پرش به محتوا

کاربر:Gholampour/صفحه تمرین۱: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۹۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{کعبه عمودی}}
'''اهل‌سنت''' یکی از مذاهب بزرگ اسلامی است.


'''دحو الارض'''
==واژه شناسی==
اَهْلِ‌سُنَّتْ مشهور به سُنّی، اصطلاحى‌ است که اشاره به‌ گرايش‌ یک فرقه مذهبى‌ از‌ مسلمانان،‌ غیر از گروه‌های شیعه و اباضیه دارد‌<ref>دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۰، ص۴۷۴-۴۷۵.</ref> که پس از وفات رسول‌الله(ص)، خلافت را به شورای مسلمانان مشروط کرد.<ref>فرهنگ فرق اسلامی، ص۸۴.</ref> تمایز اهل‌سنت و دیگر گروه‌های مذهبی مسلمانان در این است که آن‌ها، خلافت ۴ خلیفه اول؛ ابوبکر، عمر، عثمان و علی(ع) را به ترتیب بعد از پیامبر اسلام(ص)، مشروع و بر آن اتفاق نظر دارند،<ref>غزالی، الاقتصاد فی الاعتقاد، ص۱۵۲–۱۵۴؛ سبحانی، بحوث، ج۱، ص۲۹۳-۳۰۲.</ref> برخلاف شیعیان که حضرت علی(ع) را جانشین بلافصل پیامبر اسلام(ص) می‌دانند و اباضیه که به خلافت عثمان و حضرت علی(ع) منتقد هستند.<ref>دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۰، ص۴۷۴-۴۷۵.</ref>


== مفهوم شناسی ==
دحوالارض واژه‌ای ترکیبی از دو کلمه دَحْو به معنای گستردن<ref>مفردات، ص308؛ لسان العرب، ج14، ص251؛ لغت‌نامه، ج6، ص9210، «دحو».</ref> و اَرْض به معنای زمین و هرچیزی که در سمت پایین و در مقابل آسمان، است.<ref>مفردات، ص73؛ لغت‌نامه، ج2، ص1571، «ارض»؛ فرهنگ فرزان، ص507، «زمين».</ref> برخی نیز ارض در این ترکیب را به معنای خشکی در مقابل دریا و کوه نه کره زمین ذکر کرده‌اند.<ref>نثر طوبي، ج1، ص17، 253؛ دروس هيئت، ج1، ص232.</ref>


== از نظر تاریخی ==
== مذاهب فقهی اهل‌سنت==
اکثریت اهل‌ سنت‌‌ در حوزة فقهى‌، به ۴ مذهب‌ اصلی؛ حنفى‌، مالكى‌، شافعى‌ و حنبلى تقسیم گردیدند.<ref>دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۰، ص۴۷۵.</ref>
=== حنفیه===


== ازنظر روایات ==
اعتقادات حنفیه عبارتند از:
دحوالارض که در روایات به‌طور صریح به کار رفته،<ref>الکافي، ج4، ص198؛ علل الشرايع، ج2، ص404؛ الامالي، ص715.</ref> اصطلاحی به معنای گستردن زمین از زیر کعبه است.<ref>مسالک الافهام، ج2، ص77؛ ذخيرة المعاد، ج1، ق3، ص519؛ مدارک الاحکام، ج6، ص265.</ref> برخی دیگر آن را به معنای گسترش خشکی‌ها دانسته‌اند به این صورت که سطح زمین در اول خلقت پر از آب بود که به تدریج به گودال‌ها و پستی‌ها سرازیر شد تا اینکه خشکی‌ها نمایان شدند.<ref>نثر طوبي، ج1، ص17؛ نمونه، ج26، ص101؛ ج27، ص43؛ زمين و آسمان، ص51-53.</ref>
*


== در کتاب‌های آسمانی ==
=== مالکیه ===
دحوالارض در کتاب‌های آسمانی نیز ذکر شده است.
=== در قرآن ===
در قرآن به گسترش زمین (دحوالارض) اشاره شده است.<ref>جامع البيان، ج30؛ ص29؛ التبيان، ج10، ص260؛ الکشف والبیان، ج10، ص127.</ref> آیات ۲۷-۳۳ سوره نازعات، از گسترش زمين پس از آفرينش آسمان‌ها خبر داده است و در آیه ۳۰ از تعبیر «والارض بعد ذلک دحاها» استفاده شده است.<ref>مجمع البيان، ج10, ص660؛ تفسير السمرقندي، ج3، ص522؛ تفسير البغوي، ج4، ص444.</ref> در آيه 6 سوره شمس نیز با سوگند به زمين و گستراننده توانای آن، از بسط زمين با این تعبیر «والارض وما طحاها» ياد شده است که بر اساس نظر گروهی، «طحو» در اصل «دحو» بوده «دال» تبديل به «طا» شد به معنای گستردن، راندن و در اين اينجا به معنای گستراندن است.<ref>التبيان، ج10، ص358؛ التفسير الکبير ج31؛ ص192؛ لسان العرب، ج15، ص4، «طحا».</ref>


=== در تورات ===
در تورات نيز به دحوالارض اشاره شده است:« خدا گفت: آب‌هاي زير آسمان در يک جا جمع شود و خشکی ظاهر گردد و چنين شد و خدا خشکی را زمين ناميد و اجتماع آب‌ها را دريا ناميد و در زمين نباتات را بروياند». <ref>کتاب مقدس، پيدايش، 1: 9-11؛ قاموس کتاب مقدس، ص84.</ref>


== در ادعیه ==
=== حنبلیه ===
در برخی دعاها از خداوند به «داحی» (گستراننده) و از زمين به «مدحو» (گسترده شده) نام‌برده شده است.<ref>تاج العروس، ج19، ص401، «دحا».</ref> در نهج البلاغه نیز بیان شده: «وسکنت الارض مدحوه في لجه تياره؛ زمين به حالت گسترده در دريايی مواج و روان آرام گرفت»<ref>نهج البلاغه، خطبه91.</ref> و شروع دعای دحوالارض با اين جمله است: «اللهم داحي الکعبه؛ ای خدايی که گستراننده کعبه‌ای».<ref>اقبال الاعمال، ج2، ص28.</ref>
== از نظر مفسران ==


== تاریخ و اعمال آن ==


=== شافعیه ===


==پانویس==


{{پانویس}}
== مذاهب کلامی و اعتقادی اهل‌سنت ==
اهل‌سنت ازنظر مباحث اعتقادی و کلامی، به اهل‌حدیث، اشعریه، ماتریدیه<ref>دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۰، ص۴۷۵.</ref> و سلفیه تقسیم می‌گردد.<ref>فرق و مذاهب کلامی، ربانی گلپایگانی، ص۶۷؛ دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۰، ص۴۷۵.</ref>
 
==زیارت از نظر اهل‌سنت ==
درباره زیارت، به خصوص زیارت قبر پیامبر اسلام(ص)، بین گروه‌های اهل‌سنت، مخالفت‌هایی وجود دارد مانند سلفیه؛ اما به‌طور کلی زیارت قبور مورد تأیید اهل‌سنت است.
اهل‌سنت درباره زیارت،‌نظرات گوناگونی داشته اند. برخی این نظرات در چهار دسته ی .... دسته بندی کرده اند. برخی از پژوهشگران شیعه با بررسی شواهد تاریخی و منابع فقهی و حدیثی اهل سنت نشان داده اند که اکثر فقهای مذاهب اسلامی به استحباب یا ... زیارت قائل اند.


==منابع==
== حج در مذاهب فقهی اهل‌سنت ==
در کلیات تفاوتی بین مذاهب فقهی اهل‌سنت درباره حج نیست و فقط در جزییات احکام حج باهم تفاوت دارند. برخی از این تفاوت‌ها مانند... است.


{{منابع}}


==پانویس==
{{پانویس}}


== منابع ==
{{منابع}}
{{برگرفتگی
|پیش از لینک = کتاب
|منبع =
|پس از لینک =
| لینک =
}}
* '''دائرة المعارف بزرگ اسلامی'''، اهل سنت و جماعت، ج۱۰، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۸۰ش.
* '''بحوث فی الملل و النحل'''، جعفر سبحانی، قم، مؤسسة الامام الصادق(ع)، ۱۴۲۷ق.
* '''فرق و مذاهب کلامی'''، علی ربانی گلپایگانی، قم، مرکز جهانی علوم اسلامی، ۱۳۷۷ش.
* '''فرهنگ فرق اسلامی'''، محمدجواد مشکور، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی، ۱۳۷۵ش.
* '''الاقتصاد فی الاعتقاد'''، محمد غزالی، بیروت، دار الکتب العلمیة، ۱۴۰۹ق.
{{پایان}}
{{پایان}}
{{کعبه}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۰:۴۴

اهل‌سنت یکی از مذاهب بزرگ اسلامی است.

واژه شناسی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اَهْلِ‌سُنَّتْ مشهور به سُنّی، اصطلاحى‌ است که اشاره به‌ گرايش‌ یک فرقه مذهبى‌ از‌ مسلمانان،‌ غیر از گروه‌های شیعه و اباضیه دارد‌[۱] که پس از وفات رسول‌الله(ص)، خلافت را به شورای مسلمانان مشروط کرد.[۲] تمایز اهل‌سنت و دیگر گروه‌های مذهبی مسلمانان در این است که آن‌ها، خلافت ۴ خلیفه اول؛ ابوبکر، عمر، عثمان و علی(ع) را به ترتیب بعد از پیامبر اسلام(ص)، مشروع و بر آن اتفاق نظر دارند،[۳] برخلاف شیعیان که حضرت علی(ع) را جانشین بلافصل پیامبر اسلام(ص) می‌دانند و اباضیه که به خلافت عثمان و حضرت علی(ع) منتقد هستند.[۴]


مذاهب فقهی اهل‌سنت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اکثریت اهل‌ سنت‌‌ در حوزة فقهى‌، به ۴ مذهب‌ اصلی؛ حنفى‌، مالكى‌، شافعى‌ و حنبلى تقسیم گردیدند.[۵]

حنفیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اعتقادات حنفیه عبارتند از:

مالکیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

حنبلیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

شافعیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مذاهب کلامی و اعتقادی اهل‌سنت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

اهل‌سنت ازنظر مباحث اعتقادی و کلامی، به اهل‌حدیث، اشعریه، ماتریدیه[۶] و سلفیه تقسیم می‌گردد.[۷]

زیارت از نظر اهل‌سنت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

درباره زیارت، به خصوص زیارت قبر پیامبر اسلام(ص)، بین گروه‌های اهل‌سنت، مخالفت‌هایی وجود دارد مانند سلفیه؛ اما به‌طور کلی زیارت قبور مورد تأیید اهل‌سنت است. اهل‌سنت درباره زیارت،‌نظرات گوناگونی داشته اند. برخی این نظرات در چهار دسته ی .... دسته بندی کرده اند. برخی از پژوهشگران شیعه با بررسی شواهد تاریخی و منابع فقهی و حدیثی اهل سنت نشان داده اند که اکثر فقهای مذاهب اسلامی به استحباب یا ... زیارت قائل اند.

حج در مذاهب فقهی اهل‌سنت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در کلیات تفاوتی بین مذاهب فقهی اهل‌سنت درباره حج نیست و فقط در جزییات احکام حج باهم تفاوت دارند. برخی از این تفاوت‌ها مانند... است.


پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۰، ص۴۷۴-۴۷۵.
  2. فرهنگ فرق اسلامی، ص۸۴.
  3. غزالی، الاقتصاد فی الاعتقاد، ص۱۵۲–۱۵۴؛ سبحانی، بحوث، ج۱، ص۲۹۳-۳۰۲.
  4. دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۰، ص۴۷۴-۴۷۵.
  5. دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۰، ص۴۷۵.
  6. دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۰، ص۴۷۵.
  7. فرق و مذاهب کلامی، ربانی گلپایگانی، ص۶۷؛ دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۰، ص۴۷۵.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این مقاله برگرفته از کتاب است.
  • دائرة المعارف بزرگ اسلامی، اهل سنت و جماعت، ج۱۰، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۸۰ش.
  • بحوث فی الملل و النحل، جعفر سبحانی، قم، مؤسسة الامام الصادق(ع)، ۱۴۲۷ق.
  • فرق و مذاهب کلامی، علی ربانی گلپایگانی، قم، مرکز جهانی علوم اسلامی، ۱۳۷۷ش.
  • فرهنگ فرق اسلامی، محمدجواد مشکور، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی، ۱۳۷۵ش.
  • الاقتصاد فی الاعتقاد، محمد غزالی، بیروت، دار الکتب العلمیة، ۱۴۰۹ق.