روغن مالیدن (فتاوای مراجع): تفاوت میان نسخه‌ها
Abbassehati (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Abbassehati (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
|-style="background:#f9f9fe;" | |-style="background:#f9f9fe;" | ||
| | | | ||
'''امام خمینی:''' | '''امام خمینی:''' [از محرمات احرام است:] [[روغن مالیدن]] به بدن. {{توضیح مساله|*| | ||
* '''آیت‌الله زنجانی:''' روغن مالیدن به بدن خود. | * '''آیت‌الله زنجانی:''' روغن مالیدن به بدن خود. | ||
* '''آیت‌الله سبحانی:''' روغن مالیدن به بدن حرام است و اگر بوی خوش داشته باشد کفاره هم دارد ولی اگر بوی خوش نداشت مستحب است که گوسفندی قربانی نماید. | * '''آیت‌الله سبحانی:''' روغن مالیدن به بدن [[حرام]] است و اگر بوی خوش داشته باشد [[کفاره]] هم دارد ولی اگر بوی خوش نداشت [[مستحب]] است که گوسفندی [[قربانی]] نماید. | ||
}} | }} | ||
|-style="background:#fefef9;" | |-style="background:#fefef9;" | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
{{ارجاع مساله|*}} | {{ارجاع مساله|*}} | ||
|} | |} | ||
==حکم== | |||
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto | {| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
| | | | ||
'''امام خمینی:''' احوط بلکه اقوی حرام بودن مالیدن روغن است، اگرچه بوی خوش در آن نباشد. {{توضیح مساله|395| | '''امام خمینی:''' احوط بلکه اقوی حرام بودن مالیدن روغن است، اگرچه بوی خوش در آن نباشد. {{توضیح مساله|395| | ||
* '''آیت‌الله خامنه‌ای:''' روغن مالیدن به بدن و مو برای فرد محرم جایز نیست، خواه با روغن‌هایی باشد که برای زینت استعمال می‌شود یا با غیر آن، و خواه معطر باشد یا نباشد. | * '''آیت‌الله خامنه‌ای:''' روغن مالیدن به بدن و مو برای فرد محرم [[جایز]] نیست، خواه با روغن‌هایی باشد که برای زینت استعمال می‌شود یا با غیر آن، و خواه معطر باشد یا نباشد. | ||
}} | }} | ||
|-style="background:#fefef9;" | |-style="background:#fefef9;" | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
|-style="background:#f9f9fe;" | |-style="background:#f9f9fe;" | ||
| | | | ||
'''امام خمینی:''' جایز نیست روغنی که بوی خوش در آن است استعمال کند پیش از | '''امام خمینی:''' [[جایز]] نیست روغنی که بوی خوش در آن است استعمال کند پیش از [[احرام]]، اگر اثرش باقی می‌ماند تا وقت احرام. {{توضیح مساله|396| | ||
* '''نظر آیات عظام:''' در قسم پنجم از محرمات احرام گذشت. | * '''نظر آیات عظام:''' در قسم پنجم از [[محرمات احرام]] گذشت. | ||
* '''آیت‌الله بهجت:''' به نحو قطع و در صورت ارتکاب، تأخیر احرام با امکان، تا زمان زوال رایحه لازم است. | * '''آیت‌الله بهجت:''' به نحو قطع و در صورت ارتکاب، تأخیر احرام با امکان، تا زمان زوال رایحه لازم است. | ||
* '''آیت‌الله سیستانی:''' ولی اگر در آن عطر نباشد بلکه خودش خوشبو باشد اشکال ندارد. | * '''آیت‌الله سیستانی:''' ولی اگر در آن عطر نباشد بلکه خودش خوشبو باشد اشکال ندارد. | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
{{ارجاع مساله|396}} | {{ارجاع مساله|396}} | ||
|} | |} | ||
==در حال اضطرار== | |||
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto | {| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
|-style="background:#f9f9fe;" | |-style="background:#f9f9fe;" | ||
| | | | ||
'''امام خمینی:''' اگر از روی اضطرار و احتیاج روغن بمالد عیبی ندارد. {{توضیح مساله|397| | '''امام خمینی:''' اگر از روی [[اضطرار]] و احتیاج روغن بمالد عیبی ندارد. {{توضیح مساله|397| | ||
* '''آیت‌الله زنجانی:''' ولی چنانچه با روغن غیر معطر، مشکل برطرف شود نباید روغن معطر بمالد. | * '''آیت‌الله زنجانی:''' ولی چنانچه با روغن غیر معطر، مشکل برطرف شود نباید روغن معطر بمالد. | ||
* '''آیت‌الله سبحانی:''' استفاده از کرم‌های مختلف، نرم‌کننده، ضد آفتاب، و برطرف کننده خشکی لب و ضد عرق‌سوز و به جهت تاول و نرم کننده دست و صورت در حال احرام به جهت مداوا و ضرورت جایز است به شرط آنکه بوی خوش نداشته باشد ولی بهتر است در حال احرام اگر برای او حرجی نباشد تحمل کند. | * '''آیت‌الله سبحانی:''' استفاده از کرم‌های مختلف، نرم‌کننده، ضد آفتاب، و برطرف کننده خشکی لب و ضد عرق‌سوز و به جهت تاول و نرم کننده دست و صورت در حال احرام به جهت مداوا و ضرورت [[جایز]] است به شرط آنکه بوی خوش نداشته باشد ولی بهتر است در حال [[احرام]] اگر برای او حرجی نباشد تحمل کند. | ||
* '''آیت‌الله سیستانی:''' محرم می‌تواند روغنی که بوی خوشی ندارد برای مداوا استعمال کند و جایز است در حال ضرورت استعمال روغنی که خوشبو است یا بوی خوش در آن است. | * '''آیت‌الله سیستانی:''' [[محرم (احرام‌گزار)|محرم]] می‌تواند روغنی که بوی خوشی ندارد برای مداوا استعمال کند و جایز است در حال ضرورت استعمال روغنی که خوشبو است یا بوی خوش در آن است. | ||
}} | }} | ||
|-style="background:#fefef9;" | |-style="background:#fefef9;" | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
{{ارجاع مساله|397}} | {{ارجاع مساله|397}} | ||
|} | |} | ||
==خوردن روغن== | |||
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto | {| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto | ||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
'''امام خمینی:''' خوردن روغن مانع ندارد اگر در آن بوی خوش مثل زعفران نباشد. | '''امام خمینی:''' خوردن روغن مانع ندارد اگر در آن بوی خوش مثل زعفران نباشد. | ||
|} | |} | ||
==مالیدن روغن== | |||
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto | {| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto | ||
| خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
|-style="background:#f9f9fe;" | |-style="background:#f9f9fe;" | ||
| | | | ||
'''امام خمینی:''' اگر در روغن بوی خوش نباشد در مالیدن آن کفاره نیست. {{توضیح مساله|399| | '''امام خمینی:''' اگر در روغن بوی خوش نباشد در مالیدن آن [[کفاره]] نیست. {{توضیح مساله|399| | ||
* '''آیت‌الله تبریزى:''' کفاره روغن‌مالی در صورتی که از روی علم و عمد باشد، یک گوسفند است، چه در روغن بوی خوش باشد یا نباشد و اگر از روی نادانی باشد، کفاره‌اش اطعام یک فقیر است بنا بر احتیاط در هر دو مورد. | * '''آیت‌الله تبریزى:''' کفاره روغن‌مالی در صورتی که از روی علم و عمد باشد، یک گوسفند است، چه در روغن بوی خوش باشد یا نباشد و اگر از روی نادانی باشد، کفاره‌اش [[اطعام]] یک [[فقیر]] است بنا بر [[احتیاط]] در هر دو مورد. | ||
* '''آیت‌الله خامنه‌ای:''' به ذیل مسئله بعد مراجعه شود. | * '''آیت‌الله خامنه‌ای:''' به ذیل مسئله بعد مراجعه شود. | ||
* '''آیت‌الله خویی:''' کفاره روغن‌مالی در صورتی که از روی علم و عمد باشد، یک گوسفند است و اگر از روی نادانی باشد، کفاره‌اش اطعام یک فقیر است بنا بر احتیاط در هر دو مورد. | * '''آیت‌الله خویی:''' کفاره روغن‌مالی در صورتی که از روی علم و عمد باشد، یک گوسفند است و اگر از روی نادانی باشد، کفاره‌اش اطعام یک فقیر است بنا بر احتیاط در هر دو مورد. | ||
* '''آیت‌الله زنجانی:''' کفاره مالیدن روغن در صورتی که از روی علم و عمد باشد یک گوسفند است؛ و اگر از روی نادانی باشد غذا دادن یک فقیر است، و فرقی بین روغن خوشبو و غیر آن و حالت اختیار و اضطرار نیست. و کفاره خوردن روغنی که در آن زعفران و مانند آن باشد یک گوسفند است. | * '''آیت‌الله زنجانی:''' کفاره مالیدن روغن در صورتی که از روی علم و عمد باشد یک گوسفند است؛ و اگر از روی نادانی باشد غذا دادن یک فقیر است، و فرقی بین روغن خوشبو و غیر آن و حالت اختیار و [[اضطرار]] نیست. و کفاره خوردن روغنی که در آن زعفران و مانند آن باشد یک گوسفند است. | ||
* '''آیت‌الله سبحانی:''' احتیاط مستحب یک گوسفند است. | * '''آیت‌الله سبحانی:''' [[احتیاط مستحب]] یک گوسفند است. | ||
* '''آیت‌الله مکارم:''' احتیاطاً یک گوسفند است. | * '''آیت‌الله مکارم:''' [[احتیاطاً]] یک گوسفند است. | ||
* '''آیت‌الله نوری:''' کفاره مالیدن روغن به بدن، یک گوسفند است، اگرچه از روی اضطرار باشد. | * '''آیت‌الله نوری:''' کفاره مالیدن روغن به بدن، یک گوسفند است، اگرچه از روی اضطرار باشد. | ||
}} | }} | ||
| خط ۸۴: | خط ۸۴: | ||
{{ارجاع مساله|399}} | {{ارجاع مساله|399}} | ||
|} | |} | ||
==کفاره== | |||
{| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto | {| class="wikitable" style="text-align: right; background-color:#F1F9DC; width:80%; border-radius:4px; align:center !important; margin:auto | ||
| خط ۹۰: | خط ۹۰: | ||
|-style="background:#f9f9fe;" | |-style="background:#f9f9fe;" | ||
| | | | ||
'''امام خمینی:''' اگر در روغن بوی خوش باشد کفاره آن یک گوسفند است اگرچه از روی اضطرار باشد. {{توضیح مساله|400| | '''امام خمینی:''' اگر در روغن بوی خوش باشد [[کفاره]] آن یک گوسفند است اگرچه از روی اضطرار باشد. {{توضیح مساله|400| | ||
* '''آیت‌الله بهجت، آیت‌الله تبریزى:''' کفاره‌اش یک گوسفند است حتی در صورت ضرورت، علی الأحوط. | * '''آیت‌الله بهجت، آیت‌الله تبریزى:''' کفاره‌اش یک گوسفند است حتی در صورت ضرورت، علی الأحوط. | ||
* '''آیت‌الله خامنه‌ای:''' بنا بر | * '''آیت‌الله خامنه‌ای:''' بنا بر [[احتیاط]]، کفاره مالیدن روغن خوشبو به بدن، یک گوسفند است، و در مورد روغن‌های غیر خوشبو، سیر کردن یک فقیر است، اگرچه بعید نیست در هر دو مورد [[واجب]] نباشد. | ||
* '''آیت‌الله زنجانی:''' به ذیل مسئله قبل مراجعه شود. | * '''آیت‌الله زنجانی:''' به ذیل مسئله قبل مراجعه شود. | ||
* '''آیت‌الله سیستانی:''' اگر مُحرم با علم و آگاهی و از روی عمد، بدن خود را با روغن خوشبو روغن‌مالی نماید، بنا بر احتیاط باید یک گوسفند کفاره بدهد، هرچند از روی اضطرار باشد و اگر بدون علم و آگاهی این کار را کرده باشد، بنا بر احتیاط کفاره آن اطعام یک فقیر است. | * '''آیت‌الله سیستانی:''' اگر [[محرم (احرام‌گزار)|مُحرم]] با علم و آگاهی و از روی عمد، بدن خود را با روغن خوشبو روغن‌مالی نماید، بنا بر احتیاط باید یک گوسفند کفاره بدهد، هرچند از روی [[اضطرار]] باشد و اگر بدون علم و آگاهی این کار را کرده باشد، بنا بر احتیاط کفاره آن اطعام یک فقیر است. | ||
* '''آیت‌الله فاضل:''' اگر در روغن بوی خوش باشد کفاره خوردن آن بنا بر اقوی یک گوسفند است و در غیر مصرف خوردن هم احتیاطاً کفاره را بدهد و در حال اضطرار کفاره ثابت نیست. | * '''آیت‌الله فاضل:''' اگر در روغن بوی خوش باشد کفاره خوردن آن بنا بر اقوی یک گوسفند است و در غیر مصرف خوردن هم احتیاطاً کفاره را بدهد و در حال اضطرار کفاره ثابت نیست. | ||
}} | }} | ||
| خط ۱۰۲: | خط ۱۰۲: | ||
{{ارجاع مساله|400}} | {{ارجاع مساله|400}} | ||
|} | |} | ||
== جستار وابسته == | == جستار وابسته == | ||
نسخهٔ ۵ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۱۶
|
این صفحه شامل فتوای مراجع تقلید درباره احکام روغن مالیدن است. برای آشنایی بیشتر با این مفهوم نگاه کنید به مقاله روغن مالیدن. |
چگونگی
| روغن مالیدن |
|---|
|
امام خمینی: [از محرمات احرام است:] روغن مالیدن به بدن. [م* ۱] |
| مراجع دیگر: |
حکم
| مسئله 395 |
|---|
|
امام خمینی: احوط بلکه اقوی حرام بودن مالیدن روغن است، اگرچه بوی خوش در آن نباشد. [م395 ۱] |
| مراجع دیگر: |
| مسئله 396 |
|---|
|
امام خمینی: جایز نیست روغنی که بوی خوش در آن است استعمال کند پیش از احرام، اگر اثرش باقی می‌ماند تا وقت احرام. [م396 ۱] |
مراجع دیگر:
|
در حال اضطرار
| مسئله 397 |
|---|
|
امام خمینی: اگر از روی اضطرار و احتیاج روغن بمالد عیبی ندارد. [م397 ۱] |
مراجع دیگر:
|
خوردن روغن
| مسئله 398 |
|---|
|
امام خمینی: خوردن روغن مانع ندارد اگر در آن بوی خوش مثل زعفران نباشد. |
مالیدن روغن
| مسئله 399 |
|---|
|
امام خمینی: اگر در روغن بوی خوش نباشد در مالیدن آن کفاره نیست. [م399 ۱] |
مراجع دیگر:
|
کفاره
| مسئله 400 |
|---|
|
امام خمینی: اگر در روغن بوی خوش باشد کفاره آن یک گوسفند است اگرچه از روی اضطرار باشد. [م400 ۱] |
مراجع دیگر:
|
جستار وابسته
منبع
این مقاله برگرفته از صفحه 218 تا 219 کتاب مناسک حج پژوهشکده حج و زیارت، سال انتشار: ۱۳۹۷ است.