کاربر:Abbasahmadi1363/صفحه تمرین۲: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
حِزام، کمربند و نوار دور پرده کعبه
حَزوَره: از بازارهای قدیمی مکه
 
حزوره نام بازاري قديمي، به فاصله 120متري رکن يماني کعبه، نزديک مناره باب الوداع، در ديوار جنوبي مسجدالحرام بوده است.<ref>. اخبار مکه، الازرقي، ج2، ص294. </ref> حزوره در لغت به معناي تپه و تلّ کوچک خاکي است<ref>. الصحاح، ج2، ص629؛ لسان العرب، ج4، ص186، «حزر».</ref>؛ به نقلي نام‌گذاري بازار به اين اسم، به زماني بازمي‌گردد که وکيع بن سلمه، از فرزندان اِياد، پرده‌داري کعبه را بر عهده داشت. وي کنيزي را به نام حزوره براي خدمت به کعبه برگزيد و بنايي در نزديکي بازار گندم‌فروشان، در جنوب کعبه، براي سکونت وي ساخت؛ بعدها اين مکان به نام آن کنيز شهره شد.<ref>. اخبار مكه، فاکهي، ج5، ص145.</ref>
حزام از ريشه «ح ـ ز ـ م» به معناي بستن، محکم و جمع کردن است<ref>. الصحاح، ج5، ص1898؛ معجم مقاييس اللغه، ج2، ص53؛ النهايه، ج1، ص379، «حزم». </ref> و به کمربند زين چارپايان<ref>. معجم مقاييس اللغه، ج2، ص53-54؛ لسان العرب، ج12، ص131، «حزم». </ref> يا مطلق کمربند<ref>. تاج العروس، ج16، ص145-146، «حزم». </ref> گفته مي‌شود. حزام پرده کعبه، به کمربند و نواري به طول 45 متر و عرض 95 سانتي‌متر که از شانزده قطعه متصل به هم تشکيل شده، اطلاق مي‌شود که دور پرده کعبه و در بخش پايين يک سوم بالاي آن و با فاصله نه متر از زمين نصب شده است.<ref>. الکعبة و الکسوه، ص180-189؛ موزه و پرده‌بافي، ص109. </ref> (تصویر شماره 1) پاره‌اي منابع از آن با نام «طِراز»<ref>. نک: رحله ابن بطوطه، ج1، ص410؛ افادة الانام، ج1، ص449؛ تاريخ الکعبة المعظمه، ص262. </ref> يا «مِنطقه»<ref>. مفرحة الانام، ص75؛ مرآة الحرمين، ج1، ص277. </ref> ياد کرده‌اند. حزام پرده در کارگاه پرده‌بافي* و همراه با ديگر کتيبه‌هاي پرده، در بخشي ويژه، توليد مي‌شود.<ref>. موزه و پرده‌بافي، ص108-109. </ref> پارچه‌هاي حزام، ابريشمي ساده<ref>. موزه و پرده‌بافي، ص105. </ref> و سياه<ref>. http://factory.gph.gov.sa</ref> است و نقوش و آيات قرآن، به خط ثلث مرکب، به وسيله شابلن‌هاي مخصوص، روي آن چاپ شده و در مرحله بعد<ref>. موزه و پرده‌بافي، ص107. </ref>، با نخ‌هاي نقره‌اي زراندود، گلدوزي مي‌شوند.<ref>. http://factory.gph.gov.sa</ref>
موقعيت دقيق مکاني حزوره، مورد اختلاف است: برخي آن را پشت خانه ام هاني*، دختر ابوطالب، گروهي آن را نزديک سقايه خيزران*، مادر هارون‌الرشيد، پشت خانه ارقم*، و بعضي ديگر مقابل ردم در وادي دانسته‌اند.<ref>. اخبار مكه، ازرقي، ج2، ص294.</ref> کردي (م.1400ق.) با تأمل در عبارات ازرقي و دقت در نقشه‌هاي توسعه مسجدالحرام توسط مهدي عباسي* (حک: 158-169ق.) مکان دقيق حزوره را خانه ام هاني، نزديک مناره
 
باب الوداع*، در فاصله 120متري رکن يماني*، تعيين کرده است.<ref>. التاريخ القويم، ج1، ص363.</ref> خانه ام هاني به سال 167ق.<ref>. اخبار مكه، ازرقي، ج2، ص234؛ قس: اتحاف الوري و تحصيل المرام، سنه 169ق؛ التاريخ القويم، سنه164ق.</ref> در توسعه دوم مسجدالحرام، در دوره مهدي عباسي، ضميمه مسجد گرديد<ref>. التاريخ القويم، ج1، ص361.</ref> که بر همين اساس، حزوره نيز ملحق به آن شد.  
==نوشته‌ها==
در خبري، حد اوليه مسجدالحرام توسط حضرت ابراهيم7 از حزوره تا مسعا بيان شده است.<ref>. اخبار مكه، فاكهي، ج2، ص87؛ عرف الطيب من اخبار مکه، ص49.</ref> قُصي ‌بن کِلاب (جد چهارم پيامبر) نيز چاهي به نام عجول را در نزديکي خانه ام‌هاني و در حزوره حفر کرده بود.<ref>. اخبار مكه، ازرقي، ج2، ص215.</ref> (← چاه عجول)
کاتب نوشته‌ها شيخ عبدالرحيم امين بخاري است که از زمان ملک عبدالعزيز آل سعود (حک: 1319-1373) در ساختن پرده کعبه فعاليت مي‌کرد.<ref>. کعبه و جامه آن، ص260. </ref> نوشته‌هاي روي قطعه‌هاي حزام را آياتي از قرآن، با مضمون بناي کعبه و مأموريت حضرت ابراهيم7 براي پاک‌سازي آن، امنيت بيت الله و محل اجتماع قرار گرفتن آن، پيروي از آيين توحيدي ابراهيم7، حج و مناسک مربوط به آن تشکيل مي‌دهد. آيات ياد شده که در هر يک از چهار سوي کعبه، با بسمله آغاز مي‌شود، بدين قرار است:
در خبري ديگر، حفر دوباره زمزم توسط عبدالمطلب و ذبح گاو در حزوره براي پي بردن به نشانه‌هايي که در خواب ديده بود، گزارش شده است.<ref>. اخبار مكه، ازرقي، ج2، ص42.</ref>
 
در نقلي، وقتي آزار مشرکان بر پيامبر9 شدت گرفت، ايشان در حزوره ايستاد
===ضلع مقام ابراهيم===
و خطاب به کعبه فرمود: «به خدا سوگند که من مي‌دانم تو بهترين و محبوب‌ترين زمين
قطعه 1: بسمله به همراه (وَإِذْ جَعَلْنَا الْبَيتَ مَثابَةً لِلنَّاسِ وَأَمْناً وَاتَّخِذُوا مِنْ مَقامِ إِبْراهِيمَ مُصَلًّي) (بقره/2، 125) به طول 289 سانتي‌متر.
نزد خدا هستي و اگر اجبار ساکنانت نبود، هرآينه تو را ترک نمي‌کردم».<ref>. سنن الترمذي، ج5، ص380؛ مسند الامام احمد بن حنبل، ج4، ص305.</ref> گزارشي نيز ناظر به دفن عبدالله بن زبير، به سال 73ق.، در حزوره است.<ref>. التحفة اللطيفه، ج2، ص140.</ref>
 
حزوره همچنين نام يکي از درهاي ديوار غربي مسجدالحرام و نيز مناره‌هاي آن است.<ref>. الارج المسکي، ص179، 182.</ref>
قطعه 2: (وَعَهِدْنا إِلي إِبْراهِيمَ وَ إِسْماعِيلَ أَنْ طَهِّرا بَيتِي لِلطَّائِفِينَ وَ الْعاكفِينَ وَ الرُّكعِ السُّجُود) (بقره/2، 125) به طول 303 سانتي‌متر.
احمد عالمي‌فر
 
***
قطعه 3: (وَإِذْ يرْفَعُ إِبْراهِيمُ الْقَواعِدَ مِنَ الْبَيتِ وَإِسْماعِيلُ رَبَّنا تَقَبَّلْ مِنَّا إِنَّك أَنْتَ السَّمِيعُ الْعَلِيم‏) (بقره/2، 127) به طول 314 سانتي‌متر.
 
قطعه 4: (رَبَّنا وَاجْعَلْنا مُسْلِمَينِ لَك وَ مِنْ ذُرِّيتِنا أُمَّةً مُسْلِمَةً لَك وَ أَرِنا مَناسِكنا وَ تُبْ عَلَينا إِنَّك أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِيم) (بقره/2، 128) به طول 338 سانتي‌متر.
 
===ضلع بين رکن حجرالاسود و رکن يمانی (شرقی===
قطعه 1: بسمله به همراه (قُلْ صَدَقَ اللَّهُ فَاتَّبِعُوا مِلَّةَ إِبْراهِيمَ حَنِيفاً وَما كانَ مِنَ الْمُـشْرِكين) (آل عمران/3، 95) به طول 254 سانتي‌متر.
 
قطعه 2: (إِنَّ أَوَّلَ بَيتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِي بِبَكةَ مُبارَكاً وَهُدي لِلْعالَمِين) (آل عمران/3، 96) به طول 267 سانتي‌متر.
 
قطعه 3: (فِيهِ آياتٌ بَيناتٌ مَقامُ إِبْراهِيمَ وَمَنْ دَخَلَهُ كانَ آمِناً) (آل عمران/3، 97) به طول 203 سانتي‌متر.
 
قطعه 4: (وَلِلَّهِ عَلَی النَّاسِ حِجُّ الْبَيتِ مَنِ اسْتَطاعَ إِلَيهِ سَبِيلاً وَمَنْ كفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِي عَنِ الْعالَمِين) (آل عمران/3، 97) به طول 303 سانتي‌متر.
 
===ضلع مستجار===
قطعه 1: بسمله به همراه (وَإِذْ بَوَّأْنا لِإِبْراهِيمَ مَكانَ الْبَيتِ أَنْ لا تُشْـرِك بِي شَيئاً وَطَهِّرْ بَيتِي لِلطَّائِفِينَ وَالْقائِمِينَ وَالرُّكعِ السُّجُود) (حج/22، 26) به طول 328 سانتي‌متر.
 
قطعه 2: (وَأَذِّنْ فِي النَّاسِ بِالْحَجِّ يأْتُوك رِجالاً وَعَلي‏ كلِّ ضامِرٍ يأْتِينَ مِنْ كلِّ فَجٍّ عَمِيق) (حج/22، 27) به طول 243 سانتي‌متر.
 
قطعه 3: (لِيشْهَدُوا مَنافِعَ لَهُمْ وَ يذْكرُوا اسْمَ اللَّهِ فِي أَيامٍ مَعْلُوماتٍ عَلی ما رَزَقَهُمْ مِنْ بَهِيمَةِ الْأَنْعامِ فَكلُوا مِنْها) (حج/22، 28) به طول 337 سانتي‌متر.
 
قطعه 4: (وَأَطْعِمُوا الْبائِسَ الْفَقِير ثُمَّ لْيقْضُوا تَفَثَهُمْ وَلْيوفُوا نُذُورَهُمْ وَلْيطَّوَّفُوا بِالْبَيتِ الْعَتِيق) (حج/22، 28-29) به همراه «صدق الله العظيم» به طول 304 سانتي‌متر.
 
===ضلع حجر اسماعيل===
قطعه 1: بسمله به همراه (الْحَجُّ أَشْهُرٌ مَعْلُوماتٌ فَمَنْ فَرَضَ فِيهِنَّ الْحَجَّ فَلا رَفَثَ وَ لا فُسُوقَ وَ لا جِدالَ فِي الْحَج) (بقره/2، 197) به طول 323 سانتي‌متر.
 
قطعه 2: (وَما تَفْعَلُوا مِنْ خَيرٍ يعْلَمْهُ اللَّهُ وَتَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَيرَ الزَّادِ التَّقْوی‏ وَاتَّقُونِ يا أُولِي الْأَلْباب) (بقره/2، 197) به طول 238 سانتي‌متر.
 
قطعه 3: (لَيسَ عَلَيكمْ جُناحٌ أَنْ تَبْتَغُوا فَضْلاً مِنْ رَبِّكمْ فَإِذا أَفَضْتُمْ مِنْ عَرَفاتٍ فَاذْكرُوا اللَّهَ عِنْدَ الْمَشْعَرِ الْحَرام) (بقره/2، 198) به طول 252 سانتي‌متر.
 
قطعه 4: (وَ اذْكرُوهُ كما هَداكمْ وَ إِنْ كنْتُمْ مِنْ قَبْلِهِ لَمِنَ الضَّالِّين‏ ثُمَّ أَفِيضُوا مِنْ حَيثُ أَفاضَ النَّاسُ وَ اسْتَغْفِرُوا اللَّهَ) (بقره/2، 198-199) به طول 199 سانتي‌متر.<ref>. نک: موزه و پرده‌بافي، ص122-137. </ref>
 
زير حزام در چهار سوي کعبه کتيبه‌هايي قرار دارد که در سه جهت، منقش به آيات قرآن است و در ضلع مقام ابراهيم، بزرگ‌ترين کتيبه به طول 490 سانتي‌متر، به مکان ساخت و اهدا کننده پرده اشاره مي‌کند. افزون بر اين، بين کتيبه‌هاي ياد شده، قطعه‌هايي مربع شکل، موسوم به «کردشيات» و منقوش به سوره توحيد و نيز پارچه‌نوشته‌هايي با عبارات حمدله و اسماي الهي، در چهار طرف کعبه، قرار دارند.<ref>. موزه و پرده‌بافي، ص56، 124-137؛ کعبه و جامه آن، ص214، 264؛ ميقات حج، ش38، ص99-100، «کمربند کعبه و نوشته‌هاي روي آن».</ref> (← پرده کعبه)
 
== سير تطور حزام پرده==
منابع تاريخي، زمان دقيقي از آغاز نصب حزام بر پرده کعبه به دست نمي‌دهند. در عين حال، گزارش‌هاي موجود، گوياي تطور جنس و شکل حزام در گذر زمان است.<ref>. نک: تاريخ الکعبة المعظمه، ص264. </ref> قديمي‌ترين گزارش برمي‌گردد به عصر متوکل عباسي (حک:232-247ق.) و نصب کمربندي نقره‌اي به عرض دو سوم ذراع بر پرده کعبه در سال 241ق.<ref>. نک: مرآة الحرمين، ج1، ص277. </ref> پس از آن، ابن عبد ربّه (م.328ق.) از حلقه‌هايي منقوش به حمد، تسبيح، تکبير و تعظيم خداوند در پرده کعبه ياد مي‌کند.<ref>. العقد الفريد، ج7، ص285. </ref>
 
ناصر خسرو (سفر کرده بين سال‌هاي 437-444ق.) افزون بر گزارشي تا حدي مشابه
ابن عبد ربّه، که گوياي وجود حلقه‌هاي نقره‌اي و کتابت آيه 96 آل عمران/3 با نخ‌هاي طلايي و نقره‌اي است، به دو نوار به عرض يک ذراع اشاره مي‌کند که يکي در بالا و ديگري در پايين کعبه و به فاصله تقريبي ده ذراع از يکديگر نصب شده بودند.<ref>. سفرنامه ناصر خسرو، ص130-131. </ref> ابن جبير ‌اندلسي (آغاز سفر سال 578ق.) هم در سفرنامه‌اش از کتيبه‌هايي در اطراف کعبه، به همراه آيه ياد شده، نام خليفه، دعا براي وي و همچنين حلقه‌هاي سفيد ريز متضمن آيات قرآن و نام خليفه، ياد مي‌کند.<ref>. رحله ابن جبير، ج1، ص141. </ref>
 
با سلامه، از تاريخ‌پژوهان معاصر عرب، احتمال مي‌دهد مقصود از حلقه‌هاي ياد شده در گزارش‌هاي پيشين، شکل ابتدايي‌تر حزام پرده باشد.<ref>. تاريخ الکعبة المعظمه، ص262-263؛ نيز نک: کعبه و جامه آن، ص144. </ref> گزارش کتابت آيه 96 آل عمران/3 در سفرنامه ناصر خسرو و ابن جبير و کتابت تکامل يافته آن، به همراه آياتي ديگر در حزام‌هاي بعدي را مي‌توان مؤيد احتمال باسلامه دانست.
 
گزارش ابن بطوطه (م.779ق.) از حج سال 728ق. نيز گوياي وجود کمربندي سفيد در پرده ارسالي مصر است.<ref>. رحله ابن بطوطه، ص410. </ref> قلقشندي (م.821ق.) و فأسي (م.832ق.) نيز از کمربندي سفيد براي کعبه ياد مي‌کنند که فرج بن برقوق (حک: 801-815ق.)، حدود سال 800ق.، رنگ آن را به زرد تبديل مي‌کند.<ref>. صبح الاعشي، ج4، ص287؛ شفاء الغرام، ج1، ص169؛ قس: افادة الانام، ج1، ص449. </ref>
 
نزديک به دويست سال بعد، در زمان سلطان سليم دوم عثماني (حک:974-982ق.) کمربندهاي طلايي جاي کمربندهاي زرد را مي‌گيرد.<ref>. افادة الانام، ج1، ص449؛ تحصيل المرام، ج1، ص155. </ref> گزارش قلقشندي از حدود سال 800ق.، خلاصه است و تنها به منقوش بودن حزام به آيه 96 آل عمران/3 و برخي آيات ديگر بسنده مي‌کند.<ref>. صبح الاعشي، ج4، ص287. </ref> اما فأسي، در سال 825ق. و نيز ابن ضياء<ref>. تاريخ مکة المشرفه، ج1، ص121؛ نک: التاريخ القويم، ج4، ص10. </ref> (م.854ق.) وضعيت کمربند را در ربع بالاي کعبه و شامل آيات زير، به تصوير مي‌کشند: سمت مقام ابراهيم آيات 96-97 آل عمران/3، در ضلع مستجار آيات 127-128 بقره/2، در ضلع شرقي آيه 97 مائده/5، و در ضلع حجر اسماعيل، نام والي مصر و دستور به ساخت پرده آمده بود.<ref>. شفاء الغرام، ج1، ص169؛ تاريخ مکة المشرفه، ج1، ص121. </ref>
 
بر پايه گزارش‌هاي موجود بين سال‌هاي 1284 تا اوايل قرن 14ق.، نوشته‌هاي حزام همچنان با روايت فأسي در اوايل قرن نهم هجري، تفاوتي نداشتند؛ اما از هشت قطعه تشکيل مي‌شد و در هر ضلع دو قطعه قرار مي‌گرفت و بين آن دو، دايره‌هايي موسوم به رِنک، با عبارات «يا حنان يا منان يا سبحان»، نصب مي‌گرديد.<ref>. مرآة الحرمين، ج1، ص284، تصوير شماره 110؛ کعبه و جامه آن، ص209-210؛ ميقات حج، ش35، ص137-138، «جامه مصري در دوران جديد». </ref> عرض آن نيز نسبت به گزارش‌هاي قديمي‌تر افزايش يافته و به دو ذراع (حدود يک متر) رسيده بود و در ارتفاع 20 ذراع (حدود 10 متر) از زمين نصب مي‌گرديد. در اين گزارش‌ها، به جنس ابريشمي حزام و استفاده از نخ‌هاي نقره‌اي و طلايي در کتابت آيات نيز تصريح شده است.<ref>. مرآة الحرمين، ج1، ص292؛ تحصيل المرام، ج1، ص155؛ تاريخ الکعبة المعظمه، ص282. </ref>
 
در اين زمان، کتيبه‌هاي حزام، به خط کاتبِ به نام مصري، عبدالله بک زاهدي، توليد مي‌شد که در دوران خديوي اسماعيل پاشا (1279-1296ق.) نگارش شده بود.<ref>. نک: الرحلة الحجازيه، ص137؛ مرآة الحرمين، ج1، ص298. </ref> ‌اندکي بعد، با مديريت عبدالله فائق بک بر کارگاه پرده‌بافي مصر، در نيمه نخست قرن 14ق.، نوشته‌هاي حزام تغييرات فراوان يافت: در ضلع مقام ابراهيم بسمله و آيات 125، 127 و 128 بقره/2، در رکن شرقي، پس از بسمله، آيات 95-97 آل عمران/3 تا (...مَقامُ إِبْراهِيمَ) و سپس بسمله و آيات 26-27 حج/22، در سمت مستجار آيات 28-29 حج/22 و در ضلع حجر اسماعيل، نام سلطان محمد خامس عثماني (حک: 1327-1336ق.) نوشته شد.<ref>. الرحلة الحجازيه، ص137؛ اعلام الانام، ص205-206؛ اخبار الکرام، ص149. </ref>
 
در سال‌هاي پس از جنگ جهاني اول (1337ق.) و استقلال مصر از دولت عثماني، قطعه‌اي از حزام حجر اسماعيل را آيه 197 بقره/2 تا (يعلَمهُ اللهُ) فراگرفت و قطعه ديگر، به اهدا اختصاص يافت.<ref>. کعبه و جامه آن، ص212-213. </ref> بر پايه گزارشي از دوران فؤاد اول (حک: 1335-1340ق.)، تغييراتي در نوشته‌هاي حزام پديد آمد: ضلع شرقي، آيات 97-98 آل عمران/3 را نيز در بر داشت؛ ولي آيات 26-27 حج/22 به ضلع مستجار منتقل شد و دو آيه بعد اين سوره نيز بدان‌ها اضافه شد.<ref>. المحمل و الحج، ج1، ص266. </ref>
 
در پي خودداري مصر از فرستادن پرده حزام، نخستين پرده‌اي که در مکه و در سال 1346ق. توليد شد، گرچه در آيات قرآني،
با گونه اخير مصري خود تفاوتي نداشت، ولي روبه‌روي حجر اسماعيل، نام پادشاه عربستان، ملک عبدالعزيز بن عبدالرحمان فيصل
آل سعود و سال ساخت پرده، درج شد.<ref>. افادة الانام، ج1، ص476-477؛ تاريخ الكعبة المعظمه، ص295-297. </ref> ويژگي ديگر اين پرده، حذف رِنک از بين قطعات کمربند بود.<ref>. فرهنگ‌نامه حج، ص786. </ref>
 
با از سرگيري ارسال پرده مصري در سال 1377ق. در دوره رياست جمهوري جمال عبدالناصر (حک:1374-1390ق.) و پادشاهي سعود بن عبدالعزيز آل سعود (حک: 1373-1384ق.)، در نوشته‌هاي ضلع مقام ابراهيم و حجر اسماعيل حزام آشفتگي‌هايي ايجاد شد: بسمله و بخش اول آيه 125 بقره/2 تا (مَقامُ إبراهيمَ مُصَلًّی) از سمت مقام ابراهيم به آخر سمت حجر اسماعيل انتقال پيدا کرد. در ضلع مقام ابراهيم، ادامه آيه 125 بقره/2 و آيات 127-128 آن قرار گرفت. آيات رکن شرقي تغييري نکرد. در مستجار، افزون بر آيات 26-28 حج/22، عبارتي از آيه 29: (ثُمَّ لْيَقْضُوا تَفَثَهُمْ) نيز اضافه شد و بقيه آيه، تا آخر و نيز بسمله و آيه 197 بقره/2 تا (يَعْلَمْهُ اللَّهُ) و عبارات «يا حنان يا منان يا ديان يا سبحان» در ضلع حجر اسماعيل و پيش از بخش اول آيه 125 بقره/2 قرار گرفتند. از اين سال، قطعه اهدا، به کتيبه زير حزام منتقل شد که تا پايان دوره ارسال پرده مصري، نام رئيس جمهور مصر و پادشاه عربستان در آن نوشته مي‌شد.<ref>. نک: التاريخ القويم، ج4، ص6-7. </ref> پس از فعاليت مجدد کارگاه مکه در سال 1384 ق.،<ref>. مصنع کسوة الکعبه، ص18؛ الاطلس المصور، ص158. </ref> آشفتگي‌هاي حزام پيشين، اصلاح گرديد و نوشته‌ها به صورت امروزين درآمد.
 
آوردن نام خليفه و حاکم وقت بر روي حزام پرده، در دوره‌هاي مختلف، از اهميت بالايي برخوردار بود و بازتابي از تحولات سياسي هر عصر به شمار مي‌رفت؛ براي نمونه، پس از آغاز جنگ جهاني اول و بروز درگيري بين عثماني و انگليس و اعلام حمايت انگليس از مصر، نام سلطان حسين کامل (1333-1335ق.) خديو مصر، که به همراه خليفه عثماني در حزام کعبه نوشته شده بود، به دستور حاکم حجاز و امير مکه، از روي حزام بريده شد.<ref>. افادة الانام، ج1، ص456؛ کعبه و جامه آن، ص173. </ref> همچنين پس از تفاهم‌نامه عربستان و مصر در سال 1355ق.، نام حاکم مصر، فاروق اول (1355-1371ق.) به همراه ملک عبدالعزيز، در قطعه آخر حزام نوشته شد.<ref>. نک: کعبه و جامه آن، ص212-213. </ref>
 
افزون بر حزام پرده، گزارشي از نصب کمربند دور کعبه، با کارکرد جلوگيري از تخريب ديوار آن، آمده است. سالياني پيش از آغاز هزاره دوم هجري، شکافي در ديوار کعبه پديد آمد که در پي آن، سلطان احمد عثماني (حک:1012-1026ق.) پس از مشورت با عالمان قسطنطنيه و فتواي آنان به عدم جواز تخريب و بازسازي کعبه، در سال 1020ق. و در دوره ولايت شريف ادريس بن حسن (حک:1019-1034ق.)، کمربندي از جنس آهن، مس يا نقره و روکش طلا، به ارزش هشتاد هزار دينار، براي محکم کردن ديوارهاي کعبه فرستاد.<ref>. اخبار الکرام، ص149؛ منائح الكرم، ج3، ص535-541. </ref> کمربند ياد شده را که به الفاظي مانند «لا اله الا الله محمد رسول الله/لا اله الا الله محمد حبيب الله/ (حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ)» (آل‌عمران/3، 173) منقش بود، امير حاج مصر يا حسن پاشا معمار، در اوایل ذي‌حجه سال 1020قبه مکه رساند و در محرم سال 1022ق.، به دور کعبه و در بالا و پايين، روي ستون‌هايي سربي نصب گرديد.<ref>. نک: منائح الكرم، ج3، ص535-541؛ افادة الانام، ج1، ص321-325. </ref> به گفته برخي، طلا و نقره به کار رفته در کمربند، به جز ضلع يماني، به ترتيب 2150 درهم بود.<ref>. موسوعة مرآة الحرمين، ج1، ص464-465. </ref>

نسخهٔ ‏۲۴ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۰۸

حَزوَره: از بازارهای قدیمی مکه حزوره نام بازاري قديمي، به فاصله 120متري رکن يماني کعبه، نزديک مناره باب الوداع، در ديوار جنوبي مسجدالحرام بوده است.[۱] حزوره در لغت به معناي تپه و تلّ کوچک خاکي است[۲]؛ به نقلي نام‌گذاري بازار به اين اسم، به زماني بازمي‌گردد که وکيع بن سلمه، از فرزندان اِياد، پرده‌داري کعبه را بر عهده داشت. وي کنيزي را به نام حزوره براي خدمت به کعبه برگزيد و بنايي در نزديکي بازار گندم‌فروشان، در جنوب کعبه، براي سکونت وي ساخت؛ بعدها اين مکان به نام آن کنيز شهره شد.[۳] موقعيت دقيق مکاني حزوره، مورد اختلاف است: برخي آن را پشت خانه ام هاني*، دختر ابوطالب، گروهي آن را نزديک سقايه خيزران*، مادر هارون‌الرشيد، پشت خانه ارقم*، و بعضي ديگر مقابل ردم در وادي دانسته‌اند.[۴] کردي (م.1400ق.) با تأمل در عبارات ازرقي و دقت در نقشه‌هاي توسعه مسجدالحرام توسط مهدي عباسي* (حک: 158-169ق.) مکان دقيق حزوره را خانه ام هاني، نزديک مناره باب الوداع*، در فاصله 120متري رکن يماني*، تعيين کرده است.[۵] خانه ام هاني به سال 167ق.[۶] در توسعه دوم مسجدالحرام، در دوره مهدي عباسي، ضميمه مسجد گرديد[۷] که بر همين اساس، حزوره نيز ملحق به آن شد. در خبري، حد اوليه مسجدالحرام توسط حضرت ابراهيم7 از حزوره تا مسعا بيان شده است.[۸] قُصي ‌بن کِلاب (جد چهارم پيامبر) نيز چاهي به نام عجول را در نزديکي خانه ام‌هاني و در حزوره حفر کرده بود.[۹] (← چاه عجول) در خبري ديگر، حفر دوباره زمزم توسط عبدالمطلب و ذبح گاو در حزوره براي پي بردن به نشانه‌هايي که در خواب ديده بود، گزارش شده است.[۱۰] در نقلي، وقتي آزار مشرکان بر پيامبر9 شدت گرفت، ايشان در حزوره ايستاد و خطاب به کعبه فرمود: «به خدا سوگند که من مي‌دانم تو بهترين و محبوب‌ترين زمين نزد خدا هستي و اگر اجبار ساکنانت نبود، هرآينه تو را ترک نمي‌کردم».[۱۱] گزارشي نيز ناظر به دفن عبدالله بن زبير، به سال 73ق.، در حزوره است.[۱۲] حزوره همچنين نام يکي از درهاي ديوار غربي مسجدالحرام و نيز مناره‌هاي آن است.[۱۳] احمد عالمي‌فر

  1. . اخبار مکه، الازرقي، ج2، ص294.
  2. . الصحاح، ج2، ص629؛ لسان العرب، ج4، ص186، «حزر».
  3. . اخبار مكه، فاکهي، ج5، ص145.
  4. . اخبار مكه، ازرقي، ج2، ص294.
  5. . التاريخ القويم، ج1، ص363.
  6. . اخبار مكه، ازرقي، ج2، ص234؛ قس: اتحاف الوري و تحصيل المرام، سنه 169ق؛ التاريخ القويم، سنه164ق.
  7. . التاريخ القويم، ج1، ص361.
  8. . اخبار مكه، فاكهي، ج2، ص87؛ عرف الطيب من اخبار مکه، ص49.
  9. . اخبار مكه، ازرقي، ج2، ص215.
  10. . اخبار مكه، ازرقي، ج2، ص42.
  11. . سنن الترمذي، ج5، ص380؛ مسند الامام احمد بن حنبل، ج4، ص305.
  12. . التحفة اللطيفه، ج2، ص140.
  13. . الارج المسکي، ص179، 182.