کاربر:Salar/صفحه تمرین۱: تفاوت میان نسخه‌ها
(←حکم) برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
(اصلاح نویسه‌های عربی، اصلاح فاصلهٔ مجازی، اصلاح ارقام) |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
==مفهوم‌شناسی== | ==مفهوم‌شناسی== | ||
عقد نکاح، ایجاب و قبول با الفاظ خاصی است که برای به زوجیت درآوردن مرد و زن انجام می‌گیرد و شرایط، احکام و آثاری بر آن مترتب است.<ref>.اللمعة | عقد نکاح، ایجاب و قبول با الفاظ خاصی است که برای به زوجیت درآوردن مرد و زن انجام می‌گیرد و شرایط، احکام و آثاری بر آن مترتب است.<ref>.اللمعة الدمشقیة فی فقه الإمامیة، ص174.</ref> به نظر شیعه فرقی بین عقد موقت و دائم نیست.<ref>مناسک حج محشی، ص229.</ref> | ||
==حکم عقد | ==حرمت حکم عقد ازدواج در حال احرام== | ||
عقد | عقد نکاحی(ازدواج) که در حال احرام انجام گیرد، به اجماع شیعه حرام بوده<ref>. الذخيرة: 589. الرياض 6: 293. مستند الشيعة 11: 355. المعتمد في شرح المناسك 4: 113.</ref> و آن عقد نیز باطل است؛<ref>. مجمع الفائدة 6: 272. المعتمد في شرح المناسك 4: 113. انظر: الذخيرة: 589.</ref> چه عقدِ فرد مُحرم برای خود باشد و چه برای دیگری،<ref>. الغنية: 158. التذكرة 7: 382. المفاتيح 1: 327. جواهر الكلام 18: 298.</ref> همچنین چه عقدی که برای مُحرم بسته می‌شود توسط خود او باشد و چه توسط وکیل او.<ref>. المبسوط 1: 318. الشرائع 1: 249. التذكرة 7: 387. مجمع الفائدة 6: 346. كشف اللثام 5: 337. جواهر الكلام 18: 299، 314.</ref> | ||
به اجماع | به اجماع فقهای شیعه<ref>. الخلاف، ج2، ص: 317.</ref> اگر فرد مُحرمی با علم به حرمت در حال احرام برای خود عقد کند و یا هر چند علم به حرمت ندارد، اما پس از عقد، دخول هم صورت دهد، به پشتوانه روایات اهل بیت(ع)<ref>. التهذيب 5: 329 حديث 1132 و 1133.</ref> این زن و مرد بر هم حرام ابدی می‌شوند. | ||
بنابر نظر مشهور | بنابر نظر مشهور فقهای امامیه،<ref>. مناسك الحجّ (الخوئي): 111، م 235. تعاليق مبسوطة 10: 190.</ref> بلکه اجماع ایشان<ref>. الخلاف 2: 317، م 115. الغنية: 158. المفاتيح 1: 327. الرياض 6: 293. جواهر الكلام 18: 301. المدارك 7: 311.</ref> حضور در مجلس عقد، در حال احرام، برای شاهد عقد بودن نیز حرام است. | ||
==پانوشت== | ==پانوشت== | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
*'''تاریخ اورشلیم (بیت المقدس)'''، سید جعفر حمیدی، تهران، امیرکبیر، ۱۳۸۱ش. | *'''تاریخ اورشلیم (بیت المقدس)'''، سید جعفر حمیدی، تهران، امیرکبیر، ۱۳۸۱ش. | ||
////////////////////////////// | ////////////////////////////// | ||
*'''ذخیرة المعاد فی شرح الارشاد'''، محمد باقر سبزواری (م. | *'''ذخیرة المعاد فی شرح الارشاد'''، محمد باقر سبزواری (م.۱۰۹۰.ق.)، مؤسسة آل البیت لاحیاء التراث. | ||
*'''المهذب البارع فی شرح المختصر النافع'''، احمد بن محمد بن فهد الحلی ( | *'''المهذب البارع فی شرح المختصر النافع'''، احمد بن محمد بن فهد الحلی (۷۵۷ -۸۴۱ق.)، تحقیق مجتبی عراقی، قم، النشر الاسلامی، ۱۴۰۷ق. | ||
*'''القاموس الفقهی لغةً و اصطلاحا'''، سعدی ابوجیب، دمشق، دار الفکر، | *'''القاموس الفقهی لغةً و اصطلاحا'''، سعدی ابوجیب، دمشق، دار الفکر، ۱۴۰۸ق. | ||
*'''الاصطلاحات الفقهیه فی رسائل العلمیه'''، یاسین عیسی عاملی، بیروت، دارالبلاغه، | *'''الاصطلاحات الفقهیه فی رسائل العلمیه'''، یاسین عیسی عاملی، بیروت، دارالبلاغه، ۱۴۱۳ق. | ||
*''' | *'''تحریر الاحکام الشرعیه علی مذهب الامامیه'''، حسن بن یوسف حلی (م. ۷۲۶ق.)، چاپ سنگی. | ||
*''' | *'''مسالک الافهام الی تنقیح شرایع الاسلام'''، الشهید الثانی (م.۹۶۵ق.)، قم، معارف اسلامی، ۱۴۱۳ق. | ||
*''' | *'''التنقیح الرائع لمختصر الشرائع'''، مقداد بن عبدالله السیوری، تحقیق عبداللطیف حسینی کوه کمری، قم، مرعشی نجفی، ۱۴۰۴ق. | ||
*'''من لا | *'''من لا یحضره الفقیه'''، شیخ صدوق محمد بن علی بن بابویه (م.۳۸۱ق.)، تحقیق علی اکبر غفاری، قم، النشر الاسلامی، ۱۴۰۴ق. | ||
*''' | *'''تهذیب الاحکام فی شرح المقنعة للشیخ المفید'''، محمد بن حسن الطوسی (۳۸۵-۴۶۰ق.)، تحقیق سید حسن موسوی خرسان و علی آخوندی، تهران، انتشارات دارالکتب اسلامیه، ۱۳۶۵ش. | ||
*'''المقنعه'''، | *'''المقنعه'''، شیخ مفید محمد بن محمد بن النعمان (۳۳۶-۴۱۳ق.)، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۱۰ق. | ||
*''' | *'''النهایة فی مجرد الفقه و الفتاوی'''، محمد بن حسن الطوسی (۳۸۵-۴۶۰ق.)، قم، قدس محمدی. | ||
*'''قواعد الاحکام | *'''قواعد الاحکام فی معرفة الحلال و الحرام'''، حسن بن یوسف حلی (۶۴۸-۷۲۶ق.)، قم، النشر الاسلامی، ۱۴۱۳ق. | ||
*''' | *'''ایضاح الفوائد فی شرح اشکالات القواعد'''، حسن بن یوسف حلی (۶۴۸-۷۷۱ق.)، تحقیق سید حسین موسوی کرمانی و علی پناه اشتهاردی و عبدالرحیم بروجردی، قم، انتشارات اسماعیلیان، ۱۳۸۷ق. | ||
*'''المعتمد | *'''المعتمد فی شرح المناسک'''، محاضرات الخوئی (م.۱۴۱۳ق.)، الخلخالی، قم، مدرسة دارالعلم، ۱۴۱۰ق. | ||
*''' | *'''تعالیق مبسوطه علی العروة الوثقی'''، محمد اسحاق الفیاض، قم، ابن مولف، ۱۴۱۸ق. | ||
*'''المهذب البارع | *'''المهذب البارع فی شرح المختصر النافع'''، احمد بن محمد بن فهد الحلی (۷۵۷ -۸۴۱ق.)، تحقیق مجتبی عراقی، قم، النشر الاسلامی، ۱۴۰۷ق. | ||
*'''مستند | *'''مستند الشیعة فی احکام الشریعه'''، احمد بن محمد مهدی النراقی (م. ۱۲۴۵ق.)، قم، مؤسسة آل البیت لاحیاء التراث، ۱۴۱۷ق. | ||
*''' کتاب الام'''، محمد بن | *''' کتاب الام'''، محمد بن ادریس الشافعی (م. ۲۰۴ق)، بیروت، دار الفکر، ۱۴۰۳ق. | ||
*''' | *'''تذکرة الفقهاء'''، حسن بن یوسف حلی (م. ۷۲۶ق.)، قم، آل البیت، ۱۴۱۶ق. | ||
*'''الروضة | *'''الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیه'''، زین‌الدین بن علی، شهید ثانی (۹۱۱-۹۶۶ق.)، تحقیق سید محمد کلانتر، نجف الاشرف، مطبعه الادب، ۱۳۷۸ق. | ||
*'''إشارة السبق | *'''إشارة السبق إلی معرفة الحق'''، علی بن حسن الحلبی (م.قرن۶)، تحقیق ابراهیم بهادری، قم، النشر الاسلامی، ۱۴۱۴ق. | ||
*'''رساله توضیح المسایل (مراجع)'''، محمدحسن بنی‌هاشمی خمینی، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دفتر نشر اسلامی. | *'''رساله توضیح المسایل (مراجع)'''، محمدحسن بنی‌هاشمی خمینی، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دفتر نشر اسلامی. | ||
*'''الدروس | *'''الدروس الشرعیه فی فقه الامامیه'''، محمد بن مکی الشهید الاول (م.۷۸۶ق.)، قم، النشر الاسلامی، ۱۴۰۷ق. | ||
*''' | *'''مدارک الاحکام'''، سید محمد بن علی الموسوی العاملی (م.۱۰۰۹ق.)، قم، آل البیت، ۱۴۱۰ق. | ||
*'''الحدائق الناضرة | *'''الحدائق الناضرة فی احکام العترة الطاهره'''، یوسف بن احمد البحرانی (م. ۱۱۸۶ق.)، تحقیق محمد تقی ایروانی و علی آخوندی، قم، النشر الاسلامی، ۱۳۶۳ش | ||
*'''فقه الامام جعفرالصادق'''، محمد جواد | *'''فقه الامام جعفرالصادق'''، محمد جواد مغنیه (م.۱۴۰۰ق.)، قم، انصاریان، ۱۴۲۱ق. | ||
*'''مناهج | *'''مناهج الاخیار فی شرح الاستبصار'''، سید احمد علوی عاملی (م.۱۰۶۰ق.)، قم، انتشارات اسماعیلیان. | ||
*'''الدر المختار'''، | *'''الدر المختار'''، علاءالدین محمد بن علی الحصکفی (م.۱۰۸۸ق.)، بیروت، دار الفکر، ۱۴۱۵ق. | ||
*''' | *'''المغنی'''، عبدالله بن قدامه (م.۶۲۰ق.)، بیروت، دار الکتب العلمیه. | ||
*'''شرح | *'''شرح الزرقانی علی موطأ الامام مالک'''، محمد بن عبدالباقی الزرقانی (م.۱۱۲۲ق.)، تحقیق طه عبدالرؤوف سعد، قاهرة، مکتبة الثقافة الدینیة، ۱۴۲۴ق. | ||
*''' | *'''تحریر الوسیله'''، امام خمینی قدس سره (م.۱۳۶۸ش.)، نجف، دار الکتب العلمیه، ۱۳۹۰ق. | ||
*''' | *'''مناسک حج (المحشی)'''، امام خمینی قدس سره (م.۱۳۶۸ش.)، تهران، مشعر، ۱۴۱۶ق. | ||
*'''کتاب الحج'''، | *'''کتاب الحج'''، سید محمد رضا موسوی گلپایگانی (م.۱۴۱۴ق.)، مقرر احمد صابری همدانی، قم، دار القرآن الکریم ۱۴۱۴ق. | ||
*''' | *'''الکافی'''، محمد بن یعقوب کلینی (م.۳۲۹ق.)، تحقیق علی‌اکبر غفاری، تهران، دار الکتب اسلامیه، ۱۳۶۲ش. | ||
*''' | *'''مناسک حج (المحشی)'''، امام خمینی قدس سره (م.۱۳۶۸ش.)، تهران، مشعر، ۱۴۱۶ق. | ||
////////////////////// | ////////////////////// | ||
*''''''، | *''''''، | ||
نسخهٔ ۱۲ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۳۳
عقد نکاح یکی از محرمات احرام است.
مفهوم‌شناسی
عقد نکاح، ایجاب و قبول با الفاظ خاصی است که برای به زوجیت درآوردن مرد و زن انجام می‌گیرد و شرایط، احکام و آثاری بر آن مترتب است.[۱] به نظر شیعه فرقی بین عقد موقت و دائم نیست.[۲]
حرمت حکم عقد ازدواج در حال احرام
عقد نکاحی(ازدواج) که در حال احرام انجام گیرد، به اجماع شیعه حرام بوده[۳] و آن عقد نیز باطل است؛[۴] چه عقدِ فرد مُحرم برای خود باشد و چه برای دیگری،[۵] همچنین چه عقدی که برای مُحرم بسته می‌شود توسط خود او باشد و چه توسط وکیل او.[۶]
به اجماع فقهای شیعه[۷] اگر فرد مُحرمی با علم به حرمت در حال احرام برای خود عقد کند و یا هر چند علم به حرمت ندارد، اما پس از عقد، دخول هم صورت دهد، به پشتوانه روایات اهل بیت(ع)[۸] این زن و مرد بر هم حرام ابدی می‌شوند. بنابر نظر مشهور فقهای امامیه،[۹] بلکه اجماع ایشان[۱۰] حضور در مجلس عقد، در حال احرام، برای شاهد عقد بودن نیز حرام است.
پانوشت
- ↑ .اللمعة الدمشقیة فی فقه الإمامیة، ص174.
- ↑ مناسک حج محشی، ص229.
- ↑ . الذخيرة: 589. الرياض 6: 293. مستند الشيعة 11: 355. المعتمد في شرح المناسك 4: 113.
- ↑ . مجمع الفائدة 6: 272. المعتمد في شرح المناسك 4: 113. انظر: الذخيرة: 589.
- ↑ . الغنية: 158. التذكرة 7: 382. المفاتيح 1: 327. جواهر الكلام 18: 298.
- ↑ . المبسوط 1: 318. الشرائع 1: 249. التذكرة 7: 387. مجمع الفائدة 6: 346. كشف اللثام 5: 337. جواهر الكلام 18: 299، 314.
- ↑ . الخلاف، ج2، ص: 317.
- ↑ . التهذيب 5: 329 حديث 1132 و 1133.
- ↑ . مناسك الحجّ (الخوئي): 111، م 235. تعاليق مبسوطة 10: 190.
- ↑ . الخلاف 2: 317، م 115. الغنية: 158. المفاتيح 1: 327. الرياض 6: 293. جواهر الكلام 18: 301. المدارك 7: 311.
منابع
- تاریخ اورشلیم (بیت المقدس)، سید جعفر حمیدی، تهران، امیرکبیر، ۱۳۸۱ش.
//////////////////////////////
- ذخیرة المعاد فی شرح الارشاد، محمد باقر سبزواری (م.۱۰۹۰.ق.)، مؤسسة آل البیت لاحیاء التراث.
- المهذب البارع فی شرح المختصر النافع، احمد بن محمد بن فهد الحلی (۷۵۷ -۸۴۱ق.)، تحقیق مجتبی عراقی، قم، النشر الاسلامی، ۱۴۰۷ق.
- القاموس الفقهی لغةً و اصطلاحا، سعدی ابوجیب، دمشق، دار الفکر، ۱۴۰۸ق.
- الاصطلاحات الفقهیه فی رسائل العلمیه، یاسین عیسی عاملی، بیروت، دارالبلاغه، ۱۴۱۳ق.
- تحریر الاحکام الشرعیه علی مذهب الامامیه، حسن بن یوسف حلی (م. ۷۲۶ق.)، چاپ سنگی.
- مسالک الافهام الی تنقیح شرایع الاسلام، الشهید الثانی (م.۹۶۵ق.)، قم، معارف اسلامی، ۱۴۱۳ق.
- التنقیح الرائع لمختصر الشرائع، مقداد بن عبدالله السیوری، تحقیق عبداللطیف حسینی کوه کمری، قم، مرعشی نجفی، ۱۴۰۴ق.
- من لا یحضره الفقیه، شیخ صدوق محمد بن علی بن بابویه (م.۳۸۱ق.)، تحقیق علی اکبر غفاری، قم، النشر الاسلامی، ۱۴۰۴ق.
- تهذیب الاحکام فی شرح المقنعة للشیخ المفید، محمد بن حسن الطوسی (۳۸۵-۴۶۰ق.)، تحقیق سید حسن موسوی خرسان و علی آخوندی، تهران، انتشارات دارالکتب اسلامیه، ۱۳۶۵ش.
- المقنعه، شیخ مفید محمد بن محمد بن النعمان (۳۳۶-۴۱۳ق.)، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۱۰ق.
- النهایة فی مجرد الفقه و الفتاوی، محمد بن حسن الطوسی (۳۸۵-۴۶۰ق.)، قم، قدس محمدی.
- قواعد الاحکام فی معرفة الحلال و الحرام، حسن بن یوسف حلی (۶۴۸-۷۲۶ق.)، قم، النشر الاسلامی، ۱۴۱۳ق.
- ایضاح الفوائد فی شرح اشکالات القواعد، حسن بن یوسف حلی (۶۴۸-۷۷۱ق.)، تحقیق سید حسین موسوی کرمانی و علی پناه اشتهاردی و عبدالرحیم بروجردی، قم، انتشارات اسماعیلیان، ۱۳۸۷ق.
- المعتمد فی شرح المناسک، محاضرات الخوئی (م.۱۴۱۳ق.)، الخلخالی، قم، مدرسة دارالعلم، ۱۴۱۰ق.
- تعالیق مبسوطه علی العروة الوثقی، محمد اسحاق الفیاض، قم، ابن مولف، ۱۴۱۸ق.
- المهذب البارع فی شرح المختصر النافع، احمد بن محمد بن فهد الحلی (۷۵۷ -۸۴۱ق.)، تحقیق مجتبی عراقی، قم، النشر الاسلامی، ۱۴۰۷ق.
- مستند الشیعة فی احکام الشریعه، احمد بن محمد مهدی النراقی (م. ۱۲۴۵ق.)، قم، مؤسسة آل البیت لاحیاء التراث، ۱۴۱۷ق.
- کتاب الام، محمد بن ادریس الشافعی (م. ۲۰۴ق)، بیروت، دار الفکر، ۱۴۰۳ق.
- تذکرة الفقهاء، حسن بن یوسف حلی (م. ۷۲۶ق.)، قم، آل البیت، ۱۴۱۶ق.
- الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیه، زین‌الدین بن علی، شهید ثانی (۹۱۱-۹۶۶ق.)، تحقیق سید محمد کلانتر، نجف الاشرف، مطبعه الادب، ۱۳۷۸ق.
- إشارة السبق إلی معرفة الحق، علی بن حسن الحلبی (م.قرن۶)، تحقیق ابراهیم بهادری، قم، النشر الاسلامی، ۱۴۱۴ق.
- رساله توضیح المسایل (مراجع)، محمدحسن بنی‌هاشمی خمینی، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دفتر نشر اسلامی.
- الدروس الشرعیه فی فقه الامامیه، محمد بن مکی الشهید الاول (م.۷۸۶ق.)، قم، النشر الاسلامی، ۱۴۰۷ق.
- مدارک الاحکام، سید محمد بن علی الموسوی العاملی (م.۱۰۰۹ق.)، قم، آل البیت، ۱۴۱۰ق.
- الحدائق الناضرة فی احکام العترة الطاهره، یوسف بن احمد البحرانی (م. ۱۱۸۶ق.)، تحقیق محمد تقی ایروانی و علی آخوندی، قم، النشر الاسلامی، ۱۳۶۳ش
- فقه الامام جعفرالصادق، محمد جواد مغنیه (م.۱۴۰۰ق.)، قم، انصاریان، ۱۴۲۱ق.
- مناهج الاخیار فی شرح الاستبصار، سید احمد علوی عاملی (م.۱۰۶۰ق.)، قم، انتشارات اسماعیلیان.
- الدر المختار، علاءالدین محمد بن علی الحصکفی (م.۱۰۸۸ق.)، بیروت، دار الفکر، ۱۴۱۵ق.
- المغنی، عبدالله بن قدامه (م.۶۲۰ق.)، بیروت، دار الکتب العلمیه.
- شرح الزرقانی علی موطأ الامام مالک، محمد بن عبدالباقی الزرقانی (م.۱۱۲۲ق.)، تحقیق طه عبدالرؤوف سعد، قاهرة، مکتبة الثقافة الدینیة، ۱۴۲۴ق.
- تحریر الوسیله، امام خمینی قدس سره (م.۱۳۶۸ش.)، نجف، دار الکتب العلمیه، ۱۳۹۰ق.
- مناسک حج (المحشی)، امام خمینی قدس سره (م.۱۳۶۸ش.)، تهران، مشعر، ۱۴۱۶ق.
- کتاب الحج، سید محمد رضا موسوی گلپایگانی (م.۱۴۱۴ق.)، مقرر احمد صابری همدانی، قم، دار القرآن الکریم ۱۴۱۴ق.
- الکافی، محمد بن یعقوب کلینی (م.۳۲۹ق.)، تحقیق علی‌اکبر غفاری، تهران، دار الکتب اسلامیه، ۱۳۶۲ش.
- مناسک حج (المحشی)، امام خمینی قدس سره (م.۱۳۶۸ش.)، تهران، مشعر، ۱۴۱۶ق.
//////////////////////
- '،
- '،
- '،
- '،
- '،
- '،
- '،
- '،