|
|
| (۴۴۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| '''خیبر''' نام منطقه ای در شمال مدینه است که در زمان پیامبر محل سکونت یهودیان بود. | | '''نماز''' عملی عبادی در اسلام است که مانند [[نمازهای یومیه]] واجب و در بعضی اوقات به صورت مستحب است. نماز (نمازهای یومیه) در آیات و روایات از جایگاهی بی نظیر برخوردار است. |
| | ==نمازهای یومیه== |
| | نماز از اعمال با اهمیت عبادی در اسلام شمرده میشود. این اهمیت و فضائل به نمازهای روزانه اطلاق میشود که بر مسلمانان واجب در پنج نوبت در روز آن را بخوانند. نمازهای یَومیّه به نمازهای پنجگانه صبح، ظهر، عصر، مغرب و عشاء گفته میشود که مُکَلّف باید هر روز آنها را بهجا آورد. نمازهای یومیه از مهمترین اعمال عبادی مسلمانان هستند که هر روز در ۵ وقت، با احکام و شرایط خاصی بهجا آورده میشود. |
|
| |
|
| == معرفی == | | == نماز تحیت == |
| خيبر منطقهاي حاصلخيز در شمال مدينه است که در عصر رسول خدا از مراکز يهودينشين حجاز بود.<ref>«خیبر، غزوه»، دانشنامه حج و حرمین شریفین، ج۷، ص۶۷۴.</ref> غزوه مهم خيبر و برخي سريهها در آن اتفاق افتاد. درباره سابقه و علت حضور يهوديان در اين منطقه مطالب گوناگوني گفته شده است. برخي گزارشها، کوچ آنان را به زمان حضرت موسي برگرداندهاند <ref>الاغاني، ج22، ص111-114.</ref>اما اين مطلب درست نمينمايد<ref>الروض الانف، ج4، ص290.</ref>.[2] برخي ورود يهوديان به اين منطقه را از زمان بختنصر ميدانند<ref>فتوح البلدان، ج1، ص16؛ تاريخ الطبري، ج1، ص383.</ref>[3]، از اين رو گفته شده که ورود آنان به يثرب و خيبر جنبه افسانهاي يافته است.<ref>محمد و اليهود، ص60.</ref>.[4] لذا زمان تأسيس منطقه خيبر نيز روشن نيست.
| | {{اصلی|نماز تحیت}} |
| | نماز تَحیّت نمازی دو رکعتی است که مستحب است در هنگام ورود به مسجدها<ref>فرهنگ فقه فارسی، ج۲، ص۳۸۷؛ فقرات فقهیه، ج۱، ص۴۴۵؛ رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج۱، ص۵۰۸.</ref> از جمله [[مسجد النبی|مسجدالنبی]] و سایر مسجدهای [[مکه]] و [[مدینه]] خوانده شود.<ref>مناسک حج، ص۲۲۲.</ref> این نماز شیوه خاصی ندارد و مانند نماز صبح خوانده میشود.<ref>استفتائات جدید، ج۲، ص۸۱.</ref> در روایات به این نماز توصیه شده و از آن به عنوان حق مسجد یاد شده است.<ref>الأمالی، ص۵۳۹؛ كنز العمال، ج۷، ص۶۵۸.</ref> |
|
| |
|
| خيبر امروزه نام يکي از استانهاي عربستان و همچنين نام شهري است که مرکزيت اين استان را دارد. اين شهر در ناحيهاي کوهستاني و در مسير تبوک و جاده اردن قرار دارد. فاصله آن تا مدينه حدود 165 كيلومتر است.<ref>المعالم الاثيره، ص109.</ref>.[5]
| | == نماز زیارت == |
| | {{اصلی|نماز زیارت}} |
| | نماز زیارت نمازی مستحبی است که هنگام [[زیارت|زیارت معصومان و امامزادگان غیر معصوم]] خوانده میشود.<ref>حر عاملی، ۱۴۰۹ق، ج۱۴، ص۵۲۱؛ ابن قولویه، ۱۳۵۶ش، ص۲۵۱.</ref> حداقل تعداد رکعات نماز زیارت، دو رکعت است و هرچه بیشتر خوانده شود از فضیلت بیشتری برخوردار است.<ref>حر عاملی، ۱۴۰۹ق، ج۱۴، ص۵۸۰؛ ابن قولویه، ۱۳۵۶ش، ص۲۸۸.</ref> |
|
| |
|
| خيبر را واژهاي عِبري، به معناي قلعه، يا منسوب به «خيبر بن قانية بن مَهلائيل»، از نوادگان حضرت نوح، دانستهاند.<ref>معجم البلدان، ج2، ص409 -410.</ref>[6] اين منطقه از سه بخش نَطات، شِقّ و كتيبه تشكيل شده بود كه با يكديگر فاصله اندكي داشتند. قلعههاي صَعب بن معاذ، ناعم و زبير در بخش نَطات قرار داشتند. بخش شِقّ دو قلعه اُبي و نِزار را در بر ميگرفت و بخش كتيبه، شامل قلعههاي قَمُوص، وَطيح و سُلالِم ميگرديد<ref>الطبقات الکبري، ج2، ص81.</ref>.[7] ياقوت حموي خيبر را هفت قلعه[8] <ref>معجم البلدان، ج2، ص409.</ref>و يعقوبي شش قلعه دانسته و نامهاي غير مشهور قُصارَه و مربطه را براي آن افزوده[9] است.<ref>تاريخ اليعقوبي، ج2، ص56.</ref>
| | == نماز طواف == |
| | ... |
|
| |
|
| از نظر اقتصادي، خيبر اهميت كشاورزي و بازرگاني داشت. خرماي خيبر زبانزد و مشهور بود و در ضرب المثلي آمده كه بردن خرما به خيبر بيهوده است.[10] <ref>معجم البلدان، ج2، ص195، 411.</ref> خيبر به دليل قرار گرفتن در مسير تجاري، اهميت بازرگاني نيز داشت.
| | == نماز تراویح == |
| | | '''تراویح''' نافلههای ماه رمضان است که اهل سنت آن را به جماعت اقامه میکنند. در مشروعیت اصل نماز تقریبا هیچ بحثی بین [[شیعه]] و سنی نیست و همه بدان اتفاق نظر دارند؛ لکن آنچه معرکه اختلاف بین آراء شیعه و اهل سنت شده است، ادای نماز تراویح به جماعت است. شیعه با توجه به منابع روایی خود ادای نماز مستحبی به جماعت را باطل و [[حرام]] میداند. |
| مناطق ديگري نيز در اطراف خيبر محل سکونت يهوديان بود که همراه با غزوه خيبر، با آنان صلح شد. از آن جمله فدک، روستايي در شمال شرق خيبر، بود که فاصله آن را تا مدينه شش شب گفتهاند.[11]<ref>الطبقات الکبري، ج2، ص69.</ref>
| |
| | |
| علاوه بر غزوه خيبر، سريههايي نيز در اين منطقه انجام شده است.<ref>السيرة النبويه، ج2، ص618.</ref> <ref>المغازي، ج1، ص391-392؛ ج2، ص566.</ref>
| |
| | |
| بيشترين ارتباط خيبر و اهالي آن در عصر پيامبر9، با حوالي خود، مانند وادي القري و فدک بود؛ به خصوص که اين مناطق يهودينشين و همعقيده بودند. همپيماني آنها با قبيله غَطَفان نيز شهرت دارد.[1] <ref>المغازي، ج2، ص639، 440، 642.</ref>گزارشي هم از تعامل آنان با مشرکان مکه وجود دارد که مربوط به جنگ احزاب است. در اين واقعه جمعي از بنينضير از خيبر به مکه رفتند تا قريش را به انتقام اخراجشان از مدينه، به جنگ با مسلمانان وادار کنند.[2]<ref>السيرة النبويه، ج2، ص214.</ref>
| |
| | |
| خيبر پس از صدر اسلام چندان شهرتي نداشت و در منابع مختلف از آن کمتر ياد شده است؛ به ويژه که رويداد مهمي در آن اتفاق نيفتاده است. اين منطقه در عصر حاضر، استاني کوهستاني با سنگهاي سياه (حرّه) است که حدود 50 روستا با حدود 000/58 سکنه دارد و محصول اصلي آن خرماست.[3]<ref>خيبر، ص31، 42-43.</ref>
| |
| | |
| آثاري از قلعههاي قديم هنوز در منطقه باقي است که از آن جمله «مسجد علي7» است. اين مسجد کنار قلعهاي است که اميرمؤمنان7 آن را گشود. شيعيان به آن تبرک ميجويند و در بقاياي آن نماز ميگذارند.[4]<ref>خيبر، ص37.</ref>
| |
|
| |
|
| == پانویس == | | == پانویس == |
| خط ۲۴: |
خط ۲۱: |
|
| |
|
| == منابع == | | == منابع == |
| | | * '''ابن قولویه'''، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، تحقیق عبدالحسین امینی، نجف، دار المرتضویه، ۱۳۵۶ش. |
| * '''تاریخ الیعقوبی'''، یعقوبی، احمد بن اسحاق، بیروت، دار صادر، ۱۴۱۵ق. | | * '''حر عاملی'''، محمد بن حسن، تفصیل وسائل الشیعة الی تحصیل مسائل الشریعة، قم، مؤسسه آل البیت، ۱۴۰۹ق. |
| | | *'''الأمالی'''، شیخ طوسی، محمد بن حسن، قم، دار الثقافة، ۱۴۱۴ق. |
| * '''دانشنامه حج و حرمین شریفین'''، «خیبر، غزوه»، صادقی، محسن، تهران، مشعر، بیتا. | | * '''كنز العمال'''، متقی هندی، علی بن حسامالدین، بیجا، مؤسسة الرسالة، ۱۴۰۱ق. |
| ** '''السیرة النبویه'''، ابن هشام، عبدالملک بن هشام، به کوشش السقاء و دیگران، بیروت، دار المعرفه، بیتا. | | *'''استفتائات جدید'''، مکارم شیرازی، ناصر، قم، مدرسه الامام علی بن ابی طالب (ع)، ۱۴۲۷ق. |
| | | *'''فرهنگ فقه فارسی'''، هاشمی شاهرودی، سید محمود، قم، مؤسّسه دائرةالمعارف فقه اسلامی، بیتا. |
| * '''الطبقات الکبری'''، ابن سعد، محمد بن سعد، به کوشش محمد عبدالقادر، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۱۸ق. | | * '''فقرات فقهیه'''، شریفی اشکوری، الیاس، قم، آل ایوب، ۱۳۸۱ش. |
| ** '''المغازی'''، واقدی، محمد بن عمر، به کوشش مارسدن جونس، بیروت، اعلمی، ۱۴۰۹ق.
| | * '''رساله توضیح المسائل (مراجع)'''، خمینی، روح الله و سایر مراجع، قم، دفتر انتشارات اسلامی، بیتا. |
| | *'''مناسک حج'''، صافی گلپایگانی، لطفالله، قم، دارالقرآن الکریم، ۱۴۱۶ق. |
| {{منابع}} | | {{منابع}} |
| {{پایان}} | | {{پایان}} |
