آیه ۳۴ سوره حج: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۹ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''آیه ۳۴ سوره حج'''، آیه‌ای از [[قرآن]]، که  
{{آیات حج و حرمین}}
'''آیه ۳۴ سوره حج''' آیه‌ای از [[قرآن]]، که در آن [[ذبح قربانی]] در [[حج]]، عملی برای همه امّت‌های دارای دین و شریعت دانسته شده است. در این آیه بر توحيد تأکید شده و به مُخْبتين (فرمانبردارانِ فروتن) بشارت داده شده است.


== متن و ترجمه ==
== متن و ترجمه ==
خط ۱۲: خط ۱۳:


== شرح واژگان ==
== شرح واژگان ==
واژه «منسك» از ريشه نَسْك است كه با توجه به ساختار مصدرى آن به معناى مطلق عبادت و وسيله تقرب است؛<ref>مقاییس اللغه، ذیل واژه نسک؛ مفردات الفاظ قرآن، ذیل واژه نسک.</ref> چنانكه در آیه {{آیه|إِنَّ صَلاٰتِي وَ نُسُكِي وَ مَحْيٰايَ وَ مَمٰاتِي لِلّٰهِ رَبِّ الْعٰالَمِينَ
واژه «منسک» مصدر از ريشه نَسْک است و به معناى هر گونه عبادت و وسيله تقرب به خدا آمده است؛<ref>مقاییس اللغه، ذیل واژه نسک؛ مفردات الفاظ قرآن، ذیل واژه نسک.</ref> چنانكه در آیه {{آیه|إِنَّ صَلاٰتِي وَ نُسُكِي وَ مَحْيٰايَ وَ مَمٰاتِي لِلّٰهِ رَبِّ الْعٰالَمِينَ}}<ref>سوره انعام، آیه ١۶٢.</ref> به همین معنا به‌کار رفته است. سپس اين كلمه به [[مناسک حج|اعمال حج]] اختصاص پيدا كرده است.<ref>درسنامه تفسر آیات حج، ص۳۸۰.</ref>
}}<ref>سوره انعام، آیه ١۶٢.</ref> به همین معنا به‌کار رفته است. سپس اين كلمه به اعمال حج اختصاص پيدا كرده است، چنانكه « نسيكة » در خصوص [[ذبیحه|ذبيحه]] به كار مى‌رود.<ref>درسنامه تفسر آیات حج، ص۳۸۰.</ref>


«اخبات» در اصل لغت به معناى دشت پهناور و آرام‌بخش است.<ref>المصباح المنیر، ذیل واژه خبت.</ref> احمد بن محمد فیومی، لغت‌شناس، خبت را به معناى خضوع و خشوع نسبت به خدا دانسته است.<ref>المصباح المنیر، ذیل واژه خبت.</ref> به باور برخی، این معنا اشاره به کاربرد قرآنی این واژه دارد.<ref>درسنامه تفسیر آیات حج، ص۳۸۰.</ref>
«اخبات» در اصل لغت به معناى دشت پهناور و آرام‌بخش است.<ref>المصباح المنیر، ذیل واژه خبت.</ref> احمد بن محمد فیومی، لغت‌شناس، خبت را به معناى خضوع و خشوع نسبت به خدا دانسته،<ref>المصباح المنیر، ذیل واژه خبت.</ref> که به باور برخی، اشاره به کاربرد قرآنی آن دارد.<ref>درسنامه تفسیر آیات حج، ص۳۸۰.</ref>


== محتوا ==
== محتوا ==
آیه ۳۴ سوره حج، متضمن تعميم منسك قربانى به همه امّت‌ها، و تأكيد بر توحيد و بشارت به مخبتين است. در آیه ۳۴ سوره حج، به معرفى مخبتين پرداخته و صفاتى چون تأثيرپذيرى از ذكر خدا، صبر در مصائب، برپادارى نماز و انفاق را براى آنها بر مى‌شمرد.
خداوند در آیه ۳۴ [[سوره حج]]،  [[قربانی|عمل قربانى]] را شامل همه امّت‌ها دانسته است. در این آیه بر [[توحيد]] تأکید شده و به مُخْبتين (فرمانبردارانِ فروتن) بشارت داده شده است. در آیه ۳۵ سوره حج، به معرفى مخبتين پرداخته شده و صفاتى مانند تأثيرپذيرى از ذكر خدا، صبر در مصیبت‌ها، برپایی نماز و انفاق براى آنها بر شمرده شده است.


=== قربانى منسك همگانى ===
=== قربانی، عمل همگانی ===
با توجه به عبارت {{آیه|وَلِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنْسَكًا
با توجه به عبارت {{آیه|وَلِکُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنْسَکًا}} قربانی یک عمل همگانی برای صاحبان ادیان و شرایع است؛ زیرا به گفته بسیاری از مفسران، مراد از «امة» صاحبان ادیان و شریعت‌ها هستند.
}} قربانی یک منسک همگانی برای صاحبان ادیان و شرایع است. زیرا به گفته بسیاری از مفسران، مراد از «امة» صاحبان ادیان و شریعت‌ها هستند. درباره مراد «منسکا» دو احتمال وجود دارد؛‌یکی به معنای عبادت، که شامل «عبادت قربانی» نیز می‌شود؛<ref>الميزان، ج١۴، ص٣٧۴.</ref> و دیگری به معنای خودِ ذبح و قربانی.<ref>تفسير كبير، ج٢٣، ص ٣۴؛ الجامع لأحكام القرآن، ج١٢، ص۵٨.</ref> به گفته برخی


درباره مراد «منسکا» دو احتمال وجود دارد؛ یکی به معنای عبادت، که شامل «عبادت قربانی» نیز می‌شود؛<ref>المیزان، ج١۴، ص٣٧۴.</ref> و دیگری به معنای خودِ ذبح و قربانی.<ref>تفسیر کبیر، ج٢٣، ص ٣۴؛ الجامع لأحکام القرآن، ج١٢، ص۵٨.</ref> به گفته برخی، با توجه به ادامه آیه، احتمال دوم به واقع نزدیک‌تر است.<ref>درسنامه تفسیر آیات حج، ص۳۸۱ و ۳۸۲.</ref>
=== مخبتین ===
در آیه ۳۵ سوره حج، به معرفی مخبتین پرداخته شده است. مخبت به معنای خاضع و خاشع نسبت به خدا است. مفسران، مصداق مخبتین را متواضعان، عبادت‌کنندگان، مخلصان، كسانى كه قلوبشان با ذكر خدا مطمئن است، و آنان‌كه ظلم نمى‌كنند دانسته‌اند.<ref>تفسير كبير، ج٢٣، ص ٣۴.</ref>
در ادامه آیه، مصداق مخبتین مشخص شده است؛ بر پایه این آیه، آنها کسانی هستند که دارای چهار صفت وجل،<ref group="یادداشت">وجل در كنار خشيت و خوف، معناى ترس می‌دهد؛ با اين تفاوت كه وجل به حالتى گفته مى‌شود كه وقتی به انسان دست می‌دهد دچار نوعى اضطراب مى‌شود؛ خوف به معنای اضطراب از برخورد با ضرر احتمالی است و خشيت به معنای ترسى است كه در مقابل عظمت و بزرگی مقام طرف مقابل به انسان دست مى‌دهد. (التحقيق فى كلمات القرآن، ريشه وجل.)</ref> صبر، برپایی نماز و انفاق‌اند.<ref>درسنامه تفسیر آیات حج، ص۳۸۴.</ref>
==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


==منابع==
==منابع==
 
{{منابع}}
{{برگرفتگی
{{برگرفتگی
| پیش از لینک = کتاب
| پیش از لینک = کتاب
خط ۳۵: خط ۴۰:
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/761
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/761


}}'''المصباح المنير'''، احمد بن محمد فيومى، قم، دارالهجرة، دوم، ١۴١۴ق.
}}
 
* '''المصباح المنير'''، احمد بن محمد فيومى، قم، دارالهجرة، دوم، ١۴١۴ق.
'''معجم مقاييس اللغة'''، احمد بن فارس، تحقيق عبد السلام محمد هارون، قم، مكتب الإعلام الاسلامى، ١۴٠۴ق.
* '''تفسير الكبير (مفاتيح الغيب)'''، محمد بن عمر فخر رازى ، دفتر تبليغات اسلامى، قم،  ١۴١٣ق.
* '''معجم مقاييس اللغة'''، احمد بن فارس، تحقيق عبد السلام محمد هارون، قم، مكتب الإعلام الاسلامى، ١۴٠۴ق.
* '''مفردات الفاظ القرآن'''، راغب اصفهانى، تحقيق صفوان عدنان داوودى، بيروت، دارالسامية، ١۴١٢ق.
{{پایان}}


'''مفردات الفاظ القرآن'''، راغب اصفهانى، تحقيق صفوان عدنان داوودى، بيروت، دارالسامية، ١۴١٢ق.
[[رده:آیه های مربوط به حج]]
[[رده:آیه های مربوط به حج]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۱۱

آیات حج و حرمین
سوره بقره
۱۲۵۱۲۶۱۲۷۱۲۸۱۵۸۱۹۶۱۹۷۱۹۸۱۹۹۲۰۰۲۰۳
سوره آل عمران
۹۶۹۷
سوره مائده
۲۹۷
سوره توبه
۲۱۹
سوره حج
۲۵۲۶۲۷۲۸۲۹۳۳۳۴۳۶۳۷

آیه ۳۴ سوره حج آیه‌ای از قرآن، که در آن ذبح قربانی در حج، عملی برای همه امّت‌های دارای دین و شریعت دانسته شده است. در این آیه بر توحيد تأکید شده و به مُخْبتين (فرمانبردارانِ فروتن) بشارت داده شده است.

متن و ترجمه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

شرح واژگان[ویرایش | ویرایش مبدأ]

واژه «منسک» مصدر از ريشه نَسْک است و به معناى هر گونه عبادت و وسيله تقرب به خدا آمده است؛[۱] چنانكه در آیه ﴿إِنَّ صَلاٰتِي وَ نُسُكِي وَ مَحْيٰايَ وَ مَمٰاتِي لِلّٰهِ رَبِّ الْعٰالَمِينَ﴾[۲] به همین معنا به‌کار رفته است. سپس اين كلمه به اعمال حج اختصاص پيدا كرده است.[۳]

«اخبات» در اصل لغت به معناى دشت پهناور و آرام‌بخش است.[۴] احمد بن محمد فیومی، لغت‌شناس، خبت را به معناى خضوع و خشوع نسبت به خدا دانسته،[۵] که به باور برخی، اشاره به کاربرد قرآنی آن دارد.[۶]

محتوا[ویرایش | ویرایش مبدأ]

خداوند در آیه ۳۴ سوره حج، عمل قربانى را شامل همه امّت‌ها دانسته است. در این آیه بر توحيد تأکید شده و به مُخْبتين (فرمانبردارانِ فروتن) بشارت داده شده است. در آیه ۳۵ سوره حج، به معرفى مخبتين پرداخته شده و صفاتى مانند تأثيرپذيرى از ذكر خدا، صبر در مصیبت‌ها، برپایی نماز و انفاق براى آنها بر شمرده شده است.

قربانی، عمل همگانی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

با توجه به عبارت ﴿وَلِکُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنْسَکًا﴾ قربانی یک عمل همگانی برای صاحبان ادیان و شرایع است؛ زیرا به گفته بسیاری از مفسران، مراد از «امة» صاحبان ادیان و شریعت‌ها هستند.

درباره مراد «منسکا» دو احتمال وجود دارد؛ یکی به معنای عبادت، که شامل «عبادت قربانی» نیز می‌شود؛[۷] و دیگری به معنای خودِ ذبح و قربانی.[۸] به گفته برخی، با توجه به ادامه آیه، احتمال دوم به واقع نزدیک‌تر است.[۹]

مخبتین[ویرایش | ویرایش مبدأ]

در آیه ۳۵ سوره حج، به معرفی مخبتین پرداخته شده است. مخبت به معنای خاضع و خاشع نسبت به خدا است. مفسران، مصداق مخبتین را متواضعان، عبادت‌کنندگان، مخلصان، كسانى كه قلوبشان با ذكر خدا مطمئن است، و آنان‌كه ظلم نمى‌كنند دانسته‌اند.[۱۰]

در ادامه آیه، مصداق مخبتین مشخص شده است؛ بر پایه این آیه، آنها کسانی هستند که دارای چهار صفت وجل،[یادداشت ۱] صبر، برپایی نماز و انفاق‌اند.[۱۱]

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. مقاییس اللغه، ذیل واژه نسک؛ مفردات الفاظ قرآن، ذیل واژه نسک.
  2. سوره انعام، آیه ١۶٢.
  3. درسنامه تفسر آیات حج، ص۳۸۰.
  4. المصباح المنیر، ذیل واژه خبت.
  5. المصباح المنیر، ذیل واژه خبت.
  6. درسنامه تفسیر آیات حج، ص۳۸۰.
  7. المیزان، ج١۴، ص٣٧۴.
  8. تفسیر کبیر، ج٢٣، ص ٣۴؛ الجامع لأحکام القرآن، ج١٢، ص۵٨.
  9. درسنامه تفسیر آیات حج، ص۳۸۱ و ۳۸۲.
  10. تفسير كبير، ج٢٣، ص ٣۴.
  11. درسنامه تفسیر آیات حج، ص۳۸۴.
  1. وجل در كنار خشيت و خوف، معناى ترس می‌دهد؛ با اين تفاوت كه وجل به حالتى گفته مى‌شود كه وقتی به انسان دست می‌دهد دچار نوعى اضطراب مى‌شود؛ خوف به معنای اضطراب از برخورد با ضرر احتمالی است و خشيت به معنای ترسى است كه در مقابل عظمت و بزرگی مقام طرف مقابل به انسان دست مى‌دهد. (التحقيق فى كلمات القرآن، ريشه وجل.)

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این مقاله برگرفته از کتاب درسنامه تفسیر آیات حج، محمد فاکر میبدی، قم، حوزه نماینگی ولی‌فقیه در امور حج و زیارت، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، سازمان چاپ و نشر، ۱۳۸۷ش. است.
  • المصباح المنير، احمد بن محمد فيومى، قم، دارالهجرة، دوم، ١۴١۴ق.
  • تفسير الكبير (مفاتيح الغيب)، محمد بن عمر فخر رازى ، دفتر تبليغات اسلامى، قم، ١۴١٣ق.
  • معجم مقاييس اللغة، احمد بن فارس، تحقيق عبد السلام محمد هارون، قم، مكتب الإعلام الاسلامى، ١۴٠۴ق.
  • مفردات الفاظ القرآن، راغب اصفهانى، تحقيق صفوان عدنان داوودى، بيروت، دارالسامية، ١۴١٢ق.