مسجد السقط: تفاوت میان نسخهها
خط ۴: | خط ۴: | ||
==مکان== | ==مکان== | ||
مسجد السقط، در [[سوریه]]، شرق [[دمشق]]، نزدیک باب جیرون قرار داشته است. باب جیرون، نزدیک درِ شرقی مسجد اموی، قرار دارد؛ به گونهای که کسی که میخواهد از درِ شرقی، وارد مسجد اموی بشود، باید از باب جیرون بگذرد.<ref>مسجد السقط در باب جیرون، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۶، ص123 و ۱۲۴.</ref> باب جیرون، یکی از دروازههای قدیمی دمشق است، که گویا ساخت آن به دوره [[حضرت سلیمان(ع)]] بازمیگردد.<ref>تاج العروس، ج6، ص:228؛ ر.ک: البداية والنهاية، ج1، ص2.</ref> | مسجد السقط، در [[سوریه]]، در شرق [[دمشق]]، نزدیک باب جیرون قرار داشته است. باب جیرون، نزدیک درِ شرقی مسجد اموی، قرار دارد؛ به گونهای که کسی که میخواهد از درِ شرقی، وارد مسجد اموی بشود، باید از باب جیرون بگذرد.<ref>مسجد السقط در باب جیرون، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۶، ص123 و ۱۲۴.</ref> باب جیرون، یکی از دروازههای قدیمی دمشق است، که گویا ساخت آن به دوره [[حضرت سلیمان(ع)]] بازمیگردد.<ref>تاج العروس، ج6، ص:228؛ ر.ک: البداية والنهاية، ج1، ص2.</ref> | ||
==انگیزه ساخت== | ==انگیزه ساخت== | ||
اهل بیتِ [[امام حسین(ع)]] را، پس از رویداد [[عاشورا]] و در حال اسارت، از «باب توما»، که دروازهای در منطقه [[مسیحیت|مسیحینشین]] دمشق بود وارد شهر کردند.{{یادداشت|سپاه یزید، اصرار داشت که با وجود نزدیکی دروازههای دیگر به مرکز حکومت، اسیران کربلا را از این دروازه وارد شام کنند.}}<ref>مقتل الحسین(ع)، ج2 ،ص 6۸؛ ر.ک: کتاب الفتوح، ج5 ،ص ۱۳۰؛ امالی صدوق، ص 166 , 167.</ref> دمشق، غیر از دروازههای اصلی، دارای دروازههای فرعی نیز | اهل بیتِ [[امام حسین(ع)]] را، پس از رویداد [[عاشورا]] و در حال اسارت، از «باب توما»، که دروازهای در منطقه [[مسیحیت|مسیحینشین]] دمشق بود وارد شهر کردند.{{یادداشت|سپاه یزید، اصرار داشت که با وجود نزدیکی دروازههای دیگر به مرکز حکومت، اسیران کربلا را از این دروازه وارد شام کنند.}}<ref>مقتل الحسین(ع)، ج2 ،ص 6۸؛ ر.ک: کتاب الفتوح، ج5 ،ص ۱۳۰؛ امالی صدوق، ص 166 , 167.</ref> دمشق، غیر از دروازههای اصلی، دارای دروازههای فرعی نیز بود، که باب جیرون یکی از آنها بود.<ref>معجم البلدان، ج2، ص۱۹۹.</ref> به گفته ابن حوقل (م.۳۶۷ق)، سر امام حسین(ع) که روی نیزه قرار داشت، برای مدتی کوتاه، نزدیک باب جیرون قرار گرفت. به باور وی سر [[حضرت یحیی(ع)]] نیز در همین مکان نصب شده بود.<ref>صورة الأرض، ج1، ص175.</ref> بر پایه روایتی دیگر، سر امام حسین(ع)، به سبب شلوغی یا علتی دیگر، در این نقطه به زمین افتاد؛ پس از آن، سر امام(ع) را برداشته، به کاخ [[یزید]] بردند. برخی این نقل را، با نام مسجد، سازگارتر دانستهاند.<ref name=":0">مسجد السقط در باب جیرون، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۶، ص۱۲۴.</ref> | ||
این مکان، به سبب محل افتادن یا گذاشتن سر امام حسین(ع) | این مکان، به سبب محل افتادن یا گذاشتن سر امام حسین(ع)، مورد توجه و احترام دوستداران [[اهل بیت|اهل بیت(ع)]] بوده و به همین علت، مسجدی در این مکان ساخته شد. این مسجد، از سوی [[ناصبی|ناصبیها]] ویران گردید، ولی دوستداران اهل بیت(ع)، دوباره آن مسجد را بنا کردند؛ ولی باز هم توسط ناصبیها خراب شد. این ساخت و تخریب بارها صورت گرفت، تا آنکه به دستور یکی از والیان [[بنی عثمان|عثمانی]] به نام قایتبای، تابلویی در آنجا نصب شده و بازسازی آن ممنوع شد. | ||
==علت نامگذاری== | ==علت نامگذاری== | ||
واژه سقط، به معنای افتادن و سقوط است.<ref>الصحاح، ج3، ص1132؛ معجم مقاييس اللغه، ج3، ص86؛ مقدمة الأدب، ص130.</ref> | واژه سقط، به معنای افتادن و سقوط است.<ref>الصحاح، ج3، ص1132؛ معجم مقاييس اللغه، ج3، ص86؛ مقدمة الأدب، ص130.</ref> به گفته برخی، سر امام حسین(ع)، در نزدیک باب جیرون، به زمین افتاد؛ از این رو، نام این مسجد را، مسجد السقط گذاشتند.<ref name=":0" /> | ||
==اکنون== | ==اکنون== | ||
بر پایه گزارشی، تا سال ۱۳۹۵ش. (۱۴۳۷- ۱۴۳۸ق)، آثار تخریب شده مسجد السقط وجود داشته و پیرامون آن نردهای بوده و بسیاری از مردم از آن بیخبر بودهاند.<ref name=":0" /> | بر پایه گزارشی، تا سال ۱۳۹۵ش. (۱۴۳۷- ۱۴۳۸ق)، آثار تخریب شده مسجد السقط وجود داشته و پیرامون آن نردهای بوده و بسیاری از مردم از آن بیخبر بودهاند.<ref name=":0" /> | ||
==پانوشت== | ==پانوشت== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} |
نسخهٔ ۲۰ نوامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۳۳
این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب را کاربر:Abbasahmadi1363 در تاریخ ۲۹ آبان ۱۳۹۸ برای جلوگیری از تعارض ویرایشی قرار داده است. لطفا بدون توافق با کاربر فوق برچسب را برندارید. |
مکان
مسجد السقط، در سوریه، در شرق دمشق، نزدیک باب جیرون قرار داشته است. باب جیرون، نزدیک درِ شرقی مسجد اموی، قرار دارد؛ به گونهای که کسی که میخواهد از درِ شرقی، وارد مسجد اموی بشود، باید از باب جیرون بگذرد.[۱] باب جیرون، یکی از دروازههای قدیمی دمشق است، که گویا ساخت آن به دوره حضرت سلیمان(ع) بازمیگردد.[۲]
انگیزه ساخت
اهل بیتِ امام حسین(ع) را، پس از رویداد عاشورا و در حال اسارت، از «باب توما»، که دروازهای در منطقه مسیحینشین دمشق بود وارد شهر کردند.[یادداشت ۱][۳] دمشق، غیر از دروازههای اصلی، دارای دروازههای فرعی نیز بود، که باب جیرون یکی از آنها بود.[۴] به گفته ابن حوقل (م.۳۶۷ق)، سر امام حسین(ع) که روی نیزه قرار داشت، برای مدتی کوتاه، نزدیک باب جیرون قرار گرفت. به باور وی سر حضرت یحیی(ع) نیز در همین مکان نصب شده بود.[۵] بر پایه روایتی دیگر، سر امام حسین(ع)، به سبب شلوغی یا علتی دیگر، در این نقطه به زمین افتاد؛ پس از آن، سر امام(ع) را برداشته، به کاخ یزید بردند. برخی این نقل را، با نام مسجد، سازگارتر دانستهاند.[۶]
این مکان، به سبب محل افتادن یا گذاشتن سر امام حسین(ع)، مورد توجه و احترام دوستداران اهل بیت(ع) بوده و به همین علت، مسجدی در این مکان ساخته شد. این مسجد، از سوی ناصبیها ویران گردید، ولی دوستداران اهل بیت(ع)، دوباره آن مسجد را بنا کردند؛ ولی باز هم توسط ناصبیها خراب شد. این ساخت و تخریب بارها صورت گرفت، تا آنکه به دستور یکی از والیان عثمانی به نام قایتبای، تابلویی در آنجا نصب شده و بازسازی آن ممنوع شد.
علت نامگذاری
واژه سقط، به معنای افتادن و سقوط است.[۷] به گفته برخی، سر امام حسین(ع)، در نزدیک باب جیرون، به زمین افتاد؛ از این رو، نام این مسجد را، مسجد السقط گذاشتند.[۶]
اکنون
بر پایه گزارشی، تا سال ۱۳۹۵ش. (۱۴۳۷- ۱۴۳۸ق)، آثار تخریب شده مسجد السقط وجود داشته و پیرامون آن نردهای بوده و بسیاری از مردم از آن بیخبر بودهاند.[۶]
پانوشت
- ↑ مسجد السقط در باب جیرون، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۶، ص123 و ۱۲۴.
- ↑ تاج العروس، ج6، ص:228؛ ر.ک: البداية والنهاية، ج1، ص2.
- ↑ مقتل الحسین(ع)، ج2 ،ص 6۸؛ ر.ک: کتاب الفتوح، ج5 ،ص ۱۳۰؛ امالی صدوق، ص 166 , 167.
- ↑ معجم البلدان، ج2، ص۱۹۹.
- ↑ صورة الأرض، ج1، ص175.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ مسجد السقط در باب جیرون، فصلنامه فرهنگ زیارت، شماره ۲۶، ص۱۲۴.
- ↑ الصحاح، ج3، ص1132؛ معجم مقاييس اللغه، ج3، ص86؛ مقدمة الأدب، ص130.
- ↑ سپاه یزید، اصرار داشت که با وجود نزدیکی دروازههای دیگر به مرکز حکومت، اسیران کربلا را از این دروازه وارد شام کنند.
منابع
الصحاح: تاج اللغة و صحاح العربية، اسماعيل بن حماد جوهرى، دار العلم للملايين، بيروت، 1376ق.
معجم مقاييس اللغة، احمد بن فارس، مكتب الاعلام الاسلامي، قم، 1404ق.
مقدمة الأدب، محمود بن عمر زمخشرى، موسسه مطالعات اسلامي دانشگاه تهران، تهران، 1386ش.
تاج العروس من جواهر القاموس، محمد بن محمد مرتضى زبيدى، دار الفكر، بيروت، 1414ق.
الأمالي، ابن بابویه (شیخ صدوق)، تهران، 1376ش.
معجم البلدان، ياقوت حموى، دار صادر، بيروت، 1995م.
صورة الأرض، محمد بن حوقل، دار صادر، بيروت، 1938م.
مقتل الحسین(ع)، موفق بن احمد اخطب خوارزم، تحقیق محمد سماوی، أنوار الهدی، قم، 1381ش.
الفتوح، ابناعثم کوفی، تحقیق علی شیری، دار الأضواء، بیروت، 1411ق.