عزاداری، سنت یا بدعت (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
Hosainahmadi (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
| قطع = وزیری | | قطع = وزیری | ||
| ناشر = مؤسسه فرهنگی هنری مشعر | | ناشر = مؤسسه فرهنگی هنری مشعر | ||
پژوهشکده حج و زیارت | |||
| وبسایت ناشر = http://hzrc.ac.ir | | وبسایت ناشر = http://hzrc.ac.ir | ||
| محل انتشارات = تهران | | محل انتشارات = تهران | ||
| خط ۲۹: | خط ۳۰: | ||
|رده‌بندی دیویی = 297/74 | |رده‌بندی دیویی = 297/74 | ||
|سایر مشخصات = | |سایر مشخصات = | ||
}}'''«عزاداری، سنت یا بدعت»''' یا '''«عزاداری، سنت یا بدعت: سخنان و سیره رسول خدا و صحابه در گریه و مرثیه‌خوانی بر میّت از منظر منابع اهل سنت»''' کتابی به نویسندگی جواد جعفری است که سعی در | }}'''«عزاداری، سنت یا بدعت»''' یا '''«عزاداری، سنت یا بدعت: سخنان و سیره رسول خدا و صحابه در گریه و مرثیه‌خوانی بر میّت از منظر منابع اهل سنت»''' کتابی به نویسندگی جواد جعفری است که سعی در رد نظر [[وهابیت]] مبنی بر حرام بودن عزاداری برای درگذشتگان دارد. این کتاب بر اساس روایت‌های مورد قبول وهابیت و [[اهل سنت]] تدوین شده و از روش‌های معتبر [[علم حدیث]] استفاده می‌کند. | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
انسان‌ها در سراسر دنیا با دین‌ها و نژادهای مختلف، با از دست دادن نزدیکان خود غمگین می‌شوند و اقدام به گریه و برپایی عزاداری می‌کنند | انسان‌ها در سراسر دنیا با دین‌ها و نژادهای مختلف، با از دست دادن نزدیکان خود غمگین می‌شوند و اقدام به گریه و برپایی عزاداری می‌کنند اما [[وهابیت|وهابیان]] عزاداری برای مردگان را بدعت و حرام می‌دانند. نگارنده‌ی کتاب «عزاداری، سنت یا بدعت» می‌کوشد تا اثبات کند سوگواری و گریستن برای مردگان، حتی بر اساس روایات و منابع اهل سنت و وهابیت نیز حرام نیست و بدعت به شمار نمی‌رود. وی برای این امر به روایت‌هایی استناد می‌کند که نشان می‌دهد [[پیامبر خدا]]، در غم از دست دادن کسانی به عزاداری پرداخته‌اند و روایت‌هایی که وهابیت برای حرام دانستن سوگواری به آن‌ها متوسل شده‌است را با روش‌های علم حدیث از اعتبار ساقط می‌کند. | ||
این کتاب در سه بخش تدوین شده است: | این کتاب در سه بخش تدوین شده است: | ||
| خط ۸۳: | خط ۸۴: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
عزاداری سنت یا بدعت، جواد جعفری، مشعر، تهران، | * عزاداری سنت یا بدعت، جواد جعفری، مشعر، تهران، ۱۴۰۰ش. | ||
{{پایان}} | |||
[[رده:کتاب‌های پژوهشکده حج و زیارت در سال ۱۴۰۰ شمسی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۳۶
 | |
| پدید آورندگان | |
|---|---|
| نویسنده | جواد جعفری |
| محتوا | |
| موضوع | سوگواری‌های اسلامی ، احادیث اهل سنت |
| زبان | فارسی |
| نشر | |
| تعداد جلد | ۱ |
| تعداد صفحات | 323 |
| قطع | وزیری |
| ناشر |
مؤسسه فرهنگی هنری مشعر پژوهشکده حج و زیارت |
| وبسایت ناشر | http://hzrc.ac.ir |
| محل نشر | تهران |
| تاریخ نشر | پاییز ۱۴۰۰ ش. |
| شابک | 978-964-540-952-2 |
| رده‌بندی کنگره | BP260 |
| رده‌بندی دیویی | 297/74 |
«عزاداری، سنت یا بدعت» یا «عزاداری، سنت یا بدعت: سخنان و سیره رسول خدا و صحابه در گریه و مرثیه‌خوانی بر میّت از منظر منابع اهل سنت» کتابی به نویسندگی جواد جعفری است که سعی در رد نظر وهابیت مبنی بر حرام بودن عزاداری برای درگذشتگان دارد. این کتاب بر اساس روایت‌های مورد قبول وهابیت و اهل سنت تدوین شده و از روش‌های معتبر علم حدیث استفاده می‌کند.
محتوا[ویرایش | ویرایش مبدأ]
انسان‌ها در سراسر دنیا با دین‌ها و نژادهای مختلف، با از دست دادن نزدیکان خود غمگین می‌شوند و اقدام به گریه و برپایی عزاداری می‌کنند اما وهابیان عزاداری برای مردگان را بدعت و حرام می‌دانند. نگارنده‌ی کتاب «عزاداری، سنت یا بدعت» می‌کوشد تا اثبات کند سوگواری و گریستن برای مردگان، حتی بر اساس روایات و منابع اهل سنت و وهابیت نیز حرام نیست و بدعت به شمار نمی‌رود. وی برای این امر به روایت‌هایی استناد می‌کند که نشان می‌دهد پیامبر خدا، در غم از دست دادن کسانی به عزاداری پرداخته‌اند و روایت‌هایی که وهابیت برای حرام دانستن سوگواری به آن‌ها متوسل شده‌است را با روش‌های علم حدیث از اعتبار ساقط می‌کند.
این کتاب در سه بخش تدوین شده است:
بخش اول: مفاهیم و کلیات[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این بخش در دو فصل مفاهیم و کلیات مبحث را بیان می‌کند:
فصل اول: مفاهیم[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این فصل به توضیح مفاهیم مورد نیاز بحث می‌پردازد:
فصل دوم: کلیات[ویرایش | ویرایش مبدأ]
نگارنده در این فصل، به چند مطلب کلی پیرامون عزاداری می‌پردازد:
- ماهیت و آثار گریه
- ماهیت و آثار مرثیه‌خوانی
- جایگاه صحابه نزد اهل سنت
- دلیل‌های مخالفان عزاداری و پاسخ اجمالی
- محدوده و ساختار بحث
بخش دوم: گریه پیامبر و صحابه بر درگذشتگان[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این بخش از کتاب، روایت‌هایی که پیرامون گریستن بر رفتگان وارد شده است را بررسی می‌کند.
فصل اول: نقل روایات جواز گریه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در این فصل روایاتی از پیامبر و صحابه ایشان بیان شده که نشان می‌دهد گریستن برای درگذشتگان حرام نیست.
فصل دوم: بررسی و تحلیل روایات منع از گریه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
فصل دوم از این بخش، حاوی روایت‌هایی است که وهابیت برای اثبات حرام بودن گریه بر مردگان، به آن‌ها استناد می‌کند. نگارنده در ضمن ذکر احادیث مذکور، سعی در بیان ضعیف بودن سند و دلالت این احادیث دارد.
بخش سوم: مرثیه‌خوانی پیامبر و صحابه بر درگذشتگان[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در نگاه جزئی به مسئله، گریستن از مرثیه‌خوانی و سوگواری جداست؛ در بخش سوم از این کتاب، نویسنده به تحلیل و بررسی روایت‌های مرثیه‌خوانی توسط پیامبر و صحابه ایشان پرداخته است.
فصل اول: نقل روایات جواز مرثیه‌خوانی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در روایاتی که میان منابع اهل سنت دیده می‌شود، مواردی از مرثیه‌خوانی شخص پیامبر، تأیید پیامبر بر مرثیه‌خوانی و انجام شدن مرثیه‌خوانی توسط صحابه به چشم می‌خورد. این فصل از کتاب با ذکر روایت‌هایی از این دست، اثبات می‌کند که مرثیه‌خوانی بر رفتگان حرام نیست.
فصل دوم: نقد روایات نهی از مرثیه‌خوانی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
وهابیت با نقل روایت‌هایی از پیامبر اسلام، مرثیه‌خوانی را حرام و ممنوع کرده است. فصل دوم از این بخش به بررسی و نقد این روایات می‌پردازد.
اطلاعات نشر[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این کتاب، به نویسندگی جواد جعفری، در پاییز سال 1400 شمسی و توسط پژوهشکده حج و زیارت تهیه شده و در 323 صفحه و توسط موسسه فرهنگی هنری مشعر به نشر رسیده است.
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- عزاداری سنت یا بدعت، جواد جعفری، مشعر، تهران، ۱۴۰۰ش.