مزار سید تاج‌الدین محمد آوی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]] | [[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]] | ||
== مکان == | |||
مقبره منسوب به سید تاج‌الدین محمد آوی، در [[عراق]]، در دو فرسخی [[بغداد]]، نزدیکی شهر کوت، در مکانی به نام حفیره، قرار دارد. این مقبره، در مسیر بغداد و در شمال استان واسط است. برای رهگذری که از جنوب عراق به سوی بغداد برود، جاده‌ای فرعی به موازات نهر «نزلة التاج» کشیده شده که تا مقبره یک کیلومتر فاصله دارد.<ref name=":0">سید تاج‌الدین حسینی آوی، ص۶۳.</ref> | |||
گسترش و بازسازی‌های گوناگون، در سال‌های مختلف برای این مقبره گزارش شده است.<ref>معجم المراقد و المزارات فى العراق، ص١١٢؛ رک: سید تاج الدین حسینی آوی، ص۶۵.</ref> | == پیشینه == | ||
=== کشف === | |||
این قبر در سال ۱۸۹۰م (۱۳۰۷-۱۳۰۸ق) کشف شد. یکی از ساکنان کناره رود [[دجله]] به نام شیخ حمدعلی، سه بار پیاپی در خواب دید کسی با چهره‌ای نورانی و لباس روحانی از او می‌خواهد مکان خاصی را نظافت کند. در آن مکان تخته‌سنگی یافت شد که روی آن نوشته بود: «النقیب ابوالفضل تاج‌الدین الافطسی الحسینی».<ref name=":12" /> | |||
متولی این مزار در سال ۲۰۱۱م. (۱۴۳۲-۱۴۳۳ق)، که از نسل نخستین کاشف سنگ مزار است، این رویداد را با اندکی تفاوت بازگو کرده است. به گفته او، حاج علی‌خان کشاورزی مشغول کار در این منطقه بود که سنگ قبری یافت که روی آن نوشته بود: «مرقد السيد تاج‌الدين الآوى و ولديه».<ref group="یادداشت">آرامگاه سيد تاج‌الدين آوى و دوپسرش</ref><ref name=":1">مقاله سيد تاج‌الدين الآوى شاهد ضحايا الارهاب و التعصب حيدر الجد، مجله فرهنگى ينابيع، شماره ٢٧، سال٢٠١١.</ref> | |||
در سال ١٩۵٠م. متوليانِ وقت مزار<ref group="یادداشت">عبدالتاج حمد و رهيف حمد.</ref> با مراجعه به عالمان تاریخ‌نگار و نسب‌شناس [[حوزه علمیه نجف|حوزه علميه نجف]]، از درستی نسب و محل دفن اطمینان یافتند.<ref name=":1" /> | |||
=== بنا === | |||
بر روی محلی که سنگ‌نوشته یافت شد، اتاقکی گلی با سقفی از نی ساخته شد که به مدت ۴۰ سال باقی بود.<ref name=":12">معجم المراقد و المزارات فى العراق، ص١١٢.</ref> در سال ۱۹۴۰م. ساختمان آن آجری شده و ایوانی کوچک به آن افزوده شد.<ref>سيد تاج‌الدين الآوى شاهد ضحايا الارهاب و التعصب.</ref> سنگ‌نوشته یاد شده، تا سال ۱۹۷۰م. (۱۳۸۹-۱۳۹۰ق) بر روی ضریح قرار داشت؛ ولی در بازسازی‌ها از میان رفت.<ref name=":12" /> | |||
گسترش و بازسازی‌های گوناگون، در سال‌های مختلف برای این مقبره گزارش شده است.<ref>معجم المراقد و المزارات فى العراق، ص١١٢؛ رک: سید تاج الدین حسینی آوی، ص۶۵.</ref> برای نمونه، پس از طغیان رود دجله در سال ۱۹۵۴م. و ویران شدن بخشی از مزار، ساختمانی با تیرآهن و آجر و گنبدی به ارتفاع چهار متر ساخته شد. در سال ۱۹۹۷م. نیز بنای مزار گسترش یافته و نمای داخلی آن مرمر شد.<ref name=":1" /> | |||
== آیین‌ها == | |||
زائران این مزار عادت دارند بخشی از مسير را براى وفا به نذرشان پياده بپيمايند. این مسیر، جاده‌ای فرعی به موازات نهری کوچک به نام «نزلة التاج» است که تا حرم یک کیلومتر فاصله دارد. <ref name=":0" /> | |||
مردم از مناطقی مانند الصويريه، العزيزيه و الحفريه، در روزهای جمعه و مناسبت‌های دینی و مذهبی، به ویژه [[عید فطر]] و [[عید قربان|قربان]] به این مزار می‌آیند.<ref>مراقد المعارف، ج١، ص٢١١.</ref> | مردم از مناطقی مانند الصويريه، العزيزيه و الحفريه، در روزهای جمعه و مناسبت‌های دینی و مذهبی، به ویژه [[عید فطر]] و [[عید قربان|قربان]] به این مزار می‌آیند.<ref>مراقد المعارف، ج١، ص٢١١.</ref> | ||
== امروزه == | |||
این مزار، بر پایه گزارشی در سال ۲۰۱۱م. (۱۴۳۲-۱۴۳۳ق)، دارای صحن و گنبدی با کاشی‌کاری آبی‌رنگ به ارتفاع ۴۰ و قطر پنج متر بوده، مساحت کلی مزار ۲۵۰۰ و مساحت داخل مزار ۴۴۰ متر مربع بوده است. در این سال، ضریح جدیدی با پنجره‌های نقره‌ای روی قبر نصب شده است.<ref name=":1" /> | |||
این مرقد، از سال ٢٠٠٨م. زير نظر اداره اوقاف [[شيعه]] رفته است.<ref name=":1" /> | |||
==پانوشت== | ==پانوشت== | ||
نسخهٔ ۱۳ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۰۳
 | این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب را کاربر:Abbasahmadi1363 در تاریخ ۲۴ خرداد ۱۳۹۹ برای جلوگیری از تعارض ویرایشی قرار داده است. لطفا بدون توافق با کاربر فوق برچسب را برندارید. |
مکان
مقبره منسوب به سید تاج‌الدین محمد آوی، در عراق، در دو فرسخی بغداد، نزدیکی شهر کوت، در مکانی به نام حفیره، قرار دارد. این مقبره، در مسیر بغداد و در شمال استان واسط است. برای رهگذری که از جنوب عراق به سوی بغداد برود، جاده‌ای فرعی به موازات نهر «نزلة التاج» کشیده شده که تا مقبره یک کیلومتر فاصله دارد.[۱]
پیشینه
کشف
این قبر در سال ۱۸۹۰م (۱۳۰۷-۱۳۰۸ق) کشف شد. یکی از ساکنان کناره رود دجله به نام شیخ حمدعلی، سه بار پیاپی در خواب دید کسی با چهره‌ای نورانی و لباس روحانی از او می‌خواهد مکان خاصی را نظافت کند. در آن مکان تخته‌سنگی یافت شد که روی آن نوشته بود: «النقیب ابوالفضل تاج‌الدین الافطسی الحسینی».[۲]
متولی این مزار در سال ۲۰۱۱م. (۱۴۳۲-۱۴۳۳ق)، که از نسل نخستین کاشف سنگ مزار است، این رویداد را با اندکی تفاوت بازگو کرده است. به گفته او، حاج علی‌خان کشاورزی مشغول کار در این منطقه بود که سنگ قبری یافت که روی آن نوشته بود: «مرقد السيد تاج‌الدين الآوى و ولديه».[یادداشت ۱][۳]
در سال ١٩۵٠م. متوليانِ وقت مزار[یادداشت ۲] با مراجعه به عالمان تاریخ‌نگار و نسب‌شناس حوزه علميه نجف، از درستی نسب و محل دفن اطمینان یافتند.[۳]
بنا
بر روی محلی که سنگ‌نوشته یافت شد، اتاقکی گلی با سقفی از نی ساخته شد که به مدت ۴۰ سال باقی بود.[۲] در سال ۱۹۴۰م. ساختمان آن آجری شده و ایوانی کوچک به آن افزوده شد.[۴] سنگ‌نوشته یاد شده، تا سال ۱۹۷۰م. (۱۳۸۹-۱۳۹۰ق) بر روی ضریح قرار داشت؛ ولی در بازسازی‌ها از میان رفت.[۲]
گسترش و بازسازی‌های گوناگون، در سال‌های مختلف برای این مقبره گزارش شده است.[۵] برای نمونه، پس از طغیان رود دجله در سال ۱۹۵۴م. و ویران شدن بخشی از مزار، ساختمانی با تیرآهن و آجر و گنبدی به ارتفاع چهار متر ساخته شد. در سال ۱۹۹۷م. نیز بنای مزار گسترش یافته و نمای داخلی آن مرمر شد.[۳]
آیین‌ها
زائران این مزار عادت دارند بخشی از مسير را براى وفا به نذرشان پياده بپيمايند. این مسیر، جاده‌ای فرعی به موازات نهری کوچک به نام «نزلة التاج» است که تا حرم یک کیلومتر فاصله دارد. [۱]
مردم از مناطقی مانند الصويريه، العزيزيه و الحفريه، در روزهای جمعه و مناسبت‌های دینی و مذهبی، به ویژه عید فطر و قربان به این مزار می‌آیند.[۶]
امروزه
این مزار، بر پایه گزارشی در سال ۲۰۱۱م. (۱۴۳۲-۱۴۳۳ق)، دارای صحن و گنبدی با کاشی‌کاری آبی‌رنگ به ارتفاع ۴۰ و قطر پنج متر بوده، مساحت کلی مزار ۲۵۰۰ و مساحت داخل مزار ۴۴۰ متر مربع بوده است. در این سال، ضریح جدیدی با پنجره‌های نقره‌ای روی قبر نصب شده است.[۳]
این مرقد، از سال ٢٠٠٨م. زير نظر اداره اوقاف شيعه رفته است.[۳]
پانوشت
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ سید تاج‌الدین حسینی آوی، ص۶۳.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ معجم المراقد و المزارات فى العراق، ص١١٢.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ ۳٫۴ مقاله سيد تاج‌الدين الآوى شاهد ضحايا الارهاب و التعصب حيدر الجد، مجله فرهنگى ينابيع، شماره ٢٧، سال٢٠١١.
- ↑ سيد تاج‌الدين الآوى شاهد ضحايا الارهاب و التعصب.
- ↑ معجم المراقد و المزارات فى العراق، ص١١٢؛ رک: سید تاج الدین حسینی آوی، ص۶۵.
- ↑ مراقد المعارف، ج١، ص٢١١.