الگو:مقاله پیشنهادی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''نعمان بن ثابت''' معروف به '''ابوحنیفه''' و '''امام اعظم''' پیشوای [[مذهب حنفی]]. وی دوسال در درس [[امام صادق(ع)]] حضور داشت که این دو سال را سبب حیات و ماندگاری خویش معرفی کرد. حمایت مالی از [[قیام زید بن علی]] و [[قیام ابراهیم بن عبدالله]]، مخالفت با [[بنی‌امیه]]، بیعت‌ نکردن با [[عباسیان]]، نپذیرفتن منصب قضاوت از سوی حاکم اموی عراق و [[منصور عباسی]] ازجمله اقدامات سیاسی ابوحنیفه بود. وی به پیشنهاد منصور عباسی با [[امام صادق(ع)]] مناظره کرد. وی در آخرین روزهای زندگانی‌اش، به دستور منصور به [[بغداد]] فراخوانده و زندانی شد و پس از چند روز در سال۱۵۰ق در زندان درگذشت.
'''ابو‌الفتوح''' از [[سادات حسنی]] حاکم بر [[مکه]] (۳۸۴-۴۳۰ق). وی پس از پدرش جعفر (که مؤسس حکومت اشراف مکه است) و برادرش عیسی به حکومت مکه رسید. ابتدا حکومت وی تحت حاکمیت [[حکومت فاطمیان|فاطمیان]] مصر بود؛ ولی پس از مدتی با حمایت [[آل جراح]] طایی، با ادعای خلافت اسلامی، خود را با عنوان '''الراشد بالله''' خلیفه مسلمانان خواند و از فاطمیان جدا شد. با فشار فاطمیان، ابوالفتوح مجددا مجبور شد با طلب عفو از حاکم فاطمی بار دیگر خود را کارگزار فاطمیان در مکه بنامد. چند تکه شدن [[حجرالاسود]] و حضور حاجیان [[عراق]] پیرو [[عباسیان]] در [[حج]] از حوادث مهم دوران حکومت ابوالفتوح در مکه بود.


ابوحنیفه [[مذهب حنفی|مکتب فقهی]] متمایزی داشت و رأی و قیاس را از منابع استنباط فقهی خود دانست. پیروان ابوحنیفه با استناد به سخنان وی، تقلید عالمی از عالم دیگر را بدون آگاهی از مبنای حکم، حرام می‌شمردند. همچنین ابوحنیفه [[سعی]] بین [[صفا]] و [[مروه]] را واجب غیرمفروض (غیر رکن) شمرد و اجاره برای [[حج]] را صحیح نمی‌دانست.
[[ابوالفتوح|ادامه...]]
 
ابوحنیفه همانند [[مرجئه]] باور داشت که ایمان زیادت و نقصان نمی‌پذیرد. در کنار آن وی به نقد آرای مرجئه تندرو پرداخته و از افکار آنان بیزاری جست. وی برخلاف آنان، اعلان داشت که همه مؤمنان لزوماً به [[بهشت]] نخواهند رفت. همچنین بر خلاف خوارج، عمل را با همه ارزش آن، جدا از حقیقتی به نام ایمان ‌شمرد. ابوحنیفه معتقد بود ماجرای [[عثمان بن عفان|عثمان]] و [[علی(ع)]] را به [[خداوند]] ارجاع داده است.
 
[[ابوحنیفه|ادامه...]]

نسخهٔ ‏۱۴ دسامبر ۲۰۱۷، ساعت ۱۴:۲۹

ابو‌الفتوح از سادات حسنی حاکم بر مکه (۳۸۴-۴۳۰ق). وی پس از پدرش جعفر (که مؤسس حکومت اشراف مکه است) و برادرش عیسی به حکومت مکه رسید. ابتدا حکومت وی تحت حاکمیت فاطمیان مصر بود؛ ولی پس از مدتی با حمایت آل جراح طایی، با ادعای خلافت اسلامی، خود را با عنوان الراشد بالله خلیفه مسلمانان خواند و از فاطمیان جدا شد. با فشار فاطمیان، ابوالفتوح مجددا مجبور شد با طلب عفو از حاکم فاطمی بار دیگر خود را کارگزار فاطمیان در مکه بنامد. چند تکه شدن حجرالاسود و حضور حاجیان عراق پیرو عباسیان در حج از حوادث مهم دوران حکومت ابوالفتوح در مکه بود.

ادامه...