کاربر:Mo.ali.rezapour/صفحه تمرین۱: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
== نماز تراویح == | == نماز تراویح == | ||
... | '''تراویح''' نافلههای ماه رمضان است که اهل سنت آن را به جماعت اقامه میکنند. در مشروعیت اصل نماز تقریبا هیچ بحثی بین [[شیعه]] و سنی نیست و همه بدان اتفاق نظر دارند؛ لکن آنچه معرکه اختلاف بین آراء شیعه و اهل سنت شده است، ادای نماز تراویح به جماعت است. شیعه با توجه به منابع روایی خود ادای نماز مستحبی به جماعت را باطل و [[حرام]] میداند. | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۱۹
نماز عملی عبادی در اسلام است که مانند نمازهای یومیه واجب و در بعضی اوقات به صورت مستحب است. نماز (نمازهای یومیه) در آیات و روایات از جایگاهی بی نظیر برخوردار است.
نمازهای یومیه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
نماز از اعمال با اهمیت عبادی در اسلام شمرده میشود. این اهمیت و فضائل به نمازهای روزانه اطلاق میشود که بر مسلمانان واجب در پنج نوبت در روز آن را بخوانند. نمازهای یَومیّه به نمازهای پنجگانه صبح، ظهر، عصر، مغرب و عشاء گفته میشود که مُکَلّف باید هر روز آنها را بهجا آورد. نمازهای یومیه از مهمترین اعمال عبادی مسلمانان هستند که هر روز در ۵ وقت، با احکام و شرایط خاصی بهجا آورده میشود.
نماز تحیت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
نماز تَحیّت نمازی دو رکعتی است که مستحب است در هنگام ورود به مسجدها[۱] از جمله مسجدالنبی و سایر مسجدهای مکه و مدینه خوانده شود.[۲] این نماز شیوه خاصی ندارد و مانند نماز صبح خوانده میشود.[۳] در روایات به این نماز توصیه شده و از آن به عنوان حق مسجد یاد شده است.[۴]
نماز زیارت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
نماز زیارت نمازی مستحبی است که هنگام زیارت معصومان و امامزادگان غیر معصوم خوانده میشود.[۵] حداقل تعداد رکعات نماز زیارت، دو رکعت است و هرچه بیشتر خوانده شود از فضیلت بیشتری برخوردار است.[۶]
نماز طواف[ویرایش | ویرایش مبدأ]
...
نماز تراویح[ویرایش | ویرایش مبدأ]
تراویح نافلههای ماه رمضان است که اهل سنت آن را به جماعت اقامه میکنند. در مشروعیت اصل نماز تقریبا هیچ بحثی بین شیعه و سنی نیست و همه بدان اتفاق نظر دارند؛ لکن آنچه معرکه اختلاف بین آراء شیعه و اهل سنت شده است، ادای نماز تراویح به جماعت است. شیعه با توجه به منابع روایی خود ادای نماز مستحبی به جماعت را باطل و حرام میداند.
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ابن قولویه، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، تحقیق عبدالحسین امینی، نجف، دار المرتضویه، ۱۳۵۶ش.
- حر عاملی، محمد بن حسن، تفصیل وسائل الشیعة الی تحصیل مسائل الشریعة، قم، مؤسسه آل البیت، ۱۴۰۹ق.
- الأمالی، شیخ طوسی، محمد بن حسن، قم، دار الثقافة، ۱۴۱۴ق.
- كنز العمال، متقی هندی، علی بن حسامالدین، بیجا، مؤسسة الرسالة، ۱۴۰۱ق.
- استفتائات جدید، مکارم شیرازی، ناصر، قم، مدرسه الامام علی بن ابی طالب (ع)، ۱۴۲۷ق.
- فرهنگ فقه فارسی، هاشمی شاهرودی، سید محمود، قم، مؤسّسه دائرةالمعارف فقه اسلامی، بیتا.
- فقرات فقهیه، شریفی اشکوری، الیاس، قم، آل ایوب، ۱۳۸۱ش.
- رساله توضیح المسائل (مراجع)، خمینی، روح الله و سایر مراجع، قم، دفتر انتشارات اسلامی، بیتا.
- مناسک حج، صافی گلپایگانی، لطفالله، قم، دارالقرآن الکریم، ۱۴۱۶ق.