محمد بن اسماعيل بن بزيع: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۵۲: خط ۵۲:
{{پانویس}}
{{پانویس}}
==منابع==
==منابع==
{{منابع}}
{{برگرفتگی
| پیش از لینک = مقاله
| منبع = نقش اصحاب ائمه در میراث مکتوب حج و عمره، احمدی علی،
| پس از لینک = میقات حج، دوره۲۵، شماره۹۹، بهار ۱۳۶۹، ص۹۴
| لینک = http://miqat.hajj.ir/article_51440.html
}}
*'''رجال العلامة الحلي'''، حلی حسن بن یوسف، با تصحیح بحرالعلوم محمدصادق، قم، الشریف الرضي، چاپ2، 1402ق.
*'''رجال العلامة الحلي'''، حلی حسن بن یوسف، با تصحیح بحرالعلوم محمدصادق، قم، الشریف الرضي، چاپ2، 1402ق.
* '''رجال النجاشی'''، احمد بن علی النجاشی، بیروت، دارالاضواء، چاپ1، 1408ق.
* '''رجال النجاشی'''، احمد بن علی النجاشی، بیروت، دارالاضواء، چاپ1، 1408ق.

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۳۰

محمد بن إسماعيل بن بزيع
مشخصات فردی
نام کامل محمد بن إسماعيل بن بزيع‏ کوفی
کنیه ابو جعفر
خویشان سرشناس برادرزاده او حمزة بن بزیع یکی از روات است.
دین اسلام
مذهب شیعه
اطلاعات علمی و مذهبی
تالیفات ثواب الحج، کتاب الحج

محمد بن اسماعيل بن بزيع‏ کوفی، صحابی امام کاظم(ع)، امام رضا(ع) و امام جواد(ع) بوده[۱] مورد اعتماد است و کتبی با موضوع حج دارد.

معرفی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

کنیه‌ی محمد بن اسماعيل بن بزيع‏، ابو جعفر بود او از موالی منصور عباسی بوده، از امام رضا(ع) و امام جواد(ع) روایت نقل کرده است.[۲] عموی او حمزة بن بزیع نیز از روات است. محمد بن اسماعیل موثق بوده و به گفته‌ی نجاشی، امام رضا(ع) او را ستوده است.[۳]

آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

تنها دو کتاب با موضوع حج از اوست:

  • ثواب الحج
  • کتاب الحج[۴]

پانوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. رجال العلامة حلی، ص139.
  2. رجال العلامة حلی، ص139.
  3. امام رضا(ع) در مورد وی، فرموده‌اند: «دوست داشتم میان شما شخصی مثل محمد بن اسماعیل بن بزیع وجود داشت.». رجال النجاشی، ج2، ص214.
  4. رجال النجاشی، ج2، ص214.

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

این مقاله برگرفته از مقاله نقش اصحاب ائمه در میراث مکتوب حج و عمره، احمدی علی، میقات حج، دوره۲۵، شماره۹۹، بهار ۱۳۶۹، ص۹۴ است.
  • رجال العلامة الحلي، حلی حسن بن یوسف، با تصحیح بحرالعلوم محمدصادق، قم، الشریف الرضي، چاپ2، 1402ق.
  • رجال النجاشی، احمد بن علی النجاشی، بیروت، دارالاضواء، چاپ1، 1408ق.