جعفر بن ابی طالب: تفاوت میان نسخهها
Hasaninasab (بحث | مشارکتها) جز added Category:مهاجران به حبشه using HotCat |
|||
(۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''جعفر بن ابیطالب'''، ملقّب به طَیّار، پسر عموی [[حضرت محمد(ص)]] و برادر [[امام علی(ع)]]، سرپرست مهاجران به حبشه و از فرماندهان شهید در [[سریه مؤته]] است. او یکی از نخستین کسانی بود که [[اسلام]] آورد و نخستین کسی بود که اسلام را بیرون از [[جزیرةالعرب|جزیرةالعرب]] تبلیغ کرد. | {{جعبه اطلاعات اشخاص | ||
|عنوان = جعفر بن ابیطالب | |||
|تصویر = | |||
|عرض تصویر = | |||
|توضیح تصویر = | |||
|نام کامل = | |||
|کنیه = ابوعبدالله | |||
|لقب = طیّار، ذوالجناحین | |||
|نسب = [[بنیهاشم]] | |||
|زادروز = بیست سال پس از عام الفیل، حدود سال ۵۹۰م. | |||
|کشور تولد = | |||
|شهر تولد = [[مکه]] | |||
|محل زندگی = | |||
|مهاجر/انصار = انصار | |||
|نام همسر = | |||
|فرزندان = [[عبدالله بن جعفر|عبدالله]]، عون، محمد | |||
|خویشاوندان سرشناس = | |||
|دین = [[اسلام]] | |||
|مذهب = | |||
|پیشه = | |||
|مناصب = فرماندهی لشکر اسلام در [[غزوه مؤته]] | |||
|نحوه درگذشت/شهادت = شهادت در [[غزوه مؤته]] | |||
|تاریخ درگذشت = سال هشت هجری<!-- 14/3/1368 --> | |||
|شهر درگذشت = <!-- تهران --> | |||
|کشور درگذشت = <!-- ایران --> | |||
|آرامگاه = کشور [[اردن]]، استان کَرک، شهرستان المزار | |||
|زمان اسلام آوردن = سال نخست [[بعثت]] | |||
|نحوه اسلام آوردن = | |||
|حضور در جنگها = | |||
|هجرت به = حبشه | |||
|دلیل شهرت = | |||
|نقشهای برجسته = | |||
|دیگر فعالیتها = | |||
|نام زیارتگاه = | |||
|سمت = | |||
|خدمت = | |||
|محل اقدام = | |||
|سفر = | |||
|نوشتهها = | |||
|موقوفات = | |||
|بناهای ساخته شده = | |||
|مقام علمی = | |||
|پس از = | |||
|پیش از = | |||
|اساتید = | |||
|محل تحصیل = | |||
|اجازه روایت از = | |||
|اجازه اجتهاد از = | |||
|شاگردان = | |||
|اجازه روایت به = | |||
|اجازه اجتهاد به = | |||
|تالیفات = | |||
|فعالیت سیاسی = | |||
|فعالیت اجتماعی = | |||
|فعالیت مذهبی = | |||
|وبگاه رسمی = | |||
|امضا = <!-- sign.jpg --> | |||
}} | |||
'''جعفر بن ابیطالب''' (م.۸ق)، ملقّب به طَیّار، پسر عموی [[حضرت محمد(ص)]] و برادر [[امام علی(ع)]]، سرپرست مهاجران به حبشه و از فرماندهان شهید در [[سریه مؤته]] است. او یکی از نخستین کسانی بود که [[اسلام]] آورد و نخستین کسی بود که اسلام را بیرون از [[جزیرةالعرب|جزیرةالعرب]] تبلیغ کرد. | |||
حضرت محمد(ص)، [[امامان(ع)]] و [[صحابه]] از فضائل او سخن گفتهاند و [[شیعه]] و [[اهل سنت]] در ارزشهای اخلاقی او اتفاق دارند. جعفر، میان فرقه علویان نیز دارای تقدس و محبوبیت بالایی است. | حضرت محمد(ص)، [[امامان(ع)]] و [[صحابه]] از فضائل او سخن گفتهاند و [[شیعه]] و [[اهل سنت]] در ارزشهای اخلاقی او اتفاق دارند. جعفر، میان فرقه علویان نیز دارای تقدس و محبوبیت بالایی است. | ||
خط ۵: | خط ۶۹: | ||
نسل او که به آل جعفر شهرت دارند از فرزند نخستش، [[عبدالله بن جعفر|عبدالله]] ادامه یافته است. برخی از افراد نسل او، مانند اسحاق بن محمد بن یوسف و محمد بن حسین بن معاویه امارت [[حرمین]] را به عهده داشتهاند. | نسل او که به آل جعفر شهرت دارند از فرزند نخستش، [[عبدالله بن جعفر|عبدالله]] ادامه یافته است. برخی از افراد نسل او، مانند اسحاق بن محمد بن یوسف و محمد بن حسین بن معاویه امارت [[حرمین]] را به عهده داشتهاند. | ||
مزار جعفر، در کشور [[اردن]]، استان کَرک، شهرستان المزار قرار دارد | مزار جعفر، در کشور [[اردن]]، استان کَرک، شهرستان المزار قرار دارد. زیارتگاه دیگری به نام مشهد در همان استان، در روستای مؤته قرار دارد که محل به شهادت رسیدن جعفر است. زیارتگاههای پرشمار دیگری در [[سوریه]] در کوهستانهای لاذقیه منسوب به جعفر وجود دارد. | ||
==تولد و کودکی== | ==تولد و کودکی== | ||
جعفر، مکنّی به ابوعبدالله<ref>الطبقات، ج4، ص25؛ انساب الاشراف، ج1، ص225.</ref> و متولد [[مکه]] | جعفر، مکنّی به ابوعبدالله<ref>الطبقات، ج4، ص25؛ انساب الاشراف، ج1، ص225.</ref> و متولد [[مکه]]<ref>الاستیعاب، ج1، ص242.</ref> فرزند [[ابوطالب]] و [[فاطمه بنت اسد]] است. جد اعلای پدری او و پدربزرگ مادری او «هاشم» است؛ از این رو، از دو طرف [[بنیهاشم|هاشمیتبار]] است.<ref>المحبر، ص457.</ref> بر پایه قول مشهور، سن جعفر ده سال بزرگتر از برادرش [[امام علی(ع)]] است؛<ref>الطبقات، ج1، ص97؛ الاستیعاب، ج1، ص242.</ref> از این رو، زمان تولد او بیست سال پس از عام الفیل، حدود سال ۵۹۰م. بوده است. | ||
جعفر به دلیل شرایط سخت اقتصادی و عیالواری پدرش، به پیشنهاد [[حضرت محمد(ص)]] بخشی از نوجوانی خود را تا زمان [[اسلام]] آوردن، تحت کفالت عمویش عباس<ref>السیرة النبویه، ج1، ص246؛ تاریخ الطبری، ج2، ص313.</ref> و به نقلی، تحت کفالت عمویش [[حمزه]] به سر برد.<ref>الاستغاثه، ج2، ص30؛ مناقب، ج2، ص27؛ بحار الانوار، ج38، ص254، 295.</ref> | جعفر به دلیل شرایط سخت اقتصادی و عیالواری پدرش، به پیشنهاد [[حضرت محمد(ص)]] بخشی از نوجوانی خود را تا زمان [[اسلام]] آوردن، تحت کفالت عمویش عباس<ref>السیرة النبویه، ج1، ص246؛ تاریخ الطبری، ج2، ص313.</ref> و به نقلی، تحت کفالت عمویش [[حمزه]] به سر برد.<ref>الاستغاثه، ج2، ص30؛ مناقب، ج2، ص27؛ بحار الانوار، ج38، ص254، 295.</ref> | ||
== لقب == | ==لقب== | ||
به جعفر، لقبهای طَیّار<ref group="یادداشت">پرواز کننده.</ref> و ذوالجناحین<ref group="یادداشت">دارای دو بال.</ref> داده شده، که برگرفته از سخن حضرت محمد(ص) درباره اوست.<ref>انساب الاشراف، ج2، ص298؛ تاریخ دمشق، ج19، ص368.</ref> به گفته حضرت محمد(ص)، پس از شهادت و قطع شدن دو دست جعفر در [[غزوه مؤته]]، خداوند به جای دو دست دو بال به او داد که با آنها در بهشت هرجا که خواهد پرواز کند.<ref name=":3" /> درباره این لقب وجه تسمیه دیگری نیز ذکر شده است.<ref>تاریخ دمشق، ج54، ص165.</ref> | به جعفر، لقبهای طَیّار<ref group="یادداشت">پرواز کننده.</ref> و ذوالجناحین<ref group="یادداشت">دارای دو بال.</ref> داده شده، که برگرفته از سخن حضرت محمد(ص) درباره اوست.<ref>انساب الاشراف، ج2، ص298؛ تاریخ دمشق، ج19، ص368.</ref> به گفته حضرت محمد(ص)، پس از شهادت و قطع شدن دو دست جعفر در [[غزوه مؤته]]، خداوند به جای دو دست دو بال به او داد که با آنها در بهشت هرجا که خواهد پرواز کند.<ref name=":3" /> درباره این لقب وجه تسمیه دیگری نیز ذکر شده است.<ref>تاریخ دمشق، ج54، ص165.</ref> | ||
خط ۲۳: | خط ۸۷: | ||
===سرپرستی مهاجران=== | ===سرپرستی مهاجران=== | ||
جعفر در هجرت دومِ<ref>الطبقات، ج4، ص25؛ انساب الاشراف، ج1، ص225.</ref>مسلمانان به حبشه<ref group="یادداشت">سال چهارم یا پنجم [[بعثت]].</ref> سرپرستی مسلمانان مهاجر را بر عهده داشت.<ref>الطبقات، ج4، ص25؛ سیر اعلام النبلاء، ج1، ص206.</ref> بعدها [[حضرت محمد(ص)]] طی نامهای که برای نجاشی | جعفر در هجرت دومِ<ref>الطبقات، ج4، ص25؛ انساب الاشراف، ج1، ص225.</ref>مسلمانان به حبشه<ref group="یادداشت">سال چهارم یا پنجم [[بعثت]].</ref> سرپرستی مسلمانان مهاجر را بر عهده داشت.<ref>الطبقات، ج4، ص25؛ سیر اعلام النبلاء، ج1، ص206.</ref> بعدها [[حضرت محمد(ص)]] طی نامهای که برای نجاشی پادشاه حبشه فرستاد، از وی خواسته بود تا به اوضاع جعفر و دیگر مسلمانان مهاجر رسیدگی کند.<ref>تاریخ الطبری، ج2، ص652.</ref> در این هجرت، همسر او [[اسماء بنت عمیس]] خثعمی نیز حضور داشت.<ref>الطبقات، ج4، ص25.</ref> برخی مفسران، نزول آیه دهم سوره زمر را<ref group="یادداشت">{{آیه|وَأَرْضُ اللَّهِ وَاسِعَةٌ إِنَّمَا يُوَفَّى الصَّابِرُونَ أَجْرَهُمْ بِغَيْرِ حِسَابٍ}} و زمين خدا گسترده است [بر شماست از سرزمينى كه دچار مضيقه دينى هستيد به سرزمينى ديگر مهاجرت كنيد] فقط شكيبايان پاداششان را كامل و بدون حساب دريافت خواهند كرد.</ref> در شأن جعفر و مهاجران حبشه دانستهاند.<ref>تفسیر بغوی، ج4، ص74؛ تفسیر قرطبی، ج15، ص240؛ مبهمات القرآن، ج2، ص438.</ref> | ||
===تبیین اسلام برای نجاشی=== | ===تبیین اسلام برای نجاشی=== | ||
نمایندگان قریش، با دادن هدایایی به نجاشی پادشاه حبشه، از او خواستند مسلمانان را به [[مکه]] بازگرداند.<ref>السیرة النبویه، ج1، ص335-336.</ref> به نقل [[عبدالله بن عباس|ابنعباس]]، نجاشی از مهاجران مسلمان خواست که آیاتی از قرآن را برای او بخوانند، جعفر<ref>الطبقات، ج4، ص93؛ تفسیر قمی، ج1، ص176-177.</ref> آیاتی از سوره مریم درباره [[حضرت عیسی(ع)]] و مادرش را خواند که موجب گریه نجاشی، کشیشان و راهبان شد. قرآن<ref>سوره مائده (۵)، آیات ۸۲–۸۶؛</ref> نیز به این جریان اشاره کرده است.<ref>تاریخ یعقوبی، ج 2، ص29؛ اسباب النزول، واحدی 205-206؛ تفسیر قرطبی، ج6، ص255.</ref> بر پایه نقلی، نجاشی مسلمانان را حزب [[حضرت ابراهیم(ع)|ابراهیم]] خطاب کرد و با بیاعتنایی به اعتراض فرستادگان قریش که خود را حزب ابراهیم دانستند، آنان را با هدایایشان بازگرداند. قرآن<ref group="یادداشت">{{آیه|إِنَّ أَوْلَى النَّاسِ بِإِبْرَاهِيمَ لَلَّذِينَ اتَّبَعُوهُ وَهَذَا النَّبِيُّ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَاللَّهُ وَلِيُّ الْمُؤْمِنِينَ | نمایندگان قریش، با دادن هدایایی به نجاشی پادشاه حبشه، از او خواستند مسلمانان را به [[مکه]] بازگرداند.<ref>السیرة النبویه، ج1، ص335-336.</ref> به نقل [[عبدالله بن عباس|ابنعباس]]، نجاشی از مهاجران مسلمان خواست که آیاتی از قرآن را برای او بخوانند، جعفر<ref>الطبقات، ج4، ص93؛ تفسیر قمی، ج1، ص176-177.</ref> آیاتی از سوره مریم درباره [[حضرت عیسی(ع)]] و مادرش را خواند که موجب گریه نجاشی، کشیشان و راهبان شد. قرآن<ref>سوره مائده (۵)، آیات ۸۲–۸۶؛</ref> نیز به این جریان اشاره کرده است.<ref>تاریخ یعقوبی، ج 2، ص29؛ اسباب النزول، واحدی 205-206؛ تفسیر قرطبی، ج6، ص255.</ref> بر پایه نقلی، نجاشی مسلمانان را حزب [[حضرت ابراهیم(ع)|ابراهیم]] خطاب کرد و با بیاعتنایی به اعتراض فرستادگان قریش که خود را حزب ابراهیم دانستند، آنان را با هدایایشان بازگرداند. قرآن<ref group="یادداشت">{{آیه|إِنَّ أَوْلَى النَّاسِ بِإِبْرَاهِيمَ لَلَّذِينَ اتَّبَعُوهُ وَهَذَا النَّبِيُّ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَاللَّهُ وَلِيُّ الْمُؤْمِنِينَ}} | ||
}} | |||
مسلماً نزديك ترين مردم به ابراهيم [از جهت پيوند و انتساب معنوى] كسانى اند كه [از روى حقيقت] از او پيروى كردند، و اين پيامبر و كسانى كه [به او] ايمان آوردهاند [از همه به او نزديكترند] و خدا ياور و سرپرست مؤمنان است.</ref><ref>آل عمران (۳)، آیة ۶۸؛ ترجمه قرآن (انصاریان)، ص۵۸.</ref> پس از بیان این جریان، بر ایمان جعفر و دیگر مهاجران گواهی داده است.<ref>اسباب النزول، ص111.</ref> | مسلماً نزديك ترين مردم به ابراهيم [از جهت پيوند و انتساب معنوى] كسانى اند كه [از روى حقيقت] از او پيروى كردند، و اين پيامبر و كسانى كه [به او] ايمان آوردهاند [از همه به او نزديكترند] و خدا ياور و سرپرست مؤمنان است.</ref><ref>آل عمران (۳)، آیة ۶۸؛ ترجمه قرآن (انصاریان)، ص۵۸.</ref> پس از بیان این جریان، بر ایمان جعفر و دیگر مهاجران گواهی داده است.<ref>اسباب النزول، ص111.</ref> | ||
===فعالیتهای فرهنگی=== | ===فعالیتهای فرهنگی=== | ||
بر پایه اخباری، با فعالیت جعفر شماری از حبشیان اسلام آوردند و بعدها به همراه او به [[مدینه]] آمدند.<ref>انساب الاشراف، ج1، ص225؛ الاستیعاب، ج1، ص242.</ref> به باور برخی مفسران، قرآن<ref group="یادداشت">{{آیه|لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِلَّذِينَ آمَنُوا الْيَهُودَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا وَلَتَجِدَنَّ أَقْرَبَهُمْ مَوَدَّةً لِلَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ قَالُوا إِنَّا نَصَارَى ذَلِكَ بِأَنَّ مِنْهُمْ قِسِّيسِينَ وَرُهْبَانًا وَأَنَّهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ | بر پایه اخباری، با فعالیت جعفر شماری از حبشیان اسلام آوردند و بعدها به همراه او به [[مدینه]] آمدند.<ref>انساب الاشراف، ج1، ص225؛ الاستیعاب، ج1، ص242.</ref> به باور برخی مفسران، قرآن<ref group="یادداشت">{{آیه|لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِلَّذِينَ آمَنُوا الْيَهُودَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا وَلَتَجِدَنَّ أَقْرَبَهُمْ مَوَدَّةً لِلَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ قَالُوا إِنَّا نَصَارَى ذَلِكَ بِأَنَّ مِنْهُمْ قِسِّيسِينَ وَرُهْبَانًا وَأَنَّهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ}} | ||
}} | |||
مسلّماً يهوديان و كسانى را كه شرك ورزيدهاند، دشمنترين مردم نسبت به مؤمنان خواهى يافت؛ و قطعاً كسانى را كه گفتند: «ما نصرانى هستيم»، نزديكترين مردم در دوستى با مؤمنان خواهى يافت، زيرا برخى از آنان دانشمندان و رهبانانى اند كه تكبر نمىورزند.</ref><ref>سوره مائده (۵)، آیه ۸۲؛ ترجمه قرآن (فولادوند)، ص۱۲۱.</ref> به این تازهمسلمانان اشاره کرده است.<ref>التبیان، ج3، ص613.</ref> برخی از مفسران، شمار آنها را ۴۰ نفر دانسته و آیه ۱۲۱ سوره بقره را<ref group="یادداشت">{{آیه|الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَتْلُونَهُ حَقَّ تِلَاوَتِهِ أُولَئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ | مسلّماً يهوديان و كسانى را كه شرك ورزيدهاند، دشمنترين مردم نسبت به مؤمنان خواهى يافت؛ و قطعاً كسانى را كه گفتند: «ما نصرانى هستيم»، نزديكترين مردم در دوستى با مؤمنان خواهى يافت، زيرا برخى از آنان دانشمندان و رهبانانى اند كه تكبر نمىورزند.</ref><ref>سوره مائده (۵)، آیه ۸۲؛ ترجمه قرآن (فولادوند)، ص۱۲۱.</ref> به این تازهمسلمانان اشاره کرده است.<ref>التبیان، ج3، ص613.</ref> برخی از مفسران، شمار آنها را ۴۰ نفر دانسته و آیه ۱۲۱ سوره بقره را<ref group="یادداشت">{{آیه|الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَتْلُونَهُ حَقَّ تِلَاوَتِهِ أُولَئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ}} | ||
}} | |||
كسانى كه كتاب [آسمانى] به آنان دادهايم، آن را به طورى كه شايسته آن است [با تدبّر و به قصد عمل كردن] مىخوانند.</ref> در شأن آنها دانستهاند.<ref>مجمع البیان، ج 1، ص374؛ اسباب النزول، ص43.</ref> برخی نیز آیههای ۵۲ تا ۵۵ سوره قصص را در شأن آنها معرفی کردهاند.<ref>التبیان، ج8، ص162-163؛ مجمع البیان، ج 9، ص367، تفسیر قرطبی، ج 13، ص296.</ref> | كسانى كه كتاب [آسمانى] به آنان دادهايم، آن را به طورى كه شايسته آن است [با تدبّر و به قصد عمل كردن] مىخوانند.</ref> در شأن آنها دانستهاند.<ref>مجمع البیان، ج 1، ص374؛ اسباب النزول، ص43.</ref> برخی نیز آیههای ۵۲ تا ۵۵ سوره قصص را در شأن آنها معرفی کردهاند.<ref>التبیان، ج8، ص162-163؛ مجمع البیان، ج 9، ص367، تفسیر قرطبی، ج 13، ص296.</ref> | ||
خط ۶۱: | خط ۱۲۲: | ||
==فضایل و مناقب== | ==فضایل و مناقب== | ||
=== در قرآن === | |||
===در قرآن=== | |||
برخی مفسران ذیل بعضی آیههای قرآن، جعفر بن ابیطالب را مصداق ویژگیهای ذکر شده در آن آیات دانستهاند. برخی از آن ویژگیها و آیات چنیناند: | برخی مفسران ذیل بعضی آیههای قرآن، جعفر بن ابیطالب را مصداق ویژگیهای ذکر شده در آن آیات دانستهاند. برخی از آن ویژگیها و آیات چنیناند: | ||
خط ۸۱: | خط ۱۲۸: | ||
*جعفر مصداق مؤمنان راستین، در آیه ۱۵ حجرات<ref>شواهد التنزیل، ج 2، ص259.</ref> دانسته شده است. | *جعفر مصداق مؤمنان راستین، در آیه ۱۵ حجرات<ref>شواهد التنزیل، ج 2، ص259.</ref> دانسته شده است. | ||
*او یکی از یاوران [دین] خدا، در آیه ۱۴ صف<ref>تفسیر قرطبی، ج 19، ص89؛ الدر المنثور، ج 6، ص214؛ البرهان، ج 5، ص369.</ref> معرفی شده است. | *او یکی از یاوران [دین] خدا، در آیه ۱۴ صف<ref>تفسیر قرطبی، ج 19، ص89؛ الدر المنثور، ج 6، ص214؛ البرهان، ج 5، ص369.</ref> معرفی شده است. | ||
*وی مصداق پرهیزکاران، در آیه | *وی مصداق پرهیزکاران، در آیه ۳۴ انفال، دانسته شده که مانند امام علی(ع) و حمزه،<ref>شواهد التنزیل، ج 1، ص283.</ref> برخلاف مشرکان، شایستگی سرپرستی و اداره [[مسجدالحرام]] و [[کعبه]] را دارند.<ref>الکافی، ج 8، ص204؛ تفسیر قمی، ج 1، ص284؛ تفسیر عیاشی، ج 2، ص83.</ref> | ||
*جعفر بر پایه روایتی ذیل آیه ۳۳ احزاب، با امام علی(ع)، حمزه و عبیدة بن حارث همپیمان شده که در راه خدا و فرستادهاش وفادار بماند و به عهد خود وفا کرده است.<ref>الخصال، ص376؛ مجمع البیان، ج5، ص122؛ التبیان، ج 8، ص329؛ ج5، ص318.</ref> | *جعفر بر پایه روایتی ذیل آیه ۳۳ احزاب، با امام علی(ع)، حمزه و عبیدة بن حارث همپیمان شده که در راه خدا و فرستادهاش وفادار بماند و به عهد خود وفا کرده است.<ref>الخصال، ص376؛ مجمع البیان، ج5، ص122؛ التبیان، ج 8، ص329؛ ج5، ص318.</ref> | ||
*مراد از اهل ایمان و عمل نیک در آیة ۲۱ جاثیه، حضرت محمد(ص) و [[اهل بیت]] او و جعفر دانسته شده است.<ref>شواهد التنزیل، ج 2، ص239؛ البرهان، ج5، ص29.</ref> | *مراد از اهل ایمان و عمل نیک در آیة ۲۱ جاثیه، حضرت محمد(ص) و [[اهل بیت]] او و جعفر دانسته شده است.<ref>شواهد التنزیل، ج 2، ص239؛ البرهان، ج5، ص29.</ref> | ||
خط ۸۹: | خط ۱۳۶: | ||
*بر پایه روایتی از [[ابوهریره]]، جعفر یکی از مصداقهای «اولیاء الله» در آیة ۶۲ یونس است که نام او در ردیف حضرت محمد(ص)، امام علی(ع)، حمزه و [[عقیل بن ابیطالب|عقیل]] آمده است.<ref>شواهد التنزیل، ج 1، ص354.</ref> | *بر پایه روایتی از [[ابوهریره]]، جعفر یکی از مصداقهای «اولیاء الله» در آیة ۶۲ یونس است که نام او در ردیف حضرت محمد(ص)، امام علی(ع)، حمزه و [[عقیل بن ابیطالب|عقیل]] آمده است.<ref>شواهد التنزیل، ج 1، ص354.</ref> | ||
===نزد پیامبر(ص)=== | |||
او پس از مسلمان شدن، به دلیل دستگیری از نیازمندان، لقب «ابوالمساکین» به معنای پدر بینوایان یافت.<ref>مقاتل الطالبیین، ص26؛ اسد الغابه، ج1، ص342؛ سیر اعلام النبلاء، ج1، ص217.</ref> برخی این لقب را از سوی حضرت محمد(ص) دانستهاند.<ref>اسد الغابه، ج1، ص342.</ref> پیامبر(ص) او را از لحاظ جسمی و اخلاقی شبیه خود میدانست<ref>الطبقات، ج4، ص26 - 27؛ انساب الاشراف، ج2، ص204؛ تاریخ یعقوبی، ج2، ص117.</ref> و او را در کنار حمزه و [[امام علی(ع)]] بهترین مردم معرفی میکرد.<ref>مقاتل الطالبیین، ص34.</ref> وی آفرینش مردمان را از درختان گوناگون، ولی طینت خود و جعفر را یکی دانست.<ref>مقاتل الطالبیین، ص34 - 35؛ تاریخ دمشق، ج19، ص362؛ سیر اعلام النبلاء، ج1، ص214.</ref> | |||
بر پایه نقلی، حضرت محمد(ص) در غیاب او، بین جعفر و معاذ بن جبل عقد اخوت بست<ref>السیرة النبویه، ج1، ص505؛ البدایة و النهایه، ج3، ص226.</ref> و سهمی از غنایم [[غزوه بدر|جنگ بدر]] را برای جعفر که در آن زمان در حبشه بود، کنار گذاشت.<ref>سیر اعلام النبلاء، ج1، ص216.</ref> | |||
===نزد امامان(ع)=== | |||
[[امام علی(ع)]] فرزندان جعفر را اکرام میکرد؛ چنانکه به نقل عبدالله پسر جعفر، هر گاه وی از عمویش علی(ع) چیزی میخواست، او را به حق جعفر قسم میداد و او با درخواستش موافق میشد.<ref>الاستیعاب، ج1، ص244؛ اسد الغابه، ج1، ص344؛ سیر اعلام النبلاء، ج1، ص20.</ref> امام علی(ع) دختر خود، زینب را به ازدواج عبدالله بن جعفر درآورد.<ref>انساب الاشراف، ج2، ص29.</ref> [[امام حسین(ع)]] نیز در عاشورا، به جعفر افتخار کرد.<ref>الارشاد، ج2، ص96-97.</ref> | |||
===نزد اهل سنت و صحابه=== | |||
جعفر در منابع [[اهل سنت]]، با توصیفهایی مانند خطیب توانا، سرداری برجسته و شجاع، با سخاوت و آگاه به مسائل دینی یاد شده است.<ref>نک: دانشنامه جهان اسلام، ج10، ص407.</ref> [[ابوهریره]] نیز روایاتی از بخشندگیهای جعفر و فضل و شرافت او نقل کرده است.<ref>الطبقات، ج4، ص31؛ الاستیعاب، ج1، ص244؛ اسد الغابه، ج1، ص342.</ref> برخی اهل سنت، دایره شمول [[اهل بیت]] را، که از نظر [[شیعه]] بر [[معصومان(ع)]] اختصاص دارد گسترش داده و آل جعفر را نیز داخل در آن دانستهاند که صدقه بر آنان حرام است.<ref>بهجة النفوس، ج2، ص944؛ امتاع الاسماع، ج5، ص377؛ بحار الانوار، ج23، ص115.</ref> [[عبدالله بن عباس|ابن عباس]] در پاسخ پرسش فردی [[صحابه|صحابی]]، که از اهل بیت پرسیده بود، هفت خصلت برای آنان برشمرد که یکی از آنها افتخارِ داشتن جعفر است که با دو بال در بهشت پرواز میکند.<ref>الارشاد، ج1، ص37؛ بحار الانوار، ج37، ص48.</ref> | |||
برخی [[صحابه]]، همانند [[عمر بن خطاب|عمر]] و فرزندش عبدالله، عبدالله بن جعفر را «ابن ذی الجناحین» به معنای «پسر کسی که دارای دو بال است» خطاب میکردند.<ref>اسد الغابه، ج1، ص344؛ سیر اعلام النبلاء، ج1، ص215؛ الاصابه، ج1، ص594.</ref> | |||
==فرزندان و نوادگان== | ==فرزندان و نوادگان== | ||
خط ۱۲۲: | خط ۱۸۱: | ||
===مزار=== | ===مزار=== | ||
[[پرونده:مزار جعفر بن ابی طالب.jpg|بندانگشتی|مزار جعفر بن ابیطالب در [[اردن]]، استان کَرک، شهرستان المزار.]] | |||
====مکان==== | ====مکان==== | ||
خط ۱۵۵: | خط ۲۱۵: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{منابع}} | |||
{{دانشنامه | {{دانشنامه | ||
| آدرس = http://hzrc.ac.ir/post/22067/جعفر-بن-ابی-طالب | | آدرس = http://hzrc.ac.ir/post/22067/جعفر-بن-ابی-طالب | ||
خط ۱۶۱: | خط ۲۲۱: | ||
| نویسنده = سیدمحمود سامانی، احمد خامهیار | | نویسنده = سیدمحمود سامانی، احمد خامهیار | ||
}} | }} | ||
*'''اتحاف الوری'''، عمر بن محمد بن فهد ( -۸۸۵ق.)، به کوشش عبدالکریم، مکه، جامعة ام القری، ۱۴۰۸ق. | |||
*اتحاف | *'''الاحتجاج علی اهل اللجاج'''، احمد بن علی الطبرسی ( -۵۲۰ق.)، به کوشش سید محمد باقر موسوی خرسان، نجف، دارالنعمان، ۱۳۸۶ق. | ||
*الاحتجاج علی اهل | *'''ادام القوت فی ذکر بلدان حضر موت'''، عبدالرحمن بن عبیدالله السقاف، به کوشش محمد مصطفی باذیب و محمد ابوبکر الخطیب، بیروت، دارالمنهاج، ۱۴۲۵ق. | ||
*ادام القوت فی ذکر بلدان حضر | *'''الارشاد فی معرفه حجج الله علی العباد'''، شیخ مفید محمد بن محمد بن النعمان، شیخ مفید (۳۳۶-۴۱۳ق.)، تحقیق موسسه آل البیت لاحیاء التراث، بیروت، دارالمفید، ۱۴۱۴ق. | ||
*الارشاد فی معرفه حجج الله علی | *'''اسباب النزول'''، علی بن احمد الواحدی ( -۴۶۸ق.)، به کوشش کمال بسیونی زغلول، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۱ق. | ||
*اسباب | *'''لاستغاثه فی بدع الثلاثه'''، ابوالقاسم علی بن احمد الکوفی ( -۳۵۲ق.) بی جا، بی نا، بی تا. | ||
*لاستغاثه فی بدع | *'''الاستیعاب فی معرفه الاصحاب'''، یوسف بن عبدالله ابن عبدالبر (۳۶۸-۴۶۳ق.)، تحقیق علی محمد بجاوی، بیروت، دارالجیل، ۱۴۱۲ق. | ||
*الاستیعاب فی معرفه | *'''اسد الغابه فی معرفه الصحابه'''، علی بن محمد ابن الاثیر (۵۵۵-۶۳۰ق.)، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۹ق. | ||
*اسد الغابه فی معرفه | *'''الاشارات الی معرفه الزیارات'''، علی بن ابیبکر الهروی ( -۶۱۱ق.)، به کوشش علی عمر، قاهره، مکتبه الثقافه الدینیه، ۱۴۲۳ق. | ||
*الاشارات الی معرفه | *'''الاصابه فی تمییز الصحابه'''، ابن حجر العسقلانی (۷۷۳-۸۵۲ق.)، به کوشش علی محمد معوض و عادل احمد عبدالموجود، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۵ق. | ||
*الاصابه فی تمییز | *'''الاماکن او ما اتفق لفظه و افترق مسماه من الامکنه'''، محمد بن موسی الحازمی ( -۵۸۴ق.). | ||
*الاماکن او ما اتفق لفظه و افترق مسماه من | *'''امتاع الاسماع بما للنبی من الاحوال و الاموال و الحفدة و المتاع'''، احمد بن علی المقریزی ( -۸۴۵ق.) به کوشش محمد عبدالحمید النمیسی، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۲۰ق. | ||
*امتاع الاسماع بما للنبی من الاحوال و الاموال و الحفدة و | *'''انساب الاشراف'''، احمد بن یحیی البلاذری ( -۲۷۹ق.)، تحقیق سهیل صادق زکار و ریاض زرکلی، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۷ق. | ||
*انساب | *'''اوضح المسالک الی معرفه البلدان و الممالک'''، محمد بن علی البروسوی ( - ۹۹۷ ق)، به کوشش الرواضیه، بیروت، دارالغرب، ۱۴۲۷ق. | ||
*اوضح المسالک الی معرفه البلدان و | *'''بحار الانوار الجامعه لدرر اخبار الائمه الاطهار'''، محمد باقر المجلسی (۱۰۳۷-۱۱۱۰ق.)، تصحیح محمد باقر بهبودی و سید ابراهیم میانجی و سید محمد مهدی موسوی خرسان، بیروت، داراحیاء التراث العربی و موسسه الوفاء، ۱۴۰۳ق. | ||
*بحار الانوار الجامعه لدرر اخبار الائمه | *'''البدایه و النهایه فی التاریخ'''، اسماعیل بن عمر بن کثیر (۷۰۰-۷۷۴ق.)، بیروت، مکتبه المعارف، ۱۴۱۱ق. | ||
*البدایه و النهایه فی | *'''البرهان فی تفسیر القرآن'''، هاشم بن سلیمان البحرانی ( -۱۱۰۷ق.)، تهران، البعثه، ۱۴۱۵ق. | ||
*البرهان فی تفسیر | *'''بهجة النفوس و الاسرار'''، عبدالله المرجانی ( -۶۹۹ق.)، به کوشش محمد عبدالوهاب، بیروت، دارالغرب الاسلامی، ۲۰۰۲م. | ||
*بهجة النفوس و | *'''بیوت الصحابه حول المسجد النبوی الشریف'''، محمد الیاس عبدالغنی، مدینه، مرکز طیبه، ۱۴۱۷ق. | ||
*بیوت الصحابه حول المسجد النبوی | *'''تاریخ ابن خلدون (العبر و دیوان المبتداء و الخبر فی ایام العرب و العجم و البربر و من عاصرهم من ذوی السلطان الاکبر)'''، عبدالرحمن بن محمد عبدالرحمن بن محمد ابن خلدون ( -۸۰۸ق.)، به کوشش خلیل شحاده و سهیل صادق زکار، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۸ق. | ||
*تاریخ ابن خلدون (العبر و دیوان المبتداء و الخبر فی ایام العرب و العجم و البربر و من عاصرهم من ذوی السلطان الاکبر)، عبدالرحمن بن محمد عبدالرحمن بن محمد ابن خلدون ( -۸۰۸ق.)، به کوشش خلیل شحاده و سهیل صادق زکار، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۸ق. | *'''تاریخ الاسلام و وفیات المشاهیر'''، شمسالدین محمد بن احمد الذهبی ( -۷۴۸ق.)، به کوشش عمر عبدالسلام، بیروت، دارالکتاب العربی، ۱۴۱۰ق. | ||
*تاریخ الاسلام و وفیات | *'''تاریخ الیعقوبی'''، احمد بن ابی یعقوب الیعقوبی ( -۲۹۲ق.)، بیروت، دار صادر، ۱۴۱۵ق. | ||
*تاریخ | *'''تاریخ امراء المدینه المنوره۱ ه -۱۴۱۷ ه.'''، عارف احمد عبدالغنی، تهران، اقلیم، ۱۴۱۸ق. | ||
*تاریخ امراء المدینه المنوره۱ ه -۱۴۱۷ ه.، عارف احمد عبدالغنی، تهران، اقلیم، ۱۴۱۸ق. | *'''تاریخ الطبری (تاریخ الامم و الملوک)'''، محمد بن جریر الطبری (۲۲۴-۳۱۰ق.)، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دار احیاء التراث العربی. | ||
*تاریخ الطبری (تاریخ الامم و الملوک)، محمد بن جریر الطبری (۲۲۴-۳۱۰ق.)، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دار احیاء التراث العربی. | *'''تاریخ مدینه دمشق'''، علی بن الحسن ابن عساکر ( -۵۷۱ق.)، به کوشش علی شیری، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۵ق. | ||
*تاریخ مدینه | *'''التبیان فی تفسیر القرآن'''، محمد بن حسن الطوسی (۳۸۵-۴۶۰ق.)، به کوشش احمد حبیب قصیر عاملی، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۹۶۳م. | ||
*التبیان فی تفسیر | *'''التحفة اللطیفه'''، شمسالدین محمد بن عبدالرحمن السخاوی ( -۹۰۲ق.)، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۴ق. | ||
*التحفة | *'''ترجمه قرآن (انصاریان)'''، حسین انصاریان، اسوه، قم، ۱۳۸۳ش. | ||
*تفسیر | *'''ترجمه قرآن (فولادوند)'''، محمدمهدی فولادوند، دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامی، تهران، ۱۳۷۶ش. | ||
*تفسیر | *'''تفسیر العیاشی'''، محمد بن مسعود العیاشی ( -۳۲۰ق.)، تحقیق سید هاشم رسولی محلاتی، تهران، مکتبه العلمیه الاسلامیه، ۱۳۸۰ق. | ||
*معالم التنزیل فی التفسیر و التاویل (تفسیر البغوی)، الحسین بن مسعود البغوی (۵۱۶-۴۳۲ق.)، به کوشش خالد عبدالرحمن العک و مروان سوار، بیروت، دارالمعرفه، ۱۴۰۷ق. | *'''تفسیر القمی'''، علی بن ابراهیم قمی ( -۳۰۷ق.)، به کوشش سید طیب موسوی جزائری، قم، انتشارات دارالکتاب، ۱۴۰۴ق.. | ||
*تفسیر فرات | *'''معالم التنزیل فی التفسیر و التاویل (تفسیر البغوی)'''، الحسین بن مسعود البغوی (۵۱۶-۴۳۲ق.)، به کوشش خالد عبدالرحمن العک و مروان سوار، بیروت، دارالمعرفه، ۱۴۰۷ق. | ||
*تفسیر قرطبی (الجامع لاحکام القرآن)، محمد بن احمد القرطبی ( -۶۷۱ق.)، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۰۵ق. | *'''تفسیر فرات الکوفی'''، فرات بن ابراهیم الکوفی ( -۳۰۷ق.)، به کوشش محمد کاظم، تهران، وزارت ارشاد، ۱۳۷۴ش. | ||
*تهذیب الکمال فی اسماء | *'''تفسیر قرطبی (الجامع لاحکام القرآن)'''، محمد بن احمد القرطبی ( -۶۷۱ق.)، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۰۵ق. | ||
*الخصال المحموده و | *'''تهذیب الکمال فی اسماء الرجال'''، یوسف بن عبدالرحمن المزی ( -۷۴۲ق.)، به کوشش بشار عواد معروف، بیروت، موسسه الرساله، ۱۹۸۵م. | ||
*دانشنامه جهان | *'''الخصال المحموده و المذمومه'''، شیخ صدوق محمد بن علی بن بابویه (۳۱۱-۳۸۱ق.)، به کوشش علی اکبر غفاری، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۱۰ق. | ||
*الدرة الثمینة فی اخبار | *'''دانشنامه جهان اسلام'''، زیر نظر غلام علی حداد عادل و دیگران، تهران، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ۱۳۷۸ش. | ||
*رجال النجاشی (فهرس اسماء مصنفی الشیعه)، احمد بن علی النجاشی ( -۴۵۰ق.)، تحقیق سید موسی شبیری زنجانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ چهارم، ۱۴۱۳ق. | *'''الدرة الثمینة فی اخبار المدینه'''، محمد ابن النجار ( -۶۴۳ق.)، به کوشش صلاح الدین، مرکز بحوث و دراسات المدینه، ۱۴۲۷ق. | ||
*رحلة ابن | *'''رجال النجاشی (فهرس اسماء مصنفی الشیعه)'''، احمد بن علی النجاشی ( -۴۵۰ق.)، تحقیق سید موسی شبیری زنجانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ چهارم، ۱۴۱۳ق. | ||
*روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم و السبع | *'''رحلة ابن جبیر'''، محمد بن احمد بن جبیر ( -۶۱۴ق.)، بیروت، دار مکتبة الهلال، ۱۹۸۶م. | ||
*سبل الهدی و الرشاد فی سیره خیر | *'''روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم و السبع المثانی'''، محمود بن عبدالله الآلوسی ( -۱۲۷۰ق.)، به کوشش علی عبدالباری عطیه، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۵ق. | ||
*سیر اعلام | *'''سبل الهدی و الرشاد فی سیره خیر العباد'''، محمد بن یوسف الشمس الشامی ( -۹۴۲ق.)، به کوشش عادل احمد عبدالموجود و علی محمد معوض، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۴ق. | ||
*السیرة | *'''سیر اعلام النبلاء'''، شمسالدین محمد بن احمد الذهبی ( -۷۴۸ق.)، به کوشش گروهی از محققان، بیروت، الرساله، ۱۴۱۳ق. | ||
*شفاء الغرام باخبار البلد | *'''السیرة النبویه'''، عبدالملک بن هشام ( -۲۱۸ق.)، به کوشش السقاء و دیگران، بیروت، دارالمعرفه. | ||
*شواهد التنزیل لقواعد التفضیل فی الایات النازله فی اهل | *'''شفاء الغرام باخبار البلد الحرام'''، محمد بن احمد التقی الفاسی ( -۸۳۲ق.)، به کوشش گروهی از علما، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۲۱ق. | ||
*الطبقات الکبری ( الطبقه الخامسه من الصحابه)، محمد بن سعد ( -۲۳۰ق.)، به کوشش محمد عبدالقادر عطا، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۰ق. | *'''شواهد التنزیل لقواعد التفضیل فی الایات النازله فی اهل البیت'''، الحاکم الحسکانی ( -۵۰۶ق.)، به کوشش محمد باقر محمودی، تهران،وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۴۱۱ق. | ||
*فتوح | *'''الطبقات الکبری ( الطبقه الخامسه من الصحابه)'''، محمد بن سعد ( -۲۳۰ق.)، به کوشش محمد عبدالقادر عطا، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۰ق. | ||
* | *'''فتوح البلدان'''، احمد بن یحیی البلاذری ( -۲۷۹ق.)، بیروت، دار و مکتبه الهلال، ۱۹۸۸م. | ||
*کتاب سلیم بن قیس | *'''الکافی'''، محمد بن یعقوب کلینی ( -۳۲۹ق.)، به کوشش علی اکبر غفاری، تهران، انتشارات دارالکتب اسلامیه، ۱۳۷۵ش. | ||
*تفسیر مبهمات القرآن الموسوم بصله الجمع وعائد التذییل لموصول کتابی الاعلام و | *'''کتاب سلیم بن قیس الهلالی'''، به کوشش محمد باقر انصاری، قم، الهادی، ۱۴۲۰ق. | ||
*مجمع البیان فی تفسیر | *'''تفسیر مبهمات القرآن الموسوم بصله الجمع وعائد التذییل لموصول کتابی الاعلام و التکمیل'''، محمد بن علی البلنسی ( -۷۸۲ق.)، به کوشش حنیف بن حسن القاسمی، بیروت، دارالغرب الاسلامی، ۱۴۱۱ق. | ||
* | *'''مجمع البیان فی تفسیر القرآن'''، الفضل بن الحسن الطبرسی (۴۶۸-۵۴۸ق.)، مقدمه محمد جواد بلاغی (۱۸۶۴-۱۹۳۳م.)، تصحیح سید هاشم رسولی محلاتی و فضل الله یزدی طباطبایی، بیروت، دارالمعرفه، ۱۴۰۶ق. | ||
*المعالم | *'''المحبّر'''، محمد بن حبیب( -۲۴۵ق.)، به کوشش ایلزه لیختن شتیتر، بیروت، دارالافاق الجدیده، بی تا. | ||
*معجم | *'''المعالم الاثیره'''، محمد محمد حسن شراب، بیروت، دارالقلم، ۱۴۱۱ق. | ||
*معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات | *'''معجم البلدان'''، یاقوت بن عبدالله الحموی ( -۶۲۶ق.)، بیروت، دار صادر، ۱۹۹۵م. | ||
*مقاتل | *'''معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواه'''، سید ابوالقاسم موسوی خویی (۱۳۱۷-۱۴۱۳ق.)، بیروت، دارالزهراء، ۱۴۰۳ق. | ||
*من لایحضره | *'''مقاتل الطالبیین'''، ابوالفرج الاصفهانی ( -۳۵۶ق.)، به کوشش سید احمد صقر، بیروت، دارالمعرفه. | ||
*مناقب آل ابی | *'''من لایحضره الفقیه'''، شیخ صدوق محمد بن علی بن بابویه (۳۱۱-۳۸۱ق.)، تحقیق و تصحیح علی اکبر غفاری، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۰۴ق. | ||
*المنهاج (فصلنامه)، مرکز الغدیر للدراسات الاسلامیه. | *'''مناقب آل ابی طالب'''، ابن شهر آشوب ( -۵۸۸ق.)، به کوشش گروهی از اساتید نجف، نجف، المکتبه الحیدریه، ۱۳۷۶ق. | ||
*الموسم (فصلنامه)، محمد سعید الطریحی، بیروت. | *'''المنهاج (فصلنامه)'''، مرکز الغدیر للدراسات الاسلامیه. | ||
*الوافی | *'''الموسم (فصلنامه)'''، محمد سعید الطریحی، بیروت. | ||
*وفاء الوفاء باخبار | *'''الوافی بالوفیات'''، خلیل بن ابیک الصفدی ( -۷۶۴ق.)، به کوشش الارنؤوط و ترکی مصطفی، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۲۰ق. | ||
*وقف میراث | *'''وفاء الوفاء باخبار دارالمصطفی'''، علی بن عبدالله السمهودی ( -۹۱۱ق.)، به کوشش محمد محیی الدین عبدالحمید، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۲۰۰۶م. | ||
*هفت آسمان (فصلنامه)، قم، مرکز مطالعات و تحقیقات ادیان و مذاهب. | *'''وقف میراث جاوید'''، (فصلنامه) تهران، سازمان اوقاف و امور خیریه. | ||
*'''هفت آسمان (فصلنامه)'''، قم، مرکز مطالعات و تحقیقات ادیان و مذاهب. | |||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
{{صحابه}} | {{صحابه}} | ||
[[رده:شهیدان صدر اسلام]] | |||
[[رده:صحابه در قرآن]] | |||
[[رده:شرکت کنندگان در جنگ موته]] | |||
[[رده:بنیهاشم]] | |||
[[رده:راویان حدیث از پیامبر(ص)]] | |||
[[رده:مهاجران به حبشه]] | |||
[[ar: جعفر الطيار]] |