سید محمد بادکوبه‌ای: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات اشخاص
{{جعبه اطلاعات اشخاص
|عنوان = سید محمد بادکوبه‌ای
|عنوان = سید محمد بادکوبه‌ای
|تصویر =  
|تصویر = مزار_سید_محمد_بادکوبه‌ای.jpg
|توضیح تصویر =  
|توضیح تصویر = نمایی از مزار سید محمد بادکوبه‌ای در آرامستان وادی رحمت تبریز
|نام کامل =  
|نام کامل =  
|کنیه =  
|کنیه =  
خط ۲۶: خط ۲۶:
|نحوه اسلام آوردن =  
|نحوه اسلام آوردن =  
|حضور در جنگ‌ها =  
|حضور در جنگ‌ها =  
|هجرت به = مشهد، اصفهان، نجف، اردبیل؛ تبعید به: [[سیبری]]، [[تبریز]]
|هجرت به = [[مشهد]]، [[اصفهان]]، [[نجف]]، [[اردبیل]]؛ تبعید به: [[سیبری]]، [[تبریز]]
|دلیل شهرت =  
|دلیل شهرت =  
|نقش‌های برجسته =  
|نقش‌های برجسته =  
|دیگر فعالیت‌ها = مبارزه با حکومت تزاری، اعتراض به [[رضاخان]]، حمایت از [[انقلاب اسلامی]]  
|دیگر فعالیت‌ها = مبارزه با حکومت تزاری، اعتراض به [[رضاخان]]


|نام زیارتگاه =  
|نام زیارتگاه =  
خط ۵۱: خط ۵۱:
}}
}}
'''سید محمد بادکوبه‌ای''' (۱۲۸۵ق - ۱۳۸۹ق)، اهل [[باکو]]، و از عالمان [[شیعه]] است.  
'''سید محمد بادکوبه‌ای''' (۱۲۸۵ق - ۱۳۸۹ق)، اهل [[باکو]]، و از عالمان [[شیعه]] است.  
مبارزه با حکومت تزاری روسیه، مبارزه با [[رضاخان]] و تأسیس حوزه علمیه از فعالیت‌های فرهنگی وسیاسی اوست.  
مبارزه با حکومت تزاری [[روسیه]]، مبارزه با [[رضاخان]] و تأسیس حوزه علمیه از فعالیت‌های فرهنگی وسیاسی اوست.  


==معرفی==
==معرفی==
سید محمد بادکوبه‌ای، فرزند آقامیر جبار، در سال ۱۲۸۵ق در روستای مشتقا از توابع باکو به دنیا آمد. وی مقدمات علوم اسلامی را در زادگاهش آموخت.<ref>شهداء الفضیلة، ص545.</ref> وی در روز سه‌شنبه، ۷ جمادی‌الثانی ۱۳۸۹ق درگذشت و در قبرستان وادی رحمت دفن شد.<ref>گلشن ابرار، ج5، ص279-281.</ref>
سید محمد بادکوبه‌ای، فرزند آقامیر جبار، در سال ۱۲۸۵ق در مشتقا، روستایی نزدیک به باکو به دنیا آمد. وی در روز سه‌شنبه، ۷ جمادی‌الثانی ۱۳۸۹ق درگذشت و در [[تبریز]]، قبرستان وادی رحمت دفن شد.<ref>گلشن ابرار، ج5، ص279-281.</ref>
 


==تحصیلات==
==تحصیلات==
پس از گذراندن علوم مقدماتی به [[مشهد]] رفت و به تحصیل علوم عقلی پرداخت. سپس به [[نجف]] هجرت کرد و از حوزه آن شهر بهره برد.  
وی مقدمات علوم اسلامی را در زادگاهش آموخت.<ref>شهداء الفضیلة، ص545.</ref> سپس به [[مشهد]] رفت و به تکمیل دروس حوزوی پرداخت. پس از آن برای تحصیل علوم عقلی به اصفهان هجرت کرد و در نهایت به [[نجف]] رفته، از حوزه آن شهر بهره برد.  


استادان بادکوبه‌ای در حوزه نجف به این شرحند:
استادان بادکوبه‌ای در حوزه نجف به این شرحند:
[[سید حسین بادکوبه‌ای]]
{{ستون-شروع|۲}}
[[آخوند خراسانی]]
* [[سید حسین بادکوبه‌ای]]
[[سید محمدکاظم یزدی]]
* [[آخوند خراسانی]]
[[سید ابوالحسن اصفهانی]]
* [[سید محمدکاظم یزدی]]
* [[سید ابوالحسن اصفهانی]]<ref>گلشن ابرار، ج5، ص274-278.</ref>
{{پایان}}


==فعالیت‌های سیاسی==
==فعالیت‌های سیاسی==
خط ۷۰: خط ۷۱:


===تبعید به سیبری===
===تبعید به سیبری===
سید محمد بادکوبه‌ای از سوی حکومت کمونیستی به جرم فعالیت‌های دینی و سیاسی به مدت ۱۵ سال به منطقه [[سیبری]] تبعید شد؛ اما پس از ۵ سال به [[باکو]] برگشت و مدتی در زیرزمین اداره اطلاعات [[شوروی]] زندانی بود. سرانجام تبرئه و آزاد شد.<ref>گلشن ابرار، ج5، ص274-278.</ref>
بادکوبه‌ای از سوی حکومت کمونیستی به جرم فعالیت‌های دینی و سیاسی به مدت ۱۵ سال به منطقه [[سیبری]] تبعید شد؛ اما پس از ۵ سال به [[باکو]] برگشت و مدتی در زیرزمین اداره اطلاعات [[شوروی]] زندانی بود. سرانجام تبرئه و آزاد شد.<ref>گلشن ابرار، ج5، ص274-278.</ref>


===فعالیت‌های سیاسی در ایران===
===فعالیت‌های سیاسی در ایران===
سید محمد، پس از آزادی از اداره اطلاعات شوروی به اردبیل هجرت کرد. پس از ۲ سال، در پی اعتراض به سیاست‌های [[رضاخان]] به [[تبریز]] تبعید شد و در مدرسه طالبیه سکونت اجباری اختیار کرد و بعد از مدتی با هماهنگی و حمایت مؤمنان، در منزلی ساکن شد.<ref>گلشن ابرار، ج5، ص274-278.</ref>
سید محمد، پس از آزادی از اداره اطلاعات شوروی به [[اردبیل]] هجرت کرد. پس از ۲ سال، در پی اعتراض به سیاست‌های [[رضاخان]] به [[تبریز]] تبعید شد و در مدرسه طالبیه سکونت اجباری اختیار کرد و بعد از مدتی با هماهنگی و حمایت مؤمنان، در منزلی ساکن شد.<ref>گلشن ابرار، ج5، ص274-278.</ref>


سیدمحمد بادکوبه‌ای، همزمان با [[نهضت اسلامی ایران]] ، در ماجرای انجمن‌های ایالتی و ولایتی حضور پیدا کرد و به همراه روحانیان مبارز [[تبریز]] بیانیه‌هایی خطاب به مراجع و دولتمردان وقت صادر و امضا کرد.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، 1374ش، ص24، 47، 103 و 107.</ref>
سیدمحمد بادکوبه‌ای، همزمان با نهضت اسلامی ایران ، در ماجرای انجمن‌های ایالتی و ولایتی حضور پیدا کرد و به همراه روحانیان مبارز [[تبریز]] بیانیه‌هایی خطاب به مراجع و دولتمردان وقت صادر و امضا کرد.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، 1374ش، ص24، 47، 103 و 107.</ref>
او در واقعه جنگ شش روزه کشورهای عربی و [[اسرائیل]] به همراه علمای [[تبریز]] طی بیانیه‌ای از مردم خواست با کمک‌های نقدی خود به یاری برادران مسلمان بشتابند.<ref>گلشن ابرار، ج5، ص279-281.</ref>
او در واقعه جنگ شش روزه کشورهای عربی و [[اسرائیل]] به همراه علمای [[تبریز]] طی بیانیه‌ای از مردم خواست با کمک‌های نقدی خود به یاری برادران مسلمان بشتابند.<ref>گلشن ابرار، ج5، ص279-281.</ref>


==فعالیت‌ فرهنگی==
==فعالیت‌ فرهنگی==
وی پس از بازگشت به زادگاهش، [[باکو]] ، حوزه علمیه تأسیس، و به تربیت طلاب علوم دینی پرداخت.<ref>شهداء الفضیلة، ص545.</ref> سید محمد، در زمان حضورش در اردبیل نیز به مدت ۲ سال در منزل خود به تدریس و تربیت شاگرد پرداخت و در مسجد سرچشمه نماز جماعت برگزار کرد.<ref>گلشن ابرار، ج5، ص274-278.</ref> او در زمان حضورش در [[تبریز]] در دو نوبت صبح و شام در مسجد ویجویه و ظهر در مسجد بازار کفاشان اقامه جماعت می‌کرد و در روزهای جمعه به تفسیر [[قرآن]] می‌پرداخت.<ref>گلشن ابرار، ج5، ص279-281.</ref>
وی پس از بازگشت به زادگاهش، [[باکو]] ، حوزه علمیه تأسیس، و به تربیت طلاب علوم دینی پرداخت.<ref>شهداء الفضیلة، ص545.</ref> سید محمد، در زمان حضورش در [[اردبیل]] نیز به مدت ۲ سال در منزل خود به تدریس و تربیت شاگرد پرداخت و در مسجد سرچشمه نماز جماعت برگزار کرد.<ref>گلشن ابرار، ج5، ص274-278.</ref> او در زمان حضورش در [[تبریز]] در دو نوبت صبح و شام در مسجد ویجویه و ظهر در مسجد بازار کفاشان اقامه جماعت می‌کرد و در روزهای جمعه به تفسیر [[قرآن]] می‌پرداخت.<ref>گلشن ابرار، ج5، ص279-281.</ref>
وی در سال‌های پایانی عمر، کتابخانه خود را که دارای کتاب‌های ارزشمند خطی بود به کتابخانه [[آیت‌الله مرعشی نجفی]] اهدا کرد.<ref>گلشن ابرار، ج5، ص279-281.</ref>
وی در سال‌های پایانی عمر، کتابخانه خود را که دارای کتاب‌های ارزشمند خطی بود به کتابخانه [[آیت‌الله مرعشی نجفی]] اهدا کرد.<ref>گلشن ابرار، ج5، ص279-281.</ref>


خط ۹۰: خط ۹۱:
| پیش از لینک = مقاله
| پیش از لینک = مقاله
| منبع = نقش علمای بادکوبه در نجف، عبدالرحیم اباذری،
| منبع = نقش علمای بادکوبه در نجف، عبدالرحیم اباذری،
| پس از لینک = فصلنامه فرهنگ زیارت، سال هشتم، شماره سی و سوم، زمستان ۱۳۹۶،
| پس از لینک = فصلنامه فرهنگ زیارت، سال هشتم، شماره سی و سوم، زمستان ۱۳۹۶، ص۱۰۳
| لینک =  
| لینک =  
}}
}}


*''' شهداء الفضیلة'''، امینی عبدالحسین، قم، مکتبة الطباطبایی، ۱۳۹۳ق.
*''' شهداء الفضیلة'''، امینی عبدالحسین، قم، مکتبة الطباطبایی، ۱۳۹۳ق.
*''' گلشن ابرار'''، جمعی از پژوهشگران، چاپ اول، قم، نشر معروف، ۱۳۸۴ش.
*''' گلشن ابرار'''، جمعی از پژوهشگران، چاپ اول، قم، نشر معروف.


[[رده:عالمان شیعه قرن 14 (قمری)]]
[[رده:عالمان شیعه قرن 14 (قمری)]]
[[رده:فقیهان شیعی باکو]]
[[رده:فقیهان شیعی باکو]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۰۵:۴۲

سید محمد بادکوبه‌ای
نمایی از مزار سید محمد بادکوبه‌ای در آرامستان وادی رحمت تبریز
مشخصات فردی
زادروز ۱۲۸۵ق
زادگاه جمهوری آذربایجان، باکو، روستای مشتقا
دین اسلام
مذهب شیعه
تاریخ درگذشت ۱۳۸۹ق
محل درگذشت ایران، تبریز
آرامگاه قبرستان وادی رحمت
مشخصات دینی
هجرت به مشهد، اصفهان، نجف، اردبیل؛ تبعید به: سیبری، تبریز
دیگر فعالیت‌ها مبارزه با حکومت تزاری، اعتراض به رضاخان
اطلاعات علمی و مذهبی
اساتید سید حسین بادکوبه‌ای، آخوند خراسانی، سید محمدکاظم یزدی و سید ابوالحسن اصفهانی

سید محمد بادکوبه‌ای (۱۲۸۵ق - ۱۳۸۹ق)، اهل باکو، و از عالمان شیعه است. مبارزه با حکومت تزاری روسیه، مبارزه با رضاخان و تأسیس حوزه علمیه از فعالیت‌های فرهنگی وسیاسی اوست.

معرفی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

سید محمد بادکوبه‌ای، فرزند آقامیر جبار، در سال ۱۲۸۵ق در مشتقا، روستایی نزدیک به باکو به دنیا آمد. وی در روز سه‌شنبه، ۷ جمادی‌الثانی ۱۳۸۹ق درگذشت و در تبریز، قبرستان وادی رحمت دفن شد.[۱]

تحصیلات[ویرایش | ویرایش مبدأ]

وی مقدمات علوم اسلامی را در زادگاهش آموخت.[۲] سپس به مشهد رفت و به تکمیل دروس حوزوی پرداخت. پس از آن برای تحصیل علوم عقلی به اصفهان هجرت کرد و در نهایت به نجف رفته، از حوزه آن شهر بهره برد.

استادان بادکوبه‌ای در حوزه نجف به این شرحند:

فعالیت‌های سیاسی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

سید محمد، همزمان با حاکمیت حکومت تزاری روسیه به زادگاهش، باکو برگشت. حکومت تزاری چند شهر بزرگ آذربایجانِ ایران را بر پایه قرارداد گلستان و ترکمن‌چای تصرف کرده بود. او با سیاست‌های حکومت، مبارزه کرد.[۴]

تبعید به سیبری[ویرایش | ویرایش مبدأ]

بادکوبه‌ای از سوی حکومت کمونیستی به جرم فعالیت‌های دینی و سیاسی به مدت ۱۵ سال به منطقه سیبری تبعید شد؛ اما پس از ۵ سال به باکو برگشت و مدتی در زیرزمین اداره اطلاعات شوروی زندانی بود. سرانجام تبرئه و آزاد شد.[۵]

فعالیت‌های سیاسی در ایران[ویرایش | ویرایش مبدأ]

سید محمد، پس از آزادی از اداره اطلاعات شوروی به اردبیل هجرت کرد. پس از ۲ سال، در پی اعتراض به سیاست‌های رضاخان به تبریز تبعید شد و در مدرسه طالبیه سکونت اجباری اختیار کرد و بعد از مدتی با هماهنگی و حمایت مؤمنان، در منزلی ساکن شد.[۶]

سیدمحمد بادکوبه‌ای، همزمان با نهضت اسلامی ایران ، در ماجرای انجمن‌های ایالتی و ولایتی حضور پیدا کرد و به همراه روحانیان مبارز تبریز بیانیه‌هایی خطاب به مراجع و دولتمردان وقت صادر و امضا کرد.[۷] او در واقعه جنگ شش روزه کشورهای عربی و اسرائیل به همراه علمای تبریز طی بیانیه‌ای از مردم خواست با کمک‌های نقدی خود به یاری برادران مسلمان بشتابند.[۸]

فعالیت‌ فرهنگی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

وی پس از بازگشت به زادگاهش، باکو ، حوزه علمیه تأسیس، و به تربیت طلاب علوم دینی پرداخت.[۹] سید محمد، در زمان حضورش در اردبیل نیز به مدت ۲ سال در منزل خود به تدریس و تربیت شاگرد پرداخت و در مسجد سرچشمه نماز جماعت برگزار کرد.[۱۰] او در زمان حضورش در تبریز در دو نوبت صبح و شام در مسجد ویجویه و ظهر در مسجد بازار کفاشان اقامه جماعت می‌کرد و در روزهای جمعه به تفسیر قرآن می‌پرداخت.[۱۱] وی در سال‌های پایانی عمر، کتابخانه خود را که دارای کتاب‌های ارزشمند خطی بود به کتابخانه آیت‌الله مرعشی نجفی اهدا کرد.[۱۲]

پانوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. گلشن ابرار، ج5، ص279-281.
  2. شهداء الفضیلة، ص545.
  3. گلشن ابرار، ج5، ص274-278.
  4. شهداء الفضیلة، ص545.
  5. گلشن ابرار، ج5، ص274-278.
  6. گلشن ابرار، ج5، ص274-278.
  7. اسناد انقلاب اسلامی، 1374ش، ص24، 47، 103 و 107.
  8. گلشن ابرار، ج5، ص279-281.
  9. شهداء الفضیلة، ص545.
  10. گلشن ابرار، ج5، ص274-278.
  11. گلشن ابرار، ج5، ص279-281.
  12. گلشن ابرار، ج5، ص279-281.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این مقاله برگرفته از مقاله نقش علمای بادکوبه در نجف، عبدالرحیم اباذری، فصلنامه فرهنگ زیارت، سال هشتم، شماره سی و سوم، زمستان ۱۳۹۶، ص۱۰۳ است.
  • شهداء الفضیلة، امینی عبدالحسین، قم، مکتبة الطباطبایی، ۱۳۹۳ق.
  • گلشن ابرار، جمعی از پژوهشگران، چاپ اول، قم، نشر معروف.