پرش به محتوا

الگو:مقاله پیشنهادی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: برگردانده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''قتلگاه''' یا '''گودال قتلگاه ‌''' مکانی زیارتی در [[آستان مقدس امام حسین(ع)|حرم امام حسین(ع)]] و نزدیکی [[قبر حبیب بن مظاهر اسدی|ضریح حبیب بن مظاهر]]، که به محل شهادت [[امام حسین(ع)‌]] منسوب است. قدیمی‌ترین سند تاریخی که به این مکان اشاره کرده مربوط به سده هشتم قمری است.
'''ابوطالب، عبدمناف بن عبدالمطلب'''، پدر [[امام علی(ع)]]، عمو و حامی [[حضرت محمد (ص)|پیامبر اسلام(ص)]] است. ابوطالب پس از پدرش عبدالمطلب به مقام [[سقایت]] حاجیان مکه رسید. وی سرپرستی پیامبر را از هشت سالگی بر عهده گرفت و تا پایان عمر از وی حمایت کرد.  


قتلگاه در گذشته به صورت [[سرداب]] بود و در بازسازی سال ۱۳۶۶ق. با کف [[رواق]] هم‌سطح شد. روی مکان منتسب به محل شهادت امام حسین(ع) سکوی سنگی است و درون اتاقی قرار دارد. امکان رفتن به درون اتاق، به دلیل ازدحام جمعیت برای زائران وجود ندارد. دو پنجره [[مشبک]] در سال ۱۴۳۱ق. بر دیواره‌های قتلگاه نصب شد تا زیارت این مکان از پشت پنجره‌ها امکان‌پذیر شود.
به دلیل بزرگ‌منشی، درایت و نفوذ کلامش در میان قبایل، هنگام اختلافات، ابوطالب را داور قرار می‌دادند. او را بانی سنت سوگند در شهادت‌دادن برای اولیای دم دانسته‌اند که در [[اسلام]] نیز ادامه یافت. ابوطالب از شاعران برجسته زمان خود بود و از جمله اشعار او، شعری است در حمایت از پیامبر اسلام(ص) با نام قصیده لامیه، که آن را در ماجرای [[شعب ابی‌طالب]] سرود.


[[قتلگاه|ادامه...]]
پس از دعوت علنی [[پیامبر(ص)]] به اسلام، ابوطالب همواره از پیامبر در مقابل فشار [[قریش]] که خواستار مقابله با پیامبر و یا تسلیم کردن او بودند، ایستادگی کرد. وی در دوران سه ساله محاصره اقتصادی مسلمانان اموال خود را انفاق کرد.
 
[[شیعه|شیعیان]] و برخی از عالمان [[اهل‌سنت]] برپایه روایت‌های [[اهل بیت(ع)]] و برخی شواهد، او را مؤمن می‌دانند و در این زمینه کتاب‌هایی نگاشته شده است. همچنین اشعار ابوطالب،‌ توسط ابوهِفّان مهزمی (قرن سوم قمری) تحت عنوان دیوان ابوطالب گردآوری شده است.
 
[[ابوطالب|بیشتر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۰۷

ابوطالب، عبدمناف بن عبدالمطلب، پدر امام علی(ع)، عمو و حامی پیامبر اسلام(ص) است. ابوطالب پس از پدرش عبدالمطلب به مقام سقایت حاجیان مکه رسید. وی سرپرستی پیامبر را از هشت سالگی بر عهده گرفت و تا پایان عمر از وی حمایت کرد.

به دلیل بزرگ‌منشی، درایت و نفوذ کلامش در میان قبایل، هنگام اختلافات، ابوطالب را داور قرار می‌دادند. او را بانی سنت سوگند در شهادت‌دادن برای اولیای دم دانسته‌اند که در اسلام نیز ادامه یافت. ابوطالب از شاعران برجسته زمان خود بود و از جمله اشعار او، شعری است در حمایت از پیامبر اسلام(ص) با نام قصیده لامیه، که آن را در ماجرای شعب ابی‌طالب سرود.

پس از دعوت علنی پیامبر(ص) به اسلام، ابوطالب همواره از پیامبر در مقابل فشار قریش که خواستار مقابله با پیامبر و یا تسلیم کردن او بودند، ایستادگی کرد. وی در دوران سه ساله محاصره اقتصادی مسلمانان اموال خود را انفاق کرد.

شیعیان و برخی از عالمان اهل‌سنت برپایه روایت‌های اهل بیت(ع) و برخی شواهد، او را مؤمن می‌دانند و در این زمینه کتاب‌هایی نگاشته شده است. همچنین اشعار ابوطالب،‌ توسط ابوهِفّان مهزمی (قرن سوم قمری) تحت عنوان دیوان ابوطالب گردآوری شده است.

بیشتر