بئر الرسول: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۸: خط ۱۸:
  | نویسنده = ابوالفضل ربانی
  | نویسنده = ابوالفضل ربانی
}}
}}
'''اخبار مکه''': الفاکهی (م. 279ق.)، به کوشش ابن دهیش، بیروت، دار خضر، 1414ق.
* '''اخبار مکه''': الفاکهی (م. 279ق.)، به کوشش ابن دهیش، بیروت، دار خضر، 1414ق.
 
* '''سفرنامه ناصر خسرو''': ناصر خسرو (م. 481ق.)، تهران، زوّار، 1381ش.
'''سفرنامه ناصر خسرو''': ناصر خسرو (م. 481ق.)، تهران، زوّار، 1381ش.
 
{{پایان}}
{{پایان}}
{{اماکن مکه}}
{{اماکن مکه}}
[[Category:اماکن مکه]]
[[Category:مکان‌های تاریخی عربستان]]
[[Category:چاه‌های مکه]]


[[رده:اماکن مکه]]
[[رده:اماکن مکه]]
[[رده:مکان‌های تاریخی عربستان]]
[[رده:مکان‌های تاریخی عربستان]]
[[رده:چاه‌های مکه]]
[[رده:چاه‌های مکه]]

نسخهٔ ‏۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۹:۱۸

بئر الرسول، چاهی در منطقه جِعِرّانه نزدیک مکه است.

گزارش‌ها از بئر الرسول متفاوت است، برخی به استفاده پیامبر(ص) از آب چاه‌های منطقه جعرانه برای درست کردن نان اشاره کرده‌اند و برخی دیگر به جاری شدن آب توسط پیامبر(ص) در جعرانه، پس از بازگشت از غزوه حنین.

موقعیت بئر الرسول

بئرالرسول نامی است که ناصر خسرو (م. 481ق.) بر یکی از چندین چاه آب در منطقه جِعرانه در مسیر طائف به مکه اطلاق کرده است. بنابر گزارش وي، در نزدیکي این چاه، کوهی کوچک با سنگ‌های کاسه‌شکل قرار داشته و پیامبر(ص) با آب این چاه و آرد، خمیر فراهم کرد. ناصر خسرو از تاسی مردم به این کار پیامبر و فراهم کردن نان از آب این چاه در زمانه خود گزارش داده است.[۱]

جوشیدن آب به دست پیامبر

برخی منابع سده 3ق. به جوشیدن آبی در جعرانه به دست پیامبر(ص) اشاره کرده‌اند.

بنابر این گزارش، پیامبر(ص) پس از بازگشت از غزوه حنین (8ق.) برای تقسیم غنیمت‌ها در جعرانه توقف کرد و با فرو بردن نیزه در زمین یا جابه‌جا کردن ریگ‌ها با دست، به جستجوی آب پرداخت. در همین حال، آب از زمین جوشید و پیامبر و یارانش از آن نوشیدند.[۲] بر فرض صحت این گزارش، شاید آب جاری شده بعدها به بئرالرسول شهرت یافته باشد.

پانویس

  1. سفرنامه ناصر خسرو، ص137-138.
  2. اخبار مکه، ج5، ص68-69.

منابع

محتوای این مقاله برگرفته شده از: دانشنامه حج و حرمین شریفین مدخل بئر الرسول.
  • اخبار مکه: الفاکهی (م. 279ق.)، به کوشش ابن دهیش، بیروت، دار خضر، 1414ق.
  • سفرنامه ناصر خسرو: ناصر خسرو (م. 481ق.)، تهران، زوّار، 1381ش.