چاه سقیا: تفاوت میان نسخه‌ها

 
(۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
 
== موقعیت مکانی ==
A.M, [10/23/2025 5:02 PM]
 
موقعیت مکانی
 
زمین اطراف چاه به نام "الفلجان" شناخته می‌شد که در اصطلاح کشاورزان به معنی زمین‌هایی است که توسط کانالی واحد آبیاری می‌شوند. همچنین، این منطقه به نام "البقع" نیز شناخته می‌شد که به مجموعه‌ای از زمین‌ها اطلاق می‌شد که از هم توسط زمین‌های خشک (حرة) جدا می‌شدند.
زمین اطراف چاه به نام "الفلجان" شناخته می‌شد که در اصطلاح کشاورزان به معنی زمین‌هایی است که توسط کانالی واحد آبیاری می‌شوند. همچنین، این منطقه به نام "البقع" نیز شناخته می‌شد که به مجموعه‌ای از زمین‌ها اطلاق می‌شد که از هم توسط زمین‌های خشک (حرة) جدا می‌شدند.


خط ۱۶: خط ۱۲:
وفاء الوفاء ج۳ ص ۳۸۰ تا ۳۸۵
وفاء الوفاء ج۳ ص ۳۸۰ تا ۳۸۵


پیشینه
اين چاه در جنوب مسجد سقيا ، يا جنوب غربى ايستگاه قديمى راه آهن مدينه - دمشق واقع
 
بئر السقیا، یکی از چاه‌های معروف در تاریخ اسلام است. پیامبر اسلام (ص) در مسیر جنگ بدر، لشکر را در کنار این چاه مستقر کرد و در مسجد آن نماز خواند و دعا کرد.
 
در زمان جنگ بدر، زمانی که پیامبر اسلام (ص) و مسلمانان در حال مبارزه با یهودیان بودند، به این مکان رسیدند و جنگیدند.[۱] یکی از صحابه نقل می‌کند که پدرش به او گفت: «ما در نزدیکی بئر السقیا با یهودیان در منطقه حسیکه نبرد(( حُسَيكه نام جايى است در مدينه ، در كنار كوه ذباب . در اين آبادى يهوديان سكونت داشتند )[۲] کردیم و پیروز شدیم. سپس پیامبر اسلام (ص) در مسیر بدر از این مکان عبور کرد و به من گفت که اگر زنده ماندم و به خانه برگشتم، این بئر را خریداری کن، اما اگر کشته شدم، این کار را فراموش نکن.»[۳]
 
جستجوی بئر رفت و آن را متعلق به ذُکوان بن عبد قیس یافت. سعد بن ابی وقاص پیش از او این بئر را خریداری کرده بود. [۴]
 
چاه سقیا در منزله النقا واقع شده که این بنا حوض یا برکه‌ای(برکه الحج) برای استفاده حجاج بوده است که در دوران ساخت‌وساز مدینه، به عنوان محل استراحت و آب‌رسانی به مسافران استفاده می‌شد. این چاه چاه بزرگی و زیبا بود که در دل کوه حفر شده و بعدها خراب شده بود.[۵]


وفاء الوفاء ج۳ ص ۳۸۰ تا ۳۸۵
وفاء الوفاء ج۳ ص ۳۸۰ تا ۳۸۵


نام
== پیشینه ==
در زمان جنگ بدر، زمانی که پیامبر اسلام (ص) و مسلمانان در حال مبارزه با یهودیان بودند، به این مکان رسیدند و جنگیدند.<ref>تاریخ معالم مدینه منوره قدیما و حدیثا ص ۲۷۰ و ۲۷۱</ref> یکی از صحابه نقل می‌کند که پدرش به او گفت: «ما در نزدیکی بئر السقیا با یهودیان در منطقه حسیکه ( حُسَيكه نام جايى است در مدينه ، در كنار كوه ذباب، در اين آبادى يهوديان سكونت داشتند )<ref>تاريخ المدينة المنورة ص ١٦٧</ref> نبرد کردیم و پیروز شدیم.<ref>وفاء الوفاء ج۳ ص ۳۸۰ تا ۳۸۵</ref> سپس پیامبر اسلام (ص) در مسیر بدر از این مکان عبور کرد و به من گفت که اگر زنده ماندم و به خانه برگشتم، این بئر را خریداری کن.<ref>المدینه بین ماضی و الحاضر ص ۱۸۸ و ۱۸۹ و ۱۹۰</ref>


بئر السقيا أو بئر مالك بن النضر والد أنس
این چاه را بنی‌مخزوم حفر کرده‌اند،<ref>اخبار مکه و ما جاء فیها من الآثار، جلد ۲، ص ۲۲۳</ref> و بعد ها متعلق به ذُکوان بن عبد قیس شد و بعد از او سعد بن ابی وقاص این بئر را خریداری کرد.<ref>تاریخ مدینه ص۱۵۸ و ۱۵۹</ref>


تاریخ معالم مدینه منوره قدیما و حدیثا ص ۲۷۰ و ۲۷۱
چاه سقیا در طول تاریخ به نام های بئر مالك<ref>تاریخ معالم مدینه منوره قدیما و حدیثا ص ۲۷۰ و ۲۷۱</ref> و بئر الأعجام نیز به کار رفته است.<ref>المدینه بین ماضی و الحاضر ص ۱۸۸ و ۱۸۹ و ۱۹۰</ref> این چاه در منزله النقا و در دل کوه واقع بوده و چاه بزرگ و زیبای بوده است.<ref>تاریخ معالم مدینه منوره قدیما و حدیثا ص ۲۷۰ و ۲۷۱</ref>


همچنین، این چاه بعدها به نام "بئر الأعجام" نیز شناخته شد.
== پیامبر و چاه سقیا ==
چاه سقیا یکی از چاه‌های معروف و تاریخی است<ref>وصف مدینه منوره ص ۱۷</ref> پیامبر اسلام (ص) در هنگام عبور از این چاه در جنگ بدر، لشکر خود را در کنار آن مستقر کرده<ref>المدینه بین ماضی و الحاضر ص ۱۸۸ و ۱۸۹ و ۱۹۰</ref> و در مسجد آن نماز خوانده<ref>المدینه بین ماضی و الحاضر ص ۱۸۸ و ۱۸۹ و ۱۹۰</ref> و برای اهل مدینه دعا کرده است.<ref>وفاء الوفاء ج۳ ص ۳۸۰ تا ۳۸۵


المدینه بین ماضی و الحاضر ص ۱۸۸ و ۱۸۹ و ۱۹۰
مدينه شناسى، ج ١، ص ٣٩٠
 
چاه سقیا در اسلام
 
از آن برای تأمین آب در جنگ‌ها، به ویژه در غزوه بدر، استفاده می‌شد.
 
تاریخ مدینه ص۱۵۸ و ۱۵۹
 
این چاه اهمیت زیادی در تاریخ اسلام دارند و نقش مهمی در تأمین آب برای پیامبر و مسلمانان در مدینه ایفا می‌کرده است.
 
به عنوان نمادی از تاریخ مدینه و جنگ بدر شناخته می‌شود.
 
وفاء الوفاء ج۳ ص ۳۸۰ تا ۳۸۵
 
این خرید چاه سقیا، به ویژه در زمان‌های بحرانی و در دوران جنگ‌ها اهمیت ویژه‌ای داشت، زیرا تأمین آب یکی از نیازهای اساسی لشکریان مسلمان در مسیر جنگ‌ها بود.
 
تاریخ مدینه ص۱۵۸ و ۱۵۹.
 
پیامبر و چاه سقیا
 
همچنین ذکر شده که پیامبر اسلام (ص) در هنگام عبور از این چاه در جنگ بدر، لشکر خود را در کنار آن مستقر کرده[۶] و در مسجد آن نماز خوانده و برای اهل مدینه دعا کرده است.[۷]
 
این چاه همان‌طور که در کتاب «آداب الزائر» اثر امام غزالی آمده، همان چاهی است که برای غسل توصیه شده است.
 
همچنین، چاه السقیا زمانی که آب چاه‌های مدینه به علت بیماری‌ها و آلودگی‌ها به بن‌بست می‌رسید، برای پیامبر اسلام (ص) آب تازه از آن چاه آورده می‌شد.
 
وفاء الوفاء ج۳ ص ۳۸۰ تا ۳۸۵
 
عائشه، همسر پیامبر، روایت کرده است که پیامبر اسلام برای خود از بئر السقیا آب شیرین می‌گرفت.[۸]
 
مالك بن النضر همچنین فرزندان او، ، آب را از بئر السقیا به خانه‌های همسران پیامبر می‌آوردند.[۹] همچنین رباح، غلام سیاه پیامبر، به‌طور دوره‌ای از "بدغرس" یا "بئر السقیا" برای پیامبر آب می‌آورد.[۱۰]
 
پیامبر اسلام از آب گوارای این بئر برای خود و یارانش استفاده می‌کرد. این بئر به عنوان یکی از منابع مهم آب در زمان پیامبر شناخته می‌شد.
 
تاریخ مدینه ص۱۵۸ و ۱۵۹
 
تاريخ المدينة المنورة ، ص ١٦٦
 
براى پيامبر ص از چاه سُقيا آب گوارا مى‌آوردند.
 
پیامبر اسلام از آب چاه السقیا برای وضو استفاده می‌کرد و در آن مکان دعای برکت برای اهل مدینه می‌خواند،[۱۱] مشابه دعای حضرت ابراهیم برای اهل مکه. در برخی نقل‌ها نیز آمده که پیامبر در این منطقه پس از وضو، در همان مکان نماز می‌خواند.[۱۲]
 
و چاه سقیا یکی از چاه‌های معروف و تاریخی است.»
 
وصف مدینه منوره ص ۱۷
 
تاریخچه
 
خلاصه الوفاء بالاخبار دار المصطفی ص ۴۵۰
 
A.M, [10/23/2025 5:02 PM]
 
زين‌الدّين مراغى از چاه سقيا ياد مىكند كه در سال 778 ه . ق . توسّط عدّه‌اى از ايرانيان مسلمان تجديد بنا گرديد و در آنجا عمارتى بنا نهادند كه سال‌ها به بئرالأعجام زبانزد اهل مدينه گشت . در اواسط سدهء نهم هجرت كه نورالدّين سمهودى آثار زيرين مسجد سقيا را يافت ، بار ديگر چاه سقيا مورد توجّه اهل مدينه و مدينه‌شناسان قرار گرفت و بدرالدّين بن عليبة در 886 ه . ق . به بازسازى و مرمّت آن همّت گماشت . موقعيّت فعلى اين چاه ، همانطور كه در مستندات تاريخى ذكر شده ، در آغاز مسير راه ذىالحليفه قرار دارد : 14 متر عمق و 6 متر قطر آن است . اين چاه در جنوب مسجد سقيا ، يا جنوب غربى ايستگاه قديمى راه آهن مدينه - دمشق واقع
 
در ادامه اشاره کرده که برخی از فقرای عجم این چاه را در سال ۷۸ هجری بازسازی کرده و آن را به نام "بئر الأعجام" شناخته می‌شد.
 
این مطلب را به خط زین المراغی دیده‌ام. همچنین بعد از آن، چاه دوباره تخریب شد و خراب گشت. در سال ۸۶۸ هجری، جناب الخواجه‌کی بدری بدرالدین بن عُلیبه، چاه را بازسازی کرده و به نام «بئر الأعجام» دوباره مرمت کرد.
 
وفاء الوفاء ج۳ ص ۳۸۰ تا ۳۸۵
 
آثار اسلامى مكه و مدينه، ص ٣١٣
 
رسول خدا ص در آنجا ، از آب چاه سقيا وضو گرفته و براى مردم مدينه دعا كرده است
 
اخبار مکه و ما جاء فیها من الآثار جلد ۲،صفحه ۲۲۳
 
چاهِ سقیا: این چاه را بنی‌مخزوم حفر کرده‌اند.
 
اخبار مکه فی قدیم الدهر و حدیثه، جلد ۴، صفحه ۱۰۲
 
چاهِ بین مئزَمین، و صحیح‌تر آن است که گفته شود در رأس مئزَمین (مئزَمِی عرفة)، چاهِ سقیا است نه شفیّه. چاهِ سقیا را عبدالله بن زبیر حفر کرده است و هنوز هم به نام چاهِ سقیا شناخته می‌شود. این چاه در سمت راست کسانی که از عرفة پایین می‌آیند، واقع شده است
 
"تاریخ بغداد، صفحه ۳۴۶"


رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم دستور داده بودند که آب شیرین از چاهِ سقیا برای ایشان آورده شود.
آثار اسلامى مكه و مدينه، ص ٣١٣</ref>


تاریخ مدینه دمشق، صفحه ۹۰
زمانی که آب چاه‌های مدینه به علت بیماری‌ و آلودگی‌ استفاده نمی‌شد، برای پیامبر اسلام (ص) آب تازه از  چاه ‌سقیا می‌آوردند؛<ref>وفاء الوفاء ج۳ ص ۳۸۰ تا ۳۸۵</ref> و آب این چاه برای غسل توصیه شده است.<ref>وفاء الوفاء ج۳ ص ۳۸۰ تا ۳۸۵</ref>


پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وسلم زمانی که بین مکه و مدینه سفر می‌کردند، از چاهِ سقیا برای ایشان آب شیرین می‌آوردند.
مالك و فرزندانش، آب را از بئر السقیا به خانه‌های همسران پیامبر می‌آوردند.<ref>الطبقات الكبرى  ج ١،  ص ٥٠١</ref> همچنین رباح، غلام سیاه پیامبر، به‌طور دوره‌ای از "بئر غرس" یا "بئر السقیا"<ref>تاریخ معالم مدینه منوره قدیما و حدیثا ص ۲۷۰ و ۲۷۱</ref> برای پیامبر آب می‌آورد.<ref>تاريخ المدينة المنورة ، ص ١٦٦


التحفة اللطيفة فی تاریخ المدینه الشریفه، جلد ۱، صفحه ۲۷۱
التحفة اللطيفة فی تاریخ المدینه الشریفه، جلد ۱، صفحه ۲۷۱


حسن بن ابراهیم در سال ۶۸۶ هجری، چاهِ سقیا را تجدید بنا کرد.
تاریخ مدینه دمشق، صفحه ۹۰</ref>
 
امروزه
 
بئر السقیا در جنوب غربی ایستگاه قطار واقع شده است و از طریق جاده عمومی از آن جدا می‌شود. پس از عبور از جاده. مسیر دسترسی به آن از مسجد الغمامة آغاز می‌شود که باید از خیابان عمومی العنبریه عبور کنید. پس از عبور از تکنه (که اکنون ساختمان دولتی است)، جاده کمی به سمت جنوب غربی خم می‌شود و به اولین دیوار جنوبی ایستگاه می‌رسد، که تقریباً نیم کیلومتر از مسجد الغمامه فاصله دارد.
 
اگر از محل دیوار آهنی ایستگاه عبور کنید و خانه ناظر ایستگاه (که اکنون متعلق به بخش حمل و نقل است) را به سمت چپ ترک کنید، چاه در سمت چپ شما قرار دارد. در اینجا، برکه‌ای به نام "برکه الحج" و دوانی (دفتر کاری با محراب) وجود داشت. در سمت مشرق چاه، کارخانه سد محمود برای تولید یخ قرار داشت که توسط جاده‌ای از این سمت از مغسله جدا می‌شد.
 
چاه السقیا در سمت چپ خروجی درب العنبریه، در مقابل خانه ناظر ایستگاه واقع شده بود. این خانه اکنون متعلق به بخش حمل و نقل است. فاصله‌ای حدود 10 متر از خانه به چاه وجود داشت. این چاه دو حوض کوچک در کنار دیوار داشت و آب آن بسیار شیرین بود. من در دوران کودکی از این چاه آب نوشیدم زمانی که هنوز به آن رسیدگی می‌شد.
 
در نهایت، با توجه به گسترش و توسعه‌های بعدی در این منطقه، بئر السقیا برای پروژه‌های توسعه‌ای سعودی مسدود و به عنوان بخشی از پروژه‌های توسعۀ شهری از بین رفت.


المدینه بین ماضی و الحاضر ص ۱۸۸ و ۱۸۹ و ۱۹۰
پیامبر اسلام از آب گوارای این بئر برای خود<ref>الطبقات الكبرى  ج ١ ص ٤٠٥</ref> و یارانش استفاده می‌کرد؛ این بئر به عنوان یکی از منابع مهم آب در زمان پیامبر شناخته می‌شد.<ref>تاریخ مدینه ص۱۵۸ و ۱۵۹</ref>


در حال حاضر، بئر السقیا خشک شده و هیچ آبی در آن موجود نیست.
این چاه  زمان‌های بحرانی و در جنگ‌ها به ویژه در غزوه بدر<ref>تاریخ مدینه ص۱۵۸ و ۱۵۹</ref> استفاده می‌شده، زیرا تأمین آب یکی از نیازهای اساسی لشکریان مسلمان در مسیر جنگ‌ها بود.<ref>تاریخ مدینه ص۱۵۸ و ۱۵۹.</ref>


تاریخ معالم مدینه منوره قدیما و حدیثا ص ۲۷۰ و ۲۷۱
== تاریخچه ==


. همچنین، بئر السقیا که به بئر مالك نیز معروف است، در سمت چپ کسانی که از دروازه‌ی العنبرية به خارج می‌روند و در سمت راست کسانی که وارد مدینه می‌شوند، قرار دارد.
چاه سقيا 14 متر عمق و 6 متر قطر داشته است.<ref>وفاء الوفاء ج۳ ص ۳۸۰ تا ۳۸۵</ref> این چاه توسط حسن بن ابراهیم در سال ۶۸۶ ه.ق تجدید بنا شد؛<ref>تاریخ بغداد، ص ۳۴۶</ref> و بعد از آن در سال 778 ه.ق  توسّط عدّه‌اى از ايرانيان مسلمان بازسازی شد، كه سال‌ها به بئرالأعجام شهرت یافت.<ref>وفاء الوفاء ج۳ ص ۳۸۰ تا ۳۸۵</ref> بدرالدّين بن عليبة در 886 ه .ق به بازسازى و مرمّت آن چاه همّت گماشت.<ref>خلاصه الوفاء بالاخبار دار المصطفی، ص ۴۵۰</ref>


تاریخ معالم مدینه منوره قدیما و حدیثا ص ۲۷۰ و ۲۷۱
بئر السقیا در دوره کنونی خشک شده و هیچ آبی در آن موجود نیست،<ref>تاریخ معالم مدینه منوره قدیما و حدیثا ص ۲۷۰ و ۲۷۱</ref> و با گسترش و توسعه‌های بعدی در این منطقه، این چاه برای پروژه‌های توسعه‌ای سعودی مسدود و به عنوان بخشی از پروژه‌های توسعۀ شهری از بین رفت.<ref>المدینه بین ماضی و الحاضر ص ۱۸۸ و ۱۸۹ و ۱۹۰</ref>
<references />


تاریخ معالم مدینه منوره قدیما و حدیثا ص ۲۷۰ و ۲۷۱
== منابع ==


تاريخ المدينة المنورة ص ١٦٧
* '''تاریخ معالم المدینه المنوره قدیما و حدیثا'''، خیاری، احمد یاسین احمد، ریاض-عربستان، المملکه العربیه السعودیه،1419 ق.
* '''مدینه شناسی'''، نجفی،محمد باقر، تهران-ایران، مشعر،1392ش.
* '''التعریف بما انست الهجره من معالم دار الهجره'''، المطری،جمال الدین محمد بن احمد، ریاض-عربستان، اداره الملک عبد العزیز، 1426ق.
* '''خلاصة الوفا بأخبار دار المصطفى'''، سمهودی، علی بن عبد الله، مدینه نوره-عربستان، المکتبه العلمیه، 1972م.
* وصف المدینه المنوره، قائدان، اصغر، پایگاه مجلات 2 (میقات حج- سال 1378- شماره 27)
* '''الجواهر الثمينة في محاسن المدنية،'''حسینی مدنی، محمد کبریت، بیروت-لبنان، دار الکتب العلمية، 1417 ق.
* '''وفاء الوفاء'''، سمهودی، علی بن عبد الله، بیروت-لبنان، دار الکتب العلمیه، 2006م.
* '''مغانم المطابه'''، فیروزآبادی، محمد بن یعقوب، ریاض-عربستان، دار الیمامه للبحث و الترجمه و النشر، 1969م.
* '''معجم ما استعجم'''، بکری، عبد الله بن عبد العزیز، بیروت- لبنان، عالم الکتب، 1983.
* '''الدره الثمنیه فی اخبار المدینه'''، ابن نجار، محمد بن محمود، بیروت-لبنان، دار الارقم بن ابی الارقم، بی تا
* '''المدينة بين الماضي والحاضر'''، عیاشی، ابراهیم بن علی، مدینه منوره-عربستان، بی نا، 1972م.
* '''موسوعة مرآة الحرمين الشريفين وجزيرة العرب'''، صبری پاشا، ایوب، قاهره-مصر، دار الآفاق العربیه، 2004م.


المدینه بین ماضی و الحاضر ص ۱۸۸ و ۱۸۹ و ۱۹۰
{| class="wikitable mw-collapsible"
! colspan="2" |
* [[الگو:چاه‌ها و برکه‌های حرمین|<abbr>ن</abbr>]]
* <abbr>ب</abbr>
* [[ویژه:ویرایش صفحه/الگو:چاه‌ها و برکه‌های حرمین|<abbr>و</abbr>]]


تاریخ مدینه ص۱۵۸ و ۱۵۹
چاه‌ها و برکه‌های حرمین
|-
!مکه
|[[زمزم]] • [[برکه قسری]] • [[چاه تفله]]
|-
!مدینه
|[[چاه ابی‌عنبه]] • [[بغیبغه]] • [[چاه اریس]] • [[چاه اعواف]] • [[چاه انا]] • [[چاه انس بن مالک]] • [[چاه اهاب]] • [[چاه بصه]] • [[چاه بضاعه]] • [[چاه ذروان]] • [[چاه روحاء]] • [[چاه رومه]] • [[بئر معونه]] • [[بیسان]] • [[چاه هُجَیم]] • [[چاه جاسوم]] • [[چاه انا]] • [[بئر غرس|چاه غرس]]
|-
!میان راه مکه و مدینه
|[[چاه تفله]]
|}
{| class="wikitable mw-collapsible"
! colspan="2" |
* [[الگو:اماکن مدینه|<abbr>ن</abbr>]]
* <abbr>ب</abbr>
* [[ویژه:ویرایش صفحه/الگو:اماکن مدینه|<abbr>و</abbr>]]


تاریخ معالم مدینه منوره قدیما و حدیثا ص ۲۷۰ و ۲۷۱
مکان‌های زیارتی و تاریخی مدینه
 
|-
المدینه بین ماضی و الحاضر ص ۱۸۸ و ۱۸۹ و ۱۹۰
!کوه‌ها
 
|[[کوه ثور (مدینه)|کوه ثور]] • [[کوه احد]] • [[کوه سلع]] • کوه رماة • [[کوه سلیع]] • کوه عینین
وفاء الوفاء ج۳ ص ۳۸۰ تا ۳۸۵
|-
 
!چاه‌ها و چشمه‌ها
الطبقات الكبرى  ج ١ ص ٤٠٥
|[[بئر معونه]] • [[بیسان]] • [[چاه هُجَیم]] • [[چاه بضاعه]] • [[چاه ذروان]] • [[چاه اعواف]] • [[چاه ابی‌عنبه]] • [[چاه بصه]] • [[چاه اریس]] • [[چاه اهاب]] • [[چاه روحاء]] • [[چاه جاسوم]] • [[چاه انا]] • [[چاه رومه]] • [[چاه انس بن مالک]] • [[بغیبغه]] • [[چاه غرس]]
 
|-
الطبقات الكبرى  ج ١،  ص ٥٠١
!قبرستان‌ها
 
|[[قبرستان بقیع]] • [[مقبره شهدای احد]] • [[مقبره شهدای بدر]]
تاریخ معالم مدینه منوره قدیما و حدیثا ص ۲۷۰ و ۲۷۱
|-
 
!مسجدها
مدينه شناسى، ج ١، ص ٣٩٠
|[[مسجدالنبی]] • [[مسجد قبا]] • [[مسجد غمامه]] • [[مسجد عنبریه]] • [[مسجد حمزة بن عبدالمطلب (مدینه)|مسجد حمزة بن عبدالمطلب]] • [[مصلای پیامبر(ص)]] • [[مسجد بنی مازن]] • [[مسجد سبق]] • [[مسجد ابوبکر(خندق)]] • [[مسجد ابوبکر(مناخه)]] • [[مسجد ابی بن کعب]] • [[مسجد الاجابه]] • [[مسجد الدرع]] • [[مسجد الرایه (مدینه)]] • [[مسجد العصبة]] • [[مسجد امام علی (مناخه)]] • [[مسجد امام علی در خندق]] • [[مسجد بنوحرام]] • [[مسجد بنی خداره]] • [[مسجد بنی زریق]] • [[مسجد بنی ساعده (خارج بیوت مدینه)]] • [[مسجد بنی ساعده (داخل مدینه)]] • [[مسجد بنی ظفر]] • [[مسجد بنی عبدالاشهل]] • [[مسجد بنی‌انیف]] • [[مسجد ثنایا]] • [[مسجد ثنیة الوداع]] • [[مسجد جمعه]] • [[مسجد دارالنابغه]] • [[مسجد راتج]] • [[مسجد سجده]] • [[مسجد سعد بن خیثمه]] • [[مسجد سقیا]] • [[مسجد سلمان فارسی]] • [[مسجد شجره (مدینه)]] • [[مسجد عتبان بن مالک]] • [[مسجد عثمان (مدینه)]] • [[مسجد عمر بن خطاب (مدینه)]] • [[مسجد عمر بن خطاب در خندق]] • [[مسجد غار بنی حرام]] • [[مسجد فاطمه زهرا (س)]] • [[مسجد فسح]] • [[مسجد فضیخ]] • [[مسجد قبلتین]] • [[مسجد مغیسله]] • [[مسجد بنی حارثه]] • [[مسجد منارتین]] • [[مسجد فتح (مدینه)]] • [[مسجد مشربه ام ابراهیم]] • [[مسجد معرس]]
|-
!نقاط مهم داخل شهر مدینه
|[[بیت‌ الاحزان]]
|-
!نقاط مهم خارج شهر مدینه
|[[جرف]] • [[بیداء]] • [[ثنیة الوداع]]
|-
!سایر
|بیت المدارس • [[باغ مرجان]]
|}
[[ویژه:رده‌ها|رده]]:


المدینه بین ماضی و الحاضر ص ۱۸۸ و ۱۸۹ و ۱۹۰
* [[:رده:چاه‌های مدینه|چاه‌های مدینه]]