آمیزش: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
}} | }} | ||
{{احکام احرام عمودی}} | {{احکام احرام عمودی}} | ||
'''آمیزش'''، یکی از [[محرمات احرام]] است و انجام آن در حال [[احرام]]، سبب خراب شدن [[حج]] شخص مُحرم می‌شود. | '''آمیزش'''، یکی از [[محرمات احرام]] است و انجام آن در حال [[احرام]]، سبب خراب شدن [[حج]] شخص مُحرم می‌شود. محرمی که حج او فاسد شده، باید آن حج را تمام کرده و [[کفاره]] بپردازد. همچنین [[حج قضا|قضای حج]] بر این شخص [[واجب]] است و باید دوباره [[اعمال حج تمتع|اعمال حج]] را انجام دهد. | ||
محرمی که حج او فاسد شده، باید آن حج را تمام کرده و [[کفاره]] بپردازد. همچنین [[حج قضا|قضای حج]] بر این شخص [[واجب]] است و باید دوباره [[اعمال حج تمتع|اعمال حج]] را انجام دهد. | |||
کفاره آمیزش در حال احرام، بسته به شرایط و نوع احرام، گاو یا گوسفند ذکر شده است. | کفاره آمیزش در حال احرام، بسته به شرایط و نوع احرام، گاو یا گوسفند ذکر شده است. | ||
در صورتی که محرم با جهل یا بر اثر فراموشی یا جنون مرتکب آمیزش شود، حج او خراب نشده و کفاره نیز ندارد؛ اما [[استغفار]] بر او واجب است | در صورتی که محرم با جهل یا بر اثر فراموشی یا جنون مرتکب آمیزش شود، حج او خراب نشده و کفاره نیز ندارد؛ اما [[استغفار]] بر او واجب است. | ||
==مفهوم‌شناسی== | ==مفهوم‌شناسی== | ||
{{همچنین ببینید|لذت‌های جنسی}} | |||
واژه «آمیزش»، اسم مصدر از «آمیختن» به معنای امتزاج، اختلاط، ترکیب شدن و معاشرت کردن با دیگران است.<ref>لغت نامه، ج۱، ص۱۶۳؛ فرهنگ بزرگ سخن، ج۱، ص۱۶۳، «آمیزش».</ref> در کاربرد رایج، به «مباشرت جنسی انسان با انسان دیگر یا حیوان»، آمیزش گفته می‌شود.<ref>لغت نامه، ج۱، ص۱۶۳؛ فرهنگ فارسی، ج۱، ص۹۳.</ref> از این مفهوم، در قرآن و حدیث و منابع فقهی با واژگان و تعابیر گوناگونی مانند مجامعت، جماع، مواقعه، وَطْی، ایلاج، مسّ، لمس، تغشّی، اتیان، مباشرت، دخول، رفث، طَمْث، نکاح، اِفضاء، قضاء وطر و غِشیان یاد شده است.<ref>نک: دائرة المعارف قرآن کریم، ج۱، ص۳۲۳-۳۲۴؛ دانشنامه جهان اسلام، ج۲، ص۱۳۴، «باه».</ref> | واژه «آمیزش»، اسم مصدر از «آمیختن» به معنای امتزاج، اختلاط، ترکیب شدن و معاشرت کردن با دیگران است.<ref>لغت نامه، ج۱، ص۱۶۳؛ فرهنگ بزرگ سخن، ج۱، ص۱۶۳، «آمیزش».</ref> در کاربرد رایج، به «مباشرت جنسی انسان با انسان دیگر یا حیوان»، آمیزش گفته می‌شود.<ref>لغت نامه، ج۱، ص۱۶۳؛ فرهنگ فارسی، ج۱، ص۹۳.</ref> از این مفهوم، در قرآن و حدیث و منابع فقهی با واژگان و تعابیر گوناگونی مانند مجامعت، جماع، مواقعه، وَطْی، ایلاج، مسّ، لمس، تغشّی، اتیان، مباشرت، دخول، رفث، طَمْث، نکاح، اِفضاء، قضاء وطر و غِشیان یاد شده است.<ref>نک: دائرة المعارف قرآن کریم، ج۱، ص۳۲۳-۳۲۴؛ دانشنامه جهان اسلام، ج۲، ص۱۳۴، «باه».</ref> | ||
| خط ۱۲۲: | خط ۱۲۲: | ||
به باور فقیهان شیعه، در صورت [[احصار و صد|احصار]]ِ مُحرم، وی می‌تواند با فرستادن قربانی به [[مکه]] یا [[منا]] و [[تقصیر]] در محل احصار، از احرام خارج شود.<ref>السرائر، ج۱، ص۶۳۸؛ الحدائق، ج۱۶، ص۳۹.</ref> ولی از میان محرمات احرام، حرمت آمیزش با همسر، همچنان باقی است تا آن که سال بعد خود یا نایبش حج بگزارد و این حرمت از میان برود.<ref>السرائر، ج۱، ص۶۳۸؛ الحدائق، ج۱۶، ص۷.</ref> | به باور فقیهان شیعه، در صورت [[احصار و صد|احصار]]ِ مُحرم، وی می‌تواند با فرستادن قربانی به [[مکه]] یا [[منا]] و [[تقصیر]] در محل احصار، از احرام خارج شود.<ref>السرائر، ج۱، ص۶۳۸؛ الحدائق، ج۱۶، ص۳۹.</ref> ولی از میان محرمات احرام، حرمت آمیزش با همسر، همچنان باقی است تا آن که سال بعد خود یا نایبش حج بگزارد و این حرمت از میان برود.<ref>السرائر، ج۱، ص۶۳۸؛ الحدائق، ج۱۶، ص۷.</ref> | ||
==مقالات مرتبط== | |||
* [[آمیزش (فتاوای مراجع)]] | |||
* [[لذت‌های جنسی]] | |||
* [[لذت‌های جنسی (فتاوای مراجع)]] | |||
==پانوشت== | ==پانوشت== | ||
| خط ۱۹۳: | خط ۱۹۸: | ||
* '''وسائل الشیعه'''، الحر العاملی (م.۱۱۰۴ق)، قم، آل‌البیت(ع)، ۱۴۱۲ق. | * '''وسائل الشیعه'''، الحر العاملی (م.۱۱۰۴ق)، قم، آل‌البیت(ع)، ۱۴۱۲ق. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
{{محرمات احرام}} | {{محرمات احرام}} | ||
[[رده:محرمات احرام]] | [[رده:محرمات احرام]] | ||