حیره: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جا:ویرایش}} ==پانوشت== {{پانویس}} ==منابع== {{برگرفتگی | پیش از لینک = مقاله | منبع...» ایجاد کرد) |
(←پانوشت) |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]] | [[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]] | ||
== پیشینه == | |||
آن بخش از كشور عراق كه به صورت جلگه‌اى بين دو رودخانه دجله و فرات قرار گرفته، بين‌النهرين نام دارد كه در قرون گذشته بسيار حاصلخيز و بابركت بوده است. در اين منطقه، تمدنى با سابقه چهارهزار ساله وجود داشته است و نخستين ساكنان جلگه مزبور، شيوهْ زندگى روستايى و صحرانشينى را رها كردند و به زندگى شهرى روى آوردند.<ref>تاريخ نوين عراق، ص ٢١؛ تاريخ سياسى اقتصادى عراق، ص ٢٢؛ عراق ساختارها و فرايند گرايش سياسى، ص ٢٨.</ref> | |||
در بين‌النهرين سفلى قبايل مختلفى مى‌زيستند كه چادرهاى خود را در مكان جغرافيايى ثابتى كه بدان خو گرفته بودند، بر پا مى‌كردند. در دوران كوچ‌نشينى در اطراف اين خيمه‌گاه‌ها محيطى اقتصادى پديد آمد كه از خصال يكجانشينى برخوردار بود. به تدريج خيمه‌هاى كوچندگان ثبات پيدا كرد و شكل يكجانشينى به خود گرفت. | |||
سرزمين «حيره» واقع در جنوب شرقى نجف كنونى و كنار درياچه‌اى به نام نجف (كه اكنون به طور كلّى خشك شده است) از استقرار همين چادرنشينان پديد آمد... از قرن سوم تا سال ۶٠٢ ميلادى مركز سرزمينى به نام حيره بوده كه درهْ پايين‌دست فرات و قسمت بالاى خليج فارس را دربر مى‌گرفت.<ref name=":0">دائرة المعارف فارسى، ج اول، ص ٨٧٣.</ref> | |||
== علت نامگذاری == | |||
اصولاً لفظ «حيره» در زبان مردم عربستان جنوبى به معناى اردوگاه است. در برخى منابع آمده كه حيره لفظى آرامى بوده و به معناى مجموعه‌اى از خيمه‌هاست كه به اردوگاه ثابت اميران لَخمى تبديل شده و به مرور زمان، شكل شهر يافت.<ref name=":0" /> | |||
== در روایات == | |||
در روايات است كه حضرت على (عليه السلام) منطقۀ ميان نجف تا حيره را به چهل‌هزار درهم از دهقانان خريد و بر اين معامله، شاهدانى گرفت؛ چون ميدانست مدفن او در اين منطقه خواهد بود.<ref>بحار الأنوار، ج ٢٢ ص ٣۶.</ref> امام صادق (عليه السلام) نيز قبر حضرت على (عليه السلام) را در منطقۀ بين حيره و نجف معرفى ميكرد و به زيارت ميرفت.<ref>كامل الزيارات، ص ٣۴.</ref> عبدالله بن سنان ميگويد: وقتى امام صادق (عليه السلام) در حيره بود، بارها به زيارت آن‌جا رفت و فرمود كه اين قبر على بن ابيطالب است.<ref>كافى، ج ١ ص ۴۵۶.</ref> | |||
==پانوشت== | ==پانوشت== | ||
| خط ۱۳: | خط ۲۶: | ||
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1178/1/74 | | لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1178/1/74 | ||
}} | }} | ||
* '''دائرة المعارف فارسى'''، غلامحسين مصاحب | |||
* '''تاريخ نوين عراق'''، قب مار، ترجمه محمد عباس‌پور، | |||
* '''تاريخ سياسى اقتصادى عراق'''، على بيگدلى، | |||
* '''عراق ساختارها و فرايند گرايش سياسى'''، سيد حسين سيف زاده،. | |||
* '''بحار الأنوار'''، | |||
* '''كامل الزيارات'''، | |||
* '''كافى'''، | |||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
نسخهٔ ۲ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۴۶
 | این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب را کاربر:Abbasahmadi1363 در تاریخ ۱۰ مهر ۱۳۹۸ برای جلوگیری از تعارض ویرایشی قرار داده است. لطفا بدون توافق با کاربر فوق برچسب را برندارید. |
پیشینه
آن بخش از كشور عراق كه به صورت جلگه‌اى بين دو رودخانه دجله و فرات قرار گرفته، بين‌النهرين نام دارد كه در قرون گذشته بسيار حاصلخيز و بابركت بوده است. در اين منطقه، تمدنى با سابقه چهارهزار ساله وجود داشته است و نخستين ساكنان جلگه مزبور، شيوهْ زندگى روستايى و صحرانشينى را رها كردند و به زندگى شهرى روى آوردند.[۱]
در بين‌النهرين سفلى قبايل مختلفى مى‌زيستند كه چادرهاى خود را در مكان جغرافيايى ثابتى كه بدان خو گرفته بودند، بر پا مى‌كردند. در دوران كوچ‌نشينى در اطراف اين خيمه‌گاه‌ها محيطى اقتصادى پديد آمد كه از خصال يكجانشينى برخوردار بود. به تدريج خيمه‌هاى كوچندگان ثبات پيدا كرد و شكل يكجانشينى به خود گرفت.
سرزمين «حيره» واقع در جنوب شرقى نجف كنونى و كنار درياچه‌اى به نام نجف (كه اكنون به طور كلّى خشك شده است) از استقرار همين چادرنشينان پديد آمد... از قرن سوم تا سال ۶٠٢ ميلادى مركز سرزمينى به نام حيره بوده كه درهْ پايين‌دست فرات و قسمت بالاى خليج فارس را دربر مى‌گرفت.[۲]
علت نامگذاری
اصولاً لفظ «حيره» در زبان مردم عربستان جنوبى به معناى اردوگاه است. در برخى منابع آمده كه حيره لفظى آرامى بوده و به معناى مجموعه‌اى از خيمه‌هاست كه به اردوگاه ثابت اميران لَخمى تبديل شده و به مرور زمان، شكل شهر يافت.[۲]
در روایات
در روايات است كه حضرت على (عليه السلام) منطقۀ ميان نجف تا حيره را به چهل‌هزار درهم از دهقانان خريد و بر اين معامله، شاهدانى گرفت؛ چون ميدانست مدفن او در اين منطقه خواهد بود.[۳] امام صادق (عليه السلام) نيز قبر حضرت على (عليه السلام) را در منطقۀ بين حيره و نجف معرفى ميكرد و به زيارت ميرفت.[۴] عبدالله بن سنان ميگويد: وقتى امام صادق (عليه السلام) در حيره بود، بارها به زيارت آن‌جا رفت و فرمود كه اين قبر على بن ابيطالب است.[۵]
پانوشت
منابع
- دائرة المعارف فارسى، غلامحسين مصاحب
- تاريخ نوين عراق، قب مار، ترجمه محمد عباس‌پور،
- تاريخ سياسى اقتصادى عراق، على بيگدلى،
- عراق ساختارها و فرايند گرايش سياسى، سيد حسين سيف زاده،.
- بحار الأنوار،
- كامل الزيارات،
- كافى،