محمد بن احمد بن ابراهیم: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{منابع}} | |||
{{برگرفتگی | |||
| پیش از لینک = مقاله | |||
| منبع = نقش اصحاب ائمه در میراث مکتوب حج و عمره، احمدی علی، | |||
| پس از لینک = میقات حج، دوره۲۵، شماره۹۹، بهار ۱۳۶۹، ص۹۹ | |||
| لینک = http://miqat.hajj.ir/article_51440.html | |||
}} | |||
* '''رجال الطوسی'''، طوسی محمد بن حسن، نجف، مکتبة حیدریة، چاپ1، 1380ق. | * '''رجال الطوسی'''، طوسی محمد بن حسن، نجف، مکتبة حیدریة، چاپ1، 1380ق. | ||
* '''رجال النجاشی'''، احمد بن علی النجاشی، بیروت، دارالاضواء، چاپ1، 1408ق. | * '''رجال النجاشی'''، احمد بن علی النجاشی، بیروت، دارالاضواء، چاپ1، 1408ق. | ||
[[رده:نویسندگان کتابهای فقه حج (شیعه)]] | |||
[[رده:اصحاب امام هادی(ع)]] | [[رده:اصحاب امام هادی(ع)]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۲۲
مشخصات فردی | |
---|---|
نام کامل | محمد بن احمد بن ابراهيم بن سليمان صابونی |
کنیه | ابوالفضل |
لقب | صابونی |
دین | اسلام |
مذهب | زیدی بود، شیعه شد. |
اطلاعات علمی و مذهبی | |
تالیفات | کتاب الحج، الفاخر |
محمد بن احمد بن ابراهیم صابونی جعفی کوفی، از اصحاب امام هادی(ع) بود. زیدی بود اما شیعه شد. او در بخشی از کتاب فقهیاش به حج میپردازد.
معرفی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
نجاشی، رجالنگار شیعه، کنیهی محمد بن احمد صابونی را ابو الفضل ثبت کرده و نام کامل او را اینگونه ذکر میکند: «محمد بن احمد بن ابراهيم بن سليمان». او اهل مصر[۱] و از اصحاب امام هادی(ع) بود.[۲] وی ابتدا بر مذهب زیدی بود اما پس از مدتی جزو امامیه شد.[۳]
آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
او کتابهای زیادی نگاشته که مهترین آن، «الفاخر» است. این کتاب حجیم، مشتمل بر 67 کتاب بوده که یکی از آنها، کتاب «الحج» است. برخی از کتابهای او به این شرح است:
- کتاب الحج
- الفاخر
- التخییر[۴]
پانوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این مقاله برگرفته از مقاله نقش اصحاب ائمه در میراث مکتوب حج و عمره، احمدی علی، میقات حج، دوره۲۵، شماره۹۹، بهار ۱۳۶۹، ص۹۹ است.
- رجال الطوسی، طوسی محمد بن حسن، نجف، مکتبة حیدریة، چاپ1، 1380ق.
- رجال النجاشی، احمد بن علی النجاشی، بیروت، دارالاضواء، چاپ1، 1408ق.