محمد ابن ابی عمیر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
}} | }} | ||
'''محمد بن ابی عمیر''' ازدی بغدادی، [[امام کاظم(ع)]]، [[امام رضا(ع)]] و [[امام جواد(ع)]]را درک کرده،<ref>فهرست کتب الشیعة، ص142.</ref> و از نظر عالمان [[رجال]] فردی موثق و از [[اصحاب اجماع]] است | '''محمد بن ابی عمیر''' ازدی بغدادی، [[امام کاظم(ع)]]، [[امام رضا(ع)]] و [[امام جواد(ع)]]را درک کرده،<ref name=":0">فهرست کتب الشیعة، ص142.</ref> و از نظر عالمان [[رجال]] فردی موثق و از [[اصحاب اجماع]] است. او چند کتاب با موضوع [[حج]] دارد. | ||
==معرفی== | |||
'''محمد بن ابی عمیر''' ازدی بغدادی، [[امام کاظم(ع)]]، [[امام رضا(ع)]] و [[امام جواد(ع)]]را درک کرده،<ref name=":0" /> و دارای کنیهی ابو احمد است. [[نجاشی]]، رجالنگار شیعه، نام کامل او را اینگونه ثبت کرده است: «محمد بن أبي میر زیاد بن عیسی أبو أحمد الأزدي». ساکن و اهل [[بغداد]] بوده، از بزرگان شیعه محسوب میشود. اهل سنّت نیز منزلت او را بزرگ میدانند. مدتی توسط حکام جور، زندانی و شکنجه شده است. او ثقه،<ref>رجال النجاشی، ج2، ص204.</ref> باتقواترین، موثقترین و عابدترین مردم معرفی شده است.<ref>فهرست کتب الشیعة، ص142.</ref> او در سال 217ق وفات یافت.<ref>رجال النجاشی، ج2، ص204.</ref> | |||
==آثار== | |||
بیش از بیست اثر که بیشتر فقهی و برخی کلامی است، نگاشت. از آن میان سه اثر با موضوع حج است. نام برخی از آثار او چنین است: {{ستون-شروع|2}} | |||
*الحج | |||
*فضائل الحج | |||
*مناسک الحج | |||
*الإحتجاج في الأمامة | |||
*کتاب المتعة | |||
*کتاب الإستطاعة | |||
*کتاب المعارف | |||
*کتاب اختلاف الحدیث<ref>رجال النجاشی، ج2، ص206.</ref> | |||
{{پایان}} | |||
==پانوشت== | ==پانوشت== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} |
نسخهٔ ۹ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۰۴:۵۸
مشخصات فردی | |
---|---|
نام کامل | محمد بن أبي عمیر زیاد بن عیسی الأزدي |
کنیه | ابو احمد |
زادگاه | بغداد |
دین | اسلام |
مذهب | شیعه |
تاریخ درگذشت | 217ق |
اطلاعات علمی و مذهبی | |
تالیفات | الحج، فضائل الحج، مناسک الحج |
محمد بن ابی عمیر ازدی بغدادی، امام کاظم(ع)، امام رضا(ع) و امام جواد(ع)را درک کرده،[۱] و از نظر عالمان رجال فردی موثق و از اصحاب اجماع است. او چند کتاب با موضوع حج دارد.
معرفی
محمد بن ابی عمیر ازدی بغدادی، امام کاظم(ع)، امام رضا(ع) و امام جواد(ع)را درک کرده،[۱] و دارای کنیهی ابو احمد است. نجاشی، رجالنگار شیعه، نام کامل او را اینگونه ثبت کرده است: «محمد بن أبي میر زیاد بن عیسی أبو أحمد الأزدي». ساکن و اهل بغداد بوده، از بزرگان شیعه محسوب میشود. اهل سنّت نیز منزلت او را بزرگ میدانند. مدتی توسط حکام جور، زندانی و شکنجه شده است. او ثقه،[۲] باتقواترین، موثقترین و عابدترین مردم معرفی شده است.[۳] او در سال 217ق وفات یافت.[۴]
آثار
بیش از بیست اثر که بیشتر فقهی و برخی کلامی است، نگاشت. از آن میان سه اثر با موضوع حج است. نام برخی از آثار او چنین است:
- الحج
- فضائل الحج
- مناسک الحج
- الإحتجاج في الأمامة
- کتاب المتعة
- کتاب الإستطاعة
- کتاب المعارف
- کتاب اختلاف الحدیث[۵]
پانوشت
منابع
- رجال النجاشی، احمد بن علی النجاشی، بیروت، دارالاضواء، چاپ1، 1408ق.
- فهرست کتب الشیعة، طوسی محمد بن حسن، تصحیح سید محمدصادق آل بحرالعلوم، نجف، مکتبة مرتضویة، بی تا.