عبدالمطلب: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[رده:مقاله‌های در حال ویرایش]] | [[رده:مقاله‌های در حال ویرایش]] | ||
'''{{جعبه اطلاعات اشخاص|نام کامل=عبدالمطلب فرزند هاشم|نسب/قبیله=قریش|شهر تولد=مدینه|تاریخ تولد=34 سال پیش از عام الفیل|فرزندان=۱۰ پسر از جمله عبدالله پدر پیامبر و شش دختر|مناصب=آبرسانی و پذیرایی از حاجیان|دین=موحد و پیرو آیین ابراهیم(ع)|محل زندگی=|محل دفن=قبرستان حُجون نزدیک مسجدالحرام|تاریخ درگذشت=۴۸ سال پس از عام الفیل|نقش‌های برجسته=متولی حج و کعبه|هجرت به=مکه|دیگر فعالیت‌ها=احیا و حفر مجدد چاه زمزم}}عَبدالمُطَلِّب''' جد پیامبر(ص)، رئیس قبیله قریش در عصر خود بود که مناصبی در مکه چون [[سقایت|سِقایت]] و [[رفادت|رِفادت]] را نیز بر عهده داشت. نام وی با [[چاه زمزم]] که در حال حاضر نیز آب آن مورد استفاده زائران خانه خداست، گره خورده زیرا او احیاء کننده چاه زمزم بود. ماجرای اصحاب فیل که به عذاب [[ابابیل]] گرفتار شدند نیز در عصر زعامت وی بر [[مکه]] صورت گرفت. او جایگاه ویژه‌ای نزد قبیله قریش داشت و بر آیین [[ابراهیم(ع)]] بود و هرگز بتی نپرستید تا در 82 سالگی از دنیا رفت. | |||
'''{{جعبه اطلاعات اشخاص|نام کامل=عبدالمطلب فرزند هاشم|نسب/قبیله=قریش | |||
== معرفی عبدالمطلب == | == معرفی عبدالمطلب == | ||
عبدالمطلب فرزند هاشم بن عبد مناف و جدّ [[پیامبر اسلام|پیامبر اسلام(ص)]] و [[امام علی(ع)]] بود. او در مدینه از مادری به نام سَلمی، زاده شد. پدرش هاشم در سفر تجاری به شام درگذشت و فرزندش را ندید.<ref>الطبقات الکبری،ج1 ص64؛ انساب الاشراف، ج1 ص64.</ref> نام اصلی او شیبه بود<ref>السیره النبویه،ج1 ص1؛ الطبقات الکبری،ج1 ص65.</ref>، اما زمانی که عمویش مطلب بن عبد مناف او را از مدینه به مکه آورد، مردم گمان کردند او بردهٔ مطلب است و از آن پس به عبدالمطلب (برده مطلب) شهرت یافت.<ref>الطبقات الکبری،ج1، ص67؛ المعارف، ص71و72.</ref> برخی روایات نیز این نام را به سبب درخشش «نور نبوت» در چهره‌اش دانسته‌اند که عمویش برای حفظ جان او از قتل یهود، وی را «عبد» خود معرفی کرد.<ref>بحار الانوار، ج15، ص58 – 64.</ref> | عبدالمطلب فرزند هاشم بن عبد مناف و جدّ [[پیامبر اسلام|پیامبر اسلام(ص)]] و [[امام علی(ع)]] بود. او در [[مدینه]] از مادری به نام سَلمی، زاده شد. پدرش هاشم در سفر تجاری به شام درگذشت و فرزندش را ندید.<ref>الطبقات الکبری،ج1 ص64؛ انساب الاشراف، ج1 ص64.</ref> نام اصلی او شیبه بود<ref>السیره النبویه،ج1 ص1؛ الطبقات الکبری،ج1 ص65.</ref>، اما زمانی که عمویش مطلب بن عبد مناف او را از مدینه به مکه آورد، مردم گمان کردند او بردهٔ مطلب است و از آن پس به عبدالمطلب (برده مطلب) شهرت یافت.<ref>الطبقات الکبری،ج1، ص67؛ المعارف، ص71و72.</ref> برخی روایات نیز این نام را به سبب درخشش «نور نبوت» در چهره‌اش دانسته‌اند که عمویش برای حفظ جان او از قتل یهود، وی را «عبد» خود معرفی کرد.<ref>بحار الانوار، ج15، ص58 – 64.</ref> | ||
== جایگاه و فضائل == | == جایگاه و فضائل == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۵: | ||
== عبدالمطلب و اسلام == | == عبدالمطلب و اسلام == | ||
عبدالمطلب موحد و پیرو آیین [[ابراهیم(ع)]] بود و هرگز بتی نپرستید<ref>مروج الذهب، ج2، ص103و108؛ بحار الانوار، ج15، ص144.</ref>و بشارت [[بعثت پیامبر(ص)]] را به مردم می‌داد.<ref>الاصابه، ج5، ص191.</ref> عبدالمطلب برخی از احکام مانند دیه صد شتر، تحریم شراب و زنا، و [[طواف کعبه|طواف هفت‌باره کعبه]] را پایه‌گذاری کرد که بعدها در [[اسلام]] تایید شد.<ref>تاریخ یعقوبی، ج2، ص10و11؛ الخصال، باب الخمسه، ج1، ص472.</ref> | عبدالمطلب موحد و پیرو آیین [[ابراهیم(ع)]] بود و هرگز بتی نپرستید<ref>مروج الذهب، ج2، ص103و108؛ بحار الانوار، ج15، ص144.</ref>و بشارت [[بعثت پیامبر(ص)]] را به مردم می‌داد.<ref>الاصابه، ج5، ص191.</ref> عبدالمطلب برخی از احکام مانند دیه صد شتر، تحریم شراب و زنا، و [[طواف کعبه|طواف هفت‌باره کعبه]] را پایه‌گذاری کرد که بعدها در [[اسلام]] تایید شد.<ref>تاریخ یعقوبی، ج2، ص10و11؛ الخصال، باب الخمسه، ج1، ص472.</ref>[[پرونده:حجون عبدالمطلب.jpg|بندانگشتی|تصویر قدیمی قبرستان حجون]] | ||
== خدمات به حج == | == خدمات به حج == | ||
عبدالمطلب با حفر دوباره چاه زمزم، حاجیان را از آب آن سیراب می‌کرد. او اولین کسی بود که آب شیرین به زائران بیت الله نوشانید<ref>مروج الذهب،ج2، ص103.</ref> و خدمات گسترده‌ای به زائران [[بیت‌الله]] داشت.<ref>الطبقات الکبری، ج1، ص67؛ مروج الذهب، ج2، ص103.</ref> عبدالمطلب نخستین کسی بود که درِ کعبه را طلاکاری<ref>مروج الذهب، ج2، ص103و104.</ref> و برای آن قفل و کلید زرین ساخت.<ref>الطبقات الکبری، ج1، ص69.</ref> | عبدالمطلب با حفر دوباره چاه زمزم، حاجیان را از آب آن سیراب می‌کرد. او اولین کسی بود که آب شیرین به زائران بیت الله نوشانید<ref>مروج الذهب،ج2، ص103.</ref> و خدمات گسترده‌ای به زائران [[بیت‌الله]] داشت.<ref>الطبقات الکبری، ج1، ص67؛ مروج الذهب، ج2، ص103.</ref> عبدالمطلب نخستین کسی بود که درِ کعبه را طلاکاری<ref>مروج الذهب، ج2، ص103و104.</ref> و برای آن قفل و کلید زرین ساخت.<ref>الطبقات الکبری، ج1، ص69.</ref> | ||
== وفات عبدالمطلب و فرزندان او == | |||
== وفات عبدالمطلب و فرزندان او | |||
عبدالمطلب به روایتی در سن ۸۲ سالگی در حالی که [[رسول خدا]] هشت ساله بود (و ۴۸ سال از عام الفیل گذشته بود) در [[مکه]] از دنیا رفت و در [[قبرستان حجون|قبرستان حُجون]] نزدیک [[مسجدالحرام]] دفن شد.<ref>الطبقات الکبری،ج1، ص95؛ انساب الاشراف،ج1، ص84.</ref> گفته شده چون وقت احتضار عبدالمطلب فرا رسید، [[ابوطالب]] و زبیر که با عبدالله پدر رسول خدا(ص) از یک مادر بودند همه را جمع کرد و سفارش حضرت محمد(ص) را به آنها کرد و به روایتی کفالت آن حضرت را به ابوطالب واگذار کرد.<ref>انساب الاشراف، ج1، ص85؛ الطبقات الکبری، ج1، ص95.</ref> از عبدالمطلب ۱۰ پسر و شش دختر باقی ماند.<ref>المعارف، ص72.</ref> | عبدالمطلب به روایتی در سن ۸۲ سالگی در حالی که [[رسول خدا]] هشت ساله بود (و ۴۸ سال از عام الفیل گذشته بود) در [[مکه]] از دنیا رفت و در [[قبرستان حجون|قبرستان حُجون]] نزدیک [[مسجدالحرام]] دفن شد.<ref>الطبقات الکبری،ج1، ص95؛ انساب الاشراف،ج1، ص84.</ref> گفته شده چون وقت احتضار عبدالمطلب فرا رسید، [[ابوطالب]] و زبیر که با عبدالله پدر رسول خدا(ص) از یک مادر بودند همه را جمع کرد و سفارش حضرت محمد(ص) را به آنها کرد و به روایتی کفالت آن حضرت را به ابوطالب واگذار کرد.<ref>انساب الاشراف، ج1، ص85؛ الطبقات الکبری، ج1، ص95.</ref> از عبدالمطلب ۱۰ پسر و شش دختر باقی ماند.<ref>المعارف، ص72.</ref> | ||