد مدائنی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۱:۲۷

اخبار المدینه (مدائنی)
پدید آورندگان
نویسنده ابوالحسن علی بن محمد مدائنی
تاریخ نگارش سده سوم قمری
محتوا
موضوع مدینه‌شناسی
زبان عربی

اخبار المدینه مدائنی از آثار کهن و گمشده مدینه‌شناسی، نوشته ابوالحسن علی بن محمد مدائنی (۱۳۵ـ۲۲۵ق) است. از این کتاب، در ردیف نخستین تواریخ مدینه، مانند کتاب‌های ابن زباله، یحیی علوی و ابن شبه، یاد می‌شود.

موضوع کتاب، تاریخ و اوضاع جغرافیایی کوه‌ها، دره‌ها و مناطق مدینه است. کتاب اخبار المدینه امروزه در دست نیست و از تاریخ گم شدن آن اطلاعات دقیقی در دست نیست؛ البته بنا بر شواهد، این کتاب در اوایل سده دهم قمری در دسترس نبوده است.

نویسنده[ویرایش | ویرایش مبدأ]

علی بن محمد بن عبدالله بن ابی‌سیف معروف به ابوالحسن مدائنی از تاریخنگارانِ مغازی و سیره و نسب، متولد بصره و ساکن در مدائن و بغداد بوده است.[۱] سال وفات او را به اختلاف از ۲۱۳ تا ۲۳۵ق. ثبت کرده‌اند.[۲]

منابع تاریخی از گفت‌وگویی میان مدائنی و مأمون یاد کرده‌اند که می‌توان آن را نشانه تشیع و گرایش وی به اهل بیت(ع) و مخالفتش با معاویه و بنی‌امیه دانست.[۳]

مدائنی را دارای آثار فراوان دانسته‌اند،[۴] که جز برخی، همه آنها گم شده‌اند. المغازی و تاریخ الخلفا از آثار اوست که مورد استفاده طبری و بلاذری و یاقوت حموی قرار گرفته است.[۵]

اهمیت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

تاریخنگاری در شکل خبر که بر محور سیره و مغازی پیامبر شکل گرفت، با ظهور ابوالحسن مدائنی نویسنده کتاب اخبار المدینه به اوج رسید.[۶] تک‌نگاشته‌های موضوعی و گسترده مدائنی، هر چند در حکم دفترهای شخصی[۷] تلقی شود، در این دوره توانست راه و روش پیشینیان، از عُروة بن زبیر (درگذشت ۹۴ق.) تا هِشام کلبی (درگذشت ۲۰۴ق.) و مَعمَر مُثنی (درگذشت ۲۱۰ق.) را در خود حفظ کند و تکامل بخشد.

لقب شیخ الاخباریین برای وی نشان از آن دارد که دست کم در گردآوری و تدوین ‌گزارش‌های رخدادها، شهرها و اشخاص، سرآمد هم‌روزگاران خویش بوده و مقدمات مرحله بعدی تاریخنگاری اسلامی در آثار مسعودی، یعقوبی و طبری را فراهم ساخته است.[۸] به تعبیر یکی از پژوهشگران، مدائنی به وسعت امت و جامعه اسلامی، دامنه تحقیق و جست‌وجوی خود را گسترش داده است.[۹] بغدادی از احمد بن یحیی نحوی گزارش کرده که هر کس تاریخ اسلام را دنبال می‌کند، از کتاب‌های ابوالحسن مدائنی بهره گیرد.[۱۰]

کتاب اخبار المدینه، از کتاب‌های ارزشمندی بوده که در شمار نخستین تواریخ مدینه، مانند کتب ابن زباله و یحیی علوی و ابن شبه، از آن یاد می‌شود.[۱۱]

محتوا و نام کتاب[ویرایش | ویرایش مبدأ]

موضوع کتاب اخبار المدینه، تاریخ و اوضاع جغرافیایی کوه‌ها، دره‌ها و مناطق مدینه است. برخی بر این باورند که مدائنی دو کتاب در تاریخ مدینه داشته؛ یکی «حِمی المدینة و جبالها و اودیتها» و دیگری «تاریخ المدینه».[۱۲]

آگاهی‌های مربوط به شماره و نام آثار مدائنی را ابن ندیم (درگذشت ۳۸۵ق) و یاقوت حموی (درگذشت ۶۲۷ق) و دیگران، از نگاشته ابوالحسن بن کوفی برگرفته‌اند. در این نگاشته، اثر حاضر با عنوان «کتاب المدینه» ثبت شده است؛[۱۳] اما در کتابشناسی‌های متأخر، به «اخبار المدینه» تغییر نام یافته است.[۱۴] بغدادی دو بار به این کتاب اشاره دارد؛ یک جا آن را «اخبار المدینة و الجبال» و جای دیگر «اخبار المدینة و الجبال و اودیتها» خوانده است.[۱۵]

وضعیت کتاب[ویرایش | ویرایش مبدأ]

کتاب اخبار المدینه، اکنون در دست نیست و از تاریخ گم شدن آن اطلاعات دقیقی در دست نیست. بر پایه شواهد، این کتاب در اوایل سده دهم قمری در دسترس نبوده است.

یاقوت حموی (درگذشت ۶۲۶ق)، آگاهی‌هایی گوناگون از ابوالحسن مدائنی درباره تَهامه، وادی بَلدَح، قصر ابن عفان، و وادی قنات گزینش و گزارش کرده، که ممکن است از کتاب اخبار المدینه برگرفته شده باشد.[۱۶] سخاوی (درگذشت ۹۰۲ق) در «الاعلان بالتوبیخ لمن ذم التاریخ»، به اخبار المدینه مدائنی اشاره نکرده است. با آگاهی از این‌که هدف وی کتابشناسی همه تصانیف البلدان بوده، دانسته شده که این کتاب در روزگار سخاوی در دسترس نبوده است. شاهد دیگر بر گم شدن اخبار المدینه در زمانی کهن، ناآگاهی سمهودی (درگذشت ۹۱۱ق) از کارهای مدائنی است. حتی چند گزارش کوتاه که وی از مدائنی آورده، به واسطه دیگران است.[۱۷]

برخی احتمال داده‌اند مدائنی روایتگر کتاب اخبار المدینهٔ یحیی علوی برای حسین علوی (فرزند یحیی علوی)، بوده و این نسخه را سمهودی در دست داشته است.[۱۸] گزارش‌هایی گسترده از مدائنی در باب رخدادهای فراوان، از جمله رویدادهای مدینه، در متون تاریخی بازتاب یافته است. اما به دقت نمی‌توان مرجع و منبع هر خبر و ‌گزارش را از میان آثار گسترده او مشخص کرد.[۱۹] شناسایی دقیق نصوص و ‌گزارش‌های اخبار المدینه مدائنی و احیای این کتاب، جز با یافت شدن اصل کتاب امکان‌پذیر نیست.

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۵۵؛ الکامل، ج۶، ص۵۱۶.
  2. تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۵۵؛ تاریخ مولد العلماء و وفیاتهم، ج۲، ص۴۹۵؛ النجوم الزاهره، ج۲، ص۲۵۹.
  3. تاریخ الاسلام، ج۱۶، ص۲۹۰.
  4. نک: الوافی بالوفیات، ج۲۲، ص۲۹.
  5. تاریخ الادب العربی، ج۳، ص۳۸-۳۹.
  6. بحث فی نشأة علم التاریخ، ص۳۸-۳۹.
  7. دراسات عن مورخین العرب، ص۸۵-۸۹.
  8. شیخ الاخباریین، ص۱۲-۱۳.
  9. شیخ الاخباریین، ص۱۵؛ بحث فی نشأة علم التاریخ، ص۱۲۲.
  10. تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۵۵.
  11. حجاز در صدر اسلام، ص۴۰-۴۵.
  12. نک: الفهرست، ص۱۱۶؛ ایضاح المکنون، ج۱، ص۴۶؛ مجلة العرب، ش۴، ص۲۶۳، «مؤلفات فی تاریخ المدینه».
  13. الفهرست، ص۱۱۳-۱۱۷؛ معجم الادباء، ج۱۴، ص۱۳۹.
  14. نک: معجم ما الف عن المدینه، ص۳۰؛ ایضاح المکنون، ج۱، ص۴۶.
  15. ایضاح المکنون، ج۱، ص۴۶؛ هدیة العارفین، ج۱، ص۶۷۰.
  16. معجم البلدان، ج۱، ص۴۸۰؛ ج۲، ص۶۳؛ ج۴، ص۳۵۵، ۴۰۱.
  17. وفاء الوفاء، ج۱، ص۳۴۵-۳۴۶؛ ج۳، ص۵۰۸.
  18. وفاء الوفاء، ج۲، ص۱۷۴.
  19. برای نمونه: انساب الاشراف، ج۱، ص۸۱، ۹۱، ۵۶۴؛ عیون الاخبار، ج۱، ص۶۲، ۱۹۶، ۳۲۲، ۳۸۶؛ ج۲، ص۱۹۰، ۲۱۸، ۲۲۲؛ الاصابه، ج۱، ص۵۴۳.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

محتوای این مقاله برگرفته شده از: دانشنامه حج و حرمین شریفین مدخل [ ].
  • الاصابه: ابن حجر العسقلانی (درگذشت ۸۵۲ق.)، به کوشش علی معوض و عادل عبدالموجود، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۱۵ق
  • انساب الاشراف: البلاذری (درگذشت ۲۷۹ق.)، به کوشش زکار و زرکلی، بیروت، دار الفکر، ۱۴۱۷ق
  • ایضاح المکنون: اسماعیل پاشا البغدادی (درگذشت ۱۳۳۹ق.)، بیروت، دار احیاء التراث العربی
  • بحث فی نشأة علم التاریخ عند العرب: عبدالعزیز الدوری، بیروت، دار المشرق، ۱۹۹۳م
  • تاریخ الادب العربی: کارل بروکلمان، قم، دار الکتاب الاسلامی، ۱۴۲۹ق
  • تاریخ الاسلام و وفیات المشاهیر: الذهبی (درگذشت ۷۴۸ق.)، به کوشش عمر عبدالسلام، بیروت، دار الکتاب العربی، ۱۴۱۰ق
  • تاریخ بغداد: الخطیب البغدادی (درگذشت ۴۶۳ق.)، به کوشش عبدالقادر، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۱۷ق
  • تاریخ مولد العلماء و وفیاتهم: ابن زِبَر رِبعی (درگذشت ۳۷۹ق.)، به کوشش عبدالله بن احمد، ریاض، دار العاصمه، ۱۴۱۰ق
  • حجاز در صدر اسلام: صالح احمد العلی، ترجمه: آیتی، تهران، مشعر، ۱۳۷۵ش
  • دراسات عن مورخین العرب: مرغولیوث، ترجمه: حسین نصار، قاهره، مکتبة الثقافة الدینیه
  • روضات الجنات: محمد باقر خوانساری، بیروت، دار الاسلامیه
  • شذرات الذهب: عبدالحی بن العماد (درگذشت ۱۰۸۹ق.)، بیروت، دار الفکر، ۱۴۲۱ق
  • شیخ الاخباریین ابوالحسن مدائنی: بدری محمد فهد، نجف، مطبعة القضاء
  • عیون الاخبار: ابن قتیبه (درگذشت ۲۷۶ق.)، به کوشش مفید محمد، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۲۰۰۹م
  • الفهرست: ابن الندیم (درگذشت ۴۳۸ق.)، به کوشش تجدد
  • کشف الظنون: حاجی خلیفه (درگذشت ۱۰۶۷ق.)، بیروت، دار الفکر، ۱۴۲۷ق
  • الکامل فی التاریخ: ابن اثیر علی بن محمد الجزری (درگذشت ۶۳۰ق.)، بیروت، دار صادر، ۱۳۸۵ق
  • لسان المیزان: ابن حجر العسقلانی (درگذشت ۸۵۲ق.)، بیروت، اعلمی، ۱۳۹۰ق
  • مجلة العرب (ماهنامه): ریاض
  • معجم الادباء: یاقوت الحموی (درگذشت ۶۲۶ق.)، بیروت، دار احیاء التراث العربی
  • معجم البلدان: یاقوت الحموی (درگذشت ۶۲۶ق.)، بیروت، دار صادر، ۱۹۹۵م
  • معجم ما الف عن المدینة المنوره: عبدالرزاق فراج الصاعدی، جده، المکتبة القصریة الذهبیه، ۱۴۱۷ق
  • میزان الاعتدال فی نقد الرجال: الذهبی (درگذشت ۷۴۸ق.)، به کوشش البجاوی، بیروت، دار المعرفه، ۱۳۸۲ق
  • النجوم الزاهره: ابن تغری بردی الاتابکی (درگذشت ۸۷۴ق.)، مصر، المصریة العامه
  • نور القبس المختصر من المقتبس: محمد بن عمران مرزبانی، به کوشش رودلف زنهایم و فرانس اشتاینر، فیسبادن، ۱۹۶۴م
  • الوافی بالوفیات: الصفدی (درگذشت ۷۶۴ق.)، به کوشش الارنؤوط و ترکی مصطفی، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۲۰ق
  • وفاء الوفاء: السمهودی (درگذشت ۹۱۱ق.)، به کوشش محمد نظام الدین، دار الزمان، ۱۴۲۹ق
  • هدیة العارفین: اسماعیل پاشا (درگذشت ۱۳۳۹ق.)، بیروت، دار احیاء التراث العربی.