پرش به محتوا

کاربر:Mo.ali.rezapour/صفحه تمرین۱: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
بدون خلاصۀ ویرایش
صفحه را خالی کرد
برچسب: خالی کردن
 
(۱۸۹ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''عید قربان''' روز دهم ذی الحجه است که از اعیاد بزرگ اسلامی به شمار می‌رود. گفته شده در چنین روزی ابراهیم به دستور خدا قصد ذبح فرزندش اسماعیل را داشته که بنا به امر خدا این کار متوقف شد و به جای آن قوچی توسط ابراهیم ذبح شد. در روز عید قربان بر حاجیان در مکه قربانی واجب است و بر بقیه مسلمانان مستحب مؤکد است که در این روز قربانی کنند.


== معرفی و جایگاه ==
عید قربان روز دهم ذی الحجه،‌یکی از اعیاد بزرگ مسلمانان جهان است. طبق روایات در این روز خداوند به ابراهیم فرمان داد تا فرزندش اسماعیل را قربانی کند. او اسماعیل را به قربانگاه برد ولی جبرئیل به همراه قوچی نازل شد و به امر خداوند ابراهیم آن را به جای اسماعیل قربانی کرد. از این جهت عمل قربانی که در روز عید قربان و در سرزمین منا طبق شروطی انجام میشود به یاد آن واقعه است.ص۳۸.<ref>بخشیان، محمدحسین، «تاریخچۀ عید قربان و اسرار آن»، مبلغان، شماره ۲۹۰، تیرماه ۱۴۰۲،</ref>
عید قربان را حج اکبر نیز می نامند(جرعه ای صهبای حج، جوادی آملی، ص۲۲۶.)
عید قربان عیدالاضحی و عید خون نیز نامیده میشود.ص۴۱.<ref>بخشیان، محمدحسین، «تاریخچۀ عید قربان و اسرار آن»، مبلغان، شماره ۲۹۰، تیرماه ۱۴۰۲،  </ref>
عید قربان یکی از اعیاد بزرگ اسلامی است که نزد عموم مسلمانان جهان و بویژه مردم مسلمان ایران اسـلامی از منزلتـی والا برخـوردار اسـت . مسـلمانان ایران به تاسی از دستورات قرآن و احادیث نبـوی، قربـانی کـردن را کـه بـرای زایران خانه خدا واجب است ، برای خود سنت موکد میشـمارند و بـا آداب و آیین خاصی به برپایی مراسم عید قربان میپردازند. آنان ضـمن بـه جـا آوردن غسل عید، پوشیدن لباس نو، استعمال عطر، برپایی نماز عیـد و خوانـدن دعـا، آداب قربانی کردن را که نماد اصلی عید قربان است ، به جا میآورنـد. در ایـن روز پس از تقسیم گوشت قربانی بـین خویشـاوندان ، همسـایگان و مسـتمندان غذاهای مخصوصی برای عید طبخ میشود.<ref>دوستی، شهرزاد، «جلوه های آیینی عید قربان در فرهنگ مردم»، فرهنگ مردم ایران بهار 1392 - شماره 32، ص۵۱.</ref>
عيد قربان كه «اَضحى» يا «عيد اضحى» نيز ناميده مى‌شود از اعياد بزرگ اسلامى و مصادف با دهم ذيحجه است.<ref>فرهنگ فقه فارسي، محمود هاشمى شاهرودى، قم، موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي، ۱۳۸۷ش، ج۵، ص۵۲۴.</ref>
زيارت امام حسين عليه السّلام در شب عيد مستحب مؤكد است؛[1] وسائل الشيعة 14/ 475. چنان كه اين شب از بهترين زمانها براى دعا و استجابت آن مى‌باشد.[2]جواهر الكلام 7/ 202. از واجبات شب عيد بر حاجى بيتوته در مشعر الحرام است.[3]العروة الوثقى 4/ 609.<ref>فرهنگ فقه فارسي، محمود هاشمى شاهرودى، قم، موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي، ۱۳۸۷ش، ج۵، ص۵۲۴.</ref>
روز عيد: بسيار انجام دادن كارهاى نيك[4]  الكافى فى الفقه/ 155. قربانى كردن در غير منى و تقسيم كردن گوشت آن ميان فقرا[5]جواهرالكلام 19/ 219.گزاردن نماز عيد در عصر غيبت[6]  العروة الوثقى 3 / 396.( نماز عيد) و خوردن از گوشت قربانى پس از نماز عيد مستحب است؛[7]جواهر الكلام 11 / 377 .  چنان كه غسل كردن در روز عيد مستحب مؤكد مى‌باشد و آغاز وقت آن طلوع فجر است؛[8]العروة الوثقى 2/ 150.<ref>فرهنگ فقه فارسي، محمود هاشمى شاهرودى، قم، موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي، ۱۳۸۷ش، ج۵، ص۵۲۴.</ref>
== اعمال و آداب ==
از مهمترین عمل مستجب در عید قربان، قربانی کردن است.
در ''قرآن'' کریم تصریح شده است که هدف از قربانی، اطعام فقرا و همچنین تزکیۀ نفس و پرهیزگاری است (حج/ ۲۲/ ۳۸- ۳۹).
در حج واجب، بر حاجیان واجب است که در روز عید قربان گوسفند یا گاو،‌ یا شتر قربانی کنند.<ref>مدارک الاحکام، ج۸، ص۲۷ ؛ مستندالشیعه، ج۱۲، ص۲۹۹؛ جواهرالکلام، ج۱۹، ص۲۲۳.</ref>
احیای شب عید قربان مستحب مؤکد شمرده شده و انجام غسل و زیارت امام حسین هم از دیگر اعمال این شب است.(زاد المعاد، علامه مجلسی، ص۲۰۰)
در منابع دینی برای روز عید قربان اعمالی بیان شده است:
غسل کردن: به گفته علامه مجلسی غسل کردن در عید قربان سنت مؤکد است. نماز عید، خواندن دعا پیش از نماز عید، خواندن دعای ندبه نیز در این روز همچون سایر اعیاد مستحب است.<ref>زاد المعاد، علامه مجلسی، ص۲۰۰.</ref>
در این روز قربانی کردن بر حاجیان حاضر در مکه واجب<ref>امام خمینی، مناسک حج، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره)، پنجم، ۱۳۷۰، ص۲۰۷.</ref> و بر دیگر مسلمانان مستحب مؤکد است. بعضی عالمان آن را بر افراد دارای توانایی واجب دانسته اند.<ref>زاد المعاد، علامه مجلسی، محمدباقر، نشر موسسه الاعلمی للمطبوعات، بیروت، ۱۴۲۳ق، ص۲۰۰.</ref>
گفتنی است روزه گرفتن در عید قربان حرام است.<ref>جواهر الکلام، نجفی، دارالاحیاء التراث العربی، ج۱۶، ص۳۲۴.</ref>
== پانویس ==
{{پانویس}}
== منابع ==
*'''مدارک الاحکام'''، سید محمد بن علی الموسوی العاملی، قم، آل البیت، ۱۴۱۰ق.
*'''مستند الشیعه'''، احمد النراقی، قم، آل البیت، ۱۴۱۵ق.
*'''زاد المعاد'''، علامه مجلسی، محمدباقر، نشر موسسه الاعلمی للمطبوعات، بیروت، ۱۴۲۳ق.
*'''جواهر الکلام'''، نجفی، دارالاحیاء التراث العربی، بی‌تا.
{{منابع}}
{{پایان}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۲۳:۱۸