مسجد صاحب حدائق (کربلا): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات بنای مذهبی | {{جعبه اطلاعات بنای مذهبی | ||
| بنیانگذار = [[یوسف بحرانی]] | | بنیانگذار = [[یوسف بحرانی]] | ||
خط ۱۰: | خط ۷: | ||
| بازسازی = دهه شصتم سده چهاردهم میلادی | | بازسازی = دهه شصتم سده چهاردهم میلادی | ||
}} | }} | ||
'''مسجد صاحب حدائق''' یا '''جامع سلطانیه'''، در [[کربلا]]، نزدیک [[آستان مقدس امام حسین(ع)|حرم امام حسین(ع)]]، کوچه زعفرانی و روبهروی مدرسه هندی قرار گرفته و توسط [[یوسف بحرانی]] (م.۱۱۸۶ق)، معروف به صاحب حدائق ساخته شده است. | '''مسجد صاحب حدائق''' یا '''جامع سلطانیه'''، در [[کربلا]]، نزدیک [[آستان مقدس امام حسین(ع)|حرم امام حسین(ع)]]، کوچه زعفرانی و روبهروی مدرسه هندی قرار گرفته و توسط [[یوسف بحرانی]] (م.۱۱۸۶ق)، معروف به صاحب حدائق ساخته شده است. | ||
خط ۱۶: | خط ۱۲: | ||
مسجد صاحب حدائق که به جامع سلطانیه معروف است، در کربلا، نزدیک [[آستان مقدس امام حسین(ع)|حرم امام حسین(ع)]]،<ref name=":0">تراث کربلاء، ص۳۶۹.</ref> روبهروی باب سلطانی،<ref>حاشیه و متن حائر حسینی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۳ و ۴، ص۲۳۷.</ref> محله باب الطاق،<ref name=":1">[http://www.mk.iq/view.php?id=1880&ids=1 المساجد القدیمة فی مدینة کربلاء المقدسة]، مرکز تراث کربلاء.</ref> کوچه زعفرانی،<ref name=":0" /> روبهروی [[مدرسه هندی (کربلا)|مدرسه هندی]] و [[مسجد بهبهانی|مسجد جامع بهبهانی]] قرار گرفته است.<ref>تراث کربلاء، ص۳۸۶؛ عمارة کربلاء، ص۱۷۳.</ref> | مسجد صاحب حدائق که به جامع سلطانیه معروف است، در کربلا، نزدیک [[آستان مقدس امام حسین(ع)|حرم امام حسین(ع)]]،<ref name=":0">تراث کربلاء، ص۳۶۹.</ref> روبهروی باب سلطانی،<ref>حاشیه و متن حائر حسینی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۳ و ۴، ص۲۳۷.</ref> محله باب الطاق،<ref name=":1">[http://www.mk.iq/view.php?id=1880&ids=1 المساجد القدیمة فی مدینة کربلاء المقدسة]، مرکز تراث کربلاء.</ref> کوچه زعفرانی،<ref name=":0" /> روبهروی [[مدرسه هندی (کربلا)|مدرسه هندی]] و [[مسجد بهبهانی|مسجد جامع بهبهانی]] قرار گرفته است.<ref>تراث کربلاء، ص۳۸۶؛ عمارة کربلاء، ص۱۷۳.</ref> | ||
== ساخت == | ==ساخت== | ||
مسجد صاحب حدائق، توسط [[یوسف بحرانی]] (م.۱۱۸۶ق)، معروف به صاحب حدائق ساخته شد.<ref name=":2">عمارة کربلاء، ص۱۷۳.</ref> این مسجد، برای توسعه خیابان سلطانیه{{یادداشت}} تخریب شده،<ref name=":1" /> و در دهه هشتادم سده بیستم میلادی (دهه شصتم سده چهاردهم قمری)<ref name=":2" /> بازسازی و تجدید بنا شد. امروزه با نام جامع السلطانیه نام گذاری شده است.<ref name=":1" /> | مسجد صاحب حدائق، توسط [[یوسف بحرانی]] (م.۱۱۸۶ق)، معروف به صاحب حدائق ساخته شد.<ref name=":2">عمارة کربلاء، ص۱۷۳.</ref> این مسجد، برای توسعه خیابان سلطانیه{{یادداشت}} تخریب شده،<ref name=":1" /> و در دهه هشتادم سده بیستم میلادی (دهه شصتم سده چهاردهم قمری)<ref name=":2" /> بازسازی و تجدید بنا شد. امروزه با نام جامع السلطانیه نام گذاری شده است.<ref name=":1" /> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۰:۱۹
اطلاعات اوليه | |
---|---|
تأسیس | سده دوازدهم قمری |
مکان | کربلا، محله باب الطاق، کوچه زعفرانی، روبهروی مدرسه هندی |
نامهای دیگر | جامع سلطانیه |
معماری | |
بازسازی | دهه شصتم سده چهاردهم میلادی |
مسجد صاحب حدائق یا جامع سلطانیه، در کربلا، نزدیک حرم امام حسین(ع)، کوچه زعفرانی و روبهروی مدرسه هندی قرار گرفته و توسط یوسف بحرانی (م.۱۱۸۶ق)، معروف به صاحب حدائق ساخته شده است.
مکان[ویرایش | ویرایش مبدأ]
مسجد صاحب حدائق که به جامع سلطانیه معروف است، در کربلا، نزدیک حرم امام حسین(ع)،[۱] روبهروی باب سلطانی،[۲] محله باب الطاق،[۳] کوچه زعفرانی،[۱] روبهروی مدرسه هندی و مسجد جامع بهبهانی قرار گرفته است.[۴]
ساخت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
مسجد صاحب حدائق، توسط یوسف بحرانی (م.۱۱۸۶ق)، معروف به صاحب حدائق ساخته شد.[۵] این مسجد، برای توسعه خیابان سلطانیه تخریب شده،[۳] و در دهه هشتادم سده بیستم میلادی (دهه شصتم سده چهاردهم قمری)[۵] بازسازی و تجدید بنا شد. امروزه با نام جامع السلطانیه نام گذاری شده است.[۳]
در سال ۱۹۶۵م. شهید سید عمادالدین بحرانی در آن نماز جمعه برگزار میکرد.[۳]
پانوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
این مقاله برگرفته از مقاله حاشیه و متن حائر حسینی، ناصر غروی، ترجمه محسن سلامی، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره سوم و چهارم، تابستان و پاییز ۱۳۸۹، ص۲۳۷ است.
- تراث کربلاء، سلمان هادی طعمه، مشعر، تهران، ۱۳۹۳ش.
- عمارة کربلاء: دراسة عمرانیة وتخطیطیة، رؤوف محمد علی انصاری، موسسه الصالحاتی، دمشق، ۲۰۰۶م.