عرفات: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه اطلاعات بنای مذهبی

}}

{{مکان‌های آیین حج عمودی}}

عرفه یا عرفات، نام صحرایی است در فاصله ۲۲ کیلومتری جنوب شرق [[مکه مکرمه]] قرار دارد.<ref>راهنمای حرمین شریفین، ج۴، ص 21</ref>

عرفه دورترین [[موقف]] از مواقف و [[مشاعر حج]] و در عین حال وسیع‌ترین آنها به شمار می‌آید و تنها موقفی است که خارج از محدوده حرم قرار دارد.<ref>«نگرشی بر عرفات»، پورامینی، محمدامین، 1374ش، میقات حج، شماره 12، ص164.</ref>

نام عرفات از ریشه «عَرَفَ»، و مصدر آن عرفان و معرفت، به مفهوم شناخت آثار و نشانه‎های اشیای همراه با تفکر و تدبر است.<ref>تاج العروس، زبیدی، محمدمرتضی، 1408ق، ج24، ص133.</ref>

در روایات دینی، وجه تسمیه عرفات به حضور [[حضرت آدم(ع)]] یا [[حضرت ابراهیم(ع)]] در این سرزمین ارتباط یافته است؛ از جمله اینکه آدم و [[حوا]] یکدیگر را، پس از خروج از [[بهشت]]، در این سرزمین شناختند،<ref>معجم البلدان، یاقوت الحموی، یاقوت بن عبدالله، 1397ق، ج4، ص104.</ref> یا حضرت ابراهیم (ع) در روز عرفه در حضور [[جبرئیل]] به گناهانش اعتراف کرد،<ref>علل الشرائع، ابن بابویه، محمد بن علی، 1385ق، ص436.</ref> یا اینکه در پاسخ به جبرئیل که مناسک را به او می‌آموخت و از او می‌پرسید «هل عرفتَ؟» ،پاسخ می‌داد: «عرفتُ».<ref>اخبار مکه فی قدیم الدهر وحدیثه، فاکهی، محمد بن اسحاق، 1407ق، ج5، ص9.</ref> نزدیک به مضمون این خبر، اخبار دیگری نیز نقل شده است.<ref>اخبار مکه فی قدیم الدهر وحدیثه، فاکهی، محمد بن اسحاق، ج5، ص9؛ معجم البلدان، یاقوت الحموی، یاقوت بن عبدالله، ج4، ص104.</ref>

== جغرافیای طبیعی ==

==== کوه‌های عرفات ====

کوه شمال شرقی عرفات «[[جبل سعد|جبل سَعد]]» نام دارد و بلندترین کوه در اطراف عرفات است. کوه شرقی «[[کوه ملحه|مِلحَه]]» نام دارد و در گذشته، راه [[طائف]] از جنوب آن می‌گذشته است. حد فاصل میان دو کوه سعد و ملحه در شرق عرفات، دره کوچکی است که «[[وادی النبیعه|وادی النَّبَیعه]]» نام دارد. در سمت جنوب عرفات نیز کوه‌های کم‌ارتفاع سیاه‌رنگی وجود دارد که بارزترین آنها کوه «[[کوه ام‌الرضوم|اُم‌الرضوم]]» نام دارد.<ref>معجم معالم الحجاز، بلادی، عاتق بن غیث، 1401ق، ج6، ص75.</ref>

== وقوف در عرفات ==

{{اصلی|وقوف در عرفات}}

وقوف در عرفات پس از [[احرام]]، دومین عمل واجب از اعمال سیزده‌گانه حج تمتع است که از ظهر [[روز نهم ذی‌حجه]]، که روز عرفه نامیده شده، تا غروب آن، باید انجام شود.