دریای نجف: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:بحر نجف.jpg|300px|thumb|left|نمایی از بحر نجف]]
[[پرونده:بحر نجف.jpg|300px|thumb|left|نمایی از بحر نجف]]


'''دریای نجف''' یا '''بحر نجف'''، از شمال شهر نجف تا جنوب شرقی حیره امتداد دارد و امروزه به صورت باتلاق و آب‌های سطحی درآمده است. گفته شده در گذشته این دریا تمام نجف را دربرگفته بود.
'''دریای نجف''' یا '''بحر نجف'''، از شمال شهر [[نجف]] تا جنوب شرقی [[حیره]] امتداد دارد و امروزه به صورت باتلاق و آب‌های سطحی درآمده است. گفته شده در گذشته این دریا تمام نجف را دربرگفته بود.


==موقعیت==
==موقعیت==

نسخهٔ ‏۲۶ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۰۳:۲۳

نمایی از بحر نجف

دریای نجف یا بحر نجف، از شمال شهر نجف تا جنوب شرقی حیره امتداد دارد و امروزه به صورت باتلاق و آب‌های سطحی درآمده است. گفته شده در گذشته این دریا تمام نجف را دربرگفته بود.

موقعیت

دریای نجف، از شمال شهر نجف تا جنوب شرقی حیره امتداد دارد و امروزه به صورت باتلاق درآمده است.[۱] بر پایه برخی گزارش‌ها در فوریه 2019م، به دلیل بارندگی زیاد حیات به این دریاچه بازگشت.[۲]

تاریخچه

دریای نجف، نامی است که در گذشته از تمام منطقه نجف به این نام یاد می‌شد. گفته شده در منطقه نجف، دریایی بوده که خشک شده است. نام آن دریا «النّی» بوده و وقتی خشک شده، «النّی جفّ» گفته شده است؛ یعنی «دریای نی خشک شد.» جمله «النّی جفّ» به تدریج تبدیل به «نیجف» و «نجف» شده است.[۳] برخی نیز گفته‌اند این دریا در کنار نجف بوده و پس از خشک شدن، مردم نجف از سنگریزه‌های آن (درّ نجف)، برای فروش به زائران و کسب درآمد استفاده می‌کردند.[۴]

برخی معتقدند، دریا نبوده؛ بلکه امتداد رود فرات از نجف می‌گذشته و در وادی بیرون نجف که از سمت حیره آغاز می‌شده، جمع شده و چشم اندازی شبیه به دریا داشته است. امروزه هم این منطقه گود و پایین‌تر از سطح شهر دیده می‌شود.[۵]

پانوشت

  1. جغرافیای تاریخی نجف اشرف، ص98.
  2. خبرگزاری العربی الجدید.
  3. موسوعة العتبات المقدسه، ج۶، ص۱۲.
  4. موسوعة العتبات المقدسه، ج ۶ ص۱۳.
  5. فرهنگ‌نامه زیارت، فصلنامه فرهنگ زیارت، ص۱۲.

منابع

این مقاله برگرفته از فرهنگ‌نامه زیارت، دریای نجف، فصلنامه فرهنگ زیارت، جلد ۵، ص۱۲، ۱۳۸۸، است.
  • جغرافیای تاریخی نجف اشرف، احمدیان شالچی، نسرین، فصلنامه مشکوة، شماره 68 و 69، پاییز و زمستان 1379ش.
  • موسوعة العتبات المقدسه، جعفر خلیلی. موسسه الاعلمی للمطبوعات، بیروت، ۱۴۰۷ق.