صفوان بن یحیی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲۲: خط ۲۲:
| آثار = بشارات المؤمن، کتاب الحج
| آثار = بشارات المؤمن، کتاب الحج
}}
}}
'''صفوان بن یحی بجلی کوفی'''، از یاران [[امام کاظم(ع)]]، [[امام رضا(ع)|رضا(ع)]] و [[امام جواد(ع)|جواد(ع)]] و وکیل [[امام کاظم(ع)]] و [[امام رضا(ع)|رضا(ع)]] بود.<ref>فهرست کتب الشیعة، ص۳۵۲.</ref> او نزد [[اهل بیت(ع)]] جایگاهی ویژه داشت. یکی از کتاب‌های او دربارۀ [[حج]] نوشته شده است.  
'''صفوان بن یحی بجلی کوفی'''، از یاران [[امام کاظم(ع)]] تا [[امام جواد(ع)|امام جواد(ع)]] و وکیل امام کاظم(ع) و [[امام رضا(ع)|امام رضا(ع)]] بود. او نزد [[اهل بیت(ع)]] جایگاهی ویژه داشت. وی دارای آثاری است که یکی از آنها دربار [[حج]] نوشته شده است.  


== معرفی ==
==معرفی==
اهل کوفه است. کنیه‌اش ابو محمد و ملقب به بیاع السابری است.<ref>فهرست کتب الشیعة، ص۳۵۲.</ref> او فروشنده پارچه‌ای ظریف به نام "سابری"<ref>السّابِرِی من الثیاب: الرِّقاق. لسان العرب، ج۴، ص۳۴۱.</ref> بوده، به همین خاطر به این لقب مشهور شده است.
صفوان بن یحی بجلی کوفی، از یاران [[امام کاظم(ع)]]، [[امام رضا(ع)|رضا(ع)]] و [[امام جواد(ع)|جواد(ع)]] و وکیل [[امام کاظم(ع)]] و [[امام رضا(ع)|رضا(ع)]] بود.<ref /> اهل کوفه است. کنیه‌اش ابو محمد و ملقب به بیاع السابری است.<ref>فهرست کتب الشیعة، ص۳۵۲.</ref> او فروشنده پارچه‌ای ظریف به نام "سابری"<ref>السّابِرِی من الثیاب: الرِّقاق. لسان العرب، ج۴، ص۳۴۱.</ref> بوده، به همین خاطر به این لقب مشهور شده است.


== جایگاه و شخصیت ==
==جایگاه و شخصیت==
او از علمای شیعه، فقیه و ثقه معرفی شده است.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۲۲۳؛ رجال النجاشی، ج۱ریال ص۴۳۹.</ref> در زهد و تقوایش گفته‌اند روزی صد و پنجاه رکعت نماز می‌خواند، سالی سه ماهِ کامل روزه می‌گرفت، و زکات مالش را هر سال سه بار پرداخت می‌کرد.<ref>فهرست کتب الشیعة، ص۳۵۲.</ref> او نزد اهل بیت(ع) جایگاه ویژه‌ای داشت و به همین دلیل پس از مرگش، امام جواد برای او حنوط و کفن فرستاد و از [[اسماعیل بن موسی بن جعفر(ع)]] خواست بر او نماز بخواند.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۲۲۳.</ref>  
او از علمای شیعه، فقیه و ثقه معرفی شده است.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۲۲۳؛ رجال النجاشی، ج۱ریال ص۴۳۹.</ref> در زهد و تقوایش گفته‌اند روزی صد و پنجاه رکعت نماز می‌خواند، سالی سه ماهِ کامل روزه می‌گرفت، و زکات مالش را هر سال سه بار پرداخت می‌کرد.<ref>فهرست کتب الشیعة، ص۳۵۲.</ref> او نزد اهل بیت(ع) جایگاه ویژه‌ای داشت و به همین دلیل پس از مرگش، امام جواد برای او حنوط و کفن فرستاد و از [[اسماعیل بن موسی بن جعفر(ع)]] خواست بر او نماز بخواند.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۲۲۳.</ref>  


== آثار ==
==آثار==
بیش از سی اثر از او به ثبت رسیده است. برخی از آثار او به این شرح است:  
بیش از سی اثر از او به ثبت رسیده است. نام برخی از آثار او چنین است:  
* کتاب الشراء و البیع
 
* کتاب التجارات
{{ستون-شروع|2}}
* کتاب المخبة و الوظائف
 
* کتاب الفرائض
*کتاب الشراء و البیع
* کتاب الوصایا
*کتاب التجارات
* مسائل عن [[امام کاظم(ع)|أبی الحسن موسی(ع)]]<ref>مجموعه سؤال‌هایی است که از امام کاظم(ع) پرسیده است.</ref>  
*کتاب المخبة و الوظائف
* الآداب  
*کتاب الفرائض
* بشارات المؤمن<ref>فهرست کتب الشیعة، ص۸۳.</ref>  
*کتاب الوصایا
* کتاب الحج<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۴۳۹.</ref>  
*مسائل عن [[امام کاظم(ع)|أبی الحسن موسی(ع)]]<ref>مجموعه سؤال‌هایی است که از امام کاظم(ع) پرسیده است.</ref>
*الآداب
*بشارات المؤمن<ref>فهرست کتب الشیعة، ص۸۳.</ref>
*کتاب الحج<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۴۳۹.</ref>
 
{{پایان}}


==پانوشت==
==پانوشت==

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۰۵:۲۳

صفوان بن یحیی
مشخصات فردی
نام کامل صفوان بن یحیی بجلی کوفی
کنیه ابو محمد
لقب بیاع السابری
مشخصات دینی
آثار بشارات المؤمن، کتاب الحج

صفوان بن یحی بجلی کوفی، از یاران امام کاظم(ع) تا امام جواد(ع) و وکیل امام کاظم(ع) و امام رضا(ع) بود. او نزد اهل بیت(ع) جایگاهی ویژه داشت. وی دارای آثاری است که یکی از آنها دربار حج نوشته شده است.

معرفی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

صفوان بن یحی بجلی کوفی، از یاران امام کاظم(ع)، رضا(ع) و جواد(ع) و وکیل امام کاظم(ع) و رضا(ع) بود.خطای یادکرد: برچسب بازکنندهٔ <ref> بدشکل است یا نام بدی دارد اهل کوفه است. کنیه‌اش ابو محمد و ملقب به بیاع السابری است.[۱] او فروشنده پارچه‌ای ظریف به نام "سابری"[۲] بوده، به همین خاطر به این لقب مشهور شده است.

جایگاه و شخصیت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

او از علمای شیعه، فقیه و ثقه معرفی شده است.[۳] در زهد و تقوایش گفته‌اند روزی صد و پنجاه رکعت نماز می‌خواند، سالی سه ماهِ کامل روزه می‌گرفت، و زکات مالش را هر سال سه بار پرداخت می‌کرد.[۴] او نزد اهل بیت(ع) جایگاه ویژه‌ای داشت و به همین دلیل پس از مرگش، امام جواد برای او حنوط و کفن فرستاد و از اسماعیل بن موسی بن جعفر(ع) خواست بر او نماز بخواند.[۵]

آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

بیش از سی اثر از او به ثبت رسیده است. نام برخی از آثار او چنین است:

  • کتاب الشراء و البیع
  • کتاب التجارات
  • کتاب المخبة و الوظائف
  • کتاب الفرائض
  • کتاب الوصایا
  • مسائل عن أبی الحسن موسی(ع)[۶]
  • الآداب
  • بشارات المؤمن[۷]
  • کتاب الحج[۸]

پانوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. فهرست کتب الشیعة، ص۳۵۲.
  2. السّابِرِی من الثیاب: الرِّقاق. لسان العرب، ج۴، ص۳۴۱.
  3. اختیار معرفة الرجال، ص۲۲۳؛ رجال النجاشی، ج۱ریال ص۴۳۹.
  4. فهرست کتب الشیعة، ص۳۵۲.
  5. اختیار معرفة الرجال، ص۲۲۳.
  6. مجموعه سؤال‌هایی است که از امام کاظم(ع) پرسیده است.
  7. فهرست کتب الشیعة، ص۸۳.
  8. رجال النجاشی، ج۱، ص۴۳۹.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این مقاله برگرفته از مقاله نقش اصحاب ائمه در میراث مکتوب حج و عمره، احمدی علی، میقات حج، دوره۲۵، شماره۹۹، بهار ۱۳۶۹، ص۹۲ است.
  • اختیار معرفة الرجال، طوسی محد بن حسن، تصحیح حسن مصطفوی، مشهد، دانشکده الهیات و معارف اسلامی، ۱۳۴۸ش.
  • رجال النجاشی، احمد بن علی النجاشی، بیروت، دارالاضواء، چاپ۱، ۱۴۰۸ق.
  • فهرست کتب الشیعة، طوسی محمد بن حسن، تصحیح سید محمدصادق آل بحرالعلوم، نجف، مکتبة مرتضویة، بی‌تا.
  • لسان العرب، ابن منظور محمد بن مکرم، بیروت،‌دار صادر، ۱۴۱۴ق.