کاربر:Mo.ali.rezapour/صفحه تمرین۱: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۱۹

نماز عملی عبادی در اسلام است که مانند نمازهای یومیه واجب و در بعضی اوقات به صورت مستحب است. نماز (نمازهای یومیه) در آیات و روایات از جایگاهی بی نظیر برخوردار است.

نمازهای یومیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

نماز از اعمال با اهمیت عبادی در اسلام شمرده میشود. این اهمیت و فضائل به نمازهای روزانه اطلاق میشود که بر مسلمانان واجب در پنج نوبت در روز آن را بخوانند. نمازهای یَومیّه به نمازهای پنج‌گانه صبح، ظهر، عصر، مغرب و عشاء گفته می‌شود که مُکَلّف باید هر روز آنها را به‌جا آورد. نمازهای یومیه از مهم‌ترین اعمال عبادی مسلمانان هستند که هر روز در ۵ وقت، با احکام و شرایط خاصی به‌جا آورده می‌شود.

نماز تحیت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

نماز تَحیّت نمازی دو رکعتی است که مستحب است در هنگام ورود به مسجدها^[۱] از جمله مسجد‌النبی و سایر مسجدهای مکه و مدینه خوانده شود.^[۲] این نماز شیوه خاصی ندارد و مانند نماز صبح خوانده می‌شود.^[۳] در روایات به این نماز توصیه شده و از آن به عنوان حق مسجد یاد شده است.^[۴]

نماز زیارت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

نماز زیارت نمازی مستحبی است که هنگام زیارت معصومان و امامزادگان غیر معصوم خوانده می‌شود.^[۵] حداقل تعداد رکعات نماز زیارت، دو رکعت است و هرچه بیشتر خوانده شود از فضیلت بیشتری برخوردار است.^[۶]

نماز طواف[ویرایش | ویرایش مبدأ]

...

نماز تراویح[ویرایش | ویرایش مبدأ]

تراویح نافله‌های ماه رمضان است که اهل سنت آن را به جماعت اقامه می‌کنند. در مشروعیت اصل نماز تقریبا هیچ بحثی بین شیعه و سنی نیست و همه بدان اتفاق نظر دارند؛ لکن آنچه معرکه اختلاف بین آراء شیعه و اهل سنت شده است، ادای نماز تراویح به جماعت است. شیعه با توجه به منابع روایی خود ادای نماز مستحبی به جماعت را باطل و حرام می‌داند.

پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]

↑ فرهنگ فقه فارسی، ج۲، ص۳۸۷؛ فقرات فقهیه، ج۱، ص۴۴۵؛ رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج۱، ص۵۰۸.
↑ مناسک حج، ص۲۲۲.
↑ استفتائات جدید، ج۲، ص۸۱.
↑ الأمالی، ص۵۳۹؛ كنز العمال، ج۷، ص۶۵۸.
↑ حر عاملی، ۱۴۰۹ق، ج۱۴، ص۵۲۱؛ ابن ‌قولویه، ۱۳۵۶ش، ص۲۵۱.
↑ حر عاملی، ۱۴۰۹ق، ج۱۴، ص۵۸۰؛ ابن قولویه، ۱۳۵۶ش، ص۲۸۸.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

ابن قولویه، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، تحقیق عبدالحسین امینی، نجف، دار المرتضویه، ۱۳۵۶ش.
حر عاملی، محمد بن حسن، تفصیل وسائل الشیعة الی تحصیل مسائل الشریعة، قم، مؤسسه آل البیت، ۱۴۰۹ق.
الأمالی، شیخ طوسی، محمد بن حسن‌، قم، دار الثقافة، ۱۴۱۴ق.
كنز العمال، متقی هندی، علی بن حسام‌الدین، بی‌جا، مؤسسة الرسالة، ۱۴۰۱ق.
استفتائات جدید، مکارم شیرازی، ناصر، قم، مدرسه الامام علی بن ابی طالب (ع)، ۱۴۲۷ق.
فرهنگ فقه فارسی، هاشمی شاهرودی، سید محمود، قم، مؤسّسه دائرة‌المعارف فقه اسلامی، بی‌تا.
فقرات فقهیه، شریفی اشکوری، الیاس، قم، آل ایوب، ۱۳۸۱ش.
رساله توضیح المسائل (مراجع)، خمینی، روح الله و سایر مراجع، قم، دفتر انتشارات اسلامی، بی‌تا.
مناسک حج، صافی گلپایگانی، لطف‌الله، قم، دارالقرآن الکریم، ۱۴۱۶ق.

[1] فرهنگ فقه فارسی، ج۲، ص۳۸۷؛ فقرات فقهیه، ج۱، ص۴۴۵؛ رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج۱، ص۵۰۸.

[2] مناسک حج، ص۲۲۲.

[3] استفتائات جدید، ج۲، ص۸۱.

[4] الأمالی، ص۵۳۹؛ كنز العمال، ج۷، ص۶۵۸.

[5] حر عاملی، ۱۴۰۹ق، ج۱۴، ص۵۲۱؛ ابن ‌قولویه، ۱۳۵۶ش، ص۲۵۱.

[6] حر عاملی، ۱۴۰۹ق، ج۱۴، ص۵۸۰؛ ابن قولویه، ۱۳۵۶ش، ص۲۸۸.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-'''نام‌های کعبه''' در قرآن به صورت‌های مختلفی آمده است. بیت، بیت الحرام، [[کعبه]]، [[بیت العتیق]]، [[بیت المعمور]] و [[بیت‌الله|بیت‌ الله]] از نام‌هایی است که به خانه خدا در مکه اطلاق شده است.
+'''نماز''' عملی عبادی در اسلام است که مانند [[نمازهای یومیه]] واجب و در بعضی اوقات به صورت مستحب است. نماز (نمازهای یومیه) در آیات و روایات از جایگاهی بی نظیر برخوردار است.
+==نمازهای یومیه==
+نماز از اعمال با اهمیت عبادی در اسلام شمرده میشود. این اهمیت و فضائل به نمازهای روزانه اطلاق میشود که بر مسلمانان واجب در پنج نوبت در روز آن را بخوانند. نمازهای یَومیّه به نمازهای پنج‌گانه صبح، ظهر، عصر، مغرب و عشاء گفته می‌شود که مُکَلّف باید هر روز آنها را به‌جا آورد. نمازهای یومیه از مهم‌ترین اعمال عبادی مسلمانان هستند که هر روز در ۵ وقت، با احکام و شرایط خاصی به‌جا آورده می‌شود.
-== نام‌های کعبه در قرآن ==
+== نماز تحیت ==
-در آیات مختلف قرآن برای خانه حدا عناوین و نام‌های متعدد آورده شده است؛ از جمله این نام‌ها:<ref>شکریان، ناصر، «نام‌ها، ویژگی‌ها و احکام کعبه در قرآن»، میقات حج، شماره ۵۵، سال چهاردهم، بهار ۱۳۸۵ش، ص۸.</ref>:<ref>هاشمى رفسنجانى، فرهنگ قرآن، ج۲۴، ص۱۴۰.</ref>
+{{اصلی|نماز تحیت}}
+نماز تَحیّت نمازی دو رکعتی است که مستحب است در هنگام ورود به مسجدها<ref>فرهنگ فقه فارسی، ج۲، ص۳۸۷؛ فقرات فقهیه، ج۱، ص۴۴۵؛ رساله توضیح المسایل (مراجع)، ج۱، ص۵۰۸.</ref> از جمله [[مسجد النبی|مسجد‌النبی]] و سایر مسجدهای [[مکه]] و [[مدینه]] خوانده شود.<ref>مناسک حج، ص۲۲۲.</ref> این نماز شیوه خاصی ندارد و مانند نماز صبح خوانده می‌شود.<ref>استفتائات جدید، ج۲، ص۸۱.</ref> در روایات به این نماز توصیه شده و از آن به عنوان حق مسجد یاد شده است.<ref>الأمالی، ص۵۳۹؛ كنز العمال، ج۷، ص۶۵۸.</ref>
-=== بیت ===
+== نماز زیارت ==
-واژه «البیت» در 7 مورد بر خانه خدا اطلاق شده است:<ref>جناتی، «اسامی کعبه در قرآن»،، ص۳۸.</ref> این آیات عبارتند از: آیه ۱۲۵، ۱۲۷ و ۱۵۸ سوره بقره؛ آیه ۹۷ سوره آل عمران؛ آیه ۳۵ سوره انفال، آیه ۲۶ سوره حج و آیه ۳ سوره قریش.
+{{اصلی|نماز زیارت}}
+نماز زیارت نمازی مستحبی است که هنگام [[زیارت|زیارت معصومان و امامزادگان غیر معصوم]] خوانده می‌شود.<ref>حر عاملی، ۱۴۰۹ق، ج۱۴، ص۵۲۱؛ ابن ‌قولویه، ۱۳۵۶ش، ص۲۵۱.</ref> حداقل تعداد رکعات نماز زیارت، دو رکعت است و هرچه بیشتر خوانده شود از فضیلت بیشتری برخوردار است.<ref>حر عاملی، ۱۴۰۹ق، ج۱۴، ص۵۸۰؛ ابن قولویه، ۱۳۵۶ش، ص۲۸۸.</ref>
-=== بیتی ===
+== نماز طواف ==
-واژه «بیتی» در آیه ۱۲۵ سوره بقره و آیه ۲۶ سوره حج آمده است و خداوند متعال در هر دو مورد، این خانه را به خودش نسبت می‌دهد. از این کلمه عنوان «بیت اللَّه» را هم می‌توان برای کعبه انتزاع کرد. کعبه تنها مکانی است که خداوند آن را به خود نسبت داد.<ref>شکریان، «نام‌ها، ویژگی‌ها و احکام کعبه در قرآن»، ص۸.</ref>
+...
-=== بیت الحرام ===
+== نماز تراویح ==
-در قرآن (آیه ۲ و ۹۵ و ۹۷ سوره مائده) نام بیت الحرام به کعبه اطلاق شده است. در آیه ۳۷ سوره ابراهیم نیز کعبه موصوف به بیت مُحرَّم گردیده است.<ref>شکریان، «نام‌ها، ویژگی‌ها و احکام کعبه در قرآن»، ص۹.</ref>
+'''تراویح''' نافله‌های ماه رمضان است که اهل سنت آن را به جماعت اقامه می‌کنند. در مشروعیت اصل نماز تقریبا هیچ بحثی بین [[شیعه]] و سنی نیست و همه بدان اتفاق نظر دارند؛ لکن آنچه معرکه اختلاف بین آراء شیعه و اهل سنت شده است، ادای نماز تراویح به جماعت است. شیعه با توجه به منابع روایی خود ادای نماز مستحبی به جماعت را باطل و [[حرام]] می‌داند.
-=== کعبه ===
-عنوان کعبه در آیات ۹۵ و ۹۷ سوره مائده به کار رفته است. در وجه تسمیه «بیت‌اللَّه» به «کعبه»، چند قول آمده است: الف: از آنجا که خانه خدا مربع است و عرب‌ها بر خانه چهارگوش و مربع کعبه اطلاق می‌کنند؛ ازاین‌رو، به خانه خدا هم «کعبه» اطلاق شد. ب. هر چیزی که دارای ارتفاع و بلندی از سطح زمین باشد کعبه گویند. به خانه خدا هم کعبه اطلاق می‌شود؛ زیرا هم ارتفاع ظاهری دارد و هم ارتفاع و عظمت معنوی.<ref>جناتی، محمد ابراهیم، «اسامی کعبه در قرآن»،‌ میقات حج، شماره ۱،  پاییز ۱۳۷۱ش، ص۳۷.</ref>.<ref>شکریان، «نام‌ها، ویژگی‌ها و احکام کعبه در قرآن»، ص۹.</ref>
-=== بیت العتیق ===
-[[بیت العتیق]] در آیات ۲۹ و ۳۳ سوره حج آمده است. در توصیف خانه خدا به «عتیق»، وجوه مختلفی برای معنای این کلمه از جمله قدیم و کهن،‌ حرّ و آزاد.<ref>معجم مقاییس اللغه، ج4، ص219-221</ref><ref>محمدی ری‌شهری، محمد، حج و عمره در قرآن و حديث، قم، ترجمه جواد محدثی، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحديث،‌ ۱۳۸۶ش، ص۱۰۱.</ref>، گرانبها و نفیس ذکر شده است.<ref>شکریان، «نام‌ها، ویژگی‌ها و احکام کعبه در قرآن»، ص۱۰ و ۱۱.</ref>
-=== بیت المعمور ===
-ترکیب وصفی [[بیت المعمور]] به معنای خانه آباد<ref>لغت‌نامه، ج3، ص4470.</ref> از نام‌های خانه خدا یا نام جایی آسمانی به محاذات آن است.<ref>«بیت المعمور»، ج۵، ذیل مدخل. </ref> این تعبیر در آیه ۴ سوره طور به کار رفته و برخی مفسران مصداق آن را کعبه دانسته اند.<ref>طوسی ، التبیان، ج۹، ص۴۰۲؛ التفسیر الکاشف، مغنیه، محمدجواد، بیروت ۱۹۸۰م، ج 7، ص 161.</ref>
-=== نام‌های دیگر ===
-در منابع و فرهنگ اسلامی به [[کعبه]]، [[بیت‌الله|بیت الله]] نیز گفته می‌شود.<ref>التحریر و التنویر، ج30، ص492.</ref> <ref>لسان العرب، ج15، ص310.</ref> ترکیب بیت‌الله در آیات قرآن نیامده است. همچنین بکه و مسجد الحرام از دیگر نام‌های احتمالی است که به کعبه اطلاق شده است.<ref>جناتی، «اسامی کعبه در قرآن»،، ص۳۹.</ref><ref>شکریان، «نام‌ها، ویژگی‌ها و احکام کعبه در قرآن»، ص۱۱ تا ۱۳.</ref>
 == پانویس ==
@@ خط ۳۰: / خط ۲۱: @@
 == منابع ==
-* '''«بیت المعمور»'''، معرفت، محمّدهادی، دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ۱۳۹۳ش.
+* '''ابن قولویه'''، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، تحقیق عبدالحسین امینی، نجف، دار المرتضویه، ۱۳۵۶ش.
-* '''التفسیر الکاشف'''، مغنیه، محمدجواد، بیروت ۱۹۸۰م.
+* '''حر عاملی'''، محمد بن حسن، تفصیل وسائل الشیعة الی تحصیل مسائل الشریعة، قم، مؤسسه آل البیت، ۱۴۰۹ق.
-* '''التحریر و التنویر''': ابن عاشور، مؤسسة التاریخ.
+*'''الأمالی'''، شیخ طوسی، محمد بن حسن‌، قم، دار الثقافة، ۱۴۱۴ق.
-* '''«اسامی کعبه در قرآن»'''، جناتی، محمد ابراهیم، میقات حج، شماره ۱، پاییز ۱۳۷۱ش.
+* '''كنز العمال'''، متقی هندی، علی بن حسام‌الدین، بی‌جا، مؤسسة الرسالة، ۱۴۰۱ق.
-* '''فرهنگ قرآن'''، هاشمی رفسنجانی،
+*'''استفتائات جدید'''، مکارم شیرازی، ناصر، قم، مدرسه الامام علی بن ابی طالب (ع)، ۱۴۲۷ق.
-* '''التبیان فی تفسیر القرآن'''، محمدبن حسن طوسی، چاپ احمد حبیب قصیر عاملی، بیروت
+*'''فرهنگ فقه فارسی'''، هاشمی شاهرودی، سید محمود، قم، مؤسّسه دائرة‌المعارف فقه اسلامی، بی‌تا.
-* '''لسان العرب،''' ابن منظور، قم، ادب الحوزه، ۱۴۰۵ق.
+* '''فقرات فقهیه'''، شریفی اشکوری، الیاس، قم، آل ایوب، ۱۳۸۱ش.
-* '''لغت‌نامه،''' دهخدا و دیگران، مؤسسه لغت‏نامه و دانشگاه تهران، 1373ش.
+* '''رساله توضیح المسائل (مراجع)'''، خمینی، روح الله و سایر مراجع، قم، دفتر انتشارات اسلامی، بی‌تا.
-* '''«نام‌ها، ویژگی‌ها و احکام کعبه در قرآن»'''، شکریان، ناصر، میقات حج، شماره ۵۵، سال چهاردهم، بهار ۱۳۸۵ش.
+*'''مناسک حج'''، صافی گلپایگانی، لطف‌الله، قم، دارالقرآن الکریم، ۱۴۱۶ق.
-* '''معجم مقاییس اللغه''': ابن فارس (م. 395ق.)، به کوشش عبدالسلام محمد، قم، دفتر تبلیغات، 1404ق.
 {{منابع}}
 {{پایان}}