ایوان العلماء (آستان علوی): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جا:ویرایش}} ==موقعیت== ایوان العلماء، ايوانى است در شمال حرم امام علی(ع) در مر...» ایجاد کرد)
 
خط ۳: خط ۳:
[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]]
[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]]
==موقعیت==
==موقعیت==
ایوان العلماء، ايوانى است در شمال حرم امام علی(ع) در مركز ضلع شمالى رواق و مُشرف بر صحن شريف. اين ايوان، روبه‌روى مقبره سيد محمد كاظم يزدى، در نزديكى باب شيخ طوسى واقع شده است.   تكيه بكتاشيه، يادگار دوره عثمانى، سمت غربى اين ايوان بوده است.  
ایوان العلماء، ايوانى است در شمال حرم امام علی(ع)<ref name=":0">سيماى نجف اشرف، ص١۴١.</ref> در مركز ضلع شمالى رواق و مُشرف بر صحن شريف. اين ايوان، روبه‌روى مقبره سيد محمد كاظم يزدى، در نزديكى باب شيخ طوسى واقع شده است.<ref name=":1">جلوه هايى از روضۀ علوى، فصلنامه فرهنگ زیارت، ‌شماره ۱، ص۱۴۵.</ref> تكيه بكتاشيه، يادگار دوره عثمانى، سمت غربى اين ايوان بوده است.<ref>همسفر، ص۸۰.</ref>


==علت نامگذاری==
==علت نامگذاری==
به اين خاطر ايوان العلما ناميده شد كه تعدادى از علما در آن و يا مقابل اين ايوان به خاك سپرده شده‌اند؛ برخی از عالمان مشهور مدفون در اين ايوان، عبارت‌اند از: احمد بن اسماعيل جزايرى، صاحب كتاب، «قلائد الدرر في بيان آيات الاحكام بالأثر» (م.١١۵١ق) محمد مهدى نراقى، نویسنده جامع السعادات (م.١٢٠٩ق) و فرزندش احمد نراقى، نویسنده كتاب المستند (م.١٢۴۵ق)، سيد على داماد (م.١٣٣۶ق).   
به اين خاطر ايوان العلما ناميده شد كه تعدادى از علما در آن و يا مقابل اين ايوان به خاك سپرده شده‌اند؛ برخی از عالمان مشهور مدفون در اين ايوان، عبارت‌اند از: احمد بن اسماعيل جزايرى، صاحب كتاب، «قلائد الدرر في بيان آيات الاحكام بالأثر» (م.١١۵١ق) محمد مهدى نراقى، نویسنده جامع السعادات (م.١٢٠٩ق) و فرزندش احمد نراقى، نویسنده كتاب المستند (م.١٢۴۵ق)، سيد على داماد (م.١٣٣۶ق).<ref name=":1" />  


==بنا==
==بنا==
از آثار عصر آل بويه است.اين ايوان در عصر صفوى تجديد بنا و در دورۀ نادرى به طور كامل كاشى كارى شد كه امروزه به همان حال باقى است و قدمت آن از ديگر قسمت هاى حرم بيشتر است.روى كاشى آن قصيده‌اى از قوام الدين در شانزده بيت به خط زيباى كمال الدين حسينى گلستانه اصفهانى ديده مى‌شود كه مطلع آغازين آن چنين است:
از آثار عصر آل بويه است.اين ايوان در عصر صفوى تجديد بنا و در دورۀ نادرى به طور كامل كاشى كارى شد كه امروزه به همان حال باقى است و قدمت آن از ديگر قسمت هاى حرم بيشتر است.روى كاشى آن قصيده‌اى از قوام الدين در شانزده بيت به خط زيباى كمال الدين حسينى گلستانه اصفهانى ديده مى‌شود كه مطلع آغازين آن چنين است:<ref name=":0" />
يا رب خير المرسلين سلم على نوح الامين ٣
 
{{شعر|يا رب خير المرسلين|سلم على نوح الامين}}<br />


==پانوشت==
==پانوشت==
خط ۲۲: خط ۲۳:
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/929/1/121
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/929/1/121
}}
}}
سيماى نجف اشرف، سعيد بابايى، تهران، سازمان تبليغات اسلامى، ١٣٧۶ه.ش.
 
* '''سيماى نجف اشرف'''، سعيد بابايى، سازمان تبليغات اسلامى، تهران، ١٣٧۶ش.
{{پایان}}
{{پایان}}

نسخهٔ ‏۱۹ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۳۴

موقعیت

ایوان العلماء، ايوانى است در شمال حرم امام علی(ع)[۱] در مركز ضلع شمالى رواق و مُشرف بر صحن شريف. اين ايوان، روبه‌روى مقبره سيد محمد كاظم يزدى، در نزديكى باب شيخ طوسى واقع شده است.[۲] تكيه بكتاشيه، يادگار دوره عثمانى، سمت غربى اين ايوان بوده است.[۳]

علت نامگذاری

به اين خاطر ايوان العلما ناميده شد كه تعدادى از علما در آن و يا مقابل اين ايوان به خاك سپرده شده‌اند؛ برخی از عالمان مشهور مدفون در اين ايوان، عبارت‌اند از: احمد بن اسماعيل جزايرى، صاحب كتاب، «قلائد الدرر في بيان آيات الاحكام بالأثر» (م.١١۵١ق) محمد مهدى نراقى، نویسنده جامع السعادات (م.١٢٠٩ق) و فرزندش احمد نراقى، نویسنده كتاب المستند (م.١٢۴۵ق)، سيد على داماد (م.١٣٣۶ق).[۲]

بنا

از آثار عصر آل بويه است.اين ايوان در عصر صفوى تجديد بنا و در دورۀ نادرى به طور كامل كاشى كارى شد كه امروزه به همان حال باقى است و قدمت آن از ديگر قسمت هاى حرم بيشتر است.روى كاشى آن قصيده‌اى از قوام الدين در شانزده بيت به خط زيباى كمال الدين حسينى گلستانه اصفهانى ديده مى‌شود كه مطلع آغازين آن چنين است:[۱]

يا رب خير المرسلينسلم على نوح الامين


پانوشت

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ سيماى نجف اشرف، ص١۴١.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ جلوه هايى از روضۀ علوى، فصلنامه فرهنگ زیارت، ‌شماره ۱، ص۱۴۵.
  3. همسفر، ص۸۰.

منابع

این مقاله برگرفته از کتاب همسفر، جمعی از نویسندگان، مشعر، تهران، ۱۳۹۴ش. و مقاله جلوه هايى از روضۀ علوى، ناصر غروی، ترجمه محسن سلامی، فصلنامه فرهنگ زیارت، ‌شماره اول، زمستان 88، ص 1۴۵ است.
  • سيماى نجف اشرف، سعيد بابايى، سازمان تبليغات اسلامى، تهران، ١٣٧۶ش.