بقعه پیر اولیا: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
<br /> | <br /> | ||
== مکان == | ==مکان== | ||
بقعه پیر اولیا، در [[ایران]]، در لارستانِ استان فارس، در شهر «اوز»، روبه‌روی مسجد جامع قرار گرفته است. | بقعه پیر اولیا، در [[ایران]]، در لارستانِ استان فارس، در شهر «اوز»، روبه‌روی مسجد جامع قرار گرفته است. | ||
== بنا == | ==بنا== | ||
تاریخ ساخت بنا روشن نیست؛ ولی ظاهر آن نشان می‌دهد که آرامگاه طی زمان‌های مختلف تغییرات زیادی کرده است. از مدارک تاریخی موجود در این آرمگاه، لوح سنگی است که تاریخ تعمیر گنبد پیر اولیاء را مقارن با اواخر دوره [[صفویه]] نشان می‌دهد. | تاریخ ساخت بنا روشن نیست؛ ولی ظاهر آن نشان می‌دهد که آرامگاه طی زمان‌های مختلف تغییرات زیادی کرده است. از مدارک تاریخی موجود در این آرمگاه، لوح سنگی است که تاریخ تعمیر گنبد پیر اولیاء را مقارن با اواخر دوره [[صفویه]] نشان می‌دهد. | ||
==مدفون== | ==مدفون== | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
برخی آرامگاه را متعلق به نوه ابراهیم بن مالک اشتر می‌دانند و برخی مدفون را یکی از سرداران و مبلغان دینی به نام «مالک اژدر» دانسته‌اند.<ref>بررسی آثار تاریخی و هنری اوز، حمیرا کمال، صص١٠٢-١٠٣؛ کرامتی، محمدهادی، تاریخ دلگشای اوز، ص٩؛ دائرة المعارف بقاع و اماکن متبرکه، ج٧، ص١4١؛ دائرة المعارف بقاع و اماکن متبرکه، ج٧، ص١4٢؛ خضری، محمدنور، گذری بر فرهنگ مردم اوز، ص١١.</ref> | برخی آرامگاه را متعلق به نوه ابراهیم بن مالک اشتر می‌دانند و برخی مدفون را یکی از سرداران و مبلغان دینی به نام «مالک اژدر» دانسته‌اند.<ref>بررسی آثار تاریخی و هنری اوز، حمیرا کمال، صص١٠٢-١٠٣؛ کرامتی، محمدهادی، تاریخ دلگشای اوز، ص٩؛ دائرة المعارف بقاع و اماکن متبرکه، ج٧، ص١4١؛ دائرة المعارف بقاع و اماکن متبرکه، ج٧، ص١4٢؛ خضری، محمدنور، گذری بر فرهنگ مردم اوز، ص١١.</ref> | ||
== مکان‌های منسوب == | ==مکان‌های منسوب== | ||
===مزار ابراهیم بن مالک در دجیل=== | ===مزار ابراهیم بن مالک در دجیل=== | ||
{{اصلی|مزار ابراهیم بن مالک اشتر (دجیل)}}هرچند نیروهای [[بنی‌امیه|اموی]] بعد از شهادت [[ابراهیم بن مالک]] جسد وی را سوزاندند، ولی برای او مرقدی مشهور در [[عراق]] وجود دارد. این مرقد همان محل کشته‌شدن اوست که به [[مزار ابراهیم بن مالک اشتر (دجیل)|قبر شیخ ابراهیم]] شهرت یافته است. | {{اصلی|مزار ابراهیم بن مالک اشتر (دجیل)}}هرچند نیروهای [[بنی‌امیه|اموی]] بعد از شهادت [[ابراهیم بن مالک]] جسد وی را سوزاندند، ولی برای او مرقدی مشهور در [[عراق]] وجود دارد. این مرقد همان محل کشته‌شدن اوست که به [[مزار ابراهیم بن مالک اشتر (دجیل)|قبر شیخ ابراهیم]] شهرت یافته است. | ||
===بقعه | ===بقعه کمر بسته=== | ||
{{اصلی|بقعه | {{اصلی|بقعه کمر بسته}} | ||
==پانوشت== | ==پانوشت== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
نسخهٔ ۱ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۱:۵۱
 | این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب را کاربر:Abbasahmadi1363 در تاریخ ۲۹ فروردین ۱۳۹۹ برای جلوگیری از تعارض ویرایشی قرار داده است. لطفا بدون توافق با کاربر فوق برچسب را برندارید. |
مکان
بقعه پیر اولیا، در ایران، در لارستانِ استان فارس، در شهر «اوز»، روبه‌روی مسجد جامع قرار گرفته است.
بنا
تاریخ ساخت بنا روشن نیست؛ ولی ظاهر آن نشان می‌دهد که آرامگاه طی زمان‌های مختلف تغییرات زیادی کرده است. از مدارک تاریخی موجود در این آرمگاه، لوح سنگی است که تاریخ تعمیر گنبد پیر اولیاء را مقارن با اواخر دوره صفویه نشان می‌دهد.
مدفون
در کتیبه موجود در آرامگاه، مدفون ابراهیم بن مالک اشتر معرفی شده است؛ ولی درباره شخصیت مدفون در این بقعه اختلاف نظر وجود دارد.
برخی آرامگاه را متعلق به نوه ابراهیم بن مالک اشتر می‌دانند و برخی مدفون را یکی از سرداران و مبلغان دینی به نام «مالک اژدر» دانسته‌اند.[۱]
مکان‌های منسوب
مزار ابراهیم بن مالک در دجیل
هرچند نیروهای اموی بعد از شهادت ابراهیم بن مالک جسد وی را سوزاندند، ولی برای او مرقدی مشهور در عراق وجود دارد. این مرقد همان محل کشته‌شدن اوست که به قبر شیخ ابراهیم شهرت یافته است.
بقعه کمر بسته
پانوشت
- ↑ بررسی آثار تاریخی و هنری اوز، حمیرا کمال، صص١٠٢-١٠٣؛ کرامتی، محمدهادی، تاریخ دلگشای اوز، ص٩؛ دائرة المعارف بقاع و اماکن متبرکه، ج٧، ص١4١؛ دائرة المعارف بقاع و اماکن متبرکه، ج٧، ص١4٢؛ خضری، محمدنور، گذری بر فرهنگ مردم اوز، ص١١.
منابع
این مقاله برگرفته از کتاب ابراهیم بن مالک اشتر نخعی، محمود سامانی. بخش «بقاع منسوب به ابراهيم»، ص107. است.
- دائرة المعارف بقاع و اماکن متبرکه، محمد مهدی فقیه بحرالعلوم، آماده چاپ.
- گذری بر فرهنگ مردم اوز، محمدنور خضری، ایران-شیراز، 1377 ه.ش.
- کرامتی، محمدهادی، تاریخ دلگشای اوز، ایران، بی تا.
- بررسی آثار تاریخی و هنری اوز، حمیرا کمال، ایران-شیراز، 1383 ه.ش.