مسجد هندی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
==تاریخچه== | ==تاریخچه== | ||
مسجد هندی، که به آن جامع الهندی، حمام و قیساریه نیز گفته شده و از مساجد بزرگ [[نجف]] | مسجد هندی، که به آن جامع الهندی، حمام و قیساریه نیز گفته شده و از مساجد بزرگ [[نجف]] است، در اوائل سده سیزدهم قمری، به دست حاج خان محمد هندی ساخته شد.<ref>بناهای هندی در نجف، فصلنامه فرهنگ زیارت، جلد ۸، ص۷۷.</ref> | ||
این مسجد، در سال ۱۳۲۳ق تجدید بنا شد.<ref>عتبات عالیات عراق، ج۱، ص۴۷.</ref> شکل کنونی آن مربوط به همین بازسازی است.<ref>[http://hadj.ir/fa/content/id/id=36472/token=70656c5e4765257ae2b091e05a15929ae814321e پایگاه حوزه نمایندگی ولی‌فقیه در امور حج و زیارت، مسجد هندی]</ref> [[سید محسن حکیم]]، عالم [[شیعه]] در سال ۱۳۷۵ق، با خرید دو خانه در همسایگی مسجد، صحن مسجد هندی را گسترش داد.<ref>بناهای هندی در نجف، فصلنامه فرهنگ زیارت، جلد ۸، ص۷۷.</ref> | این مسجد، در سال ۱۳۲۳ق تجدید بنا شد.<ref>عتبات عالیات عراق، ج۱، ص۴۷.</ref> شکل کنونی آن مربوط به همین بازسازی است.<ref>[http://hadj.ir/fa/content/id/id=36472/token=70656c5e4765257ae2b091e05a15929ae814321e پایگاه حوزه نمایندگی ولی‌فقیه در امور حج و زیارت، مسجد هندی]</ref> [[سید محسن حکیم]]، عالم [[شیعه]] در سال ۱۳۷۵ق، با خرید دو خانه در همسایگی مسجد، صحن مسجد هندی را گسترش داد.<ref>بناهای هندی در نجف، فصلنامه فرهنگ زیارت، جلد ۸، ص۷۷.</ref> | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
[[پرونده:مسجد هندی (نجف)2.jpg|290px|thumb|left|تشکیل دروس حوزوی در مسجد هندی]] | [[پرونده:مسجد هندی (نجف)2.jpg|290px|thumb|left|تشکیل دروس حوزوی در مسجد هندی]] | ||
مسجد هندی، به عنوان مدرسه‌ای دینی شناخته شده،<ref>[http://hadj.ir/fa/content/id/id=36472/token=70656c5e4765257ae2b091e05a15929ae814321e پایگاه حوزه نمایندگی ولی‌فقیه در امور حج و زیارت، مسجد هندی]</ref> و پس از [[حرم امام علی(ع)]]، با فضیلت‌ترین | مسجد هندی، به عنوان مدرسه‌ای دینی شناخته شده،<ref>[http://hadj.ir/fa/content/id/id=36472/token=70656c5e4765257ae2b091e05a15929ae814321e پایگاه حوزه نمایندگی ولی‌فقیه در امور حج و زیارت، مسجد هندی]</ref> و پس از [[حرم امام علی(ع)]]، با فضیلت‌ترین مکان نزد مردم نجف است. | ||
این مسجد، در هیچ ساعت از شبانه روز تعطیل نبوده، و مراسم[[اعتکاف]]، [[نماز جماعت]]، عزاداری‌ها، و مراسم ختم بزرگان | این مسجد، در هیچ ساعت از شبانه روز تعطیل نبوده، و مراسم [[اعتکاف]]، [[نماز جماعت]]، عزاداری‌ها، و مراسم ختم بزرگان در آن برگزار می‌شود.<ref>ماضی النجف و حاضرها، ج ۱، ص۱۱۸.</ref> عالمان شیعه سرشناسی مانند [[سید روح‌الله خمینی]] در مسجد هندی نماز جماعت برگزار کرده‌اند.<ref>امام خمینی و هیات های دینی مبارز، ص ۱۳۳.</ref> | ||
==علت نامگذاری== | ==علت نامگذاری== | ||
نامگذاری این مسجد به هندی، حمام و قیساریه به خانواده‌ای از کشور [[هند]] اشاره دارد که سازنده و مرمت کننده این مسجد بودند. این خانواده یکی از ثروتمندترین خانواده‌های شهر نجف بود. | نامگذاری این مسجد به هندی، حمام و قیساریه به خانواده‌ای از کشور [[هند]] اشاره دارد که سازنده و مرمت کننده این مسجد بودند. این خانواده یکی از ثروتمندترین خانواده‌های شهر نجف بود. | ||
به این مسجد، به دلیل گنجایش و اهمیت تاریخی، جامع الهندی گفته می‌شود.<ref>[http://hadj.ir/fa/content/id/id=36472/token=70656c5e4765257ae2b091e05a15929ae814321e پایگاه حوزه نمایندگی ولی‌فقیه در امور حج و زیارت، مسجد هندی]</ref> | به این مسجد، به دلیل گنجایش و اهمیت تاریخی، جامع الهندی نیز گفته می‌شود.<ref>[http://hadj.ir/fa/content/id/id=36472/token=70656c5e4765257ae2b091e05a15929ae814321e پایگاه حوزه نمایندگی ولی‌فقیه در امور حج و زیارت، مسجد هندی]</ref> | ||
==معماری== | ==معماری== | ||
نسخهٔ ۲۲ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۰۳:۵۲
.jpg) | |
| اطلاعات اوليه | |
|---|---|
| کاربری | نماز جماعت، اعتکاف، آیین عزاداری، تدریس علوم حوزوی |
| مکان | نجف، محله حویش، کنار کتابخانه و آرامگاه سید محسن حکیم |
| نام‌های دیگر | جامع الهندی، |
| مشخصات | |
| وضعیت | فعال |
| معماری | |
| سبک | اسلامی |
| بازسازی | ۱۳۲۳ و ۱۳۷۵ق |
مسجد هندی یا جامع هندی، از مساجد بزرگ نجف، در اوائل سده سیزدهم قمری ساخته شده و مورد توجه عالمان نجف بوده است. این مسجد به عنوان مدرسه‌ای دینی شناخته شده، و پس از حرم امام علی(ع)، مهمترین مکان برای مراسم مذهبی است.
تاریخچه
مسجد هندی، که به آن جامع الهندی، حمام و قیساریه نیز گفته شده و از مساجد بزرگ نجف است، در اوائل سده سیزدهم قمری، به دست حاج خان محمد هندی ساخته شد.[۱] این مسجد، در سال ۱۳۲۳ق تجدید بنا شد.[۲] شکل کنونی آن مربوط به همین بازسازی است.[۳] سید محسن حکیم، عالم شیعه در سال ۱۳۷۵ق، با خرید دو خانه در همسایگی مسجد، صحن مسجد هندی را گسترش داد.[۴]
مکان
مسجد هندی، نزدیک حرم امام علی(ع)، در محله حویش، انتهای بازار بزازین و جنوب صحن شریف قرار دارد.[۵] کتابخانه و آرامگاه سید محسن حکیم در طرف شمال مسجد هندی قرار گرفته است.[۶]
کاربری
2.jpg)
مسجد هندی، به عنوان مدرسه‌ای دینی شناخته شده،[۷] و پس از حرم امام علی(ع)، با فضیلت‌ترین مکان نزد مردم نجف است. این مسجد، در هیچ ساعت از شبانه روز تعطیل نبوده، و مراسم اعتکاف، نماز جماعت، عزاداری‌ها، و مراسم ختم بزرگان در آن برگزار می‌شود.[۸] عالمان شیعه سرشناسی مانند سید روح‌الله خمینی در مسجد هندی نماز جماعت برگزار کرده‌اند.[۹]
علت نامگذاری
نامگذاری این مسجد به هندی، حمام و قیساریه به خانواده‌ای از کشور هند اشاره دارد که سازنده و مرمت کننده این مسجد بودند. این خانواده یکی از ثروتمندترین خانواده‌های شهر نجف بود. به این مسجد، به دلیل گنجایش و اهمیت تاریخی، جامع الهندی نیز گفته می‌شود.[۱۰]
معماری
مسجد هندی، تقریبا مربع شکل است. بخش پوشیده آن دارای ستون‌ها و ایوان‌های بلند و کنده کاری شده است که به آن جنبه تاریخی داده است.[۱۱]
پانوشت
- ↑ بناهای هندی در نجف، فصلنامه فرهنگ زیارت، جلد ۸، ص۷۷.
- ↑ عتبات عالیات عراق، ج۱، ص۴۷.
- ↑ پایگاه حوزه نمایندگی ولی‌فقیه در امور حج و زیارت، مسجد هندی
- ↑ بناهای هندی در نجف، فصلنامه فرهنگ زیارت، جلد ۸، ص۷۷.
- ↑ ماضی النجف و حاضرها، ج ۱، ص۱۱۸.
- ↑ پایگاه حوزه نمایندگی ولی‌فقیه در امور حج و زیارت، مسجد هندی؛ راهنمای اماکن زیارتی و سیاحتی در عراق، ج1، ص77.
- ↑ پایگاه حوزه نمایندگی ولی‌فقیه در امور حج و زیارت، مسجد هندی
- ↑ ماضی النجف و حاضرها، ج ۱، ص۱۱۸.
- ↑ امام خمینی و هیات های دینی مبارز، ص ۱۳۳.
- ↑ پایگاه حوزه نمایندگی ولی‌فقیه در امور حج و زیارت، مسجد هندی
- ↑ پایگاه حوزه نمایندگی ولی‌فقیه در امور حج و زیارت، مسجد هندی
منابع
- امام خمینی و هیات‌های دینی مبارز، مرادی نیا محمد جواد، تهران، ۱۳۸۷ش.
- عتبات عالیات عراق، قائدان اصغر، مشعر، تهران، ١٣٨٧ش.
- راهنمای اماکن زیارتی و سیاحتی در عراق، مقدس احسان، مشعر، تهران، ١٣٨٨ش.
- ماضی النجف و حاضرها، جعفر آل محبوبه، دارالاضواء، بیروت، الطبعة الثانیة، ۱۴۰۶ق، ۱۹۸۶م.
- مقاله بناهای هندی در نجف اشرف فصلنامه فرهنگ زیارت، جلد ٨، ص۷7، ۱۳۸۸ش.