کاربر:Salar/صفحه تمرین۱: تفاوت میان نسخه‌ها
(←مفهوم‌شناسی: اصلاح نویسه‌های عربی، اصلاح ارقام) |
(←جایگاه) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''شکار حیوانات خشکی''' | '''شکار حیوانات خشکی''' | ||
==مفهوم‌شناسی== | ==مفهوم‌شناسی== | ||
نسخهٔ ۲ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۳۶
شکار حیوانات خشکی
مفهوم‌شناسی
مراد از حرمت شکار در احکام حج، صید حیوان غیر دریایی است اما شکار حیوان دریایی برای محرم جایز است.[۱] صید در لغت و در کلمات فقها به معنای شکار حیوان وحشی و نیز خود حیوان وحشی آمده است. مراد از شکار اعم از گرفتن، به دام افکندن و کشتن است.[۲]
همچنین مراد از حیوان وحشی، وحشی بالاصاله است و شامل حیوان وحشی‌ای که توسط انسان رام شده نیز می‌شود؛ اما شامل حیوانی که در اصل اهلی بوده و سپس وحشی شده نمی‌شود.[۳]
احکام
برای شکار حیوانات خشکی، احکامی در کتاب‌های فقهی بیان شده است که برخی از آنها عبارتند از:
- شکارچی محرم باشد یا غیر مُحرم(مُحِل)، شکار کردن در حرم حرام است؛[۴] چه در حرم باشد یا بیرون از حرم.[۵]
- خوردن گوشت شكار بر محرم مطلقا حرام است؛ هرچند شخص غیر مُحرم آن را در بيرون حرم شكار كرده و به درون آورده باشد.[۶]
- خوردن گوشت شكار براى غیر محرم جايز است[۷] اما اگر محرم در بيرون حرم حيوانى را شكار كند، بنابر قول مشهور، گوشت آن حتى بر غیر محرم نيز حرام خواهد بود.[۸]
- كشتن حيوانى كه انسان از آن احساس حمله و خطر کند، جايز است.[۹]
جستارهای وابسته
پانوشت
- ↑ مستند الشیعة، ج۱۱، ص۳۵۰.
- ↑ لسان العرب، واژه «صید»؛ فرهنگ بزرگ سخن، واژه «شکار».
- ↑ مستند الشیعة، ج۱۱، ص۳۴۴ـ۳۴۹.
- ↑ جواهر الكلام، ج۲۰، ص۲۹۴.
- ↑ جواهر الكلام، ج۱۸، ص۲۸۶.
- ↑ جواهر الكلام، ج۲۰، ص۳۱۴.
- ↑ جواهر الكلام، ج۲۰، ص۳۱۴.
- ↑ مستند الشيعة، ج۱۱، ص۳۴۱ـ۳۴۲ ؛ جواهر الكلام، ج۱۸، ص۲۸۸.
- ↑ مستند الشيعة، ج۱۱، ص۳۴۶.
منابع
- تاریخ اورشلیم (بیت المقدس)، سید جعفر حمیدی، تهران، امیرکبیر، ۱۳۸۱ش.
//////////////////////////////
//////////////////////
- '،
- '،
- '،
- '،
- '،
- '،
- '،
- '،