چاه اریس: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات پدیده‌های طبیعی | |||
| عنوان = چاه اریس | |||
| تصویر = چاه اریس۱.jpg | |||
| اندازه تصویر = | |||
| پیوند تصویر = | |||
| توضیح تصویر = تصویر ساختمان کوچکی که روی چاه اریس قرارداشت و پس از گسترش مسجد [[مسجد قبا|قبا]]، که گنبد و ضلع غربی آن در تصویر مشخص است، تخریب شد. | |||
| نوع = | |||
| نام‌های دیگر = چاه خاتم، بئر النبی(ص) | |||
| وبگاه = | |||
| مکان = [[مدینه]]، غرب مسجد قدیم [[مسجد قبا|قبا]] | |||
| طول = | |||
| عرض = | |||
| مساحت = | |||
| ارتفاع = | |||
| ژرفا = | |||
| حجم = | |||
| کرانه = | |||
| جزیره‌ها = | |||
| سرچشمه = | |||
| رشته کوه = | |||
| ریزشگاه = | |||
| گونه = | |||
| ویژگی‌های جغرافیایی = | |||
| قدمت = | |||
| بزرگ‌داشته شده نزد = | |||
| یاد شده در = | |||
| ویژگی یاد شده در متون مذهبی = وضو و نوشیدن [[حضرت محمد(ص)]]از آن. | |||
| باورها = | |||
| اسطوره‌ها = | |||
| احکام = | |||
| آیین‌ها = | |||
| وقایع تاریخی = افتادن انگشتر حضرت محمد(ص) از دست [[عثمان بن عفان|خلیفه سوم]] در آن. | |||
| توصیه‌های مذهبی = | |||
| گفته‌های مشهور = | |||
| بناها = | |||
| طول جغرافیایی = | |||
| عرض جغرافیایی = | |||
}} | |||
'''چاه اَریس''' یا '''چاه خاتم''' یا '''بئر النبی(ص)'''، یکی از چاه‌های [[مدینه]] است که پیش از تخریب، در غرب مسجد قدیم [[مسجد قبا|قبا]] قرار داشت. | '''چاه اَریس''' یا '''چاه خاتم''' یا '''بئر النبی(ص)'''، یکی از چاه‌های [[مدینه]] است که پیش از تخریب، در غرب مسجد قدیم [[مسجد قبا|قبا]] قرار داشت. | ||
| خط ۱۶: | خط ۵۴: | ||
چاه اَریس در دو میلی [[مدینه]]<ref group="یادداشت">بیش از سه کیلومتر.</ref> در بستانی در غرب [[مسجد قبا|مسجد قدیم قبا]] قرار داشته است.<ref>سبل الهدی ج7، ص222؛ البدایة و النهایه، ج7، ص155؛ المدینه بین الماضی و الحاضر، ص255.</ref> | چاه اَریس در دو میلی [[مدینه]]<ref group="یادداشت">بیش از سه کیلومتر.</ref> در بستانی در غرب [[مسجد قبا|مسجد قدیم قبا]] قرار داشته است.<ref>سبل الهدی ج7، ص222؛ البدایة و النهایه، ج7، ص155؛ المدینه بین الماضی و الحاضر، ص255.</ref> | ||
==وضو و نوشیدن پیامبر(ص) از آن== | ==وضو و نوشیدن پیامبر(ص) از آن== | ||
[[پرونده:چاه اریس۵.jpg|بندانگشتی|در گذشته، به وسیله ریسمانی که به حیوانات می‌بستند از چاه اریس آب می‌کشیدند.|جایگزین=]] | |||
بر پایه برخی منابع [[اهل سنت]] به نقل از ابوموسی اشعری، [[حضرت محمد(ص)]] از آب چاه اریس استفاده کرده است. ظاهراً در روزی که او محافظ پیامبر(ص) بوده، پیامبر(ص) وارد محوطه ساختمان چاه اریس شده و بر جایگاهی که برای نشستن دو سه نفر کفاف می‌کرده، نشسته و با کنار زدن خاک‌ها، دو پای خود را به سمت چاه دراز کرده، سپس با آب این چاه وضو گرفته است. پس از آن، به ترتیب [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]] و [[عمر بن خطاب|عمر]] و [[عثمان بن عفان|عثمان]] خلفای سه‌گانه، با اجازه پیامبر(ص) وارد شده و تنها دو نفر نخست در کنار وی نشسته و وضو گرفته‌اند.<ref>اثارة الترغیب، ج2، ص364-366.</ref> گاه این گزارش را درباره چاه‌های دیگری غیر از اریس آورده‌اند.<ref>سبل الهدی، ج7، ص228.</ref> | بر پایه برخی منابع [[اهل سنت]] به نقل از ابوموسی اشعری، [[حضرت محمد(ص)]] از آب چاه اریس استفاده کرده است. ظاهراً در روزی که او محافظ پیامبر(ص) بوده، پیامبر(ص) وارد محوطه ساختمان چاه اریس شده و بر جایگاهی که برای نشستن دو سه نفر کفاف می‌کرده، نشسته و با کنار زدن خاک‌ها، دو پای خود را به سمت چاه دراز کرده، سپس با آب این چاه وضو گرفته است. پس از آن، به ترتیب [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]] و [[عمر بن خطاب|عمر]] و [[عثمان بن عفان|عثمان]] خلفای سه‌گانه، با اجازه پیامبر(ص) وارد شده و تنها دو نفر نخست در کنار وی نشسته و وضو گرفته‌اند.<ref>اثارة الترغیب، ج2، ص364-366.</ref> گاه این گزارش را درباره چاه‌های دیگری غیر از اریس آورده‌اند.<ref>سبل الهدی، ج7، ص228.</ref> | ||
آنچه از مجموع گزارش‌ها بر می‌آید این است که از چاه اریس، حضرت محمد(ص) استفاده کرده و از آب آن نوشیده و وضو گرفته است.<ref>نک: امتاع الاسماع، ج14، ص567؛ المدینه بین الماضی و الحاضر، ص258.</ref> بر پایه گزارشی، پیامبر(ص) به عنوان [[تبرک]]، در آب چاه اریس دمیده است؛<ref>تذکرة بالاخبار، ص155؛ تاریخ معالم المدینه، ص254.</ref> ولی این گزارش گاه با موافقت و گاه با مخالفت برخی حدیث‌شناسان مواجه شده است.<ref>الرحله الورثیلانیه، ج2، ص568.</ref> | آنچه از مجموع گزارش‌ها بر می‌آید این است که از چاه اریس، حضرت محمد(ص) استفاده کرده و از آب آن نوشیده و وضو گرفته است.<ref>نک: امتاع الاسماع، ج14، ص567؛ المدینه بین الماضی و الحاضر، ص258.</ref> بر پایه گزارشی، پیامبر(ص) به عنوان [[تبرک]]، در آب چاه اریس دمیده است؛<ref>تذکرة بالاخبار، ص155؛ تاریخ معالم المدینه، ص254.</ref> ولی این گزارش گاه با موافقت و گاه با مخالفت برخی حدیث‌شناسان مواجه شده است.<ref>الرحله الورثیلانیه، ج2، ص568.</ref> | ||
برخی [[سفرنامه‌نویسی|سفرنامه‌نویسان]] ظاهراً به اقتباس از فرهنگ عمومی آورده‌اند که آب چاه اریس در آغاز تلخ بوده و با متبرک کردن آن از سوی پیامبر(ص)، شیرین شده است.<ref>تذکرة بالاخبار، ص155-156.</ref> | برخی [[سفرنامه‌نویسی|سفرنامه‌نویسان]] ظاهراً به اقتباس از فرهنگ عمومی آورده‌اند که آب چاه اریس در آغاز تلخ بوده و با متبرک کردن آن از سوی پیامبر(ص)، شیرین شده است.<ref>تذکرة بالاخبار، ص155-156.</ref> نیز گاه به پیشنهاد برخی از [[صحابه]] مبنی بر استفاده از آب این چاه در غسل بدن پیامبر(ص) اشاره شده است.<ref>امتاع الاسماع، ج14، ص567.</ref> | ||
نیز گاه به پیشنهاد برخی از [[صحابه]] مبنی بر استفاده از آب این چاه در غسل بدن پیامبر(ص) اشاره شده است.<ref>امتاع الاسماع، ج14، ص567.</ref> | |||
==انگشتر پیامبر(ص) در آن== | ==انگشتر پیامبر(ص) در آن== | ||
انگشتر [[حضرت محمد(ص)]] به عنوان مهر حکومتی از پیامبر(ص) به خلیفه‌های پس از او رسیده و نزد خلیفه‌های نخست تا سوم نگهداری می‌شد؛<ref>التنبیه و الاشراف، ص254، اسد الغابه، ج4، ص465، البدایة و النهایه، ج5، ص356.</ref> ولی درسال ۳۰ هجری<ref>تاریخ الموصل، ج1، ص61.</ref> هنگامی که [[عثمان بن عفان|عثمان]] سرچاه اریس، با آن بازی می‌کرد یا به کارگران فرمان می‌راند، در چاه افتاد.<ref>امتاع الاسماع، ج7، ص47.</ref> سپس خالی کردن آب چاه و تلاش‌های بسیار نتیجه نداد و اثری از انگشتر یافت نشد. برخی آورده‌اند که شورش علیه عثمان و کشته شدن او، پس از گم شدن این انگشتر بود؛ زیرا به گمان آنها با افتادن انگشتر در چاه، برکت آن به پایان رسید.<ref>اسد الغابه، ج4، ص465، التعریف بماآنست الهجره، ص151 نیز نک:تاریخ المدینه، ج3، ص1107.</ref> | |||
با این همه، گم شدن انگشتر نبوی به [[چاه قریصه|چاه قُریصه]]<ref>سبل الهدی، ج7، ص230.</ref> و [[چاه یسره]]<ref>وفاء الوفاج، 3، ص142.</ref> هم نسبت داده شده و گاه گفته‌اند که انگشتر از دست عثمان در چاه خریف در منطقه اریس افتاد.<ref>المدینه بین الماضی و الحاضر، ص256.</ref> البته احتمال می‌رود نام چاه خریف را برای چاه اریس به کار برده باشند. احتمال یکبار رخ‌دادن گم شدن انگشتر و اشتباه گزارشگران و فراموش کردن نام چاه وجود دارد. احتمال دیگر این است که انگشتر از دست عثمان در چاه اریس افتاده و هیچگاه یافت نشده اما پیشتر از دست خود پیامبر(ص) در چاه قریصه افتاده اما ظاهراً آن را پیدا کرده‌اند. | |||
==ویژگی‌ها== | ==ویژگی‌ها== | ||
آب چاه اریس گوارا توصیف شده و<ref name=":0" /> در اطراف آن، بستان‌های سرسبز و قلعه‌های برجسته برقرار بوده است.<ref name=":1" /> | [[پرونده:چاه اریس۴.jpg|بندانگشتی|[[گنبد]] کوچک سمت راست، گنبد ساختمانِ روی چاه و گنبد بزرگ، گنبد [[مسجد قبا]] است.]] | ||
آب چاه اریس گوارا توصیف شده و<ref name=":0">بهجه النفوس، ج1، ص306؛ الدرة الثمینه، ص59.</ref> در اطراف آن، بستان‌های سرسبز و قلعه‌های برجسته برقرار بوده است.<ref name=":1">الجواهر الثمینه، ص91؛ جغرافیایی تاریخی کشورهای اسلامی، ج1، ص164.</ref> با این همه، گاه خبر از کمی آب چاه اریس نیز داده‌اند.<ref name=":2">البدایة و النهایه، ج7، ص155؛ الروض المعطار، ص22.</ref><ref group="یادداشت">که گمان می‌رود در جهت اشاره به تقدیر الهی دریافت نشدن انگشتر گمشده عثمان، به رغم کمی آب چاه بوده است.</ref><ref name=":3">تاریخ ابن خلدون، ج1، ص326.</ref> | |||
ابن نجار (۶۴۳ق)، عمق چاه اریس را ۱۴ ذراع و یک شِبر،<ref group="یادداشت">بیش از۷ متر.</ref> پهنایش را ۵ ذراع<ref group="یادداشت">دو و نیم متر.</ref> و طول دهانه و نشستگاه آن را ۳ ذراع<ref group="یادداشت">یک و نیم متر.</ref> اندازه گرفته است.<ref>الدرة الثمینه، ص60؛ التعریف بماآنست الهجره، ص151.</ref> یک سده پس از آن، مطری (۷۴۱ق) جای چاه اریس را در میانه باغستانی متعلق به شرفای بنی حسین<ref>[[امرای مدینه]].</ref> توصیف کرده<ref>التعریف بماآنست الهجره، ص149.</ref> و افزوده که در نزدیک چاه اریس، خانه‌ای جهت سکونت خادمان [[مسجد قبا]] و قلعه‌هایی برای نگهبانی، ساخته شده است.<ref>التعریف بماآنست الهجره، ص151.</ref> | ابن نجار (۶۴۳ق)، عمق چاه اریس را ۱۴ ذراع و یک شِبر،<ref group="یادداشت">بیش از۷ متر.</ref> پهنایش را ۵ ذراع<ref group="یادداشت">دو و نیم متر.</ref> و طول دهانه و نشستگاه آن را ۳ ذراع<ref group="یادداشت">یک و نیم متر.</ref> اندازه گرفته است.<ref>الدرة الثمینه، ص60؛ التعریف بماآنست الهجره، ص151.</ref> یک سده پس از آن، مطری (۷۴۱ق) جای چاه اریس را در میانه باغستانی متعلق به شرفای بنی حسین<ref>[[امرای مدینه]].</ref> توصیف کرده<ref>التعریف بماآنست الهجره، ص149.</ref> و افزوده که در نزدیک چاه اریس، خانه‌ای جهت سکونت خادمان [[مسجد قبا]] و قلعه‌هایی برای نگهبانی، ساخته شده است.<ref>التعریف بماآنست الهجره، ص151.</ref> | ||
| خط ۵۵: | خط ۹۱: | ||
| نویسنده = علی احمدی میرآقا | | نویسنده = علی احمدی میرآقا | ||
}} | }} | ||
* اثارة الترغیب و التشویق الی المساجد الثلاثه و البیت | *'''اثارة الترغیب و التشویق الی المساجد الثلاثه و البیت العتیق'''، محمد بن اسحاق الخوارزمی (م.۸۲۷ق)، به کوشش محمد حسین الذهبی، مکه، مکتبه نزار مصطفی الباز، ۱۴۱۸ق. | ||
* اطلس تاریخ | *'''اطلس تاریخ اسلام'''، ابوالفضل بنائی کاشی، تهران، موسسه نمایشگاه‌های فرهنگی ایران، نشر تکا، ۱۳۸۹ش | ||
* امتاع الاسماع بما للنبی من الاحوال و الاموال و الحفدة و | *'''امتاع الاسماع بما للنبی من الاحوال و الاموال و الحفدة و المتاع'''، احمد بن علی المقریزی (م.۸۴۵ق) به کوشش محمد عبدالحمید النمیسی، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۲۰ق. | ||
* آثار اسلامی مکه و | *'''آثار اسلامی مکه و مدینه'''، رسول جعفریان، تهران، انتشارات مشعر، ۱۳۸۶ش. | ||
* البدایه و النهایه فی | *'''البدایه و النهایه فی التاریخ'''، اسماعیل بن عمر بن کثیر (۷۰۰-۷۷۴ق)، بیروت، مکتبه المعارف، ۱۴۱۱ق. | ||
* بهجة النفوس و | *'''بهجة النفوس و الاسرار'''، عبدالله المرجانی (م.۶۹۹ق)، به کوشش محمد عبدالوهاب، بیروت، دارالغرب الاسلامی، ۲۰۰۲م. | ||
* تاج العروس من جواهر | *'''تاج العروس من جواهر القاموس'''، مرتضی الزبیدی (م.۱۲۰۵ق)، به کوشش علی شیری، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۴ق. | ||
* تاریخ ابن خلدون (ال‍ع‍ب‍ر و دی‍وان ال‍م‍ب‍ت‍داء و ال‍خ‍ب‍ر فی ای‍ام ال‍ع‍رب و ال‍ع‍ج‍م و ال‍ب‍رب‍ر و من ع‍اص‍ره‍م من ذوی ال‍س‍ل‍طان الاک‍ب‍ر)، عبدالرحمن بن محمد عبدالرحمن بن محمد ابن خلدون ( | *'''تاریخ ابن خلدون (ال‍ع‍ب‍ر و دی‍وان ال‍م‍ب‍ت‍داء و ال‍خ‍ب‍ر فی ای‍ام ال‍ع‍رب و ال‍ع‍ج‍م و ال‍ب‍رب‍ر و من ع‍اص‍ره‍م من ذوی ال‍س‍ل‍طان الاک‍ب‍ر)'''، عبدالرحمن بن محمد عبدالرحمن بن محمد ابن خلدون (م.۸۰۸ق)، به کوشش خلیل شحاده و سهیل صادق زکار، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۸ق. | ||
* تاریخ المدینة المنوره(نصیحه المشاور و تعزیه المجاور)، ابن فرحون ( | *'''تاریخ المدینة المنوره(نصیحه المشاور و تعزیه المجاور)'''، ابن فرحون (م.۷۶۹ق)، به کوشش شکری، بیروت، دارالارقم. | ||
* تاریخ المدینة المنوره(اخبار المدینه النبویه)، عمر بن شبّه النمیری ( | *'''تاریخ المدینة المنوره(اخبار المدینه النبویه)'''، عمر بن شبّه النمیری (م.۲۶۲ق)، به کوشش فهیم محمد شلتوت، قم، دارالفکر، ۱۴۱۰ق. | ||
* تاریخ | *'''تاریخ الموصل'''، یزید بن محمد الازدی (م۳۳۴ق) به کوشش احمد عبدالله، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۲۷ق. | ||
* تاریخ | *'''تاریخ مدینه'''، احمد بن عبدالله الرازی (م۴۶۰ق) به کوشش حسین بن عبدالله، بیروت، دمشق، دارالکفر- دارالکفرا، عاصر، ۱۴۰۹ق. | ||
* تاریخ مکه | *'''تاریخ مکه المشرفه'''، محمد ابن الضیاء (م.۸۵۴ق)، به کوشش العدوی، مکه، مکتبه التجاریه مصطفی احمد الباز، ۱۴۱۶ق. | ||
* تذکرة بالاخبار عن اتفاقات | *'''تذکرة بالاخبار عن اتفاقات الاسفار'''، محمد بن جبیر (م.۶۱۴ق)، بیروت، موسسة العربیه دارالسویدی، ۲۰۰۸م. | ||
* التعریف بما آنست الهجره من معالم | *'''التعریف بما آنست الهجره من معالم دارالهجره'''، محمد بن احمد المطری (م.۷۴۱ق)، به کوشش الرحیلی، ریاض، دارالملک عبدالعزیز، ۱۴۲۶ق. | ||
* التنبیه و | *'''التنبیه و الاشراف'''، علی بن الحسین المسعودی (م.۳۴۶ق)، بیروت، دارالصعب، بی‌تا. | ||
* جغرافیای تاریخی کشورهای | *'''جغرافیای تاریخی کشورهای اسلامی'''، حسین قره چانلو، تهران، سمت، ۱۳۸۰ش. | ||
* الجواهر الثمینه فی محاسن | *'''الجواهر الثمینه فی محاسن المدینه'''، محمد کبریت الحسینی (م.۱۰۷۰ق)، به کوشش محمد حسن اسماعیل، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۷ق. | ||
* حجاز در صدر | *'''حجاز در صدر اسلام'''، صالح احمد العلی، ترجمه عبدالمحمد آیتی، تهران، انتشارات مشعر، ۱۳۷۵ش. | ||
* دائرة | *'''دائرة المعارف'''، بستانی. | ||
{{پایان}} | {{پایان}}{{چاه‌ها و برکه‌های حرمین}}{{اماکن مدینه}} | ||
[[رده:چاه‌های مدینه]] | |||
[[رده:مکان‌های تاریخی حجاز]] | |||
[[رده:مکان‌های تاریخی عربستان]] | |||
[[رده:مکان‌های تاریخی مدینه]] | |||
[[رده:اماکن مدینه]] | |||