زیارت‌نامه‌های پیامبر(ص)

زیارت‌نامه‌های پیامبر(ص) مجموعه‌ای از زیارت‌نامه‌ها است که بر اساس روایات، خواندن آنها در مرقد النبی(ص) مستحب دانسته شده است.

اذن دخول

سفارش شده زائر پس از ورود به مدینه، غسل زیارت کرده و برای ورود به مسجد النبی، اذن دخولی که برای همه مشاهد مشرفه ذکر شده بخواند:

اذن دخول

اَللّهُمَّ اِنِّى وَقَفْتُ عَلى باب مِنْ اَبْوابِ بُيُوتِ نَبِيِّكَ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَآلِهِ، وَقَدْ مَنَعْتَ النّاسَ أَنْ يَدْخُلُوا إِلاّ بِإِذْنِهِ، فَقُلْتَ: ﴿يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ إِلاّ أَنْ يُؤْذَنَ لَكُمْ﴾، اَللّهُمَّ إِنِّي أَعْتَقِدُ حُرْمَةَ صاحِبِ هذَا الْمَشْهَدِ الشَّرِيفِ فِي غَيْبَتِهِ، كَماأَعْتَقِدُها فِي حَضْرَتِهِ وَاَعْلَمُ أَنَّ رَسُولَكَ وَخُلَفاءَكَ عَلَيْهِمُ السَّلامُ أَحْياءٌ عِنْدَكَ يُرْزَقُونَ، يَرَوْنَ مَقامِي وَيَسْمَعُونَ كَلامِي وَيَرُدُّونَ سَلامِي

وَأَنَّكَ حَجَبْتَ عَنْ سَمْعِي كَلامَهُمْ، وَفَتَحْتَ بابَ فَهْمِي بِلَذِيذِ مُناجاتِهِمْ، وَإِنِّي أَسْتَأذِنُكَ يا رَبِّ أَوَّلاً، وَأَسْتَأْذِنُ رَسُولَكَ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ ثانِياً... ءَاَدْخُلُ يارَسُولَ اللّهِ، ءَاَدْخُلُ يا حُجَّةَ اللّهِ، ءَاَدْخُلُ يا مَلائِكَةَ اللّهِ الْمُقَرَّبِينَ اَلْمُقِيمِينَ فِي هذَا الْمَشْهَدِ، فَأْذَنْ لِى يا مَوْلايَ فِي الدُّخُولِ أَفْضَلَ ما اَذِنْتَ لاَِحَد مِنْ أَوْلِياءِكَ، فَاِنْ لَمْ أَكُنْ أَهْلاً لِذلِكَ فَاَنْتَ اَهْلٌ لِذلِكَ.

پس داخل شده و بگوید: بِسْمِ اللهِ وَبِاللهِ وَفِي سَبِيلِ اللهِ، وَعَلى مِلَّةِ رَسُولِ اللّهِ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ، اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِي وَارْحَمْنِي، وَتُبْ عَلَيَّ، اِنَّكَ اَنْتَ التَّوّابُ الرَّحِيمُ.

اَللّهُمَّ اِنِّى وَقَفْتُ عَلى باب مِنْ اَبْوابِ بُيُوتِ نَبِيِّكَ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَآلِهِ، وَقَدْ مَنَعْتَ النّاسَ أَنْ يَدْخُلُوا إِلاّ بِإِذْنِهِ، فَقُلْتَ: ﴿يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ إِلاّ أَنْ يُؤْذَنَ لَكُمْ﴾، اَللّهُمَّ إِنِّي أَعْتَقِدُ حُرْمَةَ صاحِبِ هذَا الْمَشْهَدِ الشَّرِيفِ فِي غَيْبَتِهِ، كَماأَعْتَقِدُها فِي حَضْرَتِهِ وَاَعْلَمُ أَنَّ رَسُولَكَ وَخُلَفاءَكَ عَلَيْهِمُ السَّلامُ أَحْياءٌ عِنْدَكَ يُرْزَقُونَ، يَرَوْنَ مَقامِي وَيَسْمَعُونَ كَلامِي وَيَرُدُّونَ سَلامِي

خدايـا من ايستاده ام بر در خانه اى از درهاى خانه هاى پيامبرت كه درودهاى تو بر او و آلش باد وچنان است كه تو قدغن فرموده اى كه مردم داخل آن گردند جزبه اذن او، و فرمودى اى كسانى كه ايمان آورده ايد داخل خانه هاى پيامبر نشويد جز اينكه به شما اذن دهند. خدايا من معتقدم به احترام صاحب اين زيارتگاه شريف در زمان غيبت و پنهانيش، چنانچه اين عقيده را در زمان حضورش دارم و مى دانم كه رسول تو و جانشينانش(عليهم السلام) زنده اند و در نزد تو روزى مى خورند و هم اكنون جاى مرا مى بينند و سخنم را مى شنوند و سلام مرا جواب دهند

وَأَنَّكَ حَجَبْتَ عَنْ سَمْعِي كَلامَهُمْ، وَفَتَحْتَ بابَ فَهْمِي بِلَذِيذِ مُناجاتِهِمْ، وَإِنِّي أَسْتَأذِنُكَ يا رَبِّ أَوَّلاً، وَأَسْتَأْذِنُ رَسُولَكَ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ ثانِياً... ءَاَدْخُلُ يارَسُولَ اللّهِ، ءَاَدْخُلُ يا حُجَّةَ اللّهِ، ءَاَدْخُلُ يا مَلائِكَةَ اللّهِ الْمُقَرَّبِينَ اَلْمُقِيمِينَ فِي هذَا الْمَشْهَدِ، فَأْذَنْ لِى يا مَوْلايَ فِي الدُّخُولِ أَفْضَلَ ما اَذِنْتَ لاَِحَد مِنْ أَوْلِياءِكَ، فَاِنْ لَمْ أَكُنْ أَهْلاً لِذلِكَ فَاَنْتَ اَهْلٌ لِذلِكَ.

ولى تو جلو گرفته اى از گوش من شنيدن سخنشان را، و باز كرده اى دريچه فهمم را به مناجات لذيذ ايشان، و من اكنون اى پروردگارم، اولا از تو اذن مى طلبم و ثانياً از رسول تو صلى الله عليه و آله اذن مى گيرم... آيا داخل شوم اى رسول خدا، آيا داخل شوم اى حجت خدا، آيا داخل شوم اى فرشتگان مقرّب خدا، كه دراين زيارتگاه اقامت داريد، پس اذنم بده اى مولاى من براى داخل شدن، بهترين اذنى را كه به يكى از دوستانت مى دهى، كه اگر من شايسته آن نيستم، حتماً تو شايسته آنى.

پس داخل شده و بگوید: بِسْمِ اللهِ وَبِاللهِ وَفِي سَبِيلِ اللهِ، وَعَلى مِلَّةِ رَسُولِ اللّهِ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ، اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِي وَارْحَمْنِي، وَتُبْ عَلَيَّ، اِنَّكَ اَنْتَ التَّوّابُ الرَّحِيمُ.

به نام خدا، و به ياد خدا، و در راه خدا، و بر شريعت و آيين رسول خدا، درود خدا بر او و آلش باد، خدايا! بيامرز مرا و به من رحم كن و توبه‌ام را بپذير، كه به راستى تویى توبه پذير مهربان.

خدايـا من ايستاده ام بر در خانه اى از درهاى خانه هاى پيامبرت كه درودهاى تو بر او و آلش باد وچنان است كه تو قدغن فرموده اى كه مردم داخل آن گردند جزبه اذن او، و فرمودى اى كسانى كه ايمان آورده ايد داخل خانه هاى پيامبر نشويد جز اينكه به شما اذن دهند. خدايا من معتقدم به احترام صاحب اين زيارتگاه شريف در زمان غيبت و پنهانيش، چنانچه اين عقيده را در زمان حضورش دارم و مى دانم كه رسول تو و جانشينانش(عليهم السلام) زنده اند و در نزد تو روزى مى خورند و هم اكنون جاى مرا مى بينند و سخنم را مى شنوند و سلام مرا جواب دهند

خدايـا من ايستاده ام بر در خانه اى از درهاى خانه هاى پيامبرت كه درودهاى تو بر او و آلش باد وچنان است كه تو قدغن فرموده اى كه مردم داخل آن گردند جزبه اذن او، و فرمودى اى كسانى كه ايمان آورده ايد داخل خانه هاى پيامبر نشويد جز اينكه به شما اذن دهند. خدايا من معتقدم به احترام صاحب اين زيارتگاه شريف در زمان غيبت و پنهانيش، چنانچه اين عقيده را در زمان حضورش دارم و مى دانم كه رسول تو و جانشينانش(عليهم السلام) زنده اند و در نزد تو روزى مى خورند و هم اكنون جاى مرا مى بينند و سخنم را مى شنوند و سلام مرا جواب دهند

ولى تو جلو گرفته اى از گوش من شنيدن سخنشان را، و باز كرده اى دريچه فهمم را به مناجات لذيذ ايشان، و من اكنون اى پروردگارم، اولا از تو اذن مى طلبم و ثانياً از رسول تو صلى الله عليه و آله اذن مى گيرم... آيا داخل شوم اى رسول خدا، آيا داخل شوم اى حجت خدا، آيا داخل شوم اى فرشتگان مقرّب خدا، كه دراين زيارتگاه اقامت داريد، پس اذنم بده اى مولاى من براى داخل شدن، بهترين اذنى را كه به يكى از دوستانت مى دهى، كه اگر من شايسته آن نيستم، حتماً تو شايسته آنى.

به نام خدا، و به ياد خدا، و در راه خدا، و بر شريعت و آيين رسول خدا، درود خدا بر او و آلش باد، خدايا! بيامرز مرا و به من رحم كن و توبه‌ام را بپذير، كه به راستى تویى توبه پذير مهربان.

زيارت اول پیامبر(ص)

بر اساس روایتی مستحب است زائر از در جبرئیل وارد مسجد النبی شده، پای راست را اول بگذارد و صد بار تکبیر (الله اکبر) بگوید. پس از آن دو رکعت نماز تحیت مسجد بخواند و نزد قبر رسول خدا(ص) بایستد و بگوید:

زیارت اول پیامبر(ص)

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يارَسُولَ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا نَبِيَّ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مُحَمَّدَبْنَ عَبْدِاللهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا خاتَمَ النَّبِيّـِينَ، أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ بَلَّغْتَ الرّـِ سالَةَ، وَأَقَمْتَ الصَّلاَةَ، وَآتَيْتَ الزَّكَاةَ، وَأَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ، وَنَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ، وَعَبَدْتَ اللهَ حَتّى أَتاكَ الْيَقِينُ، صَلَواتُ اللهِ عَلَيْكَ وَرَحْمَتُهُ وَعَلى أَهْلِ بَيْتِكَ الطّاهِرِينَ.

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يارَسُولَ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا نَبِيَّ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مُحَمَّدَبْنَ عَبْدِاللهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا خاتَمَ النَّبِيّـِينَ، أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ بَلَّغْتَ الرّـِ سالَةَ، وَأَقَمْتَ الصَّلاَةَ، وَآتَيْتَ الزَّكَاةَ، وَأَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ، وَنَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ، وَعَبَدْتَ اللهَ حَتّى أَتاكَ الْيَقِينُ، صَلَواتُ اللهِ عَلَيْكَ وَرَحْمَتُهُ وَعَلى أَهْلِ بَيْتِكَ الطّاهِرِينَ.

سلام بر تو اى رسول خدا، سلام بر تو اى پيغمبر خدا، سلام بر تو اى محمد فرزند عبداللّه، سلام بر تو اى خاتم پيامبران، گواهى دهم كه تو رسالت را رساندى و نماز را برپا داشتى و زكات دادى و امر كردى به معروف و نهى كردى از كار بد و عبادت كردى خدا را تا مرگ به سراغت آمد. درودهاى خدا و رحمتش بر تو و بر خاندان طاهر و پاکیزه‌ات.

سلام بر تو اى رسول خدا، سلام بر تو اى پيغمبر خدا، سلام بر تو اى محمد فرزند عبداللّه، سلام بر تو اى خاتم پيامبران، گواهى دهم كه تو رسالت را رساندى و نماز را برپا داشتى و زكات دادى و امر كردى به معروف و نهى كردى از كار بد و عبادت كردى خدا را تا مرگ به سراغت آمد. درودهاى خدا و رحمتش بر تو و بر خاندان طاهر و پاکیزه‌ات.

سپس رو به قبله در كنار ستونى كه در سمت راست مرقد پیامبر است بایستد، به‌گونه‌ای كه قبر پیامبر در سمت چپ او و منبر پیامبر(ص) در سمت راست او باشد (در اين موقعیت، در بالا سرِ رسول خدا(ص) قرار می‌گیرد) و بگوید:

أَشْهَدُ أَنْ لا إِلهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ، وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، وَأَشْهَدُ أَنَّكَ رَسُولُ اللهِ، وَأَشْهَدُ أَنَّكَ مُحَمَّدُ ابْنُ عَبْدِاللهِ، وَأَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ بَلَّغْتَ رِسالاتِ رَبّـِكَ، وَنَصَحْتَ لاُِمَّتِكَ، وَجاهَدْتَ فِي اللهِ، وَعَبَدْتَ اللهَ مُخْلِصاً حَتّى أَتاكَ الْيَقِينُ [وَدَعَوْتَ إلى سَبِيلِ رَبِّكَ] بِالْحِكْمَةِوَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ،وَأَدَّيْتَ الَّذِي عَلَيْكَ مِنَ الْحَقّـِ، وَأَنَّكَ قَدْ رَؤُفْتَ بِالْمُؤْمِنِينَ، وَغَلُظْتَ عَلَى الْكافِرِينَ

فَبَلَغَ اللهُ بِكَ أَفْضَلَ شَرَفِ مَحَلّـِ الْمُكَرَّمِينَ، اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِي اسْتَنْقَذَنا بِكَ مِنَ الشّـِرْكِ وَالضَّلالَةِ. اَللّهُمَّ فَاجْعَلْ صَلَواتِكَ وَصَلَواتِ مَلائِكَتِكَ الْمُقَرَّبِينَ وَعِبادِكَ الصّالِحِينَ، وَأَنْبِيائِكَ الْمُرْسَلِينَ وَأَهْلِ السَّماواتِوَالاَْرَضِينَ، وَمَنْ سَبَّحَ لَكَ يارَبَّ الْعالَمِينَ مِنَ الاَْوَّلِينَ وَالاْخِرِينَ، عَلى مُحَمَّد عَبْدِكَ وَرَسُولِكَ وَنَبِيِّكَ وَأَمِينِكَ وَنَجِيِّكَ وَحَبِيبِكَ وَصَفِيِّكَ وَخاصَّتِكَ وَصَِفْوَتِكَ وَخِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ

اَللّهُمَّ أَعْطِهِ الدَّرَجَةَ، وَ الْوَسِيلَةَ مِنَ الْجَنَّةِ، وَابْعَثْهُ مَقاماً مَحْمُوداً يَغْبِطُهُ بِهِ الاَْوَّلُونَ وَالاْخِرُونَ. اَللّهُمَّ إِنَّكَ قُلْتَ: ﴿وَلَو أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جاءُوكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللهَ تَوّاباً رَحِيماً﴾، وَإِنّـِي أَتَيْتُ نَِبيَّكَ مُسْتَغْفِراً تائِباً مِنْ ذُنُوبِي، وَإِنّـِي أَتَوَجَّهُ بِكَ إِلَى اللهِ رَبّـِي وَرَبّـِكَ لِيَغْفِرَ لِي ذُنُوبِي.

أَشْهَدُ أَنْ لا إِلهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ، وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، وَأَشْهَدُ أَنَّكَ رَسُولُ اللهِ، وَأَشْهَدُ أَنَّكَ مُحَمَّدُ ابْنُ عَبْدِاللهِ، وَأَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ بَلَّغْتَ رِسالاتِ رَبّـِكَ، وَنَصَحْتَ لاُِمَّتِكَ، وَجاهَدْتَ فِي اللهِ، وَعَبَدْتَ اللهَ مُخْلِصاً حَتّى أَتاكَ الْيَقِينُ [وَدَعَوْتَ إلى سَبِيلِ رَبِّكَ] بِالْحِكْمَةِوَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ،وَأَدَّيْتَ الَّذِي عَلَيْكَ مِنَ الْحَقّـِ، وَأَنَّكَ قَدْ رَؤُفْتَ بِالْمُؤْمِنِينَ، وَغَلُظْتَ عَلَى الْكافِرِينَ

گواهى دهم كه معبودى نيست جز خداى يگانه اى كه شريك ندارد و گواهى دهم كه محمد بنده و رسول او است و گواهى دهم كه تويى رسول خدا و گواهى دهم همانا تويى محمد فرزند عبداللّه و گواهى دهم كه رسالت پروردگارت را رساندى و خيرخواهى كردى براى امتت و در راه خدا جهاد كردى وخدا را پرستش كردى تا مرگت فرا رسيد ودعوت به راه پروردگارت كردى به وسيله حكمت وپند نيك وآنچه را از حق به عهده داشتى ادا كردى و براستى تو نسبت به مؤمنان مهربان و نسبت به كافران سخت گير بودى

فَبَلَغَ اللهُ بِكَ أَفْضَلَ شَرَفِ مَحَلّـِ الْمُكَرَّمِينَ، اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِي اسْتَنْقَذَنا بِكَ مِنَ الشّـِرْكِ وَالضَّلالَةِ. اَللّهُمَّ فَاجْعَلْ صَلَواتِكَ وَصَلَواتِ مَلائِكَتِكَ الْمُقَرَّبِينَ وَعِبادِكَ الصّالِحِينَ، وَأَنْبِيائِكَ الْمُرْسَلِينَ وَأَهْلِ السَّماواتِوَالاَْرَضِينَ، وَمَنْ سَبَّحَ لَكَ يارَبَّ الْعالَمِينَ مِنَ الاَْوَّلِينَ وَالاْخِرِينَ، عَلى مُحَمَّد عَبْدِكَ وَرَسُولِكَ وَنَبِيِّكَ وَأَمِينِكَ وَنَجِيِّكَ وَحَبِيبِكَ وَصَفِيِّكَ وَخاصَّتِكَ وَصَِفْوَتِكَ وَخِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ

خدايت به بهترين شرافت جايگاه گراميان برساند، ستايش خدايى را است كه ما را به وسيله تو از شرك و گمراهى نجات بخشيد. خدايا! پس درودهاى خود و درودهاى فرشتگان مقرّبت و بندگان شايسته ات و پيامبران مرسلت و ساكنان آسمانها و زمينها و هركه را براى تو اى پروردگار جهانيان تسبيح گويند از اولين و آخرين همه را يكجا قرار ده، براى محمد بنده و رسولت و پيامبرت و امين (بر وحيت) و همرازت و حبيبت و دوست خالص و مخصوصت و برگزيده و منتخب تو از ميان خلقت

اَللّهُمَّ أَعْطِهِ الدَّرَجَةَ، وَ الْوَسِيلَةَ مِنَ الْجَنَّةِ، وَابْعَثْهُ مَقاماً مَحْمُوداً يَغْبِطُهُ بِهِ الاَْوَّلُونَ وَالاْخِرُونَ. اَللّهُمَّ إِنَّكَ قُلْتَ: ﴿وَلَو أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جاءُوكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللهَ تَوّاباً رَحِيماً﴾، وَإِنّـِي أَتَيْتُ نَِبيَّكَ مُسْتَغْفِراً تائِباً مِنْ ذُنُوبِي، وَإِنّـِي أَتَوَجَّهُ بِكَ إِلَى اللهِ رَبّـِي وَرَبّـِكَ لِيَغْفِرَ لِي ذُنُوبِي.

خدايا به محمد درجه و مقام وسيله را در بهشت به او عطا فرما و به مقام پسنديده اى او را برگزين كه غبطه خورند به او اولين و آخرين خدايا تو فرمودى «و اگر ايشان در آن هنگام كه به خود ستم كردند به نزد تو آيند و از خدا آمرزش خواهند و پيغمبر هم براى ايشان آمرزش بخواهد همانا بيابند خداى را بسيار توبه پذير و مهربان» ومن آمرزشخواهانه به پيشگاه پيامبرت آمده وتوبه ازگناهانم كردم ومن بوسيله تو رو به خدائى كرده ام كه پروردگار من و تو است تا بيامرزد گناهانم را» و حاجت خود را بطلب، اميد است كه برآورده شود.

گواهى دهم كه معبودى نيست جز خداى يگانه اى كه شريك ندارد و گواهى دهم كه محمد بنده و رسول او است و گواهى دهم كه تويى رسول خدا و گواهى دهم همانا تويى محمد فرزند عبداللّه و گواهى دهم كه رسالت پروردگارت را رساندى و خيرخواهى كردى براى امتت و در راه خدا جهاد كردى وخدا را پرستش كردى تا مرگت فرا رسيد ودعوت به راه پروردگارت كردى به وسيله حكمت وپند نيك وآنچه را از حق به عهده داشتى ادا كردى و براستى تو نسبت به مؤمنان مهربان و نسبت به كافران سخت گير بودى

گواهى دهم كه معبودى نيست جز خداى يگانه اى كه شريك ندارد و گواهى دهم كه محمد بنده و رسول او است و گواهى دهم كه تويى رسول خدا و گواهى دهم همانا تويى محمد فرزند عبداللّه و گواهى دهم كه رسالت پروردگارت را رساندى و خيرخواهى كردى براى امتت و در راه خدا جهاد كردى وخدا را پرستش كردى تا مرگت فرا رسيد ودعوت به راه پروردگارت كردى به وسيله حكمت وپند نيك وآنچه را از حق به عهده داشتى ادا كردى و براستى تو نسبت به مؤمنان مهربان و نسبت به كافران سخت گير بودى

خدايت به بهترين شرافت جايگاه گراميان برساند، ستايش خدايى را است كه ما را به وسيله تو از شرك و گمراهى نجات بخشيد. خدايا! پس درودهاى خود و درودهاى فرشتگان مقرّبت و بندگان شايسته ات و پيامبران مرسلت و ساكنان آسمانها و زمينها و هركه را براى تو اى پروردگار جهانيان تسبيح گويند از اولين و آخرين همه را يكجا قرار ده، براى محمد بنده و رسولت و پيامبرت و امين (بر وحيت) و همرازت و حبيبت و دوست خالص و مخصوصت و برگزيده و منتخب تو از ميان خلقت

خدايا به محمد درجه و مقام وسيله را در بهشت به او عطا فرما و به مقام پسنديده اى او را برگزين كه غبطه خورند به او اولين و آخرين خدايا تو فرمودى «و اگر ايشان در آن هنگام كه به خود ستم كردند به نزد تو آيند و از خدا آمرزش خواهند و پيغمبر هم براى ايشان آمرزش بخواهد همانا بيابند خداى را بسيار توبه پذير و مهربان» ومن آمرزشخواهانه به پيشگاه پيامبرت آمده وتوبه ازگناهانم كردم ومن بوسيله تو رو به خدائى كرده ام كه پروردگار من و تو است تا بيامرزد گناهانم را» و حاجت خود را بطلب، اميد است كه برآورده شود.

پس صلوات و درودهاى مخصوص بر پیامبر(ص) را بخواند:

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد كَما حَمَلَ وَحْيَكَ وَ بَلَّغَ رِسالاتِكَ، وَصَلِّ عَلى مُحَمَّد كَما أَحَلَّ حَلالَكَ، وَحَرَّمَ حَرامَكَ، وَعَلَّمَ كِتَابَكَ، وَصَلِّ عَلى مُحَمَّد كَما اَقامَ الصَّلاةَ، وَآتَى الزَّكَاةَ، وَدَعا إِلى دِينِكَ، وَصَلِّ عَلى مُحَمَّد كَما صَدَّقَ بِوَعْدِكَ، وَأَشْفَقَ مِنْ وَعِيدِكَ، وَصَلِّ عَلى مُحَمَّد كَما غَفَرْتَ بِهِ الذُّنُوبَ، وَسَتَرْتَ بِهِ الْعُيُوبَ، وَفَرَّجْتَ بِهِ الْكُرُوبَ، وَصَلِّ عَلى مُحَمَّد كَما دَفَعْتَ بِهِ الشَّقاءَ، وَكَشَفْتَ بِهِ الْغَمّاءَ، وَأَجَبْتَ بِهِ الدُّعاءَ، وَنَجَّيْتَ بِهِ مِنَ الْبَلاءِ

وَصَلِّ عَلى مُحَمَّد كَما رَحِمْتَ بِهِ الْعِبادَ، وَأَحْيَيْتَ بِهِ الْبِلادَ، وَقَصَمْتَ بِهِ الْجَبابِرَةَ، وَأَهْلَكْتَ بِهِ الْفَراعِنَةَ، وَصَلِّ عَلى مُحَمَّد كَما أَضْعَفْتَ بِهِ الاَْمْوالَ، وَأَحْرَزْتَ بِهِ مِنَ الاَْهْوالِ، وَكَسَرْتَ بِهِ الاَْصْنامَ، وَرَحِمْتَ بِهِ الاَْنامَ، وَصَلِّ عَلى مُحَمَّد كَما بَعَثْتَهُ بِخَيْرِ الاَْدْيانِ، وَأَعْزَزْتَ بِهِ الاِْيمانَ، وَتَبَّرْتَ بِهِ الاَْوْثانَ، وَعَظَّمْتَ بِهِ الْبَيْتَ الْحَرامَ، وَصَلِّ عَلى مُحَمَّد وَأَهْلِ بَيْتِهِ الطّاهِرِينَ الاَْخْيارِ وَسَلِّمْ تَسْلِيماً.

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد كَما حَمَلَ وَحْيَكَ وَ بَلَّغَ رِسالاتِكَ، وَصَلِّ عَلى مُحَمَّد كَما أَحَلَّ حَلالَكَ، وَحَرَّمَ حَرامَكَ، وَعَلَّمَ كِتَابَكَ، وَصَلِّ عَلى مُحَمَّد كَما اَقامَ الصَّلاةَ، وَآتَى الزَّكَاةَ، وَدَعا إِلى دِينِكَ، وَصَلِّ عَلى مُحَمَّد كَما صَدَّقَ بِوَعْدِكَ، وَأَشْفَقَ مِنْ وَعِيدِكَ، وَصَلِّ عَلى مُحَمَّد كَما غَفَرْتَ بِهِ الذُّنُوبَ، وَسَتَرْتَ بِهِ الْعُيُوبَ، وَفَرَّجْتَ بِهِ الْكُرُوبَ، وَصَلِّ عَلى مُحَمَّد كَما دَفَعْتَ بِهِ الشَّقاءَ، وَكَشَفْتَ بِهِ الْغَمّاءَ، وَأَجَبْتَ بِهِ الدُّعاءَ، وَنَجَّيْتَ بِهِ مِنَ الْبَلاءِ

خدايا درود فرست بر محمد چنانچه وحى تو را متحمل شد و پيامهايت را رسانيد و درود فرست بر محمد چنانچه حلال كرد حلال تو را و حرام كرد حرام تو را و به مردم ياد داد كتاب تو را و درود فرست بر محمد چنانچه برپاداشت نماز را و زكات داد و بدين تو دعوت فرمود و درود فرست بر محمد چنانچه وعده تو را تصديق كرد و ترسانيد (مردم را) از تهديد تو و درود فرست بر محمد چنانچه آمرزيدى بوسيله اش گناهان را و پوشاندى بدو عيوب را و برطرف كردى بدو گرفتاريها را و درود فرست بر محمد چنانچه دفع كردى بدو بدبختى را و زدودى بدو غمها را و اجابت كردى بدو دعا را و نجات دادى به بركت او از بلا

وَصَلِّ عَلى مُحَمَّد كَما رَحِمْتَ بِهِ الْعِبادَ، وَأَحْيَيْتَ بِهِ الْبِلادَ، وَقَصَمْتَ بِهِ الْجَبابِرَةَ، وَأَهْلَكْتَ بِهِ الْفَراعِنَةَ، وَصَلِّ عَلى مُحَمَّد كَما أَضْعَفْتَ بِهِ الاَْمْوالَ، وَأَحْرَزْتَ بِهِ مِنَ الاَْهْوالِ، وَكَسَرْتَ بِهِ الاَْصْنامَ، وَرَحِمْتَ بِهِ الاَْنامَ، وَصَلِّ عَلى مُحَمَّد كَما بَعَثْتَهُ بِخَيْرِ الاَْدْيانِ، وَأَعْزَزْتَ بِهِ الاِْيمانَ، وَتَبَّرْتَ بِهِ الاَْوْثانَ، وَعَظَّمْتَ بِهِ الْبَيْتَ الْحَرامَ، وَصَلِّ عَلى مُحَمَّد وَأَهْلِ بَيْتِهِ الطّاهِرِينَ الاَْخْيارِ وَسَلِّمْ تَسْلِيماً.

و درود فرست بر محمد چنانچه رحم كردى بدو بندگان را و زنده كردى بدو شهرها و بلاد را و شكستى بدو گردنكشان را و هلاك كردى بدو فرعون‌ها را و درود فرست بر محمد چنانچه چند برابر كردى بدو اموال را و حفظ كردى بدو (مردم) را از هراس‌ها و شكستى بدو بتها را و رحم كردى بدو بر مردمان و درود فرست بر محمد چنانچه برانگيختى او را به بهترين اديان و عزت دادى به او بر ايمان و نابود كردى بدو بتان را و عظمت دادى بدو به خانه كعبه و درود فرست بر محمد و خاندان پاك و نيكوكارش و سلام مخصوص بر ايشان فرست.

خدايا درود فرست بر محمد چنانچه وحى تو را متحمل شد و پيامهايت را رسانيد و درود فرست بر محمد چنانچه حلال كرد حلال تو را و حرام كرد حرام تو را و به مردم ياد داد كتاب تو را و درود فرست بر محمد چنانچه برپاداشت نماز را و زكات داد و بدين تو دعوت فرمود و درود فرست بر محمد چنانچه وعده تو را تصديق كرد و ترسانيد (مردم را) از تهديد تو و درود فرست بر محمد چنانچه آمرزيدى بوسيله اش گناهان را و پوشاندى بدو عيوب را و برطرف كردى بدو گرفتاريها را و درود فرست بر محمد چنانچه دفع كردى بدو بدبختى را و زدودى بدو غمها را و اجابت كردى بدو دعا را و نجات دادى به بركت او از بلا

خدايا درود فرست بر محمد چنانچه وحى تو را متحمل شد و پيامهايت را رسانيد و درود فرست بر محمد چنانچه حلال كرد حلال تو را و حرام كرد حرام تو را و به مردم ياد داد كتاب تو را و درود فرست بر محمد چنانچه برپاداشت نماز را و زكات داد و بدين تو دعوت فرمود و درود فرست بر محمد چنانچه وعده تو را تصديق كرد و ترسانيد (مردم را) از تهديد تو و درود فرست بر محمد چنانچه آمرزيدى بوسيله اش گناهان را و پوشاندى بدو عيوب را و برطرف كردى بدو گرفتاريها را و درود فرست بر محمد چنانچه دفع كردى بدو بدبختى را و زدودى بدو غمها را و اجابت كردى بدو دعا را و نجات دادى به بركت او از بلا

و درود فرست بر محمد چنانچه رحم كردى بدو بندگان را و زنده كردى بدو شهرها و بلاد را و شكستى بدو گردنكشان را و هلاك كردى بدو فرعون‌ها را و درود فرست بر محمد چنانچه چند برابر كردى بدو اموال را و حفظ كردى بدو (مردم) را از هراس‌ها و شكستى بدو بتها را و رحم كردى بدو بر مردمان و درود فرست بر محمد چنانچه برانگيختى او را به بهترين اديان و عزت دادى به او بر ايمان و نابود كردى بدو بتان را و عظمت دادى بدو به خانه كعبه و درود فرست بر محمد و خاندان پاك و نيكوكارش و سلام مخصوص بر ايشان فرست.

زيارت دوم پیامبر(ص)

طبق روایتی از امام رضا(ع)، مستحب است زائر رو به قبر پيامبر(ص) ايستاده، و چنين بخواند:

زیارت دوم پیامبر(ص)

اَلسَّلامُ عَلى رَسُولِ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ ياحَبِيبَ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا صَِفْوَةَ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا أَمِينَ اللهِ. أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ نَصَحْتَ لاُِمَّتِكَ، وجاهَدْتَ فِي سَبِيلِ اللهِ، وَعَبَدْتَهُ حَتّى اَتيكَ الْيَقِينُ، فَجَزاكَ اللهُ أَفْضَلَ ما جَزى نَبِيّاً عَنْ أُمَّتِهِ، اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، أَفْضَلَ ما صَلَّيْتَ عَلى اِبراهِيمَ وَآلِ اِبراهِيمَ، إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ.

اَلسَّلامُ عَلى رَسُولِ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ ياحَبِيبَ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا صَِفْوَةَ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا أَمِينَ اللهِ. أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ نَصَحْتَ لاُِمَّتِكَ، وجاهَدْتَ فِي سَبِيلِ اللهِ، وَعَبَدْتَهُ حَتّى اَتيكَ الْيَقِينُ، فَجَزاكَ اللهُ أَفْضَلَ ما جَزى نَبِيّاً عَنْ أُمَّتِهِ، اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، أَفْضَلَ ما صَلَّيْتَ عَلى اِبراهِيمَ وَآلِ اِبراهِيمَ، إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ.

سلام بر پيامبر خدا، سلام بر تو اى حبيب خدا، سلام بر تو اى برگزيده خدا، سلام بر تو اى امين خدا، گواهى مى دهم كه تو خيرخواه امت خويش بودى، و در راه پروردگار جهاد كردى و تا لحظه مرگ عبادت او كردى، خداوند بهترين پاداش خدمت يك پيامبر به امتش را به تو عنايت كند خداوندا! درودفرست بر محمّد و خاندانش، بهترين درودى كه بر ابراهيم و خاندانش فرستاده اى كه تو سـتـــوده بـزرگــى.

سلام بر پيامبر خدا، سلام بر تو اى حبيب خدا، سلام بر تو اى برگزيده خدا، سلام بر تو اى امين خدا، گواهى مى دهم كه تو خيرخواه امت خويش بودى، و در راه پروردگار جهاد كردى و تا لحظه مرگ عبادت او كردى، خداوند بهترين پاداش خدمت يك پيامبر به امتش را به تو عنايت كند خداوندا! درودفرست بر محمّد و خاندانش، بهترين درودى كه بر ابراهيم و خاندانش فرستاده اى كه تو سـتـــوده بـزرگــى.

سپس رو به قبله کرده و اين دعا كه امام سجاد(ع) پس از زيارت قبر پیامبر(ص) مى‌خواند، بخواند:

اَللّهُمَّ إِلَيْكَ اَلْجَأْتُ ظَهْرِي، وَإِلى قَبْرِ مُحَمَّد عَبْدِكَ وَرَسُولِكَ أَسْنَدْتُ ظَهْرِي، وَالْقِبْلَةَ الَّتِي رَضِيتَ لِمُحَمَّد صلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ اسْتَقْبَلْتُ. اَللّهُمَّ إِنّـِي أَصْبَحْتُ لا أَمْلِكُ لِنَفْسِي خَيْرَ ماأَرْجُو لَها، وَلا أَدْفَعُ عَنْها شَرَّ ما أَحْذَرُعَلَيْها، وَأَصْبَحَتِ الاُْمُورُ بِيَدِكَ، وَلا فَقِيرَ أَفْقَرُ مِنّـِي، إِنّـِي لِما أَنْزَلْتَ إِلَيَّ مِنْ خَيْر فَقِيرٌ. اَللّهُمَّ ارْدُدْنِي مِنْكَ بِخَيْر وَلا رَادَّ لِفَضْلِكَ. اَللّهُمَّ إِنّـِي أَعُوذُ بِكَ مِنْ أَنْ تُبَدِّلَ اسْمِي، وَأَنْ تُغَيّـِرَ جِسْمِي، أَوْ تُزِيلَ نِعْمَتَكَ عَنّـِي. اَللّهُمَّ كَرِّمْنِي بِالتَّقْوى، وَجَمّـِلْنِي بِالنّـِعَمِ، وَاغْمُرْنِي بِالْعافِيَةِ، وَارْزُقْنِي شُكْرَ الْعافِيَـةِ.

اَللّهُمَّ إِلَيْكَ اَلْجَأْتُ ظَهْرِي، وَإِلى قَبْرِ مُحَمَّد عَبْدِكَ وَرَسُولِكَ أَسْنَدْتُ ظَهْرِي، وَالْقِبْلَةَ الَّتِي رَضِيتَ لِمُحَمَّد صلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ اسْتَقْبَلْتُ. اَللّهُمَّ إِنّـِي أَصْبَحْتُ لا أَمْلِكُ لِنَفْسِي خَيْرَ ماأَرْجُو لَها، وَلا أَدْفَعُ عَنْها شَرَّ ما أَحْذَرُعَلَيْها، وَأَصْبَحَتِ الاُْمُورُ بِيَدِكَ، وَلا فَقِيرَ أَفْقَرُ مِنّـِي، إِنّـِي لِما أَنْزَلْتَ إِلَيَّ مِنْ خَيْر فَقِيرٌ. اَللّهُمَّ ارْدُدْنِي مِنْكَ بِخَيْر وَلا رَادَّ لِفَضْلِكَ. اَللّهُمَّ إِنّـِي أَعُوذُ بِكَ مِنْ أَنْ تُبَدِّلَ اسْمِي، وَأَنْ تُغَيّـِرَ جِسْمِي، أَوْ تُزِيلَ نِعْمَتَكَ عَنّـِي. اَللّهُمَّ كَرِّمْنِي بِالتَّقْوى، وَجَمّـِلْنِي بِالنّـِعَمِ، وَاغْمُرْنِي بِالْعافِيَةِ، وَارْزُقْنِي شُكْرَ الْعافِيَـةِ.

خداوندا! به تو تكيه كرده ام، و به قبر پيامبرت محمد(ص) و بنده و فرستاده ات اعتماد كرده ام، و به قبله اى كه براى حضرت محمد(صلى الله عليه وآله) رضايت داده اى رو نموده ام، خداوندا! من ادر به جلب سودى كه به اميد آن مى باشم و نيز توانايى دفع شرّى كه از آن بيمناكم ندارم و همه چيز بدست تو است. هيچ فقيرى از من نيازمندتر نيست، و به آنچه به من عنايت فرمايى محتاجم خداوندا! مرا به گونه اى نيكو بازم گردان كه كسى قادر به جلوگيرى از فضل و كرمت نمى باشد، خداوندا! پناه به تو مى برم كه نامم را تبديل و جسمم را تغيير دهى و يا نعمتت را از من سلب نمايى خداوندا! مرا به تقوا گرامى بدار، و با نعمت ها جلوه و جمالم ده و ارمغان عافيت عنايتم كن و توفيق شـكـر عـافيتم بخش.

خداوندا! به تو تكيه كرده ام، و به قبر پيامبرت محمد(ص) و بنده و فرستاده ات اعتماد كرده ام، و به قبله اى كه براى حضرت محمد(صلى الله عليه وآله) رضايت داده اى رو نموده ام، خداوندا! من ادر به جلب سودى كه به اميد آن مى باشم و نيز توانايى دفع شرّى كه از آن بيمناكم ندارم و همه چيز بدست تو است. هيچ فقيرى از من نيازمندتر نيست، و به آنچه به من عنايت فرمايى محتاجم خداوندا! مرا به گونه اى نيكو بازم گردان كه كسى قادر به جلوگيرى از فضل و كرمت نمى باشد، خداوندا! پناه به تو مى برم كه نامم را تبديل و جسمم را تغيير دهى و يا نعمتت را از من سلب نمايى خداوندا! مرا به تقوا گرامى بدار، و با نعمت ها جلوه و جمالم ده و ارمغان عافيت عنايتم كن و توفيق شـكـر عـافيتم بخش.

پس از آن يازده بار سوره قدر را بخواند و اگر حاجتى دارد، رو به قبله دست‌ها را بالا ببرد و حاجات خود را بخواهد.

زيارت سوم پیامبر(ص)

بر اساس روایتی که ابونَصر بَزَنطی از امام رضا(ع) نقل کرده، مستحب است زائر هنگام زیارت رسول خدا(ص) بگوید:

زيارت سوم پیامبر(ص)

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يارَسُولَ اللهِ وَرَحْمةُ اللهِ وَبَرَكاتُهُ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مُحَمَّدَ بْنَ عَبْدِاللهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا خِيَرَةَ اللهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا حَبِيبَ اللهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا صِفْوَةَ اللهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَمِينَ اللهِ اَشْهَدُ اَنَّكَ رَسُولُ اللهِ وَاَشْهَدُ اَنَّكَ مُحمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللهِ وَاَشْهَدُ اَنَّكَ قَدْ نَصَحْتَ لاُِمَّتِكَ وَجاهَدْتَ فِي سَبِيلِ رَبِّكِ وَعَبَدْتَهُ حَتّى اَتيكَ الْيَقِينُ فَجَزاكَ اللهُ يا رَسُولَ اللهِ اَفْضَلَ ما جَزى نَبِيّاً عَنْ اُمَّتِهِ اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى مَحَمِّد و آلِ مُحَمِّد اَفْضَلَ ما صَلَّيْتَ عَلى اِبْـراهِـيـمَ وَ آلِ اِبْراهِيـمَ اِنَّـكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ.

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يارَسُولَ اللهِ وَرَحْمةُ اللهِ وَبَرَكاتُهُ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا مُحَمَّدَ بْنَ عَبْدِاللهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا خِيَرَةَ اللهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا حَبِيبَ اللهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا صِفْوَةَ اللهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَمِينَ اللهِ اَشْهَدُ اَنَّكَ رَسُولُ اللهِ وَاَشْهَدُ اَنَّكَ مُحمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللهِ وَاَشْهَدُ اَنَّكَ قَدْ نَصَحْتَ لاُِمَّتِكَ وَجاهَدْتَ فِي سَبِيلِ رَبِّكِ وَعَبَدْتَهُ حَتّى اَتيكَ الْيَقِينُ فَجَزاكَ اللهُ يا رَسُولَ اللهِ اَفْضَلَ ما جَزى نَبِيّاً عَنْ اُمَّتِهِ اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى مَحَمِّد و آلِ مُحَمِّد اَفْضَلَ ما صَلَّيْتَ عَلى اِبْـراهِـيـمَ وَ آلِ اِبْراهِيـمَ اِنَّـكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ.

سلام بر تو اى رسول خدا و رحمت خدا و بركاتش، سلام بر تو اى محمد بن عبدالله، سلام بر تو اى برگزيده خدا، سلام بر تو اى حبيب خدا، سلام بر تو اى انتخاب شده خدا، سلام بر تو اى امين (وحى) خدا، گواهى دهم كه تو پيامبر خدايى و گواهى دهم كه تويى محمد بن عبدالله و گواهى دهم كه براستى تو براى امتت خيرخواهى كردى و در راه پروردگارت جهاد كردى و او را پرستش كردى تا يقين (يعنى مرگ) به سراغت آمد، پس پاداشت دهد خدا اى رسول خدا بهترين پاداشى كه از طرف امتى به پيغمبرشان دهد، خدايا درود فرست بر محمد و آل محمد بهترين درودى كه بر ابراهيم و آل ابراهيم فرستادى كه همانا تو بسيار ستوده و بزرگوارى.

سلام بر تو اى رسول خدا و رحمت خدا و بركاتش، سلام بر تو اى محمد بن عبدالله، سلام بر تو اى برگزيده خدا، سلام بر تو اى حبيب خدا، سلام بر تو اى انتخاب شده خدا، سلام بر تو اى امين (وحى) خدا، گواهى دهم كه تو پيامبر خدايى و گواهى دهم كه تويى محمد بن عبدالله و گواهى دهم كه براستى تو براى امتت خيرخواهى كردى و در راه پروردگارت جهاد كردى و او را پرستش كردى تا يقين (يعنى مرگ) به سراغت آمد، پس پاداشت دهد خدا اى رسول خدا بهترين پاداشى كه از طرف امتى به پيغمبرشان دهد، خدايا درود فرست بر محمد و آل محمد بهترين درودى كه بر ابراهيم و آل ابراهيم فرستادى كه همانا تو بسيار ستوده و بزرگوارى.

نماز زيارت و دعاى پس از آن

سپس دو ركعت نماز زيارت مى خوانى، و ثواب آن را به پيامبر(ص) اهدا مى كنى و مى گويى:

«اَللّهُمَّ إِنّـِي صَلَّيْتُ وَرَكَعْتُ وَسَجَدْتُ لَكَ، وَحْدَكَ لا «خداوندا! من براى تو نماز و ركوع و سجود گزاردم كه تو يگانه شَرِيكَ لَكَ، لاَِنَّ الصَّلاةَ وَالرُّكُوعَ وَالسُّجُودَ لا تَكُونُ إِلاّ لَكَ، و بى همتايى، و نماز و ركوع و سجود جز براى تو نمى تواند باشد لاَِنَّكَ أَنْتَ اللهُ لا إِلهَ إِلاّ أَنْتَ. اَللّهُمَّ وَهاتانِ الرَّكْعَتانِ هَدِيَّةٌ و تو خدايى مى باشى كه معبودى جز تو نيست، خداوندا! اين دو ركعت هديه مِنّـِي إِلى سَيّـِدِي وَمَوْلايَ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ، از سوى من به سرور و مولايم رسول خدا(ص) مى باشد فَتَقَبَّلْهُما مِنّـِي بِأَحْسَنِ قَبُولِكَ، وَأْجُرْنِي عَلى ذلِكَ بِأَفْضَلِ أَمَلِي، آن را از من بپذير به بهترين صورت، و به بهترين پاداشى كه اميد وَرَجائِي فِيكَ وَفِي رَسُولِكَ، يا وَلِيَّ الْمُؤْمِنِينَ». آن را از جانب تو و پيامبرت دارم، اى سرپرست مؤمنان، پاداشم ده.»

و نيز مستحب است بعد از نماز اين دعا را بخوانى:

«اَللّهُمَّ إِنَّكَ قُلْتَ لِنَبِيّـِكَ مُحَمَّد صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَآلِهِ: ( وَلَوْ «خدايا تو خود به پيغمبرت محمد(ص) فرمودى: «و اگر أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جاءُوكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ ايشان به خود ستم كنند و نزد تو آيند و از خدا آمرزش خواهند الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللهَ تَوّاباً رَحِيماً )، وَلَمْ أَحْضُرْ زَمانَ رَسُولِكَ وپيغمبر نيز براى آنها آمرزش طلب كند حتماً مى يابند خدا را توبه پذير و مهربان» ومن زمان رسول تو را ـ عَلَيْهِ وَآلِهِ السَّلامُ، اَللّهُمَّ وَقَدْ زُرْتُهُ راغِباً تائِباً مِنْ سَيِّءِ عَمَلِي، كه سلام بر او و آلش باد ـ درك نكردم خدايا اكنون او را از روى شوق زيارت كرده و از كار بدم توبه خواهم وَمُسْتَغْفِراً لَكَ مِنْ ذُنُوبِي، وَمُقِرّاً لَكَ بِها، وَأَنْتَ أَعْلَمُ بِها مِنّـِي، و از گناهانم به درگاهت آمرزش جويم و اقرار بدان گناهانم نيز دارم و تو خود آنها را بهتر از من مى دانى وَمُتَوَجّـِهاً بِنَبِيّـِكَ إِلَيْكَ نَبِيّـِ الرَّحْمَةِ، صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَآلِهِ، و توجه كنم به درگاهت بوسيله پيامبر رحمت درودهاى تو بر او و آلش باد وَاجْعَلْنِي اللّهُمَّ بِمُحَمَّد وَأَهْلِ بَيْتِهِ عِنْدَكَ وَجِيهاً فِي الدُّنْيا پس قرار ده خدايا به حق محمد و خاندانش مرا آبرومند پيش خود در دنيا وَالاْخِرَةِ، وَمِنَ الْمُقَرَّبِينَ، يا مُحَمَّدُ يا رَسُولَ اللهِ، بِأَبِي أَنْتَ و آخرت و از نزديكانت، اى محمد اى رسول خدا پدر و مادرم وَأُمّـِي يا نَبِيَّ اللهِ، يا سَيّـِدَ خَلْقِ اللهِ، إِنّـِي أَتَوَجَّهُ بِكَ إِلَى اللهِ به فدايت اى پيامبر خدا اى آقاى خلق خدا من بوسيله تو رو كنم به درگاه خدا رَبّـِكَ وَرَبّـِي، لِيَغْفِرَ لِي ذُنُوبِي، وَيَتَقَبَّلَ مِنّـِي عَمَلِي، وَيَقْضِيَ لِي پروردگار تو و پروردگارم تا بيامرزد گناهانم را و بپذيرد از من كردارم را و برآورد حَوائِجِي، فَكُنْ لِي شَفِيعاً عِنْدَ رَبّـِكَ وَرَبّـِي، فَنِعْمَ الْمَسْؤُولُ حاجاتم را پس تو هم شفيع من باش در پيشگاه پروردگارت و پروردگار من زيرا كه نيكو خدائى است كه از او درخواست شود رَبّـِي، وَنِعْمَ الشَّفِيعُ أَنْتَ يا مُحَمَّدُ، عَلَيْكَ وَعَلى أَهْلِ مولا و پروردگار من وتو هم نيكو شفيعى هستى اى محمد كه بر تو و اهل بَيْتِكَ السَّلامُ. اَللّهُمَّ أَوْجِبْ لِي مِنْكَ الْمَغْفِرَةَ وَالرَّحْمَةَ، بيتت سلام باد خدايا و واجب گردان براى من از نزد خود آمرزش و رحمت وَالرِّزْقَ الْواسِـعَ الطَّيّـِبَ النّافِـعَ، كَما أَوْجَبْتَ لِمَنْ اَتى نَبِيَّكَ و روزى فراخ پاكيزه و سودمند چنانچه واجب گرداندى براى كسى كه به نزد پيامبرت مُحَمَّداًصَلَواتُكَ عَلَيْهِوَآلِهِ السَّلامُ، وَهُوَحَيٌّ، فَأَقَرَّلَهُ بِذُنُوبِهِ،وَاسْتَغْفَرَ محمد ـ كه درودهاى تو بر او و آلش باد ـ در زمان حيات او مى آمد و اقرار به گناهانش مى كرد و رسول تو لَهُ رَسُولُكَ عَلَيْهِ السَّلامُ، فَغَفَرْتَ لَهُ بِرَحْمَتِكَ يا أَرْحَمَ عليه و آله السلام برايش آمرزش مى خواست و تو هم او را مى آمرزيدى به رحمتت اى مهربانترين الرّاحِمِينَ. اَللّهمَّ وقَدْ أَمَّلتُكَ وَرَجَوْتُكَ، وَقُمْتُ بَيْنَ يَدَيْكَ، مهربانان. خدايا، به تو اميد بسته و آرزومندم، در پيشگاهت ايستاده ام وَرَغِبْتُ إِلَيكَ عَمَّنْ سِواكَ، وقَدْ أَمَّلْتُ جَزِيلَ ثَوابِكَ، وَإِنّـِي و از جز تو به درگاه تو روى آورده ام. به پاداش فراوان تو اميد بسته ام، همانا لَمُقِرٌّ غَيْرُ مُنْكِر، وَتائِبٌ ] إِلَيكَ [ مِمَّا اقْتَرَفْتُ، وَعائِذٌ بِكَ فِي اقرار دارم وانكار نمى كنم. از آنچه كرده ام به درگاهت توبه مى كنم ودر اين جايگاه به تو پناه هذَاالمَقامِ مِمّاقَدَّمْتُ مِنَ الاَْعْمالِ الّتِي تَقَدَّمْتَ إِلَيَّ فِيهاوَنَهَيْتَنِي عَنْها، آورده ام از كارهايى كه كرده ام و تو پيشتر مرا از آنها نهى كرده اى وَأَوعَدْتَ عَلَيهَا الْعِقابَ. و وعده عقاب بر آنها داده اى. وَأَعُوذُ بِكَرَمِ وَجْهِكَ أَنْ تُقِيمَنِي مَقامَ الْخِزْيِ وَالذُّلّـِ، يَوْمَ به بزرگوارى ذات تو پناه مى برم كه مرا در جايگاه خوارى و ذلّت قرار دهى، در روزى كه تُهتَكُ فِيهِ الأَسْتارُ، (وَتَبْدُو فِيهِ الاَْسْرارُ) وَالْفَضائِحُ الْكِبارُ، پرده ها دريده مى شود و اسرار و رسوايى هاى بزرگ آشكار مى گردد وَتُرْعَدُ فِيهِ الْفَرائِصُ. يَوْمَ الْحَسْرَةِ وَالنَّدامَةِ، يَوْمَ الأَفْكَةِ، يَوْمَ و زانوها لرزان مى شود، روز حسرت و پشيمانى، روز دگرگونى، روز الآزِفَةِ، يَومَ التَّغابُنِ، يَوْمَ الْفَصْلِ، يَوْمَ الْجَزاءِ. يَوْماً كانَ مِقْدارُهُ نزديك، روز زيانكارى، روز جدايى، روز پاداش، روزى كه اندازه آن خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَة، يَوْمَ النَّفْخَةِ. ( يَوْمَ تَرْجُفُ الرّاجِفَةُ * پنجاه هزار سال است، روز دميدن در صور، روزى كه زلزله عظيم پديد مى آيد و در پى تَتْبَعُهَا الرّادِفَةُ ). يَوْمَ النَّشْرِ، يَوْمَ الْعَرْضِ. ( يَوْمَ يَقُومُ النّاسُ آن، حادثه صيحه محشررخ مى دهد، روز رستاخيز، روز عرضه شدن، روزى كه مردم در پيشگاه لِرَبِّ الْعالَمِينَ ). ( يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ وَأُمِّهِ وَأَبِيهِ پروردگار جهانيان مى ايستند، روزى كه انسان از برادرش، مادرش، پدرش، وَصاحِبَتِهِ وَبَنِيهِ ). يَوْمَ تَشَقَّقُ الاَْرْضُ وَأَكْنافُ السَّماءِ. ( يَوْمَ همسرش وفرزندانش مى گريزد، روزى كه زمين و اطراف آسمان از هم مى شكافد، روزى كه تَأْتِي كُلُّ نَفْس تُجادِلُ عَنْ نَفْسِها ). يَوْمَ يُرَدُّونَ فِيهَ إلَى اللّهِ هركس (در فكر خويش است و) از خودش دفاع مى كند، روزى كه مردم به سوى خداى خودبازگردانده فَيُنَبّـِئُهم بِماعَمِلوُا. ( يَوْمَ لا يُغْنِي مَوْلًى عَنْ مَوْلًى شَيْئاًوَلا مى شوند. پس او آنان را به آنچه كرده اند آگاه مى كند، روزى كه هيچ دوستى هيچ كمكى به دوستش نمى كند واز هُمْ يُنْصَرُونَ إِلاّ مَنْ رَحِمَ اللهُ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ ). يَومَ هيچ سو يارى نمى شوند مگر كسى كه خدا او را مورد رحمت قرار دهد، كه او قدرتمندومهربان است، روزى يُرَدُّونَ إِلَى اللّهِ مَوْلاهُمُ الحَقّـِ. ( يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ اْلأَجْداثِ كه همه به سوى مولاى حقيقى خود برگردانده مى شوند، روزى كه شتابان از گورهابيرون سِراعاً كَأَنَّهُمْ إِلى نُصُب يُوفِضُونَ ). كَأَنَّهُمْ جَرادٌ مُنْتَشِرٌ مى آيند،گويى آنان به سوى بت ها مى دوند ومى كوچند، گويا آنان ملخ هايى پراكنده اندكه ازگورهابرمى خيزند مُهْطِعِينَ إِلَى الدّاعِ إِلى اللّهِ يَوْمَ الْواقِعَةِ، يَوْمَ تُرَجُّ الاَْرْضُ رَجّاً. وبه سوى دعوت كننده، به سوى خدا گردن مى كشند، روز واقعه حتمى، روزى كه زمين به شدّت مى لرزد، ( يَوْمَ تَكُونُ السَّماءُكَالْمُهْلِ * وَتَكُونُ الْجِبالُ كَالْعِهْنِ * وَ روزى كه آسمان همچون فلزّ گداخته شود و كوه ها همچون پشم، رشته و متلاشى گردد و لا يَسْئَلُ حَمِيمٌ حَمِيماً ). يَوْمَ الشّاهِدِ وَالْمَشْهوُدِ، يَوْمَ تَكوُنُ هيچ دوست صميمى سراغ دوست خود را نمى گيرد، روزشاهد (كه پيامبر وگواهان اعمال امّت) ومشهود (اعمال امّت)، روزى كه الْمَلآئِكَةُ صَفّاً صَفّاً. فرشتگان صف در صف مى ايستند. اَللّهُمَّ ارْحَمْ مَوْقِفِي فِي ذلِكَ الْيَوْمِ، وَلا تُخْزِنِي فِي ذلِكَ خداوندا! بر وضعيت من در آن روز رحمت آور و در آن الْيَوْمِ بِما جَنَيْتُ عَلى نَفْسِي، وَاجْعَلْ يا رَبّـِ فِي ذلِكَ الْيَوْمِ مَعَ روز به سبب آنچه بر خويش بد كرده ام خوارم مساز. پروردگارا، در آن روز راه ومسيرم را با أَوْلِيائِكَ مُنْطَلَقِي، ] وَ [ فِي زُمْرَةِ مُحَمَّدوَأَهْلِ بَيْتِهِ(ع) مَحْشَري، اولياى خودت قرار بده و حشر مرا در زمره محمد و خاندان او(ع) قرار بده، وَاجْعَلْ حَوْضَهُ مَوْرِدِي، وَفِي الْغُرِّ الْكِرامِ مَصْدَرِي، وَأَعْطِنِي ورودم را به حوض كوثر بگردان و خروجم را همراه با سپيد رويان بزرگوار قرار بده، نامه كِتابِي بِيَمِينِي حَتّى أَفوُزَ بِحَسَناتِي، وَتُبَيّـِضَ بِهِ وَجْهِي اعمالم را به دست راستم عطا كن تا به سبب حسناتم رستگار شوم و به سبب آن رو سفيدم كنى وَتُيَسّـِرَبِهِ حِسابِي، وَتُرَجّـِحَ بِهِ مِيزانِي، وَأَمضِيَ مَعَ الْفائِزِينَ مِنْ عِبادِكَ وحسابم را آسان سازى و با آن ميزانم را برتر كنى و همراه بندگان صالح و الصّالِحِينَ إِلى رِضْوانِكَ وَجِنانِكَ يا إلهَ الْعالَمِينَ. رستگارت به سوى رضوان و بهشت برين تو رهسپار شوم، اى معبود جهانيان. اَللّهُمَّ إِنّـِي أَعوُذُ بِكَ مِنْ أَنْ تَفْضَحَنِي فِي ذلِكَ الْيَوْمِ بَيْنَ خداوندا! به تو پناه مى برم از اين كه در آن روز، به سبب گناهانم ميان يَدَيِ الْخَلائِقِ بِجَرِيرَتِي، وَأَنْ أَلْقى الْخِزْيَ وَالنَّدامَةَ بِخَطِيئَتِي، خلايق رسوايم كنى و به سبب خطاهايم خوارى و پشيمانى بكشم وَأَنْ تَُظهَِرَ فِيهِ سَيّـِئاتِي عَلى حَسَناتِي، ] وَ [ أَنْ تُنَوِّهَ بَيْنَ الْخَلائِقِ و در آن روز، بدى هايم را بر خوبى هايم غالب گردانى و مرا ميان خلايق، بِاسْمِي، يا غَنِيُّ يا كَرِيمُ، اَلْعَفْوَ، اَلْعَفْوَ، اَلْعَفْوَ، اَلسَّتْرَ، اَلسَّتْرَ. به نام ياد كنى، اى بى نياز، اى بزرگوار، ببخشاى، ببخشاى، ببخشاى، بپوشان، بپوشان. اَللّهُمَّ وَأَعوُذُ بِكَ مِنْ أَنْ يَكوُنَ فِي ذلِكَ الْيَوْمِ فِي (مَواقِفِ خداوندا! به تو پناه مى برم كه در آن روز، جايگاه من الْخِزْيِ وَ) مَواقِفِ الاَْشْرارِ مَوْقِفِي، أوْ فِي مَقامِ الاَْشْقِياءِ در جايگاه هاى خوارى و بدان باشد، يا در جمع شقاوتمندان مَقامِي، وَإِذا مَيَّزْتَ بَيْنَ خَلْقِكَ فَسُقْتَ كُلاًّ بِأَعْمالِهِمْ زُمَراً إِلى باشم. وقتى بندگانت را از هم جدا ساختى و هر يك را به سبب اعمالشان گروه گروه به سوى مَنازِلِهِم، فَسُقْنِي بِرَحْمَتِكَ فِي عِبادِكَ الصّالِحِينَ، وَفِي زُمْرَةِ منزلگاه هايشان سوق دادى، مرا هم به رحمت خويش در ميان بندگان شايسته ات و در زمره أَوْلِيائِكَ الْمُتَّقِينَ، إِلى جِنانِكَ يا رَبَّ الْعالَمِينَ. دوستان تقواپيشه ات به سوى بهشت خودسوق بده، اى پروردگارجهانيان».