روغن مالیدن (فتاوای مراجع): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
دیداریویکی‌متن
(صفحه‌ای تازه حاوی «الله» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
الله
{{مقاله فقهی۲
| روغن مالیدن|روغن مالیدن به بدن}}
{{جعبه اطلاعات اعمال
| عنوان = روغن مالیدن به بدن (فتاوای مراجع)
| تصویر =
| توضیح تصویر =
| فیلم =
| توضیح فیلم =
| دسته = [[محرمات احرام]]
| مربوط به آیین = احرام در [[عمره]] و [[حج]]
| مکان = [[حرم مکی]]
| زمان = هنگام [[احرام]]
| عمل قبلی =
| عمل بعدی =
| حکم = [[احرام]] است
| کفاره = دارد
| پیامد فقهی =
| ثواب =
| آداب وابسته =
| فلسفه و اسرار =
| منشاء و تاریخچه =
| مکان‌های وابسته =
| اشیای وابسته =
| ذکرهای وابسته =
| دعاهای وابسته =
| مفاهیم فقهی وابسته = [[محرمات احرام]]
| احکام فقهی وابسته =
| صفحه فتواهای مراجع =
| جستارهای وابسته = [[روغن مالیدن]]
}}
==چگونگی==
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto
! روغن مالیدن
|-style="background:#f9f9fe;"
|
'''امام خمینی:''' [از محرمات احرام است:] [[روغن مالیدن به بدن]].  {{توضیح مساله|*|
* '''آیت‌الله زنجانی:''' روغن مالیدن به بدن خود.
* '''آیت‌الله سبحانی:''' روغن مالیدن به بدن [[حرام]] است و اگر بوی خوش داشته باشد [[کفاره]] هم دارد ولی اگر بوی خوش نداشت [[مستحب]] است که گوسفندی [[قربانی]] نماید.
}}
|-style="background:#fefef9;"
| '''مراجع دیگر:'''
{{ارجاع مساله|*}}
|}
==حکم==
 
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto
! مسئله 395
|-style="background:#f9f9fe;"
|
'''امام خمینی:''' احوط بلکه اقوی حرام بودن مالیدن روغن است، اگرچه بوی خوش در آن نباشد.  {{توضیح مساله|395|
* '''آیت‌الله خامنه‌ای:''' روغن مالیدن به بدن و مو برای فرد محرم [[جایز]] نیست، خواه با روغن‌هایی باشد که برای زینت استعمال می‌شود یا با غیر آن، و خواه معطر باشد یا نباشد.
}}
|-style="background:#fefef9;"
| '''مراجع دیگر:'''
{{ارجاع مساله|395}}
|}
{{سخ}}
 
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto
! مسئله 396
|-style="background:#f9f9fe;"
|
'''امام خمینی:''' [[جایز]] نیست روغنی که بوی خوش در آن است استعمال کند پیش از [[احرام]]، اگر اثرش باقی می‌ماند تا وقت احرام.  {{توضیح مساله|396|
* '''نظر آیات عظام:''' در قسم پنجم از [[محرمات احرام]] گذشت.
* '''آیت‌الله بهجت:''' به نحو قطع و در صورت ارتکاب، تأخیر احرام با امکان، تا زمان زوال رایحه لازم است.
* '''آیت‌الله سیستانی:''' ولی اگر در آن عطر نباشد بلکه خودش خوشبو باشد اشکال ندارد.
}}
|-style="background:#fefef9;"
| '''مراجع دیگر:'''
{{ارجاع مساله|396}}
|}
==در حال اضطرار==
 
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto
! مسئله 397
|-style="background:#f9f9fe;"
|
'''امام خمینی:''' اگر از روی [[اضطرار]] و احتیاج روغن بمالد عیبی ندارد.  {{توضیح مساله|397|
* '''آیت‌الله زنجانی:''' ولی چنانچه با روغن غیر معطر، مشکل برطرف شود نباید روغن معطر بمالد.
* '''آیت‌الله سبحانی:''' استفاده از کرم‌های مختلف، نرم‌کننده، ضد آفتاب، و برطرف کننده خشکی لب و ضد عرق‌سوز و به جهت تاول و نرم کننده دست و صورت در حال احرام به جهت مداوا و ضرورت [[جایز]] است به شرط آنکه بوی خوش نداشته باشد ولی بهتر است در حال [[احرام]] اگر برای او حرجی نباشد تحمل کند.
* '''آیت‌الله سیستانی:''' [[محرم (احرام‌گزار)|محرم]] می‌تواند روغنی که بوی خوشی ندارد برای مداوا استعمال کند و جایز است در حال ضرورت استعمال روغنی که خوشبو است یا بوی خوش در آن است.
}}
|-style="background:#fefef9;"
| '''مراجع دیگر:'''
{{ارجاع مساله|397}}
|}
==خوردن روغن==
 
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto
! مسئله 398
|-style="background:#f9f9fe;"
|
'''امام خمینی:''' خوردن روغن مانع ندارد اگر در آن بوی خوش مثل زعفران نباشد.
|}
==مالیدن روغن==
 
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto
! مسئله 399
|-style="background:#f9f9fe;"
|
'''امام خمینی:''' اگر در روغن بوی خوش نباشد در مالیدن آن [[کفاره]] نیست.  {{توضیح مساله|399|
* '''آیت‌الله تبریزى:''' کفاره روغن‌مالی در صورتی که از روی علم و عمد باشد، یک گوسفند است، چه در روغن بوی خوش باشد یا نباشد و اگر از روی نادانی باشد، کفاره‌اش [[اطعام]] یک [[فقیر]] است بنا بر [[احتیاط]] در هر دو مورد.
* '''آیت‌الله خامنه‌ای:''' به ذیل مسئله بعد مراجعه شود.
* '''آیت‌الله خویی:''' کفاره روغن‌مالی در صورتی که از روی علم و عمد باشد، یک گوسفند است و اگر از روی نادانی باشد، کفاره‌اش اطعام یک فقیر است بنا بر احتیاط در هر دو مورد.
* '''آیت‌الله زنجانی:''' کفاره مالیدن روغن در صورتی که از روی علم و عمد باشد یک گوسفند است؛ و اگر از روی نادانی باشد غذا دادن یک فقیر است، و فرقی بین روغن خوشبو و غیر آن و حالت اختیار و [[اضطرار]] نیست. و کفاره خوردن روغنی که در آن زعفران و مانند آن باشد یک گوسفند است.
* '''آیت‌الله سبحانی:''' [[احتیاط مستحب]] یک گوسفند است.
* '''آیت‌الله مکارم:''' [[احتیاطاً]] یک گوسفند است.
* '''آیت‌الله نوری:''' کفاره مالیدن روغن به بدن، یک گوسفند است، اگرچه از روی اضطرار باشد.
}}
|-style="background:#fefef9;"
| '''مراجع دیگر:'''
{{ارجاع مساله|399}}
|}
==کفاره==
 
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto
! مسئله 400
|-style="background:#f9f9fe;"
|
'''امام خمینی:''' اگر در روغن بوی خوش باشد [[کفاره]] آن یک گوسفند است اگرچه از روی اضطرار باشد.  {{توضیح مساله|400|
* '''آیت‌الله بهجت، آیت‌الله تبریزى:''' کفاره‌اش یک گوسفند است حتی در صورت ضرورت، علی الأحوط.
* '''آیت‌الله خامنه‌ای:''' بنا بر [[احتیاط]]، کفاره مالیدن روغن خوشبو به بدن، یک گوسفند است، و در مورد روغن‌های غیر خوشبو، سیر کردن یک فقیر است، اگرچه بعید نیست در هر دو مورد [[واجب]] نباشد.
* '''آیت‌الله زنجانی:''' به ذیل مسئله قبل مراجعه شود.
* '''آیت‌الله سیستانی:''' اگر [[محرم (احرام‌گزار)|مُحرم]] با علم و آگاهی و از روی عمد، بدن خود را با روغن خوشبو روغن‌مالی نماید، بنا بر احتیاط باید یک گوسفند کفاره بدهد، هرچند از روی [[اضطرار]] باشد و اگر بدون علم و آگاهی این کار را کرده باشد، بنا بر احتیاط کفاره آن اطعام یک فقیر است.
* '''آیت‌الله فاضل:''' اگر در روغن بوی خوش باشد کفاره خوردن آن بنا بر اقوی یک گوسفند است و در غیر مصرف خوردن هم احتیاطاً کفاره را بدهد و در حال اضطرار کفاره ثابت نیست.
}}
 
|-style="background:#fefef9;"
| '''مراجع دیگر:'''
{{ارجاع مساله|400}}
|}
==استفتائات==
 
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto
! مسئله 500
|-style="background:#f9f9fe;"
|
'''امام خمینی:''' سئوال: بعضی به علت عرق‌سوز شدن بدن، احتیاج به پمادی دارند که چربی دارد، آیا [[محرم (احرام‌گزار)|مُحرِم]] می‌تواند از این پماد به بدن خود بمالد یا خیر؟
جواب: نمی‌تواند مگر در مورد ضرورت، ولی کفاره ندارد ولو در غیر مورد [[ضرورت]] مگر آنکه [[بوی خوش]] داشته باشد، که [[کفاره]] آن یک گوسفند است، اگرچه از روی [[اضطرار]] باشد.{{توضیح مساله|500|
* '''آیات عظام بهجت، تبریزی، خامنه‌ای، خویی، سیستانی، مکارم:''' نگاه به آینه بدون قصد زینت اشکال ندارد.
* '''آیت‌الله زنجانی:''' نگاه کردن در آینه و همچنین در دیگر اجسامی که عکس محرم در آنها پیداست اگر برای آرایش یا در معرض آرایش باشد حرام است؛ اما نگاه کردنی که هیچ ارتباطی با آرایش ندارد مانند نگاه کردن راننده برای دیدن اطراف، اشکال ندارد.
* '''آیت‌الله سبحانی:''' مقصود از حرمت این است که در آینه نگاه نکند تا چهره خود را ببیند و یا خود را بیاراید.
* '''آیت‌الله صافی،، آیت‌الله گلپایگانی:''' نظر در آینه مطلقاً جایز نیست، چه به قصد زینت باشد و چه نباشد.
}}
|-style="background:#fefef9;"
| '''مراجع دیگر:'''
{{ارجاع مساله|500}}
|}
==منبع==
{{برگرفتگی
| پیش از لینک =
| منبع = صفحه 218 تا 219 کتاب مناسک حج
| لینک = https://wikihaj.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87%3A%D9%85%D9%86%D8%A7%D8%B3%DA%A9_%D8%AD%D8%AC_%DA%86%D8%A7%D9%BE_%DB%B1%DB%B3%DB%B9%DB%B7.pdf&page=218
| توضیحات منبع = پژوهشکده حج و زیارت، سال انتشار: ۱۳۹۷
}}
== مقاله‌های مرتبط==
* [[روغن مالیدن به بدن]]
{{فتواهای محرمات احرام}}
[[رده:فتواها درباره محرمات احرام]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۱۸

مقاله توصیفی فقهی این صفحه شامل فتوای مراجع تقلید درباره احکام روغن مالیدن است. برای آشنایی بیشتر با این مفهوم نگاه کنید به مقاله روغن مالیدن به بدن.
روغن مالیدن به بدن (فتاوای مراجع)
دسته محرمات احرام
مربوط به آیین احرام در عمره و حج
مکان حرم مکی
زمان هنگام احرام
حکم احرام است
کفاره دارد
مفاهیم فقهی وابسته محرمات احرام
جستارهای وابسته روغن مالیدن

چگونگی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

روغن مالیدن

امام خمینی: [از محرمات احرام است:] روغن مالیدن به بدن. [م* ۱]

مراجع دیگر:
  1. ↑
    • آیت‌الله زنجانی: روغن مالیدن به بدن خود.
    • آیت‌الله سبحانی: روغن مالیدن به بدن حرام است و اگر بوی خوش داشته باشد کفاره هم دارد ولی اگر بوی خوش نداشت مستحب است که گوسفندی قربانی نماید.

حکم[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسئله 395

امام خمینی: احوط بلکه اقوی حرام بودن مالیدن روغن است، اگرچه بوی خوش در آن نباشد. [م395 ۱]

مراجع دیگر:
  1. ↑
    • آیت‌الله خامنه‌ای: روغن مالیدن به بدن و مو برای فرد محرم جایز نیست، خواه با روغن‌هایی باشد که برای زینت استعمال می‌شود یا با غیر آن، و خواه معطر باشد یا نباشد.


مسئله 396

امام خمینی: جایز نیست روغنی که بوی خوش در آن است استعمال کند پیش از احرام، اگر اثرش باقی می‌ماند تا وقت احرام. [م396 ۱]

مراجع دیگر:
  1. ↑
    • نظر آیات عظام: در قسم پنجم از محرمات احرام گذشت.
    • آیت‌الله بهجت: به نحو قطع و در صورت ارتکاب، تأخیر احرام با امکان، تا زمان زوال رایحه لازم است.
    • آیت‌الله سیستانی: ولی اگر در آن عطر نباشد بلکه خودش خوشبو باشد اشکال ندارد.

در حال اضطرار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسئله 397

امام خمینی: اگر از روی اضطرار و احتیاج روغن بمالد عیبی ندارد. [م397 ۱]

مراجع دیگر:
  1. ↑
    • آیت‌الله زنجانی: ولی چنانچه با روغن غیر معطر، مشکل برطرف شود نباید روغن معطر بمالد.
    • آیت‌الله سبحانی: استفاده از کرم‌های مختلف، نرم‌کننده، ضد آفتاب، و برطرف کننده خشکی لب و ضد عرق‌سوز و به جهت تاول و نرم کننده دست و صورت در حال احرام به جهت مداوا و ضرورت جایز است به شرط آنکه بوی خوش نداشته باشد ولی بهتر است در حال احرام اگر برای او حرجی نباشد تحمل کند.
    • آیت‌الله سیستانی: محرم می‌تواند روغنی که بوی خوشی ندارد برای مداوا استعمال کند و جایز است در حال ضرورت استعمال روغنی که خوشبو است یا بوی خوش در آن است.

خوردن روغن[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسئله 398

امام خمینی: خوردن روغن مانع ندارد اگر در آن بوی خوش مثل زعفران نباشد.

مالیدن روغن[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسئله 399

امام خمینی: اگر در روغن بوی خوش نباشد در مالیدن آن کفاره نیست. [م399 ۱]

مراجع دیگر:
  1. ↑
    • آیت‌الله تبریزى: کفاره روغن‌مالی در صورتی که از روی علم و عمد باشد، یک گوسفند است، چه در روغن بوی خوش باشد یا نباشد و اگر از روی نادانی باشد، کفاره‌اش اطعام یک فقیر است بنا بر احتیاط در هر دو مورد.
    • آیت‌الله خامنه‌ای: به ذیل مسئله بعد مراجعه شود.
    • آیت‌الله خویی: کفاره روغن‌مالی در صورتی که از روی علم و عمد باشد، یک گوسفند است و اگر از روی نادانی باشد، کفاره‌اش اطعام یک فقیر است بنا بر احتیاط در هر دو مورد.
    • آیت‌الله زنجانی: کفاره مالیدن روغن در صورتی که از روی علم و عمد باشد یک گوسفند است؛ و اگر از روی نادانی باشد غذا دادن یک فقیر است، و فرقی بین روغن خوشبو و غیر آن و حالت اختیار و اضطرار نیست. و کفاره خوردن روغنی که در آن زعفران و مانند آن باشد یک گوسفند است.
    • آیت‌الله سبحانی: احتیاط مستحب یک گوسفند است.
    • آیت‌الله مکارم: احتیاطاً یک گوسفند است.
    • آیت‌الله نوری: کفاره مالیدن روغن به بدن، یک گوسفند است، اگرچه از روی اضطرار باشد.

کفاره[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسئله 400

امام خمینی: اگر در روغن بوی خوش باشد کفاره آن یک گوسفند است اگرچه از روی اضطرار باشد. [م400 ۱]

مراجع دیگر:
  1. ↑
    • آیت‌الله بهجت، آیت‌الله تبریزى: کفاره‌اش یک گوسفند است حتی در صورت ضرورت، علی الأحوط.
    • آیت‌الله خامنه‌ای: بنا بر احتیاط، کفاره مالیدن روغن خوشبو به بدن، یک گوسفند است، و در مورد روغن‌های غیر خوشبو، سیر کردن یک فقیر است، اگرچه بعید نیست در هر دو مورد واجب نباشد.
    • آیت‌الله زنجانی: به ذیل مسئله قبل مراجعه شود.
    • آیت‌الله سیستانی: اگر مُحرم با علم و آگاهی و از روی عمد، بدن خود را با روغن خوشبو روغن‌مالی نماید، بنا بر احتیاط باید یک گوسفند کفاره بدهد، هرچند از روی اضطرار باشد و اگر بدون علم و آگاهی این کار را کرده باشد، بنا بر احتیاط کفاره آن اطعام یک فقیر است.
    • آیت‌الله فاضل: اگر در روغن بوی خوش باشد کفاره خوردن آن بنا بر اقوی یک گوسفند است و در غیر مصرف خوردن هم احتیاطاً کفاره را بدهد و در حال اضطرار کفاره ثابت نیست.

استفتائات[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسئله 500

امام خمینی: سئوال: بعضی به علت عرق‌سوز شدن بدن، احتیاج به پمادی دارند که چربی دارد، آیا مُحرِم می‌تواند از این پماد به بدن خود بمالد یا خیر؟ جواب: نمی‌تواند مگر در مورد ضرورت، ولی کفاره ندارد ولو در غیر مورد ضرورت مگر آنکه بوی خوش داشته باشد، که کفاره آن یک گوسفند است، اگرچه از روی اضطرار باشد.[م500 ۱]

مراجع دیگر:
  1. ↑
    • آیات عظام بهجت، تبریزی، خامنه‌ای، خویی، سیستانی، مکارم: نگاه به آینه بدون قصد زینت اشکال ندارد.
    • آیت‌الله زنجانی: نگاه کردن در آینه و همچنین در دیگر اجسامی که عکس محرم در آنها پیداست اگر برای آرایش یا در معرض آرایش باشد حرام است؛ اما نگاه کردنی که هیچ ارتباطی با آرایش ندارد مانند نگاه کردن راننده برای دیدن اطراف، اشکال ندارد.
    • آیت‌الله سبحانی: مقصود از حرمت این است که در آینه نگاه نکند تا چهره خود را ببیند و یا خود را بیاراید.
    • آیت‌الله صافی،، آیت‌الله گلپایگانی: نظر در آینه مطلقاً جایز نیست، چه به قصد زینت باشد و چه نباشد.

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این مقاله برگرفته از صفحه 218 تا 219 کتاب مناسک حج پژوهشکده حج و زیارت، سال انتشار: ۱۳۹۷ است.

مقاله‌های مرتبط[ویرایش | ویرایش مبدأ]

برگرفته از «https://wikihaj.com/index.php?title=روغن_مالیدن_(فتاوای_مراجع)&oldid=46664»