مقبره سیدمحمد آل جوده: تفاوت میان نسخه‌ها
E ebrahimi (بحث | مشارکتها) جز (removed Category:اماکن تاریخی مذهبی کربلا using HotCat) |
Hasaninasab (بحث | مشارکتها) جز (حذف از رده:مقاله‌های در دست ویرایش ردهانبوه) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
{{زیارتگاه‌ها و مقبره‌های عراق}} | {{زیارتگاه‌ها و مقبره‌های عراق}} | ||
[[Category:مزار علمای شیعه در کربلا]] | [[Category:مزار علمای شیعه در کربلا]] | ||
[[رده:مزار علمای شیعه در کربلا]] | [[رده:مزار علمای شیعه در کربلا]] | ||
[[رده:مکان‌های تاریخی کربلا]] | |||
[[رده:مکان‌های مذهبی کربلا]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۵ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۲۲:۲۲
 | |
| اطلاعات اوليه | |
|---|---|
| کاربری | مقبره؛ زیارتگاه |
| مکان | کربلا |
| مشخصات | |
| وضعیت | فعال |
| امکانات | اتاق مقبره؛ صحن |
مقبره سیدمحمد آل جوده، زیاردگاهی مورد احترام در قبرستان قدیمی کربلا در کشور عراق است.
سیدمحمد آل جوده، یکی از سادات دوره متأخر و فردی زاهد و عالم بوده و نسب وی به امام موسی کاظم(ع) می‌رسد. مرقد ایشان در گوشه‌ای از قبرستان قدیمی کربلا واقع شده و بنایی با گنبد سبز رنگ بر روی ساخته شده است.
این مقبره همواره مورد احترام مردم بوده و کراماتی از ایشان نقل شده است.
معرفی اجمالی مقبره[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این مرقد، در گوشه شمال غربی قبرستان قدیمی کربلا، کنار جاده نجف که به آستان حضرت عباس(ع) منتهی می‌شود، واقع است. دارای اتاق مقبره، گنبد سبزرنگ و صحن کوچکی است. روی قبر، صندوقچه‌ای چوبی وجود دارد که با پارچه، پوشیده شده و بر آن نیز یک ضریح آهنی مشبک، نصب شده است.
صاحب مرقد[ویرایش | ویرایش مبدأ]
صاحب این مرقد، یکی از سادات دوره متاخر به نام «سید محمد بن سید عبود ابن سید جودة بن علوش بن فرج بن حسن بن حسین المحنّه» است که نسبش به امام موسی کاظم(ع) می‌رسد. او سیدی زاهد و عالم و معاصر آیت‌الله العظمی سیدابوالحسن اصفهانی بود که در سال 1363 ه. ق از دنیا رفت.
مردم به‌ویژه در شب‌های جمعه و روز جمعه، قبر او را زیارت می‌کنند و کرامات فراوانی از این زیارتگاه، گزارش شده است.[۱]
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ مزارات الاولیاء فی ارض کربلاء، عامر الکربلائی، ص199 و 200.
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- مزارات الاولياء في ارض كربلاء، عامر الكربلائي، تحقيق و تصحيح: كاظم نزر المياحي، قم، ط ١، ذوي‌القربي، ١٣٨۶ه. ش.