مقبره ابنقولویه قمی: تفاوت میان نسخهها
M-mohammad (بحث | مشارکتها) جز (removed Category:مکانهای زیارتی کاظمین using HotCat) |
M-mohammad (بحث | مشارکتها) جز (added Category:مکانهای متبرک کاظمین using HotCat) |
||
خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
[[رده:مکانهای تاریخی کاظمین]] | [[رده:مکانهای تاریخی کاظمین]] | ||
[[رده:مزار علمای شیعه در کاظمین]] | [[رده:مزار علمای شیعه در کاظمین]] | ||
[[رده:مکانهای متبرک کاظمین]] |
نسخهٔ ۱۸ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۵۰
این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب را کاربر:M-mohammad در تاریخ ۱۶ بهمن ۱۳۹۷ برای جلوگیری از تعارض ویرایشی قرار داده است. لطفا بدون توافق با کاربر فوق برچسب را برندارید. |
اطلاعات اوليه | |
---|---|
تأسیس | از زمان فوت ابنقولویه |
کاربری | زیارتگاه |
مکان | آستان مقدس کاظمین، رواق شرقی حرم امام موسی کاظم و امام محمد جواد(ع) |
مشخصات | |
وضعیت | فعال |
امکانات | دارای پنجره فولادی برنجی قیمتی |
معماری | |
بازسازی | نصب ضریح در سال 1134 ه. ق- 1921 م توسط ملااحمد یزدی |
مقبره ابنقولویه قمی و شیخ مفید، نزدیک قبر امام جواد(ع)، در آستان کاظمین واقع شده است.
ابنقولویه از محدثان و علمای بزرگ شیعه، در قرن چهارم هجری بوده و شاگردش شیخ مفید از علما، فقها و متکلّمان بزرگ در تاریخ شیعه است که در زمان خود، ریاست و مرجعیت معنوی شیعیان را برعهده داشت. قبر این دو بزرگوار امروزه در رواق شرقی حرم امام موسی کاظم و امام محمد جواد(ع) قرار دارد و بر آن، پنجره فولادی برنجی قیمتی از دوره عثمان قرار دارد، در گذشته بر قبر شیخ مفید، ضریحی وجود نداشته است. اما از سال 1134 ه. ق- 1921 م، یک ایرانی به نام ملا احمد یزدی، روی قبر وی، ضریحی نصب کرد.
معرفی ابنقولویه
ابنقولویه قمی: ابوالقاسم جعفر بن محمد بن جعفر بن موسی بن قولویه قمی، [۱] معروف به ابنقولویه»، از محدثان و علمای بزرگ شیعه، در قرن چهارم هجری است.
او از محدثان ثقه و جلیلالقدر شیعه، به شمار میآید که علمای شیعه او را به بزرگی و فضیلت یاد کردهاند.[۲] پدرش، ابوجعفر محمد بن قولویه نیز از راویان شیعه است که قبرش تا به امروز، در محل قبرستان باغ ملی سابق قم (شمال قبرستان شیخان)، باقی مانده و زیارتگاه است.
از اساتید او میتوان از احمد بن ادریس قمی، علی بن بابویه قمی، ابنولید قمی، ابنعقده، محمد بن یعقوب کلینی، ابوعمرو کَشّی، عبدالعزیز بن یحیی جلودی، ابنهمام اسکافی و همچنین پدرش محمد و برادرش علی، نام برد و از شاگردانش میتوان به ابنعبدون، ابنعیاش جوهری، شیخ صدوق، شیخ مفید، ابنشاذان قمی، ابننوح سیرافی، غضائری و تَلّعُکبری، اشاره کرد.[۳]
مشهورترین کتاب وی کتاب «کامل الزیارات» است.
سال وفات و محل دفن
ابنحجر عسقلانی، سال وفات ابنقولویه را 368 ه. ق، ذکر کرده است.[۴] منابع معتبر، به محل وفات و دفن ابنقولویه، اشاره نکردهاند. اما با توجه به اشاره شهید اول که گفته است شیخ مفید، نزدیک قبر امام جواد(ع)، کنار شیخ خود، ابنقولویه، به خاک سپرده شد، [۵] میتوان نتیجه گرفت که او نیز در بغداد وفات یافته و قبر وی و شاگردش، شیخ مفید، در یکجا، در آستان کاظمین واقع است.
معرفی شیخ مفید
شیخ مفید: محمد بن محمد بن نعمان حارثی عکبری بغدادی، ملقب به شیخ مفید، از علما، فقها و متکلّمان بزرگ در تاریخ شیعه است که در زمان خود، ریاست و مرجعیت معنوی شیعیان را برعهده داشت. در منابع تاریخی از وی، با شهرت «ابنمعلم» یاد شده است؛ نجاشی، تاریخ تولد وی را یازده ذیالقعده سال 336 ه. ق، گفته است.[۶] اما به قول دیگری نیز در سال 338 ه. ق، به دنیا آمده است.[۷]
وی در شاخههای مختلف علوم دینی زمان خود، از جمله کلام و عقاید، اخلاق، فقه، حدیث، امامت و تاریخ، صاحبنظر بود، بهطوریکه در هریک از این شاخههای علمی، تالیفات متعددی از وی بهجا مانده است.
محل دفن
علامه مجلسی، از شهید اول نقل کرده است که شیخ مفید، کنار قبر شیخ خود، ابنقولویه، نزدیک قبر امام محمد جواد(ع)، به خاک سپرده شده است.[۸] قبر وی امروزه در رواق شرقی حرم امام موسی کاظم و امام محمد جواد(ع) قرار دارد و بر آن، پنجره فولادی برنجی قیمتی از دوره عثمان قرار دارد.
به گفته عبدالحمید عباده، در گذشته بر قبر شیخ مفید، ضریحی وجود نداشته است. اما از سال 1134 ه. ق- 1921 م، یک ایرانی به نام ملا احمد یزدی، روی قبر وی، ضریحی نصب کرد.
پانویس
منابع
رجال النجاشي: احمد بن علي، تحقيق: السيد موسي الشبيري الزنجاني، ط ۶، قم، مؤسسة النشر الاسلامي التابعة لجماعة المدرسين، ١۴١٨ه. ق.
دائرةالمعارف بزرگ اسلامى، زير نظر: سيد كاظم موسوى بجنوردى، تهران، بنياد دايرةالمعارف بزرگ اسلامى.
لسان الميزان، احمد بن علي (ابن حجر العسقلاني)، تحقيق: عبدالفتّاح ابوغدّة، ط ١، بيروت، دار البشائر الاسلامية، ١۴٢٣ه. ق - ٢٠٠٣م.
بحارالانوار، محمدباقر المجلسي، ط ٢، بيروت، مؤسسة الوفاء، ١۴٠٣ه. ق - ١٩٨٣م.
الفهرست: محمد بن الحسن (الشيخ الطوسي)، تصحيح: محمد صادق بحرالعلوم، النجف، المكتبة المرتضوية.