حدیقة الزهراء: تفاوت میان نسخه‌ها
عاطفه فتاحی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
عاطفه فتاحی (بحث | مشارکتها) (←منابع) |
||
| (۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:حدیقة الزهرا.jpg|File.png|270px|thumb|left|حدیقه‌الزهرا در صحن مسجدالنبی]] | |||
'''حدیقة الزهرا'''، نخلستانی کوچک در صحن مسجدالنبی | '''حدیقة الزهرا'''، نخلستانی کوچک در صحن مسجدالنبی | ||
در | در منابع از نخلستانی در [[صحن]] [[مسجدالنبی]] یاد شده که ظاهرا به علت نزدیکی به [[خانه حضرت زهرا]]، حدیقه‌الزهرا نام گرفته بود. | ||
ابن‌جبیر در قرن ششم از این نخلستان یاد کرده و نیز در گزارشات [[بازسازی مسجدالنبی (عبدالمجید اول)|دوره عبدالمجید اول]] عثمانی نیز به این نخلستان که به شکل پرچینی چوبی در صحن قرار داشت اشاره شده‌است. | |||
==مکان== | |||
در زاویه شرقی حیاتِ اول [[مسجد النبی]]، چندین درخت نخل قرارداشته‌است که حدیقه‌الزهراء نامیده می‌شد. برخی نزدیک بودن این نخلستان به [[محراب‌های مسجدالنبی|محراب تهجّد]] و [[خانه فاطمه(س)|خانه حضرت زهرا(ع)]] را علت نام‌گذاری آن به حدیقة الزهراء می‌دانند.<ref>آثار اسلامی مکه و مدینه، ص 230-232</ref> | |||
==حدیقه‌الزهراء در گزارش ابن جبیر== | |||
[[ابن جبیر]] در قرن ششم هجری از پانزده عدد نخل در [[صحن]] مسجد یاد کرده است. بعدها یک درخت سدر و نیز درختی به نام درخت حمره در کنار نخل ها کاشته شده است. تصویر این درختان در عکس های قدیمی برجای مانده است.<ref>آثار اسلامی مکّه و مدینه، ص۲۳۰-۲۳۲</ref> | |||
==حدیقه‌الزهراء در عصر عثمانی== | |||
طبق گزارشی از دوره [[بازسازی مسجدالنبی (عبدالمجید اول)|عبدالمجید اول]]، پرچینی چوبی به شکل مربع در صحن مسجد وجودداشت که درختان نخل کهنسالی در آن قرارداشتند و از آن تحت عنوان «حدیقه السیده الفاطمه» یاد شده‌است. به نقل از منابع، خرمای این درختان نخل به بهای زیادی فروخته‌می‌شدند.<ref>[https://wikihaj.com/index.php?title=%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87%3A%D8%B9%D9%85%D8%A7%D8%B1%D8%A9_%D9%88_%D8%AA%D9%88%D8%B3%D8%B9%D8%A9_%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%B3%D8%AC%D8%AF_%D8%A7%D9%84%D9%86%D8%A8%D9%88%DB%8C_%D8%A7%D9%84%D8%B4%D8%B1%DB%8C%D9%81_%D8%B9%D8%A8%D8%B1_%D8%A7%D9%84%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE.pdf&page=148 عمارة و توسعه المسجد النبوی، ص 148]</ref> | |||
==جستارهای وابسته== | ==جستارهای وابسته== | ||
[[بازسازی مسجدالنبی]] | * [[بازسازی مسجدالنبی]] | ||
* [[بازسازی مسجدالنبی (دوره عثمانی)]] | |||
* [[بازسازی مسجدالنبی (عبدالمجید اول)]] | |||
* [[خانه فاطمه(س)|خانه فاطمه زهرا]] | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۱۱: | خط ۲۶: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
'''آثار اسلامی مکّه و مدینه'''، رسول | *'''آثار اسلامی مکّه و مدینه'''، رسول جعفریان، تهران، مشعر، 1381 | ||
* '''عمارة و توسعة المسجد النبوی الشریف عبر التاریخ'''، ناجی محمد حسن عبدالقادر الانصاری، نادی المدینه المنوره الادبی، ۱۹۹۶م. | |||
[[رده:مسجدالنبی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۵۸
حدیقة الزهرا، نخلستانی کوچک در صحن مسجدالنبی
در منابع از نخلستانی در صحن مسجدالنبی یاد شده که ظاهرا به علت نزدیکی به خانه حضرت زهرا، حدیقه‌الزهرا نام گرفته بود.
ابن‌جبیر در قرن ششم از این نخلستان یاد کرده و نیز در گزارشات دوره عبدالمجید اول عثمانی نیز به این نخلستان که به شکل پرچینی چوبی در صحن قرار داشت اشاره شده‌است.
مکان[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در زاویه شرقی حیاتِ اول مسجد النبی، چندین درخت نخل قرارداشته‌است که حدیقه‌الزهراء نامیده می‌شد. برخی نزدیک بودن این نخلستان به محراب تهجّد و خانه حضرت زهرا(ع) را علت نام‌گذاری آن به حدیقة الزهراء می‌دانند.[۱]
حدیقه‌الزهراء در گزارش ابن جبیر[ویرایش | ویرایش مبدأ]
ابن جبیر در قرن ششم هجری از پانزده عدد نخل در صحن مسجد یاد کرده است. بعدها یک درخت سدر و نیز درختی به نام درخت حمره در کنار نخل ها کاشته شده است. تصویر این درختان در عکس های قدیمی برجای مانده است.[۲]
حدیقه‌الزهراء در عصر عثمانی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
طبق گزارشی از دوره عبدالمجید اول، پرچینی چوبی به شکل مربع در صحن مسجد وجودداشت که درختان نخل کهنسالی در آن قرارداشتند و از آن تحت عنوان «حدیقه السیده الفاطمه» یاد شده‌است. به نقل از منابع، خرمای این درختان نخل به بهای زیادی فروخته‌می‌شدند.[۳]
جستارهای وابسته[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ آثار اسلامی مکه و مدینه، ص 230-232
- ↑ آثار اسلامی مکّه و مدینه، ص۲۳۰-۲۳۲
- ↑ عمارة و توسعه المسجد النبوی، ص 148
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- آثار اسلامی مکّه و مدینه، رسول جعفریان، تهران، مشعر، 1381
- عمارة و توسعة المسجد النبوی الشریف عبر التاریخ، ناجی محمد حسن عبدالقادر الانصاری، نادی المدینه المنوره الادبی، ۱۹۹۶م.