زیارت امام حسین(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
(←منابع) |
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۷۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''زیارت امام حسین(ع)''' سلام به [[امام حسین(ع)]] همراه با حضور در [[آستان مقدس امام حسین(ع)|حرم او]] یا از راه دور است، که معمولاً با خواندن زیارتنامههایی که در روایات [[شیعه]] ذکر شده انجام می‌شود. بر اساس روایات، زیارت امام حسین(ع) دارای آثار معنوی پرشمار و نیز آثار مادی است. [[پرونده:زیارت امام حسین(ع).jpg|بندانگشتی|شماری از زائران امام حسین(ع) نزد [[ضریح قبر امام حسین(ع)|ضریح او]].|جایگزین=]] | |||
زیارت امام حسین(ع)، در همه ایام سال سفارش شده و برای آن زیارتنامههای مطلقه که مختص به روزی خاص نیست ذکر شده است. همچنین روایت‌ها، برخی روزها را به صورت ویژه برای [[زیارت]] [[امام حسین(ع)]] معرفی کرده‌اند؛ از جمله اول [[ماه رجب]]، نیمه آن، نیمه [[ماه شعبان]]، [[عید فطر]]، [[عید قربان]]، روز [[عرفه]] و روز [[اربعین]]. امامان(ع)، برای برخی از این روزها، زیارت‌نامه‌ای خاص گفته‌اند که با همدیگر شباهت‌ها و تفاوت‌هایی دارد. | |||
== اهمیت و جایگاه == | |||
زیارت امام حسین(ع) در روایات [[شیعه]]، دارای آثار معنوی پرشماری مانند آمرزش گناهان<ref>ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص٢١٣، به نقل از آداب سفر و زیارت عتبات عالیات، ص۱۷۵.</ref> و دعای خیر فرشتگان برای زائران<ref>کامل الزیارات، ص۱۲۷، به نقل از آداب سفر و زیارت عتبات عالیات، ۱۳۸۷ش، ص۱۷۲.</ref> دانسته شده است. همچنین در روایات، برای زیارت وی، به آثار مادی مانند برآورده شدن حاجت<ref>كامل الزيارات، ص١۵٨، به نقل از آداب سفر و زیارت عتبات عالیات، ۱۳۸۷ش، ص۱۸۸.</ref> و افزایش روزی<ref>كامل الزيارات، ص۱۳۸، به نقل از آداب سفر و زیارت عتبات عالیات، ۱۳۸۷ش، ص۱۸۸.</ref> اشاره شده است. | |||
[[ | زیارت امام حسین(ع) در برخی روایات شیعه واجب شمرده شده،<ref>کامل الزیارات، ص۵۵، به نقل از آداب سفر و زیارت عتبات عالیات، ۱۳۸۷ش، ص۱۶۸.</ref> که نه به معنای وجوب تکلیفی؛ بلکه به معنای تأکید [[امامان شیعه|امامان(ع)]] بر زیارت وی دانسته شده است.<ref>آداب سفر و زیارت عتبات عالیات، ۱۳۸۷ش، ص۱۶۸.</ref> | ||
== | == زیارتنامههای امام حسین(ع) == | ||
در کتاب‌های حدیثی شیعه مانند مفاتیح الجنان، دو نوع زیارت‌نامه برای امام حسین(ع) ذکر شده است: زیارتنامههای مطلقه و زیارتنامههای مخصوص امام حسین(ع). | |||
=== زیارتنامههای مطلقه === | |||
زیارتنامههای مطلقه امام حسین(ع)، زیارتنامههایی هستند که مختص روز خاصی نبوده و خواندن آن در همه ایام سفارش شده است.<ref>کلیات مفاتیح الجنان، ص۴۲۲.</ref> [[شیخ عباس قمی]]، محدث شیعه، در کتاب [[مفاتیح الجنان (کتاب)|مفاتیح الجنان]]، هفت زیارت‌نامه مطلقه برای امام حسین(ع) ذکر کرده است. برای این زیارت‌ها نام خاصی ذکر نشده و فقط یکی از آنها به [[زیارت وارث]] شهرت یافته است.<ref>کلیات مفاتیح الجنان، ص۴۲۲-۴۲۷.</ref> | |||
===زیارتنامههای مخصوص=== | |||
زیارتنامههای مخصوص امام حسین(ع)، زیارتنامههایی هستند که در روایات به خواندن آنها در ایام خاصی سفارش شده است. | |||
این زیارت‌نامه‌ها در دو اصل [[تولی]] و [[تبری]] همانند هستند. سلام و لعن دو محتوای مشترک در این زیارت‌نامه‌هاست. این زیارت‌نامه‌ها، غیر از شباهت‌ها، هر کدام دارای محتوای نوی است: | |||
*در زیارت‌نامه نیمه رجب، از سلام‌های بسیار به پیامبران، شنیدن و آگاه بودن امام(ع) از گفته‌های [[زائر]]، جواب دادن امام(ع) و درخواست [[شفاعت]] از امام(ع) سخن گفته شده است. | |||
*زیارت‌نامه نیمه شعبان، شهادت‌نامه‌ای است که در آن سلام فراوان یافت نمی‌شود. در این زیارت‌نامه، زائر شهادت می‌دهد امام حسین(ع) کشته شده ولی نمرده، جاوید شده و شهادتش دل پیروایش را زنده کرده است. | |||
*در زیارت‌نامه عید فطر و قربان، زائر، شادی‌اش را از آمدن به زیارت، از محبتش به [[اهل بیت|اهل‌بیت(ع)]] و از پیروی خود از اهل‌بیت(ع) اعلام می‌کند. | |||
*در زیارت‌نامه شب و روز عرفه، پس از سلام بر همه امامان(ع)، امام حسین(ع) مخاطب قرار گرفته و ویژگی‌های او در قالب زیارت‌نامه به او عرضه شده است. | |||
*زیارت‌نامه عاشورا از زبان [[امام محمدباقر(ع)]] خوانده می‌شود. وی ۳۵ بار دشمنان را نفرین و از آنها برائت جسته است؛ به ویژه از آل ابی‌سفیان، آل زیاد و [[آل مروان]]. | |||
*زیارت‌نامه اربعین، به تکلیف امام در برابر پرچمداران کفر و استبداد، ایستادگی او در برابر آنها و ریخته شدن خونش در این راه پرداخته است.<ref>زیارت‌های مخصوصه امام حسین(ع)، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲، ص۲۰ و ۲۱.</ref> | |||
==روزهای خاص زیارتی== | |||
{{اصلی|ایام زیارتی امام حسین(ع)}} | |||
روایات، به زيارت امام حسین(ع) در همه سال سفارش کرده‌اند اما برخی روزها به صورت ویژه سفارش شده‌اند. اهل حدیث و فقیهان [[شیعه]]، این روایات را زیر عنوان‌های «استحباب» و «تاکید استحباب» دسته‌بندی کرده‌اند.<ref>وسائل الشیعه، ج ١۴، ص ۴۶۵، ۴٧٣، ۴۷۹ و ج ۴، ص۴٧۵-۴٧۸.</ref> برای نمونه، [[شیخ حر عاملی]]، مجموعه روایت‌های زيارت امام حسين(ع) در شب جمعه را زیر عنوان «باب تأكّد زيارة الحسين كل ليلة جمعة و كل يوم» نامگذاری کرده است.<ref>وسائل الشیعه، ج ١۴، ص ۴٧٩.</ref> وی دلیل خاص بودن این روزها را، زیارت امام حسین(ع) توسط ارواح پیامبران و فرشتگان در این روز<ref>وسائل الشیعه، ج ١، ص ٣۶۵.</ref> و بیشتر بودن لطف و کرم خدا در این روزها به امام حسین(ع) و زائران او دانسته شده است.<ref name=":1" /> | |||
روزهایی که در روایات، به عنوان روزهای ویژه برای زیارت امام حسین(ع) معرفی شده است، عبارتند از: | |||
{{ستون-شروع|۳}} | |||
* اول ماه رجب<ref>وسائل الشیعه، ج۱۰، ص۳۶۴.</ref> | |||
* نیمه ماه رجب<ref>وسائل الشیعه، ج۱۰، ص۳۶۴.</ref> | |||
* نیمه ماه شعبان<ref>وسائل الشیعه، ج ١، ص۳۶۴-٣۶۵.</ref> | |||
* ماه رمضان و شب‌های قدر<ref>وسائل الشیعة، ج۱۴، ص۴۷۴؛ کامل الزیارات، ص ٣٣٠.</ref> | |||
* عيد فطر و عید قربان<ref>وسائل الشیعه، ج ١٠، ص ٣٧١.</ref> | |||
* شب و روز عرفه<ref>من لا یحضره الفقیه، ج ۲، ص ۵۸۰.</ref> | |||
* شب و روز عاشورا<ref name=":0">وسائل الشیعه، ج ١٠، ص ٣٧٢.</ref> | |||
* [[اربعین|روز اربعین]]<ref>نگاه کنید به وسائل الشیعه، ج ١٠، ص ٣٧٣.</ref> | |||
* شب و روز جمعه<ref name=":1">کامل الزیارات، ص ١١٣؛ کامل الزیارات، ص ١۸۳.</ref> | |||
{{پایان}} | |||
==پانوشت== | ==پانوشت== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{منابع}} | |||
{{برگرفتگی | {{برگرفتگی | ||
| پیش از لینک = مقاله | | پیش از لینک = مقاله | ||
| خط ۴۲: | خط ۵۱: | ||
| لینک =http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/930/1/12 | | لینک =http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/930/1/12 | ||
}} | }} | ||
*'''آداب سفر و زیارت عتبات عالیات'''، علی قاضی عسکر، تهران، مشعر، ۱۳۸۷ش. | |||
*'''تهذیب الاحکام'''، محمد بن حسن طوسی(۴۶۰ق)، تحقیق و تصحیح على اكبر غفارى، قم، جامعه مدرسين حوزه علميه قم، 1413ق. | |||
*'''کامل الزیارات'''، جعفر بن محمد ابن قولویه، تصحیح غلامرضا عرفانیان یزدی، نجف، المطبعة المبارکة المرتضویة، ۱۳۵۶ق. | |||
* '''[http://lib.eshia.ir/10376 کلیات مفاتیح الجنان]'''، عباس قمی، بی‌جا، اسوه، بی‌تا. | |||
* '''مصباح المتهجّد و سلاح المتعبّد'''، محمد بن الحسن طوسى(460ق)، بیروت، مؤسسة فقه الشيعة، 1411ق. | |||
*'''من لا يحضره الفقيه'''، محمد بن على ابن بابويه(381ق)، علی‌اکبر غفاری، دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسين حوزه علميه قم، 1413ق. | |||
*'''وسائل الشيعة'''، محمد بن حسن حر عاملى(1104ق)، تحقیق و تصحیح مؤسسة آل البيت عليهم السلام، قم، مؤسسة آل البيت عليهم السلام، ۱۴۰۹ق. | |||
[[رده:زیارت امام حسین(ع)]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۶ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۰۳
زیارت امام حسین(ع) سلام به امام حسین(ع) همراه با حضور در حرم او یا از راه دور است، که معمولاً با خواندن زیارتنامههایی که در روایات شیعه ذکر شده انجام می‌شود. بر اساس روایات، زیارت امام حسین(ع) دارای آثار معنوی پرشمار و نیز آثار مادی است.
.jpg)
زیارت امام حسین(ع)، در همه ایام سال سفارش شده و برای آن زیارتنامههای مطلقه که مختص به روزی خاص نیست ذکر شده است. همچنین روایت‌ها، برخی روزها را به صورت ویژه برای زیارت امام حسین(ع) معرفی کرده‌اند؛ از جمله اول ماه رجب، نیمه آن، نیمه ماه شعبان، عید فطر، عید قربان، روز عرفه و روز اربعین. امامان(ع)، برای برخی از این روزها، زیارت‌نامه‌ای خاص گفته‌اند که با همدیگر شباهت‌ها و تفاوت‌هایی دارد.
اهمیت و جایگاه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
زیارت امام حسین(ع) در روایات شیعه، دارای آثار معنوی پرشماری مانند آمرزش گناهان[۱] و دعای خیر فرشتگان برای زائران[۲] دانسته شده است. همچنین در روایات، برای زیارت وی، به آثار مادی مانند برآورده شدن حاجت[۳] و افزایش روزی[۴] اشاره شده است.
زیارت امام حسین(ع) در برخی روایات شیعه واجب شمرده شده،[۵] که نه به معنای وجوب تکلیفی؛ بلکه به معنای تأکید امامان(ع) بر زیارت وی دانسته شده است.[۶]
زیارتنامههای امام حسین(ع)[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در کتاب‌های حدیثی شیعه مانند مفاتیح الجنان، دو نوع زیارت‌نامه برای امام حسین(ع) ذکر شده است: زیارتنامههای مطلقه و زیارتنامههای مخصوص امام حسین(ع).
زیارتنامههای مطلقه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
زیارتنامههای مطلقه امام حسین(ع)، زیارتنامههایی هستند که مختص روز خاصی نبوده و خواندن آن در همه ایام سفارش شده است.[۷] شیخ عباس قمی، محدث شیعه، در کتاب مفاتیح الجنان، هفت زیارت‌نامه مطلقه برای امام حسین(ع) ذکر کرده است. برای این زیارت‌ها نام خاصی ذکر نشده و فقط یکی از آنها به زیارت وارث شهرت یافته است.[۸]
زیارتنامههای مخصوص[ویرایش | ویرایش مبدأ]
زیارتنامههای مخصوص امام حسین(ع)، زیارتنامههایی هستند که در روایات به خواندن آنها در ایام خاصی سفارش شده است.
این زیارت‌نامه‌ها در دو اصل تولی و تبری همانند هستند. سلام و لعن دو محتوای مشترک در این زیارت‌نامه‌هاست. این زیارت‌نامه‌ها، غیر از شباهت‌ها، هر کدام دارای محتوای نوی است:
- در زیارت‌نامه نیمه رجب، از سلام‌های بسیار به پیامبران، شنیدن و آگاه بودن امام(ع) از گفته‌های زائر، جواب دادن امام(ع) و درخواست شفاعت از امام(ع) سخن گفته شده است.
- زیارت‌نامه نیمه شعبان، شهادت‌نامه‌ای است که در آن سلام فراوان یافت نمی‌شود. در این زیارت‌نامه، زائر شهادت می‌دهد امام حسین(ع) کشته شده ولی نمرده، جاوید شده و شهادتش دل پیروایش را زنده کرده است.
- در زیارت‌نامه عید فطر و قربان، زائر، شادی‌اش را از آمدن به زیارت، از محبتش به اهل‌بیت(ع) و از پیروی خود از اهل‌بیت(ع) اعلام می‌کند.
- در زیارت‌نامه شب و روز عرفه، پس از سلام بر همه امامان(ع)، امام حسین(ع) مخاطب قرار گرفته و ویژگی‌های او در قالب زیارت‌نامه به او عرضه شده است.
- زیارت‌نامه عاشورا از زبان امام محمدباقر(ع) خوانده می‌شود. وی ۳۵ بار دشمنان را نفرین و از آنها برائت جسته است؛ به ویژه از آل ابی‌سفیان، آل زیاد و آل مروان.
- زیارت‌نامه اربعین، به تکلیف امام در برابر پرچمداران کفر و استبداد، ایستادگی او در برابر آنها و ریخته شدن خونش در این راه پرداخته است.[۹]
روزهای خاص زیارتی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
روایات، به زيارت امام حسین(ع) در همه سال سفارش کرده‌اند اما برخی روزها به صورت ویژه سفارش شده‌اند. اهل حدیث و فقیهان شیعه، این روایات را زیر عنوان‌های «استحباب» و «تاکید استحباب» دسته‌بندی کرده‌اند.[۱۰] برای نمونه، شیخ حر عاملی، مجموعه روایت‌های زيارت امام حسين(ع) در شب جمعه را زیر عنوان «باب تأكّد زيارة الحسين كل ليلة جمعة و كل يوم» نامگذاری کرده است.[۱۱] وی دلیل خاص بودن این روزها را، زیارت امام حسین(ع) توسط ارواح پیامبران و فرشتگان در این روز[۱۲] و بیشتر بودن لطف و کرم خدا در این روزها به امام حسین(ع) و زائران او دانسته شده است.[۱۳]
روزهایی که در روایات، به عنوان روزهای ویژه برای زیارت امام حسین(ع) معرفی شده است، عبارتند از:
پانوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص٢١٣، به نقل از آداب سفر و زیارت عتبات عالیات، ص۱۷۵.
- ↑ کامل الزیارات، ص۱۲۷، به نقل از آداب سفر و زیارت عتبات عالیات، ۱۳۸۷ش، ص۱۷۲.
- ↑ كامل الزيارات، ص١۵٨، به نقل از آداب سفر و زیارت عتبات عالیات، ۱۳۸۷ش، ص۱۸۸.
- ↑ كامل الزيارات، ص۱۳۸، به نقل از آداب سفر و زیارت عتبات عالیات، ۱۳۸۷ش، ص۱۸۸.
- ↑ کامل الزیارات، ص۵۵، به نقل از آداب سفر و زیارت عتبات عالیات، ۱۳۸۷ش، ص۱۶۸.
- ↑ آداب سفر و زیارت عتبات عالیات، ۱۳۸۷ش، ص۱۶۸.
- ↑ کلیات مفاتیح الجنان، ص۴۲۲.
- ↑ کلیات مفاتیح الجنان، ص۴۲۲-۴۲۷.
- ↑ زیارت‌های مخصوصه امام حسین(ع)، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲، ص۲۰ و ۲۱.
- ↑ وسائل الشیعه، ج ١۴، ص ۴۶۵، ۴٧٣، ۴۷۹ و ج ۴، ص۴٧۵-۴٧۸.
- ↑ وسائل الشیعه، ج ١۴، ص ۴٧٩.
- ↑ وسائل الشیعه، ج ١، ص ٣۶۵.
- ↑ ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ کامل الزیارات، ص ١١٣؛ کامل الزیارات، ص ١۸۳.
- ↑ وسائل الشیعه، ج۱۰، ص۳۶۴.
- ↑ وسائل الشیعه، ج۱۰، ص۳۶۴.
- ↑ وسائل الشیعه، ج ١، ص۳۶۴-٣۶۵.
- ↑ وسائل الشیعة، ج۱۴، ص۴۷۴؛ کامل الزیارات، ص ٣٣٠.
- ↑ وسائل الشیعه، ج ١٠، ص ٣٧١.
- ↑ من لا یحضره الفقیه، ج ۲، ص ۵۸۰.
- ↑ وسائل الشیعه، ج ١٠، ص ٣٧٢.
- ↑ نگاه کنید به وسائل الشیعه، ج ١٠، ص ٣٧٣.
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این مقاله برگرفته از مقاله زیارت‌های مخصوصه امام حسین(ع)، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره دوم، بهار ۱۳۸۹، ص۱۶ است.
- آداب سفر و زیارت عتبات عالیات، علی قاضی عسکر، تهران، مشعر، ۱۳۸۷ش.
- تهذیب الاحکام، محمد بن حسن طوسی(۴۶۰ق)، تحقیق و تصحیح على اكبر غفارى، قم، جامعه مدرسين حوزه علميه قم، 1413ق.
- کامل الزیارات، جعفر بن محمد ابن قولویه، تصحیح غلامرضا عرفانیان یزدی، نجف، المطبعة المبارکة المرتضویة، ۱۳۵۶ق.
- کلیات مفاتیح الجنان، عباس قمی، بی‌جا، اسوه، بی‌تا.
- مصباح المتهجّد و سلاح المتعبّد، محمد بن الحسن طوسى(460ق)، بیروت، مؤسسة فقه الشيعة، 1411ق.
- من لا يحضره الفقيه، محمد بن على ابن بابويه(381ق)، علی‌اکبر غفاری، دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسين حوزه علميه قم، 1413ق.
- وسائل الشيعة، محمد بن حسن حر عاملى(1104ق)، تحقیق و تصحیح مؤسسة آل البيت عليهم السلام، قم، مؤسسة آل البيت عليهم السلام، ۱۴۰۹ق.